لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 3 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1 2 آثار فعالیتهای انسانی در امر بیابانزائی فعالیت و عملکرد انسانها در امر بیابانزائی، شامل موارد زیر است: الف. استفاده از پوشش گیاهی بهطور نادرست از جمله تأمین سوخت توسط درختان، درختچهها و بوتهها؛ چرای مفرط و خارج از ظرفیت تولیدی مراتع و همچنین چرای بیرویه در زمانهای نامناسب که منجر به تضعیف مداوم منابع گیاهی و تخریب تنوع بیولوژیکی میگردد.ب. تبدیل عرصههای جنگلی و مرتعی به سایر کاربریها بهخصوص کاربریهای کشاورزی ناپایدار.باید توجه داشت که طی ۲۲ سال گذشته، تولید غلات که بخش عمده موادغذائی کشور را تشکیل میدهد حداقل ۳ برابر رشد داشته که نزدیک به ۴۰ درصد این تولید در بخش دیم و در اراضی شیبدار و کمبازده صورت گرفته است، یعنی در مناطقی که تقریباً بیشترین فرسایش آبی خاکی را به همراه دارد. ●اقدامها اقدامهائی که در راستای مبارزه با بیابانزائی صورت میگیرد، باید مبتنی بر اصول جامع توسعه، شامل: طرحهای جامعنگری (تلفیقی)، توسعه پایدار، برنامههای بازدارنده، فعالیتهای اصلاحی و فعالیتهای احیائی باشد.طرحهای جامعنگری: نظامهای برنامهریزی در کشور ما عموماً از دو دیدگاه بخش یا منطقهای سامان گرفتهاند. در برنامهر 1 3 یزی بخش، موارد در قالب بخشهای مختلف اعم از اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و یا زیربخشهای مربوط به آن قرار میگیرند. برنامه چه بهصورت بخش و چه بهصورت منطقهای وقتی میتواند به نتیجه مطلوب برسد که تمام اجزاء و عوامل سازنده آن بهصورت هماهنگ، یکپارچه و جامع مورد توجه قرار گرفته باشند. جامعنگری در برنامههای توسعه مناطق خشک سبب خواهد شد تا چارچوب فعالیتها و سیستمهای بهرهبرداری از منابع با توجه به ویژگیهای طبیعی و با توجه به ظرفیتها وتنگناهای آن طراحی و تنظیم شود.توسعه پایدار: توسعه پایدار، فرآیندی است متکی بر معرفی و بهکارگیری پیشرفتهای تکنولوژی و تشکیلاتی که از طریق آن بتوان نیازهای حال و آینده جوامع را بهطور مستمر و قابل قبول، تأمین کرد مشروط بر اینکه متضمن حفاظت از اراضی، منابع آب، منابع ژنتیکی گیاهی و جانوری باشد و نه تنها به محیط زیست آسیب نزند بلکه از نظر فنی، مناسب از نظر اقتصادی با ارزش و مقرونبهصرفه و از نظر اجتماعی مقبول و موجه باشد. لذا رسیدن به توسعه پایدار و تحقق آن، مستلزم اتخاذ راهبرد و اقدامهائی نظیر: محور بودن انسان بهعنوان مقوله توسعه پایدار؛ توجه به نیاز نسلهای فعلی و آتی؛ حفاظت از محیط زیست؛ مبارزه با فقر؛ مشارکت جهانی در حفاظت، حمایت، اصلاح، سلامت و یکپارچگی زیستبومها؛ تقلیل و تعدیل الگوهای مصرف ناپایدار و انتقال تکنولوژی به منظور تقویت توان سازندگی درونی کشورها است.فعالیتهای بازدارنده: از آنجائیکه انسان خود در بیشتر موارد عامل عمده و اساسی در انهدام منابع خاک و تشدید روند تخریبی آن است، جلوگیری از فعالیتهای مخرب میتواند به بارزترین شکل، مانع توسعه ب 1 3 یابانها شود. دراین زمینه، عمدهترین فعالیتهای بازدارنده میبایست آگاهیدهنده و ترویجی، تشویقی و تنبیهی باشد.روشهای اصلاحی: روشهای اصلاحی شامل فعالیتها و روشهائی است که در جهت اصلاح روشهای فعلی، اعم از سیاستگذاری، برنامهریزی و بهرهبرداری مانند: اصلاح روشهای شخم، روشهای آبیاری، روشهای تناوب زراعی و اصلاح روشهای کوددهی اعمال میشود.روشهای احیائی: این روشها معمولاً در مناطقی مورد استفاده قرار میگیرد که بهطور جدی دچار تخریب شدهاند و آسیبهای وارد شده بهحدی است که رهاسازی آنها به حالت طبیعی و به تنهائی برای احیاء شرایط اکولوژیکی آنها کفایت نمیکند. در این صورت مرحله بازسازی و احیاء اراضی، مستلزم اجراء پارهای از پروژههای فنی است
