لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 47 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1 اسب اسب (اکوس فروس کابالوس) یک پستاندار سم دار است ، یک زیر گونه ای از یکی 7 گونه بازمانده از خانواده اکویدا است . اسب بالغ بر 45 تا 55 میلیون سال پیش از یک موجود چند پنجه ای کوچک تا بزرگ ، حیوان تک پنجه ای امروزی ، پدید آمده است . انسانها در حدود 4000 سال قبل از میلاد مسیح شروع به رام کردن اسبها کردند و اهلی کرد نشان گمان شد ، که در 3000 سال قبل از میلاد رایجتر شد ؛ در 2000 سال قبل از میلاد استفاده از اسبهای رام شده در سرتاسر قاره اروپا –آسیا پخش شد . اگر چه بیشتر اسبها امروزه رام شده هستند ، هنوز جمعیت اسب پرزوالسکی (Przewalski) در خطر است ، تنها اسب وحشی اصلی باقی می مانند ، به خوبی رایجترین اسبهای وحشی که در جهان زندگی می کنند ، اما از نسلهای قدیمی آنها که رام شدند ، منشأ گرفته است . یک کلمه گران و تخصصی وجود دارد که برای توضیح دان مفاهیم وابسته به اسب استفاده شده ، هر چیزی از آناتومی مراحل زندگی ، اندازه ، رنگ ، نقش و نگارها ، پرورش دادن ، حرکت و رفتار را در بر می گیرد . اسبها از نظر آناتومی برای استفاده از سرعت برای شکارچی ها طراحی شدند . و یک جمله خوب توسعه یافته از توازن و یک قدرت غریزه جنگیدن دارند . بسته به این نیاز فرار کردن از شکارچیان در جهان یک خصوصیت غیر معمول است : اسبها توانایی خوابیدن هم ایستاده و هم دراز کشیده را دارند . اسبهای ماده مادیان نامیده می شوند ، بچه هایشان تقریباً تا 11 ماه با آنها همراه هستند و یک اسب جوان کره اسب نامیده میشوند و می تواند تا مدت کوتاهی بعد از تولد بمانند . بیشترین اسبهای رام شده به پرورش دادن داشتن زین و یراق بین سنهای 2 و 4 سال شروع شدند . آنها در سن 5 سالگی کاملاً بالغ می شوند و میانگین طول عمر بین 25 تا 30 سال دارند . پرورش اسبها در 3 طبقه بندی روی طبیعت کلی پایه گذاری شده : با سرعت و استقامت "خون سردها " ، از جمله اسبهای انتخاب شده و بعضی اسبهای کوچک ، برای آرام رفتن ، کار سنگین مناسب هستند و " اسبهای خونگرم 2 " از بین اسبهای تندخو و اسبهای خون سرد عبور می کنند و توسعه یافته هستند ، اغلب روی پرورش دادن برای اهداف اسب سواری خاص مخصوصاً در اروپا توجه می کنند . بالغ بر 300 پرورش اسب امروزه در جهان وجود دارد که برای کاربرد های متفاوت بسیاری توسعه یافته است . اسبها و انسانها از راههای بسیاری ، نه تنها در یک گوناگونی وسیعی از رقابتهای ورزشی و فعالیتهای تفریحی غیر رقابتی ، بلکه در فعالیتهای کاری که شامل کار پلیسی ، کشاورزی ، تفریح ، شرکت کردن در یادگیری و فیزیوتراپی ارتباط متقابل دارند . اسبها از دیدگاه تاریخی در جنگ استفاده شدند . یک گوناگونی وسیع از تکنیکهای اسب سواری توسعه داده شد ، شیوه های متفاوت بسیاری از روشها و راههای کنترل استفاده می شود . تولیدات بسیاری از اسبها مشتق شده اند که شامل گوشت ، شیر ، پوست ، مو ، استخوان می شود و دارویی از مادیانهای حامله استخراج شده . انسانها برای اسبهای رام شده غذا ، آب و پناهگاه فراهم میکند به همان خوبی به متخصصانی از قبیل دامپزشکان و نعل بندان توجه شد بیولوژی اناتومی اسب توسط