لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 35 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2 خواص گیاهان داویی تربت جام آرتیشو «داروئى» کلیات گیاه شناسی آرتیشو گیاه بومی مناطق مرکزی مدیترانه است ولی در حال حاضر در بیشتر نقاط معتدل دنیا کشت می شود . رومی ها در حدود 2000 سال پیش این گیاه را پرورش می دادند و بعنوان سبزی در سالاد استفاده می کردند .آرتیشو در قرن شانزدهم در انگلستان و فرانسه برده شد و سپس در قرن نوزدهم در آمریکا کشت شد . اکنون کالیفرنیا و سواحل اقیانوس آرام مرکز کشت آرتیشو می باشد . کلمه Artichoke از کلمه ایتالیایی Articicco مشتق شده که بمعنی میوه کاج می باشد و آرتیشو هم مانند میوه کاج است آرتیشو برای رشد احتیاج به آب و باران فراوان درد . آرتیشو گیاهای است چند ساله درای ساقه ای راست که ارتفاع آن بحدود یک متر می رسد . برگهای آن پهن و دراز مانند برگهای کاهو است که برنگ سبز تیره است . در انتهای ساقه میوه آن که بشکل میوه کاج یا سیب فلس در است مشاهده می شود .گلبرگهای آن ضخیم و گوشتی بوده و انتهای گلبرگها ضخیم تراست که مصرف خوراکی درد . برای خرید آرتیشو دقت کنید که برگها با نشده و سفت 2 و سبز باشد . هنگامیکه برگهای آرتیشو قهوه ای است نشان دهنده کهنه بودن آن می باشد . فصل آرتیشو معمولا ماههای فرودرین و اردیبهشت ( آپریل و می )است . ترکیبات شیمیایی: برگهای خوردنی آرتیشو در اینولین ، اینولاز و ماده ای تلخ بنام سینارین Cynarine می باشد . سینارین خاصی زیاد کننده ترشحات صفرارا درد و علت صفرا بری آرتیشو داشتن این ماده است . در صد گرم آرتیشو پخته مواد زیر موجود است : انرژی 14 کالری پروتئین 1/5 گرم آب 86 گرم مواد چرب 0/1 گرم مواد نشاسته ای 5 گرم کلسیم 22 میلی گرم فسفر 40 میلی گرم آهن 0/6 میلی گرم سدیم 30 میلی گرم پتاسیم 0 25 میلی گرم ویتامین آ 40 واحد بین المللی ویتامین ب 1 0/04 میلی گرم ویتامین ب 2 0/02 میلی گرم ویتامین ب 3 0/6 میلی گرم ویتامین ث 5/2 میلی گرم 4 آقطی سیاه «داروئی کلیات گیاه شناسی آقطی سیاه که در همدان انگور کولی نامیده می شود از زمانهای قدیم مورد مصرف مردم بوده و از آن برای رفع امراض مختلف مانند دفع بلغم و صفرا استفاده می کرده اند . آقطی سیاه که خمان کبیر نیز نامیده می شود درختچه ای است که ارتفاع آن در نواحی مساعد به 10 متر می رسد . این درختچه معمولا در کنار جاده ها و حاشیه جنگل ها و در نواحی مرطوب و سایه در می روید . برگ آهای آن سبز رنگ ، بیضوی ، دندانه دار ، بیدره و مرکب از 5-7 برگچه می باشد اگر برگها شکسته و مالش داده شود بوی بدی از آن 4 متصاعد می شود . گلهای آن سفید و خوشه ای است که در اواخر بهار ظاهر می شود . میوه آقطی سیاه گوشتی ، ریز مانند انگور و برنگ آبی سیر می باشد . قسمت مورد استفاده این درختچه گل ، برگ و پوست داخلی ساقه آن است . آقطی سیاه در ایران در نواحی آذربایجان و همدان می روید. ترکیبات شیمیایی: پوست این درختچه و برگ آن درای موادی مانند ساو بوسین Sambucine سامبو نیگرین Sambunigerine ، کولین ، سیکوتین