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 19 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
بیابان ها وكويرهاي ايران الف) وضعيت بیابان های ایران قسمت اعظم سرزمين ايران تحت سلطة سلول هاي پرفشار مجاور حاره اي قرار دارد. استقرار اين سلول ها حاكميت كم آبي را در اين سرزمين توجيه مي كند. از طرفي حجم و ارتفاع كوهستان ها از جمله عواملي هستند كه يكپارچگي كمربند پرفشار را از هم گسيخته و اغلب نفوذ توده هاي هواي مرطوب غربي و نفوذ توده هاي سرد شمالي و يا گرم جنوبي را به داخل ايران ميسر مي سازد. از سوي ديگر عامل بري بودن و در پناه سدهاي كوهستاني قرار گرفتن تعدادي از چاله هاي داخلي ايران، نقش پرفشارهاي مجاور حاره اي را تشديد و تقويت نموده است به طوري كه در نامساعدترين شرايط در مشرق ايران، بيابان لوت به عنوان يكي از خشن ترين چهره هاي بياباني دنيا ظاهر شده است. بنابراين ناهمواريها به دو صورت متضاد در تعديل و يا تشديد كم آبي در ايران نقش دارند. عامل ارتفاع نقش مثبت و امتداد ناهمواري ها در زمينه خشكي هوا نقش منفي را بعهده دارند. در تقسيم بندي سرزمين هاي كم آب دنيا، كشور ما جزء زير ردة «ايران- هندي» است كه به چهار ناحية زير تقسيم شده است : 1. فلات ايران 2. دشت كوير 3. دشت لوت 4. بلوچستان مجموعه بيابان هاي ايران جزء بيابان هاي گرم مجاور حارة اي است، اما حضور ودخالت پاره اي از عوامل جغرافيايي از جمله حجم و امتداد ناهمواري ها، ارتفاع و عرض جغرافيايي و مجاورت با اقيانوس هند و بالاخره تغييراتي در شرايط اقليمي حاكم بر آنها، درهر يك از حوضه هاي بزرگ،خصوصيات نسبتاً ويژه اي را بوجود آورده است. تعاريف بيابان: بيابان مفاهيم وسيعي را شامل مي شود. در اغلب زبان هاي اروپائي واژة Desert براي بيابان بكار مي رود ولي در گذشته دور اين واژه به كوير ترجمه شده كه صحيح و نمي باشد. هنگامي كه اين كلمه به صورت صفت بكار رود مفهوم غيبت انسان در محيط را دارد و حتي گاهي بدون هيچ توجه به مفهوم بي آبي، دريا را نيز به بيابان تشبيه کرده اند. بيابان براي ما ايرانيان كلمة آشنايي است. اين كلمه همواره منطقه اي خشك، كم آب و فاقد شرايط مناسب زيستي را در ذهن القا مي كند. اين واژه در زبان فارسي كهن به نام (( وياپان )) يعني جاي بي آب، در زبان عربي كلمة (( صحرا )) و در زبان اردو بيابان به معني (( منطقة بدون جنگل )) بكار برده شده است. اگر منظور از بيابان عدم حضور انسان و يا بصورت كلي تر عدم حيات باشد در اين صورت سطح وسيعي از كرةزمين بيابان است. (مثلاً نواحي وسيعي در قطبين و اعماق اقيانوس ها و قلل مرتفع پوشيده از برف و ...) اگر بيابان را سرزمين هايي بدانيم كه براي زندگي انسان مناسب نيست، بسياري از پديده هاي نامساعد طبيعي را بايد به اين وسعت افزود متأسفانه فعاليت هاي كنترل نشده و غارت هاي بي حساب انسان روز به روز محيط زيست را محدودتر مي نمايد و برگسترش بيابان ها در مفاهيم فوق مي افزايد. تصور عامه از بيابان چنين سرزميني است: كاهش پوشش نباتي، كمبود يا فقدان شبكه هاي آب جاري، وجود واحدهاي كوچك و پراكنده و متكي به چشمه هاي كم آب و اغلب شور، فراواني ماسه ها و طوفان هاي ماسه اي وجود كوير و يا باتلاق و ... براي دسترسي به تعريف بيابان در مفهوم جغرافيائي (اقليمي- پيكرشناسي- زيستي و ..) بايد در جستجوي ارزش هايي باشيم كه داده هاي اين دسته از علوم در اختيار قرار ميدهند. از نظر اقليم شناسان خشكي هوا يكي از ويژگيهاي اقليم بياباني سرد يا گرم است. علت كمبود بخار آب در جو بياباني بارش اندك در اين نواحي است و ساير ويژگي ها تابعي از اين عامل مي باشد. در واقع خشكي هوا علت كمبود بارندگي است. از نظر پيكرشناسي زمين، به علت ضعف