تعداد زیادی از بخشهای خاص توضیح داده شده ، همانطور که توسط نمودار نشان داده شد ، بخشهای خاص همچنین سن ها ، رنگها و پرورشهای متفاوتی را نشان می دهد . سن بسته روی پرورش ، مدیریت و محیط ، اسبهای رام امروزه متوسط عمر 25 تا 30 سال دارند . آن غیر معمول است ، اما تعداد کمی حیوانات تا 40 سالگی شان عمر می کنند . قدیمی ترین ثبت قابل تصدیق "بیلی قدیمی " یک اسب مربوط به قرن نوزدهم که تا سن 62 سالگی زندگی کرد . در عصر جدید ، نان قندی که در کتاب گینس از ثبت جهان فهرست شده است ، قدیمی ترین اسب کوچک در 2007 در 56 سالگی مرد. با توجه به یک تاریخ تولد واقعی اسب ، برای رقابتی ترین اهداف یک حیوان در 1 ژانویه هر سال در نیمکره شمالی و 1 آگوست در نیمکره جنوبی بررسی شده است . 4 مخالفت در استقامت اسب سواری است ، جایی که حداقل سن رقابت روی تقویم سن پایه گذاری شده است . یک تخمین ابتدایی از سن اسب ، می تواند از نگاه کردن در دندان آن ایجاد شود . در ادامه اصطلاحات برای توضیح دادن اسبها با سن های متفاوت استفاده شده اند . کره اسب : یک اسب کمتر از یک سال ، یک کره اسب که پرستاری می شود بعضی وقتها اسب شیرخوار نامیده می شود و یک کره اسب که از شیر گرفته شده است ، اسب تازه از شیر گرفته شده نامیده می شود . بیشتر کره اسبهای رام شده در 5 تا 7 ماهگی از شیر گرفته می شوند ، اگرچه اسبها می توانند در 4 ماهگی بدون تاثیر نامطلوب از شیر گرفته شوند . اسب یکساله : یک اسب هم جنس که بین 1 تا 2 سال سن دارد . کره اسب : یک اسب نر زیر سن 4 سال . یک اصطلاح رایج اشتباه که هر اسب جوانی را کره اسب می نامند ، زمانیکه تنها به اسبهای نر جوان رجوع می شود . کره مادیان : یک اسب ماده زیر سن 4 سال . مادیان : یک اسب ماده 4 ساله و بیشتر نریان : یک اسب نر غیر عقیم 4 ساله یا بیشتر ، بعضی مردم ، مخصوصاً در انگلستان به یک اسب نریان به عنوان اسب رجوع می کنند . یک اسب پشته دار یک اسب نر است که یک بیضه دارد یا به طرز نامتناسبی عقیم است . اسب اخته : یک اسب نر عقیم از هر سن است ، اگرچه برای راحتی ، مردم بسیاری به یک اسب اخته زیر 4 سال به عنوان یک کره اسب رجوع می کنند . در مسابقه اسب ، تعاریفی از کره اسب ، کره مادیان ، و نریان ممکن است ار آنهایی که در بالا گفته شد متفاوت باشند . در انگلستان ، مسابقه اسب نژاده ، یک کره اسب را به عنوان یک نر کمتر از 5 سال سن ، و یک کره مادیان به عنوان یک ماده کمتر از 5 سال سن تعریف می کند . در ایالت متحده آمریکا ، هم مسابقه اسب نژاده و مسابقه زین و یراق کره اسب ها و کره مادیان ها را به عنوان اسبهای 4 ساله و جوانتر معرفی می کند . 4 اندازه مقاله اصلی : دست (طول) اندازه گیری قد اسبها در دست رسیدگی است ، "h " یا " hh " برای "قد دست" ، در بالاترین حد سرکتف حیوان اندازه گیری شد ، جایی که گردن با کمر برخورد می کند ، به عنوان یک نقطه ثابت از آناتومی انتخاب شد ، بر خلاف سر یا گردن که بالا یا پایین حرکت می کند ، یک دست 4 اینچ (cm 10 ) است. قد متوسط توسط دستها و اینچ ها تعریف شده است ، دور دستها کمتر اندازه گیری می شود ، توسط یک نقطه اعشاری و اینچ های اضافی ارقام بین 1 تا 3 ادامه داده شده است . بنابراین یک اسب " h 2/15" توضیح