Cicutine و مقدر کمی نیترات پتاسیم می باشد . د گلهای آن الدرین Elderine و مقدر کمی اسانس وجود دارد . میوه آقطی سیاه درای کریزان تمین Chrysanthemin ، مواد قندی ، اسانس ، صمغ ، اسید والزیانیک و اسید استیک می باش . اسطوخودوس «داروئی» مقدمه اسطوخودوس (Lavandula) در بیشتر نقاط دنیا به حالت خودرو می‌روید مخصوصا در جنوب فرانسه ، مناطق مدیترانه و در تورنتو به مقدر زیاد وجود دارد و بسته به شرایط محیط و خاک به انواع مختلف ظاهر می‌شود. اسطوخودوس گیاهی است چند ساله به ارتفاع حدود نیم متر با برگهای متقابل ، باریک ، دراز سبز رنگ و پوشیده از کرکهای سفید پنبه‌ای. گلهای آن به رنگ بنفش و به صورت سنبله می‌باشد. قسمت مورد استفاده این گیاه ، گلها و سرشاخه‌های گلدار آن است. اسطوخودوس بوی بسیار مطبوعی دارد. طعم آن تلخ است و به علت بوی مطبوع آن در عطر سازی مصرف می‌شود. اسانس اسطوخودوس که از تقطیر گل و سرشاخه‌های گلدار این گیاه بدست می‌آید مایعی است زرد رنگ یا زرد مایل به سبز که دارای بوی مطبوعی است.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 34 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1-1سلاح هاي شيميايي در دوران باستان: گرچه تاريخ دقيق نخستين كاربرد مواد سمي در ادوار گذشته نامعلوم است، با اين حال مي توان به كارگيري آتش از جانب انسان را به عنوان نخستين حربه شيميايي نام برد. كاربرد مواد شيميايي سمي حدود 600 سال قبل از ميلاد مسيح در كتاب هاي پوزانياس (Pausanias) مولف يوناني در شهر دلفي گزارش شده است. در آن زمان مهاجمان يوناني براي از پاي در آوردن مدافعان دلفي آب رودخانه را به ريشه گياه خرق سفيد (Veratrum از جنس Hellebore) كه حاوي مواد سمي بود آغشته كردند و بدين گونه به سادگي شهر محاصره شده را تصرف كردند. همچنين پروكيپوس، مورخ روم شرقي، در مورد جنگ هاي ساسانيان و روميان مي نويسد كه؛ سپاه ساساني براي تسخير دژهاي رومي ها زير ديوار آن نقب مي زدند. گاهي اين نقب ها با نقب دشمن كه براي مقابله حفر شده بود برخورد مي كرد، در چنين شرايطي دو طرف مي كوشيدند با سوزاندن گوگرد، سربازان حريف را بيرون رانند. همچنين در تاريخ حمل و نقل دريايي از آتش مشهور يوناني (The Greek Fire) فراوان صحبت شده است. مخلوط آتش زا معمولاً شامل قير، گوگرد و مواد چسبنده همراه با روغن خام و آهك زنده بوده است. آتش يوناني در تماس با آب، خود به خود مشتعل مي شد. در 1453 ميلادي كه ترك هاي عثماني به قسطنطنيه يا استانبول امروزي، آخرين سنگر روم شرقي (بيزانس) حمله بردند، به كندن نقب پرداختند؛ مدافعان شهر براي مقابله با آنها، در نقب ها با پخش دود حاصل از سوزاندن گوگرد كه همان SO2 مي باشد، ترك‌ها را دچار خفگي نمودند. در 1862 و در جريان جنگ داخلي آمريكا پيشنهاد به كارگيري گاز كلر در عمليات نظامي مطرح شد. گرچه، كلر مورد استفاده واقع نشد ولي بدون شك فكر كاربرد گسترده و توليد صنعتي عوامل شيميايي متعلق به آمريكايي هاست. بعدها يك دوره تلاش جدي در مورد توسعه عوامل شيميايي و وسايل حمل آنها به صورت نارنجك، گلوله