پوشش گياهي، خاك فقير و كم ضخامت بيابان ها به سرعت از بين مي روند، سنگ هاي عريان در برابر عوامل تخريب قرار دارند وسيلاب هاي مهيب و اتفاقي نقش تخريب توسط آب را در حاشيه بيابان ها به عهده دارند. بيابان هاي واقعي قلمرو تسلط باد است و اشكال كاوشي و تراكمي ماسه عوارض اصلي را تشكيل مي دهند. آنچه مسلم است بارش و دما (اقليم) و شكل زمين (فيزيوگرافي و مرفولوژي) دو عامل اساسي در پيدايش بيابان هاي طبيعي بوده اند. شكل گيري بيابان هاي طبيعي در ايران از دوران سوم زمين شناسي (دورة نئوژن) آغاز و تا پايان دوران چهارم ادامه داشته است. دخالت هاي مفرط انسان نيز سبب پيدايش بيابان هاي دست ساز بشر شده است. تاريخ طولاني استفاده از سرزمين باعث مي شود كه به راحتي نتوان مرز عوامل طبيعي و فرهنگي و انساني را در تعاريف بيابان مشخص نمود. ارزیابی منابع موجود راجع به مفاهیم و ویژگیهای بیابان حاکی ازآن است که تعریف جامع و واحدی برای بیابانها ارائه نشده ودربیان شاخص ها ومفهوم مشترک از پدیده بیابان منابع مختلف ،دیدگاههای متفاوتی را ارائه کرده اند.دراین زمینه هریک از دانشمندان علوم مختلف به فراخور حال دغدغه های خویش از دیدگاه تخصصی خودوویژگی مناطق بیابانی را برشمرده اند.از این نظر با رعایت دیدگاههای مختلف قلمرو مناطق بیابانی محدوده های متفاوتی را نشان می دهد. تعیین قلمرو بیابانها نیازمند دستیابی به اطلاعاتی از پارامترهای محیط طبیعی است که اثر متقابل آنها به صورت مشترک درپیدایش ویژگیهای محیط طبیعی وازجمله بیابانها دخالت تام دارند.به همین دلیل آن دسته از علوم زمین که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم درمطالعه شرایط بیابانی سهمی دارند باید دراین گونه بررسی ها موردتوجه باشند.مهمترین زمینه ها با رعایت روابط علت ومعلولی به ترتیب شامل: زمین شناسی، اقلیم شناسی، آب شناسی، پیکر شناسی زمین(ژئومورفولوژی)، خاک شناسی وپوشش گیاهی می باشند.باعنایت به اینکه بخش وسیعی از سرزمین ایران به دلیل ویژگیهای خاص جغرافیایی درقلمرو مناطق بیابانی قراردارند وبراساس مستندات موجود این مناطق در حال گسترش نیزمی باشند، اطلاع ازچگونگی میزان کمی وموقعیت مکانی عوارض بیابان وبه طورکلی قابلیت ها وتوانایی های محیط وانعکاس تلاشهای متنوع انسان درآن اهمیت فراوانی دارد.توجه به این مساله که درحال حاضر مراکز مهم انسانی وصنعتی(ازجمله پایتخت ایران) درقلمرو بیابانها قراردارند براهمیت این گونه مطالعات می افزايد. برای بیابان تعریف های مختلفی ارایه شده است مثلا دانشمندان گیاه شناس معتقدند بیابان ها مناطقی هستندکه دارای فقرشدید پوشش گیاهی هستند، یعنی از لحاظ تنوع گونه ای وتراکم گیاهی بسیار فقیرهستند. اکولوژیست ها معتقدند، بیابان ها اکوسیستم هایی هستندکه تولید نسوج گیاهی به حداقل می رسد یعنی از نظر تولید انرژی شیمیایی فقیرهستند. خاک شناسان عرصه هایی که قوه بارخیزی یاتولید رابه دلیلی ازدست می دهند، یا خیلی پایین می آیند بیابان نام نهاده اند ویژگی این خاکها عموماً شامل: نفوذپذیری ضعیف، موادآلی پایین، لایه های تجمع نمک درسطح، رس های کم توسعه یافته، ظرفیت پایین تبادل کاتیونی، رنگ قرمز تیره وتوسعه کم افق های خاک است. ژئومرفولوگ ها جهت طبقه بندی بیابانها از اختصاصات ساختاری ومورفوژنیک استفاده کرده باتلفیق تعدادی از عوارض ژئومرفولوژی خاص بیابان از جمله کویرها، تپه های ماسه ای، بدلندها، رخنمونهای سنگی، مخروط افکنه های آبرفتی، کالوت ها، گلاسی ها وامثال آنها براساس ویژگی موادسطحی وشعاع وعملکرد فرایندهای رودخانه ای وبادی اقدام به تقسیم بندی بیابانها نموده اند. زمین شناسان مناطقی رابیابان می دانندکه واجد سازندهای زمین شناسی شور وتبخیری(املاح گچ ونمک) هستندوازنظر پوشش گیاهی نیزفقیرند. براساس متداول ترین تعریف، بیابان منطقه سردیاگرم ولی رویهم رفته خشکی است که درآن محیط ازنظر تراکم وتنوع پوشش گیاهی بسیارفقیراست.