داده شد ، 15 و 2 اینچ (62 در 160 سانتی متر) در قد است . اندازه اسبها با پرورش دادن ، متفاوت است اما می تواند همچنین توسط مواد غذایی تحت تأثیر باشد . قانون کلی برای کوتاه شدن در قد بین چیزی که یک اسب را بررسی کرده و یک اسب کوتاه 2/14 پهنای دست است . یک حیوان 2/14 پهنای دست یا بالای آن معمولاً بررسی شده که یک اسب باشد و یکی که کمتر از h 2/14 است یک اسب کوتاه است . با این حال ، انتظاراتی برای قوانین کلی وجود دارد . بعضی پرورش ها اسبهای بالا و پایین h 2/14 را تولید می کند که اسبها با توجه به قدشان بررسی شده اند . بعضی پرورش های اسب کوتاه ممکن است ویژگیهای مشترک با اسبها داشته باشند و حیوانات ممکن است هر از گاهی در بالای h 2/14 بالغ شوند ، اما هنوز به عنوان اسبهای کوتاه بررسی شدند . تفاوت بین یک اسب و اسب کوتاه به سادگی تفاوت در قد نیست ، اما جنبه های دیگری از فنوتیپ و ظاهر از قبیل شکل و طبیعت به حساب می آورد . اسبهای کوتاه اغلب یالهای ضخیم تر ، استخوان سنگین تر ، گردن کوتاه تر و ضخیم تر و دستهای کوتاه با پیشانی پهن را دارند . آنها اغلب طبیعت آرامتری نسبت به اسبها دارند و همچنین سطح بالایی از اطلاعات اسبی ممکن است یا ممکن نیست برای همکاری با تربیت کنندگان استفاده نشده باشد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..DOC) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 13 صفحه
قسمتی از متن word (..DOC) :
1 اسب بخار و کمی بیشتر ۵۰۰ همسایهها مشغول احوالپرسی و صحبتهای روزمره هستند، البته نه یک احوالپرسی ساده. لابلای حرفهای آنها بحث اتومبیلهایشان هم در میگیرد و اینبار ”مارکوس بوده“ حرفهای شنیدنیتری دارد.مارکوس به همسایهاش ”کارل هاینتس کراوس“ میگوید که یک سوپر اتومبیل خریده است و میخواهد با بیامو M۵ همسایه رقابت دوستانهای داشته باشد. قرار آنها برای صبح فردا تنظیم میشود و هر دو میروند که خودشان و البته اتومبیلهایشان را برای یک روز هیجانانگیز آماده کنند. M در برابر M از آن روزی که کمپانی BMW آستینهایش را بالا زد و با راهاندازی خط تولید تخصصی سری ”Mpower“ دستی به سر و روی مدلهای سری ۳ و سری ۵ کشید 2 سالها میگذرد و همیشه بیامو و با پسوند M۳ یا M۵ نشانگر یک اتومبیل ویژه با توانائیهای فوقالعاده بوده است. شاخه تخصصی Mpower به تازگی مدل M۶ که مدل تغییر یافته محصول دوستداشتنی یعنی ۶۴۵ است را به بازار اروپا عرضه کرده و مارکوس هم با پرداخت یک رقم نسبتاً سنگین آن را در پارکینگ خانهاش جای داده. M۶ سرخ رنگ آتشین مزاج حالا مایه سربلندی مارکوس است و او میداند که M۵ آبی رنگ کارل هاینتس با وجود تمامی توانائیهایش بازنده رقابت همسایهها خواهد بود.در مؤعد ملاقات دو اتومبیل M۵ و M۶ در کنار هم قرار گرفتند تا مشخص شود پیروزی از آن کیست. سبکتر، سریعتر مارکوس آرامتر از کارل هاینتس است. صاحب M۵ از دیدن رقیب قلدی مثل M۶ کمی دستپاچه شده اما به روی خودش نمیآورد. در همان ۱۰۰ متر اول حرکت مشخص است که شتاب M۶ بهتر است. وزن سبکتر و نیروی فوقالعاده خیلی زود این مسئله را اثبات میکند.