توپ و غيره آغاز گرديد. در اواخر قرن نوزدهم انگليسي ها در جنگ بوثر از گلوله هاي توپ محتوي اسيد پيكريك استفاده كردند. بدين گونه به كارگيري متفرقه از عوامل شيميايي بتدريج زمينه را براي كاربرد گسترده آن در فاجعه 1915 فراهم آورد. 1ـ2 سلاح هاي شيميايي در جنگ جهاني اول: با آغاز قرن بيستم و توسعه بيش از پيش دانش شيمي، زنگ خطر به كارگيري احتمالي و گسترده مواد شيميايي در جنگ ها براي دولتمردان اروپايي به صدا درآمد و آنها را واداشت طي قراردادي به كارگيري اين مواد را منفع كنند. اين قرارداد در سال 1907 بسته شد و به تصويب بيشتر كشورهاي اروپايي رسيد. با اين حال برخلاف قرارداد منع كاربرد سلاح شيميايي، اين جنگ افزار مخوف در مقياس گسترده اي طي جنگ جهاني اول به كار گرفته شد و چنانچه در تاريخ ثبت شده، جنگ شيميايي نخستين بار، زماني كه آلماني ها در اكتبر 1914 در نوشاپل گلوله هاي حاوي گاز اشك آور به سوي فرانسوي ها پرتاب كردند، آغاز شد ولي به سبب پراكندگي سربازان و محدود بودن شمار گلوله ها اين تاكتيك چندان كارساز نبود و حتي فرانسوي ها متوجه كاربرد آن نشدند. با اين حال آلماني ها دست از تلاش برنداشته و گاز كلر را نيز نخستين بار در 22 آوريل 1915 در يپرس (Ypres) بلژيك عليه سربازان مستعمراتي فرانسه و پياده نظام كانادايي كه هيچ ماسكي براي حفاظت نداشتند به كار بردند. علاوه بر اين آلماني ها به سرعت به فسژن و خردل روي آورده و آنها را در جبهه آزمودند. [1] به طوري كه عامل تاول زاي خردل گوگردي به وسيله آلماني ها در 1917 و در نزديكي دهكده يپرس بر ضد سربازان فرانسوي به كار گرفته شد و به همين دليل فرانسويان نام ايپريت (Yperite) را نيز به عامل خردل دادند. همچنين خردل با نام ديگري به نام صليب زرد (Yellow Cross) نيز شناخته شده بود چرا كه براي مشخص كردن مخازن حاوي آن علامت صليب زرد به كار مي رفته است. به طور كلي در جنگ جهاني اول حدود 125000 تن عوامل سمي مشتمل بر 45 نوع عامل شيميايي مختلف به كار رفت كه در بين آنها 18 عامل كشنده و 27 عامل تحريك كننده بود. از ميان عوامل ذكر شده به طور عمده فسژن و خردل حدود يك ميليون و 300 هزار سرباز را از صحنه نبرد خارج كرد كه تعداد بيشماري از آنها براي هميشه نابينا شدند و تقريباً 100 هزار نفر جان باختند. 1ـ3 سرنوشت سلاح هاي شيميايي پس از جنگ جهاني اول روند سريع ساخت جنگ افزارهاي شيميايي جديد و كاربرد وسيع آن طي جنگ جهاني اول و مهمتر از همه برانگيخته شدن احساسات عمومي باعث شد بيش از پنجاه كشور معاهده اي مبني بر عدم كاربرد جنگ افزارهاي شيميايي را در ژنو امضا كنند كه به پروتكل 1925 ژنو (Geneva Protocol) معروف شد. اما تصميمي درباره منع ساخت اين سلاح ها گرفته نشد. علاوه بر اين با توجه به ويژگي هاي مواد شيميايي جنگي (پوشش وسيع، خواص مصدوم كنندگي شديد، افت روحيه شديد دشمن و نياز به نيروي متخصص و كارآمد جهت درمان و رفع آلودگي) نظر كارشناسان نظامي پس از جنگ جهاني اول، به شدت به طرف اين جنگ افزارها معطوف و موجب توسعه اين سلاح ها در كشورهاي غربي شد و بدين شكل