البته گاهی در بیابان برکه های آب یا توده هائی از علف به طور پراکنده دیده می شود ولی به طورکلی اصطلاح بیابان به مناطقی اطلاق می شودکه به هرعنوان شرایط آب وهوایی وزمینی برای گیاه وجانورسخت وطاقت فرسا است.درچنین مناطقی معمولا فرسایش بادی به طور وسیع عمل می نماید وباعث خسارات هنگفتی به مزارع وابنیه وراههای ارتباطی می شود.تپه های ماسه ای که معمولاً فاقد پوشش گیاهی ویاهرگونه لایه یاطبقه مشخصی می باشند باوزش باد جابه جاشده وبه صورت توده های عظیمی از نقطه ای به نقطه دیگر منتقل می شوند همچنین این جابجایی، زمین های زیادی را که درزیرتپه ها و توده های ماسه ای قرارگرفته است بدون استفاده می گذارد.ناگفته نماندکه آب نیز درمناطق بیابانی گاهی اوقات باعث خسارات جبران ناپذیرمی شود.شکل حرکت آبهای روان درمناطق خشک به صورت یک سیلاب شدیدوکوتاه مدت ظاهرمی شودکه درنتیجه اثرمشترک جریانهای موقتی حاصل از رگبارها وشرایط مساعد سطح زمین به وجود می آید. تعريف بيابان كه براي امور اجرايي ملاك عمل قرار مي گيرد به شرح ذيل مي باشد: «بيابان به سرزميني گفته مي شود كه در مناطق خشك، نيمه خشك و خشك نيمه مرطوب واقع گرديده و فاقد پوشش گياهي پايا بوده و يا ميزان آن در حدي است كه بهره برداري از آن در شرايط طبيعي به صرف و صلاح نمي باشد.» - مناطق خشك : تعريفي كه براي مناطق خشك به كار مي رود به لحاظ مفاهيم گوناگوني كه درباره خشكي و معيارهاي سنجش آن وجود دارد، متفاوت است. در بيابان تعريفي كه از مناطق خشك آمده است متكي بر تعريف UNEP از خشكي است. بر اين اساس: مناطق خشك جهان نقاطي هستند كه نسبت ميزان ميانگين ريزش بارش سالانه(P) به ميانگين ميزان تبخير و تعرق سالانه(PE) در يك دوره آماربرداري سي ساله (1980-1951) كمتر از 65/. بوده است. لازم به يادآوري است كه محاسبه مقدارPE با استفاده از فرمول تورنوايت صورت گرفته است.مناطق خشك را مي توان به حوزه هاي فراخشك، خشك و نيمه خشك و خشك نيمه مرطوب تقسيم نمود. حوزه اقليمي P/PE درصد پوشش جهاني فراخشك 05/. 5/7 خشك 20/.-05/. 5/12 نيمه خشك 50/.-21/. 5/17 خشك نيمه مرطوب 65/.-51/. 9/9 * اين مناطق شامل مناطق قطبي و نيمه قطبي نمي گردد. بيابانهاي ايران از نظر منشأ و مبدأ پيدايش به دو گروه عمده تقسيم مي شوند: 1- بيابانهاي طبيعي يا تاريخي 2- بيابانهاي با منشأ انساني بيابان هاي طبيعي آن دسته از اراضي بياباني هستند كه در اثر شرايط جغرافيايي خاص مانند محدوديت ريزش هاي جوي، تغييرات شديد و دراز مدت اقليمي، وجود لايه هاي ضخيم گچ و نمك و ساير شرايط ژئولوژيكي به وجود آمده اند. بيابان هاي با منشأ انساني سرزمين هاي بياباني يا شبه بياباني هستند كه در اثر دخالت هاي انساني و عمدتاٌ بهره برداري بي رويه بوجود مي آيند كه تحت عنوان پديده بيابان زايي يا تخريب اراضي در مناطق خشك، نيمه خشك تا خشك نيمه مرطوب مطرح مي گردد. بعضي از اشكال اراضي بياباني با منشأ انساني در كشور به شرح زير مي باشد: 1ـ اراضي باير و غير حاصلخيز: در اين اراضي قشر روئين خاك كه بيشترين مواد غذايي و رطوبت را در اختيار گياه قرار مي دهند در اثر فرسايش بادي و ابي و يا جابجايي و برداشت از بين رفته و تنها خاك بدون توان توليد بيولوژيكي باقي مي ماند. اين نوع اراضي بيشتر در دامنه هاي شيب دار و در نواحي مسطح و هموار و يا زمين هايي كه تحت كشت ديم هستند مشاهده مي گردد. 2ـ اراضي تخريب شده: در اين گونه اراضي پوشش گياهي به عنوان سپر محافظ خاك و نيز منبع با ارزش علوفه اي بر اثر چراهاي بي رويه،بوته كني، شخم غلط ي آتش سوزي از