نسبت قدرت به وزن در M۶ عدد برتری است و مرکز ثقل پائینتر هم در هنگام عبور از پیچها به کمک مارکوس میآید. صدای فوقالعاده جذاب و پرطنین برخاسته از اگزوز M۶ هم کارل هاینتس را به لکنت زبان خفیف مبتلا کرده است. مارکوس حالا اعتماد بهنفس بیشتری پیدا کرده و بعید نیست در روزهای دیگر سراغ اتومبیلهای قویتر از M۶ هم برود. بهترین در گروه M 3 ”اتومبیل من جای راحتی برای نشستن ۵ نفر است“. کارل هاینتس با این جمله میخواهد کمی از بار ناراحتیاش را کم کند. اما مارکوس زود جواب میدهد: ”۵ نفر فرق زیادی با ۴ نفر ندارد. در ثانی کیست که لذت راندن در پیست نوربورگ رینگ را با ۴ یا ۳ نفر دیگر تقسیم کند“. و دقایقی بعد دو همسایه در پیست نوربورگ رینگ کارشان را ادامه میدهند. یک دور پیست آن هم با حداکثر سرعت اولین آزمایش آنهاست و M۶ در ۱۰ ثانیه زودتر یک دور را تمام میکند. کارل هاینتس کمی به زمانسنجی افراد پیست معترض است اما خوب میداند که این زمانسنجی حداکثر ۱/۰ ثانیه خطا دارد.موتور ۱۰ سیلندر M۶ همچنان میغرد و سراسر وجود مارکوس را از لذت پر میکند. درست است که M۵ یک سوپرسدان خوشاستیل، جادار و نرم است اما M۶ هم تقریباً همین شرایط را دارد و راننده M۵ خیلی زود باید با چشمانش آرم BMW از روی صندوق عقب M۶ دنبال کند.موتور هر دو اتومبیل، ۱۰ سیلندر V شکل است و با حجم ۵۰۰۰ سیسی، ۵۰۷ اسببخار نیرو تولید میکند. هر دو گشتاوری بالغ بر ۳۸۰ پاوند فوت ایجاد میکنند و برای هر دو چرخهای عقب، دریافتکننده نیروی لایزال موتور هستند. گیربکس M۶ یک گیربکس نیمه اتوماتیک هفت سرعته است که عملکرد بسیار دقیق و لذتبخشی دارد و مقداری از لذت تعویض دنده بدون کلاچ در اتومبیلهای فرمول یک را نیز به ارث برده است.”مهمترین تفاوت دو اتومبیل در مرکز ثقل آنهاست“. این جمله را یکی از کارشناسان پیست نوبورگ رینگ میگوید و اضافه میکند که قطعات آلومینیومی 5 ، پلاستیکی و کامپوزیتی M۶ باعث بهوجود آمدن این اختلاف شده است.سقف سیاه رنگ M۶ از کربن تقویت شده و گلگیرهای جلوی آن از جنس پلاستیک است. کاپوت جلو هم آلومینیومی است و سپر هم از مواد کامپوزیتی ساخته شده است. جفت و جور کردن چنین ترکیبات متفاوتی بر روی شاسی از هنرمندان مهندسان بیامو حکایت میکند. از نظر ایستائی و پایداری یک فاکتور مهم دیگر هم هست که M۶ را در عبور سریع از پیچها یاری میدهد و آن لاستیکهای غولآسا و پهنپیکر ”پیرلی“ یا ”کانینننتال“ است. بیامو با معرفی هر دو نوع لاستیک آنها را با سایزهای مشترک ارائه میکند. بر روی چرخ جلو لاستیکهای ZR (مقاومت حرارتی و اصطکاکی برای سرعتهای بالای ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت) با پهنای ۲۵۵ میلیمتر و قطر ۱۹ اینچ در نظر گرفته شده و برای چرخهای عقب هم لاستیکهای ۲۸۵ میلیمتری با همان مشخصات تعبیه شده است. چهار لاستیک بر روی رینگهای آلیاژی سبک با ۵ پره و فرمی زیبا قرار میگیرند. رینگهای استفاده شده بر روی M۶ اختصاصاً برای M۶ طراحی شده است.سپر جلو نسبت به مدل استاندارد کمی تغییر کده و کانالهای بزرگتری برای خنک کردن شبکه رادیاتور و دیسکهای ترمز جلو روی آن حفر شده است. داخل کابین با باز شدن درهای M۶ شاهد یکی از زیباترین مبلمان داخلی BMW خواهید بود. صندلیها با چرم درجه یک مسی رنگ مفروش شدهاند و داشبورد هم با ظرافت خاص