روش هاي توليد بسياري از تركيبات شيميايي به دست آمد. بعضي ها گمان مي كردند كه در پناه اين معاهده جهاني در جنگ ها و درگيري ها از اين سلاح استفاده اي به عمل نخواهد آمد ولي تاريخ شاهد وقايع ناخوشايند ديگري بود. در 1936، 650 تن عامل شيميايي توسط ايتاليا در جنگ عليه اتيوپي به كار رفت كه جان 15 هزار نفر را گرفت. در جنگ هاي يمن، (67 ـ 1963) مصري ها از سلاح شيميايي استفاده كردند. در 1938 ژاپني ها بمب هاي حاوي عوامل شيميايي، بر روي سربازان چيني فرو ريختند. در جنگ هاي داخلي اسپانيا كه از 1936 آغاز شد و سه سال به طول انجاميد به فرمان استالين و در حمايت از جمهوري خواهان كه عليه ملي گرايان به رهبري فرانكو مي جنگيدند، در دو منطقه اسپانيا گازهاي سمي و همچنين عامل خردل به كار برده شد كه طي آن شمار زيادي از افراد غيرنظامي به هلاكت رسيدند. 1ـ4 سلاح هاي شيميايي در جنگ جهاني دوم در جريان جنگ جهاني دوم مراكز پژوهشي ـ نظامي در آلمان، انگلستان، آمريكا و ژاپن به كوشش هاي خود جهت تهيه عوامل شيميايي با سميت زياد ادامه دادند. در آلمان سنتز عوامل بسيار سمي اعصاب تابون و ساربن آغاز و با تهيه سومان در سال 1944 دنبال شد كه سمي ترين عامل شيميايي در جنگ جهاني دوم بود. آلماني ها همراه با تلاش هاي پژوهشي جدي، كارخانه بزرگي براي توليد جنگ افزارهاي شيميايي و مهمات آن تاسيس كردند كه توليد ساليانه آن در 1943 حدود 180 هزار تن (اين مقدار 5/1 برابر عوامل شيميايي به كار رفته به وسيله دول متخاصم طي جنگ جهاني اول) بوده است. طبق گزارش ورماخت (wehrmaht) در اواخر جنگ، ذخيره عوامل شيميايي آلمان 70 هزار تن شامل 32 هزار تن ايپريت يا خردل و 13 هزار تن گازهاي اعصاب بوده است. اسپي ير (Speer) وزير صنايع هيتلر در دادگاه بين المللي نورنبرگ اعلام كرد كه هيتلر خود طي جنگ جهاني اول مصدوم شيميايي بوده و بدين جهت به جنگ افزارهاي شيميايي جديد اهميت زيادي قائل بود. نيروهاي هيتلري همواره ذخاير جنگ افزارهاي شيميايي خود را افزايش مي دادند. آلماني ها در جريان جنگ دوم مرتكب بيرحمانه ترين جنايات عليه بشريت شدند. اتاق هاي گاز در اردوگاه هاي بوخن والد (Buchenwald)، آشويتس (Auschwitz)، زاخرزن هاوزن (Sachsenhausen)، نوين گام (Neuengamme)، لوبلين (Lublin)، گروسه روزن (Grosse -Rosen)، راونز بروخ (Ravensbruck) و تربلينكا (Treblinka) كار مي كردند. در 14 ژوئيه 1942 هيملر (Himmler) اجازه داده بود كه در برخي اردوگاهها از زندانيان براي آزمايش عوامل شيميايي استفاده كنند. در كل، تا پايان جنگ تنها 5/4 ميليوم زنداني بر اثر به كارگيري انواع عوامل سمي به وسيله شركت دگش وابسته به مجتمع صنعتي فاربين در اردوگاه آشويتس مسموم شده بودند. انگليسي ها سنتز تابون و سارين را تكرار كردند و علاوه بر آن مكانيسم اثر عوامل شيميايي تركيبات آلي فسفردار را كشف نموده و بر اين اساس شيوه هاي جديدي را براي سنتز عوامل شيميايي پيشنهاد كردند. گرچه كوشش هاي انگليسي ها سري نگه داشته شد با اين حال گزارش هاي پژوهشي منظم و كاملي از طريق وزارت دفاع انگلستان به