بين رفته است. متأسفانه مساحت اينگونه اراضي در كشور قابل ملاحظه مي باشد. 3ـ زمين هايي كه غيراصولي آبياري مي شوند: اينگونه اراضي در اثر نامناسب بودن زهكشي يا آبياري با آب شور به تدريج به اراضي بياباني تبديل مي شوند، مانند دشت قزوين و دشت خوزستان 4ـ اراضي جنگلي تخريب شده: در اين اراضي به دليل قطع درختان جنگلي و تبديل آنها به اراضي زراعي و تغيير كاربري و چراي دام، با كاهش توليد بيولوژيك در معرض فرسايش و تخريب قرار گرفته و بيابان زايي حاصل مي شود. 5ـ مزارع روستايي و روستاهاي رها شده: به دليل مهاجرت و خالي شدن روستاها از سكنه، اراضي آنها در معرض تخريب و فرسايش قرار گرفته و تبديل به اراضي لم يزرع و بي حاصلي مي شوند كه خاك آن توان توليد را از دست داده و روند بيابان زايي آنها آغاز مي گردد. 6ـ تخريب ناشي از معدن كاوي و صنعت:
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 6 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2 بر علیه گسترش بیابانها یكسوم زمینها در دنیا در مناطق خشك واقع شدهاند و در معرض خطر تبدیل به بیابان هستند. در دهسال گذشته تعداد كسانی كه در مناطق خشك زندگی میكنند چهار برابر شده و از ۵۰۰میلیون به ۲میلیارد نفر رسیده است. گزارشی به مناسبت كنفرانس جهانی «علیه گسترش بیابانها» در مادرید. یكسوم زمینها در دنیا در مناطق خشك واقع شدهاند و در معرض خطر تبدیل به بیابان هستند. در دهسال گذشته تعداد كسانی كه در مناطق خشك زندگی میكنند چهار برابر شده و از ۵۰۰میلیون به ۲میلیارد نفر رسیده است. گزارشی به مناسبت كنفرانس جهانی «علیه گسترش بیابانها» در مادرید. از روز سوم سپتامبر در مادرید كنفرانسی از كشورهای امضاكننده كنوانسیون سازمان برای بیابانزدایی برگزار شده است. در این كنفرانس كه ۱۱ روز به طول میكشد، نمایندگان كشورهای شركتكننده برنامه عمل برای چگونگی مبارزه با تهدید گسترش بیابانها را در ده سال آینده بررسی میكنند. به دلیل خاصی این كنفرانس كه در حدود ۲۰۰ كشور عضو كنوانسیون سازمان ملل برای بیابانزدایی در آن شركت دارند، در اسپانیا برگزار میشود. اسپانیا خود با مشكل زم 3 ینهای كویری دست به گریبان است و كریستینا ناربونا وزیر محیطزیست اسپانیا امیدوار است كه این كنفرانس تحركی به مبارزه علیه گسترش بیابانها بدهد. ناربونا میگوید: «در ده سال گذشته ما در درجه اول برای ایجاد نهادهای این كنوانسیون كار كردیم. اما این كافی نیست كه یك كنوانسیون داشته باشیم و با ابزار محدود طرحهایی را حمایت كنیم. ما باید با گسترش بیابانها جدیتر مبارزه كنیم. این موضوع آنگونه كه برخیها تصور میكنند فقط مشكل كشورهای فقیر نیست و دلیل آنكه این كنوانسیون به نسبت دیگر كنوانسیونها كمتر پیشرفته است، همین تصور است.» یك سوم زمینها در دنیا زمینهای مناطق خشك هستند و در معرض تهدید قرار دارند. بیش از همه آسیا، آفریقا و امریكای لاتین و هم چنین اروپا در خطر هستند. به طور مثال در اسپانیا ۱۷درصد زمینها كم و بیش متروك و بیابانیاند و تعداد كسانی كه گسترش بیابانها آنها را تهدید میكند رو به افزایش است. گرگوآر د كالبرماتن، مدیر اجرایی كنفرانس در مورد خطری كه خاصه آفریقا را تهدید میكند، چنین توضیح میدهد: «در طی ده سال گذشته تعداد كسانی كه در مناطق خشك زندگی میكنند، چهار برابر شده و از ۵۰۰میلیون به حدود ۲میلیارد رسیده است. چنانچه در آفریقا وضع به همین منوال پیش رود تا سال ۲۰۲۵ سه چهارم مردم آنجا به ارسال كمك وابسته خواهند شد.» او میگوید چنانچه ما این مشكل را در نظر نگیریم، مشكل افزایش یافته، مردم به مهاجرت رو آورده و بسوی اروپا م 3 یآیند. وزیر محیط زیست اسپانیا نیز به این نكته توجه دارد كه هر هفته انسانها از آفریقا با قایقهایی كه مناسب دریا