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 7 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1 اسب یا اسپ پستانداری است از خانواده ی اکوئیدا است که از دیرباز در زمینههای کشاورزی، ترابری و همچنین در جنگها بسان ابزاری برای حرکت تند و ضربه زدن به سیستمهای دفاعی دشمن بهره گیری میشده است. نام اسب همواره با واژههایی مانند چابکی همراه بوده است. پیشینیان برای اسبهای خود احترام بسیاری قائل بودند به گونهای که صاحب اسب، نیاکان اسب نژادین خود را تا ۱۲ نسل پشت میدانست و به هنگام مرگ اسبش به شدت غمگین میشد.[نیازمند منبع] همچنین اسب را جانوری نجیب نیز میشناسند. ولی در هنگام خشم اسب نزدیکی به او بسیار خطرناک است نام چند نوع اسب : باره یا بارگی، به معني مطلق اسب گفته میشود و ربطي به باربري ندارد. بالاد و بالاده، به اسب تندرو یا اسب یدکی گفته میشود. بوز، به اسب نیله (کبودرنگ) گفته میشود. توسن، اسب سرکش را میگویند. جُرده، به اسب اخته میگویند. چرمه، به اسب سپید یا اسبی که دست و پایش سپید باشد گفته میشود. خنگ، اسب سپید را میگویند. سمند، اسب زرد را میگویند. نَوَند، اسب تندرو را میگویند. یَکران، اسب نژاده و نجیب را گویند. عمر خیام در کتاب نوروزنامه نام گونههای اسب را چنین بیان می کند: الوس چرمه، سرخ چرمه، تازی چرمه، خنگ، بادخنگ، مگسخنگ، سبزخنگ، پیسهٔ کمیت، کمیت، شبدیز، خورشید، گور سرخ، زردرخش، سیارخش، خرماگون، چشینه، شولک، پیسه، ابرگون، خاکرنگ، دیزه، بهگون، میگون، بادروی، گلگون، ارغون، بهارگون، آبگون، نیلگون، ابرکاس، باوبار، سپیدزرده، بورسار، بنفشهگون، ادس، زاغچشم، سبزپوست، سیمگون، ابلق، سپید، سمند اسب را در پارسی میانه و اوستایی نیز اَسپ (asp)میگفتند. نامهای بسیاری از بزرگان ایرانی در روزگار باستان دارای پسوند -اسپ بوده است (مانند گشتاسپ، ارجاسپ، گرشاسپ، گشتاسپ، جاماسپ، لهراسپ، ویشتاسپ، هیدراسپ، بیوراسپ، ساتاسپ، سیاوش و...)که نشان از اهمیت این جانور در میان ایرانیان است.[نیازمند منبع] در زبان سانسکریت این واژه به ریخت azva بوده که واژه سوار و اسوار نیز در زبان پارسی کنونی از همین ریشهاند. اسب برای اولین بار در آسیای میانه که بعدها تورکستان نام گرفت اهلی شده است سپس به دشتهای ایران و راه یافته است. در ایران باستان بویژه دوره هخامنشی اسب نقش بسیار زیادی داشت به اسبهای تربیت یافته پارس می گفتند عرب ها این کلمه را به فارس معرب کرده اند و آن را برای به معنی تیزرو و سوار کار ماهر به کار می برند. اسب حیوانی است که با سرما و شرایط سخت کوهستانی سازگار است بر خلاف شتر که با شرایط گرم و شن زار و سرزمین عربی سازگار بوده است. عربها برای اولین بار در دوره تجارت معروف به رحله شتا و صیف با اسب آشنا شدند و آن را بکار گرفتند. [نیازمند منبع] تاریخچه تاریخ تکامل اسب ها هنوز به طور دقیق مشخص نمی باشد. به طور مثال, زمان جدا شدن گونه های الاغ (اکووس آسینوس), اسب های وحشی (اکووس فروس) و گورخر ها و اسب های اهلی (اکووس کابالوس) معلوم نیست. همچنین مشخص نیست گونه ی اسب های اهلی حاصل انتخاب طبیعی هستند يا انتخاب مصنوعی توسط انسان. قدیمی ترین فسیل های مربوط به این گونه به هفت هزار سال پیش از میلاد باز می گردند. ابتدا اسب به منظور تهیه ی غذا شکار می شده است, ولی به مرور زمان انسان آن را به فرمان خود در آورد و برای تهیه ی شیر و گوشت, و نیز حمل و نقل, آن را پرورش داد. قدیمی ترین آثار رام کردن اسب ها در اروپای شرقی، شمال قفقاز و آسیای مرکزی یافت شده اند. پرورش و تربيت اسب ها به مرور زمان اهمیت ویژه ای يافت و انسان به درساژ و اصلاح نژاد پرداخت. 