آمريكايي هايي كه در همين زمينه كار مي كردند فرستاده مي شد. ژاپني ها نيز در سال هاي جنگ هزاران ماده شيميايي سمي سنتز كردند، با اين حال ماده اي سمي تر از عوامل شيميايي جنگ جهاني اول به دست نياوردند. در كل طي جنگ جهاني دوم با اين كه طرف هاي درگير (بويژه انگلستان، آمريكا، شوروي، ژاپن، آلمان و ايتاليا) همگي داراي ذخاير عوامل شيميايي بودند، ولي از اين جنگ افزارها استفاده چنداني به عمل نيامد؛ بويژه آلمان نازي در حين جنگ دوم جهاني با وجود ذخاير عظيم جنگ افزارهاي شيميايي هرگز از اين تسليحات استفاده نكرد چرا كه توازن قوا و وحشت آلماني ها از مقابله به مثل نيروهاي متفقين عامل بازدارنده اين اقدام وحشتناك احتمالي بود. به طوري كه نخست وزير وقت انگلستان “وينستون چرچيل” در سال 1942 يعني هنگامي كه انگليسي ها از لحاظ توانايي در زمينه سلاح هاي شيميايي قدرت لازم را داشتند، چنين بيان داشت كه : دولت روسيه مدعي است كه آلماني ها در صورت نااميدي از حملات خود، ممكن است از گاز سمي بر ضد مردم و ارتش روسيه استفاده كنند. ما خود قاطعانه تصميم داريم از اين سلاح نفرت انگيز استفاده نكنيم، مگر اين كه ابتدا ارتش آلمان آن را به كار گيرد. به هر حال با شناختي كه از دشمن خود داريم، فراهم آوردن تداركات لازم به مقياس بسيار وسيع را ناديده نگرفته ايم. بنابراين تصميم گيري در اين خصوص كه هراس ناشي از به كارگيري سلاح هاي شيميايي نيز به جنگ هوايي افزوده شود، بر عهده هيتلر است. تنها كاربرد عمده تسليحات شيميايي از جانب آلماني ها در جريان جنگ جهاني دوم، عليه نيروهاي شوروي صورت گرفت؛ ماجرا بدين قرار بود كه در ماههاي مه و ژوئن سال 1942، آلماني ها عليه واحدهاي نظامي و غيرنظامي شهر كرچ (Krauch) كه در يكي از معادن پنهان شده و دليرانه در مقابل دشمن مقاومت مي كردند، جنگ افزارها شيميايي به كار بردند. 1ـ5 سلاح هاي شيميايي پس از جنگ جهاني دوم در جنگ ويتنام در دهه 1960 و سال هاي نخست دهه 1970 آمريكايي ها با به كارگيري عوامل شيميايي خطرناك بويژه عامل نارنجي آنچنان خسارات جبران ناپذيري به مراتع، جنگل ها و محيط زيست ويتنام وارد كردند كه هنوز پس از گذشت سه دهه و با وجود طرح هاي بزرگ ترميم، آثار شوم آن برطرف نگرديده است. همچنين گزارش هاي تاييد نشده اي از كاربرد عوامل شيميايي توسط ويتنامي ها در كامبوج (1976)، و لائوس (1979) و به كارگيري نوعي عامل شيميايي توسط ارتش شوروي و نيروهاي دولتي افغانستان، عليه مجاهدان افغاني اعلام شده است. همچنين مهمترين آزمايش آمريكايي ها در شمال شرقي برزيل در اكتبر 1984 انجام شد كه طي آن 7000 نفر كشته شدند. در اين آزمايش علاوه بر اين كه دو طايفه بومي به طول كامل از بين رفتند، گياهان و جانوران منطقه نيز دچار ضايعات جبران ناپذيري گرديدند.