نیستند، خطر را به جان میخرند تا از فلاكت در میهن خود جان بدر ببرند. گسترش بیابانها بر اثر استفاده نادرست و یا بیرویه از زمین و آب درمناطق خشك به وجود میآید. برای تغییر در این روند به غیر از توجه به عامل آب و هوایی باید وضعیت اقتصادی و اجتماعی نیز مورد توجه قرار گیرد و بایستی مردمی كه در این مناطق زندگی میكنند در طرحهای مربوطه شركت كنند. از این رو سازمانهای غیردولتی نقش تعیینكننده دارند. ناربونا وزیر محیط زیست اسپانیا میگوید: «بیش از ۸۰۰ سازمان غیردولتی در این كنفرانس شركت دارند. آنها نظرات خود را بیان میكنند و من تصور میكنم كه در دو هفته آینده شركت بسیار فعالی در روند كار خواهند داشت.» ناربونا میخواهد كه وضعیت مالی برای مبارزه با گسترش بیابانها را بهبود بخشد و از منابع دیگر سازمان ملل، بهطور مثال از بودجه طرحهای حفاظت از آبوهوا، استفاده كند. زیرا چنانچه كسی مانع كویر شدن زمین شود، بهطور فعال در خدمت حفظ آب و هواست. با گسترش مناطق خشك، گازكربنیك در این مناطق جمع شده و چنانچه گیاهان نیز نابود شوند، تغییرات آب و هوایی به وجود میآید كه بهنوبه خود موجب حوادث غیر عادی آب و هوایی مانند ریزش بارانهای سیلآسا میشود كه خطر فرسایش زمینهای در مخاطره را افزایش میدهد و بدینترتیب دور تسلسل باطلی بهوجود میآید. 4 در پایان كنفرانس مادرید چارچوبهای برنامه مبارزه با گسترش بیابانها طی ده سال آینده به تصویب خواهد رسید.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 3 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1 2 آثار فعالیتهای انسانی در امر بیابانزائی فعالیت و عملکرد انسانها در امر بیابانزائی، شامل موارد زیر است: الف. استفاده از پوشش گیاهی بهطور نادرست از جمله تأمین سوخت توسط درختان، درختچهها و بوتهها؛ چرای مفرط و خارج از ظرفیت تولیدی مراتع و همچنین چرای بیرویه در زمانهای نامناسب که منجر به تضعیف مداوم منابع گیاهی و تخریب تنوع بیولوژیکی میگردد.ب. تبدیل عرصههای جنگلی و مرتعی به سایر کاربریها بهخصوص کاربریهای کشاورزی ناپایدار.باید توجه داشت که طی ۲۲ سال گذشته، تولید غلات که بخش عمده موادغذائی کشور را تشکیل میدهد حداقل ۳ برابر رشد داشته که نزدیک به ۴۰ درصد این تولید در بخش دیم و در اراضی شیبدار و کمبازده صورت گرفته است، یعنی در مناطقی که تقریباً بیشترین فرسایش آبی خاکی را به همراه دارد. ●اقدامها اقدامهائی که در راستای مبارزه با بیابانزائی صورت میگیرد، باید مبتنی بر اصول جامع توسعه، شامل: طرحهای جامعنگری (تلفیقی)، توسعه پایدار، برنامههای بازدارنده، فعالیتهای اصلاحی و فعالیتهای احیائی باشد.طرحهای جامعنگری: نظامهای برنامهریزی در کشور ما عموماً از دو دیدگاه بخش یا منطقهای سامان گرفتهاند. در برنامهر 1 3 یزی بخش، موارد در قالب بخشهای مختلف اعم از اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و یا زیربخشهای مربوط به آن قرار میگیرند. برنامه چه بهصورت بخش و چه بهصورت منطقهای وقتی میتواند به نتیجه مطلوب برسد که تمام اجزاء و عوامل سازنده آن بهصورت هماهنگ، یکپارچه و جامع مورد توجه قرار گرفته باشند. جامعنگری در برنامههای توسعه مناطق خشک سبب خواهد شد تا چارچوب فعالیتها و سیستمهای بهرهبرداری از منابع با توجه به ویژگیهای طبیعی و با توجه به ظرفیتها وتنگناهای آن طراحی و تنظیم شود.