3 نژاد های مختلف نژاد های اسب بسيار فراوان و متفاوت است. این فراوانی حاصل آميختگی اسب ها توسط انسان, و نیز انتخاب طبیعی می باشد. به طور کلی اساس جدا کردن اسب ها از پونی ها, قد آن ها می باشد. قد اسب (بلندی جدوگاه) بايد از ۴۸/۱ متر بیش تر باشد. با اين وجود استثنا نیز داریم (مثلاً فالابلا). در اینجا لیست بعضی از نژاد های اسب را مشاهده می کنيد. اصیل عرب اصیل عربی اصیل عربی اصیل عربی گذشته ی این نژاد هنوز به درستی شناخته نشده است, ولی بی تردید این نژاد بسیار بسیار قدیمی است و از خاور میانه و نواحی بیابانی یا نیمه بیابانی این منطقه ریشه گرفته است. طی تلاش ساسانیان در پرورش و اصلاح این نژاد, اسب های اصیلی به وجود آمدند که به خاطر چابکی و مقاومتشان مایه حیرت شدند. این نژاد در تاریخ برای اصلاح نژاد و مقاوم کردن اسب ها بسيار مورد آمیزش قرار گرفت. نژاد اسب های اصیل انگلیسی از آمیزش اسب های عرب با اسب های محلی (انگلیسی) ریشه می گیرد. خون این نژاد امروزه تقریباً در رگ های همه ی نژاد های سبک وزن جاری است. زندگی دشوار در بیابان های خشک باعث شجاعت و مقاومت حیرت برانگیز و تند پایی و صبوری این نژاد شده است. زندگی او در کنار یا حتی داخل چادر با بادیه نشینان نیز باعث خو گرفتن آن با انسان و دلبستگی و اعتماد به او شده است. قد این اسب ها بین ۱.۴۵ تا ۱.۵۵ متر است. آن ها می توانند هر رنگی داشته باشند ولی ابلق نیستند. رنگ مشکی نیز در آنان بسیار نادر است. مو های اسب عرب نرم و ابریشم مانند است. یکی از خصوصیات آن دمش است که بالا نگه داشته شده است (حتی به هنگام حرکت). از خوصوصیات دیگر آن سر کوچک و برجسته, گردن بلند و کمانی, کمر کوتاه, کپل بالا و افقی و پاهای ظریف و محکم آن است. پوست اسب عرب نازک و حساس است, به طوری که رک های آن به خصوص در سر, مشخص هستند. پیشانی آن صاف است سوراخ های بینی آن بسیار باز می باشد. به علاوه, اسب عرب بر خلاف دیگر نژاد ها ۱۷ دنده و ۵ مهره ی کمری دارند (به جاب ۱۸ دنده و ۶ مهره ی کمری). 3 اسب عرب در رشته های ورزشی که در آن ها مقاومت اهمیت ویژه ای دارد رایج اند و در مسابقات جهانی مقام هی اول را ازان خود می کنند. در مسابقات پرش نیز از آنان استفاده می شود (با وجود قد نسبتاً کوتاهشان). در مسابقات درساژ و کنکور های زیبایی نیز این اسب ها به دلیل وقار و ظرافت اندام, خواستار فراوانی دارند. اصیل انگليسی (تروبرد Thoroughbred) اصیل انگلیسی این نژاد دیرینهی طولانیای ندارد و از آمیزش اسبهای اصیل عربی با اسبهای محلی در انگلستان به وجود آمده است. بلندی جدوگاه اسبهای اصیل انگلیسی بین ۱.۶۵ تا ۱.