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 70 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2 شيمي پيش 1 10 «سينتيك شيميايي» فصل 1 « بنام ايزد يكتا » تمام فرآيندهايي كه در جهان هستي در حال انجام شدن ميباشند با آهنگ يا سرعت خاصي رخ مي دهند. گستره اي از علم شيمي كه مربوط به سرعت واكنش هاي شيميائي مي باشد، سينتيك شيميائي نام دارد. سينتيك شيميائي با سرعت انجام يك فرآيند شيميائي و عوامل مؤثر بر سرعت سر و كار دارد. اگر در محيط اطراف زندگي خود نگاه كنيم در اثر گذشت زمان، واكنش هاي شيميائي در حال رخ دادن مي باشند. برخي كند مانند زنگ زدن ، آهن و برخي تند مانند سوختن و ياخنثي شدن اسيد و باز مي باشند. نكته: دقت شود در مورد سرعت خودبخودي بخودن معنا ندارد، به عبارتي خودبخودي بودن مفهوم سريع بودن را نمي رساند. بسياري از واكنش هاي خودبخودي آنچنان كند مي باشند كه شايد هفته ها و سالها در دماي معمولي رخ ندهند. مانند: 3 شيمي پيش 1 10 نكته1: خودبخودي بودن واكنش بحثي است ترموديناميكي و ترموديناميك با تعيين سطح انرژي واكنش دهنده ها و فرآورده ها و تغيير آنتروپي امكان وقوع واكنش را بررسي مي‌كند، در حالي كه سينتيك درباره چگونگي تبديل آنها به يك ديگر و شرايط بهينه براي انجام شدن، واكنش را بررسي مي كند. نكته2: سينتيك تابع مسير است. سرعت يا شتاب يك فرآيند عبارت است از تغيير يك كميت معين در يك زمان معين. حال اين كميت معين مي‌تواند غلظت – بو – زنگ و … باشد. همچنان كه در علم فيزيك، سرعت يك متحرك را با تغييرات جابه‌جائي متحرك در تغييرات واحد زمان، بيان مي كنيم در علم شيمي نيز به دنبال يك كميت هستيم تا در واحد زمان تغيير كند. از آنجائي كه در حين يك واكنش شيميائي تعداد مولها دستخوش تغيير مي شوند بنابراين سرعت يك واكنش شيميائي عبارت است از تغيير غلظت يك واكنش دهنده و يا يك فرآورده در واحد زمان. 3 شيمي پيش 1 10 مثلاً در واكنش اگر بخواهيم سرعت را برحسب جزء A حساب كنيم. (در علم شيمي سرعت را با R نمايش مي‌دهيم و از آنجائي كه سرعت يك واكنش ثابت نيست و با گذشت زمان تغيير مي كند. همچون علم فيزيك به بيان سرعت متوسط واكنش مي پردازيم يعني ) حرف R از كلمه Rate به معناي سرعت گرفته شده است. غلظت A در t1 – غلظت A در t2 t2-t1 توجه: [A] يعني غلظت A بر پايه مول بر ليتر حرف يوناني (دلتا)به معناي تغيير يك كميت اندازه گيري شده است. 4 شيمي پيش 1 10 نكته3 : سرعت در لحظه هاي مختلف واكنش با يكديگر تفاوت دارد. به عبارتي سرعت يك واكنش در ابتدا زياد و با گذشت زمان از آنجائي كه غلظت واكنشگرها رو به كاهش مي‌گذارد، كم مي گردد. سرعت يك واكنش كميتي است تجربي و با اندازه گيري سرعت مصرف واكنش دهنده (ها) يا سرعت توليد فرآورده (ها) معين مي گردد. توجه گردد كه عبارت همواره يك عبارت منفي است. زيرا غلظت دوم A به دليل مصرف شدن همواره از غلظت اول A كوچكتر است و از آنجائي كه در علم شيمي سرعت بصورت مثبت بيان مي‌شود، بنابراين سرعت متوسط مصرف A را با عبارت: به عبارتي همواره سرعت را با بيان يك علامت منفي براي واكنش دهنده (ها) بيان مي كنيم. بنابراين مي توان سرعت را برحسب جزء (B) نيز تعريف نمود:
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 65 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