توسعه پایدار: توسعه پایدار، فرآیندی است متکی بر معرفی و بهکارگیری پیشرفتهای تکنولوژی و تشکیلاتی که از طریق آن بتوان نیازهای حال و آینده جوامع را بهطور مستمر و قابل قبول، تأمین کرد مشروط بر اینکه متضمن حفاظت از اراضی، منابع آب، منابع ژنتیکی گیاهی و جانوری باشد و نه تنها به محیط زیست آسیب نزند بلکه از نظر فنی، مناسب از نظر اقتصادی با ارزش و مقرونبهصرفه و از نظر اجتماعی مقبول و موجه باشد. لذا رسیدن به توسعه پایدار و تحقق آن، مستلزم اتخاذ راهبرد و اقدامهائی نظیر: محور بودن انسان بهعنوان مقوله توسعه پایدار؛ توجه به نیاز نسلهای فعلی و آتی؛ حفاظت از محیط زیست؛ مبارزه با فقر؛ مشارکت جهانی در حفاظت، حمایت، اصلاح، سلامت و یکپارچگی زیستبومها؛ تقلیل و تعدیل الگوهای مصرف ناپایدار و انتقال تکنولوژی به منظور تقویت توان سازندگی درونی کشورها است.فعالیتهای بازدارنده: از آنجائیکه انسان خود در بیشتر موارد عامل عمده و اساسی در انهدام منابع خاک و تشدید روند تخریبی آن است، جلوگیری از فعالیتهای مخرب میتواند به بارزترین شکل، مانع توسعه ب 1 3 یابانها شود. دراین زمینه، عمدهترین فعالیتهای بازدارنده میبایست آگاهیدهنده و ترویجی، تشویقی و تنبیهی باشد.روشهای اصلاحی: روشهای اصلاحی شامل فعالیتها و روشهائی است که در جهت اصلاح روشهای فعلی، اعم از سیاستگذاری، برنامهریزی و بهرهبرداری مانند: اصلاح روشهای شخم، روشهای آبیاری، روشهای تناوب زراعی و اصلاح روشهای کوددهی اعمال میشود.روشهای احیائی: این روشها معمولاً در مناطقی مورد استفاده قرار میگیرد که بهطور جدی دچار تخریب شدهاند و آسیبهای وارد شده بهحدی است که رهاسازی آنها به حالت طبیعی و به تنهائی برای احیاء شرایط اکولوژیکی آنها کفایت نمیکند. در این صورت مرحله بازسازی و احیاء اراضی، مستلزم اجراء پارهای از پروژههای فنی است
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 37 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1 پیشگفتار خداوند مهربان منابع طبیعی را به طور یکنواخت و رایگان در اختیار بشر قرار داده تا ضمن بهره برداری صحیح و اصولی آن را برای آیندگان حفظ و حراست کند. چرخه حیات در گرو سلامت و برقراری تعادل منطقی در طبیعت است که این طبیعت در صورت ها و شکل های متفاوت رو نمایی می کند و در برخی نواحی سر سبز و پر آب و با طراوت است و در بعضی نواحی بیابانی است. بیابان و اراضی خشک به عنوان زیست بوم طبیعی، زیستگاه بیش از یک سوم مردم جهان است که اکثرا فقیر ترین افراد جامعه جهانی می باشند. با توجه به همین موضوع است که امروزه فرآیند بیابان زدایی و مقابله با آن از دیدگاه های مختلف فنی- تکنیکی اقتصادی و اجتماعی و به ویژه کاهش فقر و آسیب های اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. همچنین باید توجه داشت که بخش اعظم اراضی خشک علیرغم خطر بیابانزدایی به دلیل ویژگی های طبیعی از امکانات و ظرفیت های اجتماعی و اقتصادی ملموسی برخوردار می باشد که با اتکای همین ویژگی ها از طریق توانمند سازی جوامع محلی می توان در تامین معاش پایدار و توسعه آن اقدام نمود. 2 فصل اول: طریقه طرح نویسی مقدمه اهمیت گیاه تاغ Haloxy lon SP در مناطق بیابانی جهت تثبیت شن جلوگیری از فرسایش بادی و بیابان زدایی بر همه دست اندر کاران منابع طبیعی و کسانی که در حاشیه کویر زندگی می کنند کاملا مشخص و روشن می باشد. تحمل این درختچه در برابر خشکی هوا و بادهای سوزان در مناطق کویری ایران در دیرباز شناخته شده و همواره سعی می گردد با ایجاد کمربند سبز از توده های تاغ در نواحی مذکور از حرکت شن های روان جلوگیری و از این گیاه به عنوان سد بازدارنده استفاده شود. مثلا در ورامین (منطقه ابردژ) مشکلی وجود داشت که کارشناسان برای حل این مشکل تصمیماتی اتخاذ کرده و برای حل این مشکل طرحی ارائه داده اند. اما ابتدا لازم است که مواردی در مورد طرح نویسی داده شود و سپس به جزئیات پرداخته شود. برای طرح نویسی لازم است که هدفمان را مشخص کنیم اینکه به چه منظور می خواهیم طرح ارائه دهیم. بعد از اینکه هدفمان مشخص شد برای عملی کردن طرحمان باید اطلاعات