۸۰ متر است. اسبان این نژاد تیزپاترین اسبهای دنیا هستند و از آنها در مسابقات اسبدوانی به خصوص مسابقات تاخت استفاده می شود. این اسبها معمولاً در مسابقات درساژ و پرش نیز موفق هستند. اسبهای اصیل انگلیسی نسبتاً حساس, زودشکن و عصبی هستند, که با توجه به تقلا و ریسکی که حین مسابقات میکنند قابل توجیه است. رنگ بدن آنها نیز معمولاً کهر, کهر تیره, خاکستری و سیاه است. رنگهای ابرش و طلایی نیز در آنها دیده می شود. رنگ سفید بسیار نادر است. گردن و پاهای این نژاد بسیار کشیده میباشد. کوارتر(Quarter) کوارتر آمریکایی این نژاد آمریکایی بوده و از آمیزش نژاد های عرب، بارب و اسپانیایی به وجود آمده و با آمیزش با اسب های اصیل انگلیسی اصلاح یافته است. قد متوسط آن حدود ۱.۵۰ متر است. سر آن کوچک و مثلث شکل است و بدنی عضلانی دارد. سرعت این اسب در مسافت های کوتاه بالاست و در مسابقات وسترن و رودئو مورد استفاده بسیار قرار می گیرد. تقریباً همه ی رنگ ها در این نژاد دیده می شوند. ًٌٍ آپالوسا 4 آپالوسا آپالوسا این نژاد به اسب های سرخ پوست معروف است. زیرا برای اولین بار توسط آن ها پرورش داده شده اند. آپالوسا نیز نامی است که از رودخانه ای به نام پالوس، نزدیک یکی از قبایل سرخ پوست گرفته شده است. خصوصیت بارز این نژاد لکه های رنگی روی بدن آن است. این لکه ها به شکل ها و رنگ های مختلف بر روی زمینه هایی با رنگ های متفاوت قرار دارند. به همین دلیل اسب های این نژاد از نظر ظاهری بسیار متنوع می باشند. بلندی جدوگاه این اسب ها بین ۱.۴۲ تا ۱.۶۳ متر می باشد. این اسب دارای سینه ای پهن و کمری کوتاه است. یال و دم این نژاد خیلی پر پشت نمی باشد. فالابلا فالابلا با این که فالابلا از نظر قد پونی محسوب می شود, ولی به دلیل ریشه های نژادش در لیست اسب ها قرار می گیرد. این نژاد به احتمال قوی از آميزش اسب های اصیل انگلیسی با شتلند ها (Shetland) به وجود آمده است. قد فالابلا حدود ۷۸ cm است و به نوعی یک اسب مینیاتوری محسوب می شود. با این وجود, نسبت به قد کوتاهش از توان بدنی بالایی برخوردار است.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 47 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1 اسب اسب (اکوس فروس کابالوس) یک پستاندار سم دار است ، یک زیر گونه ای از یکی 7 گونه بازمانده از خانواده اکویدا است . اسب بالغ بر 45 تا 55 میلیون سال پیش از یک موجود چند پنجه ای کوچک تا بزرگ ، حیوان تک پنجه ای امروزی ، پدید آمده است . انسانها در حدود 4000 سال قبل از میلاد مسیح شروع به رام کردن اسبها کردند و اهلی کرد نشان گمان شد ، که در 3000 سال قبل از میلاد رایجتر شد ؛ در 2000 سال قبل از میلاد استفاده از اسبهای رام شده در سرتاسر قاره اروپا –آسیا پخش شد . اگر چه بیشتر اسبها امروزه رام شده هستند ، هنوز جمعیت اسب پرزوالسکی (Przewalski) در خطر است ، تنها اسب وحشی اصلی باقی می مانند ، به خوبی رایجترین اسبهای وحشی که در جهان زندگی می کنند ، اما از نسلهای قدیمی آنها که رام شدند ، منشأ گرفته است . یک کلمه گران و تخصصی وجود دارد که برای توضیح دان مفاهیم وابسته به اسب استفاده شده ، هر چیزی از آناتومی مراحل زندگی ، اندازه ، رنگ ، نقش و نگارها ، پرورش دادن ، حرکت و رفتار را در بر می گیرد . اسبها از نظر آناتومی برای استفاده از سرعت برای شکارچی ها طراحی شدند . و یک جمله خوب توسعه یافته از توازن و یک قدرت غریزه جنگیدن دارند . بسته به این نیاز فرار کردن از شکارچیان در جهان یک خصوصیت غیر