دانشگاه آزاد اسلامي ـ واحد شهر ري رشته شيمي كاربردي گزارش كارآموزي شويندهها محل كارآموزي شركت توليدي و شيميايي پاكشو فهرست فصل (1) ـ تاريخچه شركت توليد پاكشو اهداف اصلي شركت پاكشو تحقيق و توسعه صادرات شركت پاكشو محصولات توليدي شركت پاكشو فصل (2) ـ مواد پاك كننده اصلي (مواد فعال در سطح) سورفكتانتهاي آنيوني سورفكتانتهاي غير يوني سروفكتانتهاي آمنوتري سروفكتانتهاي كاتيوني سورفكتانتهاي چند عاملي تغليط كنندهها و تثبيت كنندهةاي فرم فصل (3) ـ كاربردهاي اساسي موادفعال در سطح ويژگيهاي بنيادي مواد فعال در سطح ـ مشخصههاي سمت سورفكتانتها ـ عوامل افزودني و مواد اوليه بهداشتي فصل (4) تهيه و توليد شامپوها ـ انواع اصل شامپوها شامپوهاي خشك شامپوهاي معمولي شامپوهاي ملايم شامپوهاي بچه تاريخچه شركت توليدي و شيميايي پاكشو شركت پاكشو از سال 1340 با مديريت آقاي محمد كريم فضلي در كارخانهاي كوچك به مساحت m2 400 كه 5 نفر در آن مشغول به كار بودند، آغاز به كار كرد و اولين محصول خود را با نام «مايع ظرفشويي گلرنگ» به بازار فرستاد. در سل 1345 مايع سفيد كننده گلرنگ و در سال 1346 جرم گير گلرنگ را وارد بازار نمود. در سالهاي 1353 و 1354 محصولاتي چون پودر لباسشويي و مايع ظرفشويي و صابون را توليد كرد. پس از انقلاب فرآوردههايي در اولويت تويد قرار گرفت كه مواد اوليه آن در كشور وجو داشته باشد. در اجراي اين سياست از سال 1368 به بعد توليدات منحصر به فرد مايع ظرفشويي، سفيد كننده، جرم گير توالت و شيشهشوي مورداستفاده فراوان و غير قابل پيش بيني از طرف مصر كنندگاه قرار گرفت و در نتيجه شركت، تشكيلات خود را گسترش داد، به طوري كه اكنون فعاليت توليدي اين شركت با استفاده از خدمات كاركنان اين واحد در بخشهاي گوناگون توليد، تحقيقات، توسعه كنترل كيفيت، امور اداري و همچنين نظرت دقيق چندين كارشناس مجرب و ماهر در دماهاي مختلف با موفقيت ادامه دارد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : ppt نوع فایل : powerpoint (..ppt) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد اسلاید : 24 اسلاید
قسمتی از متن powerpoint (..ppt) :
بنام خدا مواد شيميايي خطرناك را بخوبي بشناسيم 1- مواد منفجره مانند انواع بمبها ، مينها ،راكتها و آمونيوم 2- گازها: اغلب گازها داراي بوي نافذ بوده و به مقادير ناچيزي پس از انتشار قابل تشخيص ميباشند . بعضي از آنها در رنگهاي خاصي بوده و در غلظتهاي معين اين رنگ را ميتوان تشخيص داد : گاز كلر با رنگ سبز و بوي نافذ و خفه كننده اكسيد ازت به رنگ زرد خرمايي و محرك و سرفه آور بخارات برم قهوه اي خرمايي و خفه كننده است عده اي از گازها بي بو وبي رنگ ميباشند كه در صورت سمي بودن بسيار خطرناكندچون گاز مونواكسيد كربن مواد شيميايي خطرناك را بخوبي بشناسيم گازها از لحاظ خطر زايي شامل : - گازهاي خفه كننده : بوتان – مونواكسيد كربن – اكسيژن فشرده – نيتروژن فشرده ، اكسيد اتيلن ، كلريد اتيلن ،و........ - گازهاي قابل اشتعال : استيلن ، هيدروژن - گازهاي سمي : كلر ، بروميد متيل ، اكسيد نيتريك - گازهاي خورنده : اكسيد هاي گوگرد - گازهاي غير قابل اشتعال و غير سمي : دي اكسيد كربن ، نيتروژن مواد شيميايي خطرناك را بخوبي بشناسيم 3-مواد قابل اشتعال: - مايعات قابل اشتعال : استون ، بنزن ، چسب هاي حا وي مواد قابل اشتعال ، جوهر چاپگر دي سولفات كربن ، بنزين ، نفت سفيد و.... - جامدات قابل اشتعال : پودر آلومينيوم ، فسفر ، سولفور ، پودر تيتانيوم و گوگرد و فسفر ، اسيد پيكريك و....... - مواد با اشتعال خود بخودي : كربن ، سولفيد سديم ، فسفر سفيد وزرد و...... - مواديكه در تماس با آب توليد گازهاي قابل اشتعال ميكنند : باريم ، كلسيم ، ليتيم ، فسفيد سديم و كاربيد مواد شيميايي خطرناك را بخوبي بشناسيم 4- مواد اكسيد كننده مواديكه باعث اشتعال مواد ديگر ميشوند : مانند نيترات آلومينيوم ، كلرات كلسيم ، نيترات باريم ، - پراكسيد هاي غير آلي چون پراكسيد سديم - پراكسيد هاي آلي : پر اكسيد استون استيل ، پر اكسيد بنزيل استيل و....
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : ppt نوع فایل : powerpoint (..ppt) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد اسلاید : 24 اسلاید
قسمتی از متن powerpoint (..ppt) :
بنام خدا مواد شيميايي خطرناك را بخوبي بشناسيم 1- مواد منفجره مانند انواع بمبها ، مينها ،راكتها و آمونيوم 2- گازها: اغلب گازها داراي بوي نافذ بوده و به مقادير ناچيزي پس از انتشار قابل تشخيص ميباشند . بعضي از آنها در رنگهاي خاصي بوده و در غلظتهاي معين اين رنگ را ميتوان تشخيص داد : گاز كلر با رنگ سبز و بوي نافذ و خفه كننده اكسيد ازت به رنگ زرد خرمايي و محرك و سرفه آور بخارات برم قهوه اي خرمايي و خفه كننده است عده اي از گازها بي بو وبي رنگ ميباشند كه در صورت سمي بودن بسيار خطرناكندچون گاز مونواكسيد كربن مواد شيميايي خطرناك را بخوبي بشناسيم گازها از لحاظ خطر زايي شامل : - گازهاي خفه كننده : بوتان – مونواكسيد كربن – اكسيژن فشرده – نيتروژن فشرده ، اكسيد اتيلن ، كلريد اتيلن ،و........ - گازهاي قابل اشتعال : استيلن ، هيدروژن - گازهاي سمي : كلر ، بروميد متيل ، اكسيد نيتريك - گازهاي خورنده : اكسيد هاي گوگرد - گازهاي غير قابل اشتعال و غير سمي : دي اكسيد كربن ، نيتروژن مواد شيميايي خطرناك را بخوبي بشناسيم 3-مواد قابل اشتعال: - مايعات قابل اشتعال : استون ، بنزن ، چسب هاي حا وي مواد قابل اشتعال ، جوهر چاپگر دي سولفات كربن ، بنزين ، نفت سفيد و.... - جامدات قابل اشتعال : پودر آلومينيوم ، فسفر ، سولفور ، پودر تيتانيوم و گوگرد و فسفر ، اسيد پيكريك و....... - مواد با اشتعال خود بخودي : كربن ، سولفيد سديم ، فسفر سفيد وزرد و...... - مواديكه در تماس با آب توليد گازهاي قابل اشتعال ميكنند : باريم ، كلسيم ، ليتيم ، فسفيد سديم و كاربيد مواد شيميايي خطرناك را بخوبي بشناسيم 4- مواد اكسيد كننده مواديكه باعث اشتعال مواد ديگر ميشوند : مانند نيترات آلومينيوم ، كلرات كلسيم ، نيترات باريم ، - پراكسيد هاي غير آلي چون پراكسيد سديم - پراكسيد هاي آلي : پر اكسيد استون استيل ، پر اكسيد بنزيل استيل و....
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