بدست بیاوریم که این اطلاعات بر اساس منطقه مورد نظر به دست می آید. تعیین هدف و ارائه طرح پیشتر گفته شد که اگر قرار باشد طرحی ارائه شود باید برای آن هدفی داشته باشیم که این هدف در اینجا جلوگیری از پیشروی شن های روان است که باید در خصوص این موضوع مسائل مربوطه را مورد بررسی قرار دهیم که این مسائل عبارتند از: نقشه مناطق را داشته باشیم موقعیت و شرایط طبیعی و مساحت 3 پستی و بلندی شیب و جهت زمین شناسی خاکشناسی هیدرولوژی اقلیم حرارت دما بارندگی و باد پوشش گیاهی بعد از اینکه این مسائل را شناسایی کردیم باید با توجه به اطلاعات بدست آمده طرحی را ارائه بدهیم که مشکل را حل کند. منطقه مورد نظر ابردژ ورامین است که به علت پیشروی شن های روان به سمت راه آهن باعث مسدود شدن راه آهن گشته و مشکل آفرین شده بود. براین اساس تصمیم گرفته شد که مناطق اطراف راه آهن در منطقه ی مورد نظر تاغ کاشته شود. به این منظور درختان تاغی کشت گردید که دارای سنی حدود 26 سال است. در این رابطه ضرورت موجب گردید که طرح مدیریت پرورشی تاغزارهای دست کاشت در این منطقه با هدف جوان کردن توده های مسن هدایت توده های جوان استمرار تولید با تکیه بر حفظ و بقای توده های موجود استفاده از تاغزارها به عنوان مراتع و چراگاه دامداران منطقه استفاده از چوب برای تامین قسمتی از سوخت اهالی و کاستن فشار مردم بر عرصه های منابع طبیعی و ملی و اجرای صحیح طرح پرورشی تهیه گردید. روش کار به این صورت است که طی دو مرحله صحرائی و ستادی انجام می شود. وجود شن های روان و بیابان های وسیع در منطقه ابردژ ورامین که در نتیجه اقدامات انسانی و شرایط آب و هوایی ایجاد گردیده موجب مسدود شدن ریل آهن سراسری و از بین رفتن قنوات مزارع و نابودی باغات و خانه های روستایی و بالاخره مهاجرت اهالی روستائیان اطراف را فراهم می آورد. 4 نقشه هایی با مقیاس های متفاوت از دشتهای وسیع با شیب کم / موقعیت و شرایط طبیعی / مساحت و حدود عرصه / پستی و بلندی / شیب و جهت زمین شناسی اینکه زمین دارای چه ترکیباتی است. خاکشناسی: که در مورد خاکشناسی زمین را به پلات های مختلف طبقه بندی می کند و آنچه که از بازدید منطقه طرح و توجه به پروفیل های خاک و تفسیر نتایج آزمایشگاهی حاصل شده زمانیکه منجر به تنظیم گزارش خاکشناسی شده است. ضرورت دارد شرایک اکولوژیکی گونه تاغ کاشت شده از نظر نیاز خاکی مورد توجه و بررسی قرار گیرد لازم است کلیه عوامل و پارامترهای موجود مورد توجه قرار گیرد. هنگامیکه خاک را شناسایی می کنیم خاک را به پلات های مختلف تقسیم می کنیم و آنها را از نظر شور قلیای بودن ، فراوانی یون سدیم مواجه با محدودیت های عمده و اینکه از لحاظ مواد غذایی و مواد آلی در چه حد هستند بررسی می کنیم. هیدرولوژی:منطقه طرح از نظر هیدرولوژی در حوضه بسته منطقه به دست آورده می شود. اینکه در منطقه آبهای سطحی، آبراهه ها، رودخانه ها، رودخانه های آبشور، آبهای زیر زمینی، چاه و چاه آبشور. حرارت:حرارت یکی از مهمترین عوامل رشد و نمو گیاه تاغ به شمار می رود. بارندگی: آب برای مناطق خشک و نیمه خشک اهمیت فراوانی دارد و از عناصر مهم آب و هوایی به شمار می رود. با رش باران بیش از هار عنصر اقلیمی دیگر در رشت نبات تاغ و نیز در اجرای عملیات بیولوژیکی اثر می گذارد. باد:توزیع فراوانی های سالانه سرعت و جهت باد و ... باید بررسی شود. پوشش گیاهی:یکی از ویژگی های اصلی مناطقی که مقدار بارندگی آن کمتر از – اصلی تر در سال است از عدم تعادل انتشار آب در خاک که این امر در وضع پوشش گیاهی کاملا نمودار است. پراکندگی پوشش گیاهی در منطقه طرح اعم از اشکوب بالا و کف اشکوب به علت پستی و بلندی و فرورفتگی های موجود و نفوذ آب در مناطق فرورفته بیشتر از مناطق پست می باشد.