معمول است : اسبها توانایی خوابیدن هم ایستاده و هم دراز کشیده را دارند . اسبهای ماده مادیان نامیده می شوند ، بچه هایشان تقریباً تا 11 ماه با آنها همراه هستند و یک اسب جوان کره اسب نامیده میشوند و می تواند تا مدت کوتاهی بعد از تولد بمانند . بیشترین اسبهای رام شده به پرورش دادن داشتن زین و یراق بین سنهای 2 و 4 سال شروع شدند . آنها در سن 5 سالگی کاملاً بالغ می شوند و میانگین طول عمر بین 25 تا 30 سال دارند . پرورش اسبها در 3 طبقه بندی روی طبیعت کلی پایه گذاری شده : با سرعت و استقامت "خون سردها " ، از جمله اسبهای انتخاب شده و بعضی اسبهای کوچک ، برای آرام رفتن ، کار سنگین مناسب هستند و " اسبهای خونگرم 2 " از بین اسبهای تندخو و اسبهای خون سرد عبور می کنند و توسعه یافته هستند ، اغلب روی پرورش دادن برای اهداف اسب سواری خاص مخصوصاً در اروپا توجه می کنند . بالغ بر 300 پرورش اسب امروزه در جهان وجود دارد که برای کاربرد های متفاوت بسیاری توسعه یافته است . اسبها و انسانها از راههای بسیاری ، نه تنها در یک گوناگونی وسیعی از رقابتهای ورزشی و فعالیتهای تفریحی غیر رقابتی ، بلکه در فعالیتهای کاری که شامل کار پلیسی ، کشاورزی ، تفریح ، شرکت کردن در یادگیری و فیزیوتراپی ارتباط متقابل دارند . اسبها از دیدگاه تاریخی در جنگ استفاده شدند . یک گوناگونی وسیع از تکنیکهای اسب سواری توسعه داده شد ، شیوه های متفاوت بسیاری از روشها و راههای کنترل استفاده می شود . تولیدات بسیاری از اسبها مشتق شده اند که شامل گوشت ، شیر ، پوست ، مو ، استخوان می شود و دارویی از مادیانهای حامله استخراج شده . انسانها برای اسبهای رام شده غذا ، آب و پناهگاه فراهم میکند به همان خوبی به متخصصانی از قبیل دامپزشکان و نعل بندان توجه شد بیولوژی اناتومی اسب توسط تعداد زیادی از بخشهای خاص توضیح داده شده ، همانطور که توسط نمودار نشان داده شد ، بخشهای خاص همچنین سن ها ، رنگها و پرورشهای متفاوتی را نشان می دهد . سن بسته روی پرورش ، مدیریت و محیط ، اسبهای رام امروزه متوسط عمر 25 تا 30 سال دارند . آن غیر معمول است ، اما تعداد کمی حیوانات تا 40 سالگی شان عمر می کنند . قدیمی ترین ثبت قابل تصدیق "بیلی قدیمی " یک اسب مربوط به قرن نوزدهم که تا سن 62 سالگی زندگی کرد . در عصر جدید ، نان قندی که در کتاب گینس از ثبت جهان فهرست شده است ، قدیمی ترین اسب کوچک در 2007 در 56 سالگی مرد. با توجه به یک تاریخ تولد واقعی اسب ، برای رقابتی ترین اهداف یک حیوان در 1 ژانویه هر سال در نیمکره شمالی و 1 آگوست در نیمکره جنوبی بررسی شده است . 4 مخالفت در استقامت اسب سواری است ، جایی که حداقل سن رقابت روی تقویم سن پایه گذاری شده است . یک تخمین ابتدایی از سن اسب ، می تواند از نگاه کردن در دندان آن ایجاد شود . در ادامه اصطلاحات برای توضیح دادن اسبها با سن های متفاوت استفاده شده اند . کره اسب : یک اسب کمتر از یک سال ، یک کره اسب که پرستاری می شود بعضی وقتها اسب شیرخوار نامیده می شود و یک کره اسب که از شیر گرفته شده است ، اسب تازه از شیر گرفته شده نامیده می شود . بیشتر کره اسبهای رام شده در 5 تا 7 ماهگی از شیر گرفته می شوند ، اگرچه اسبها می توانند در 4 ماهگی بدون تاثیر نامطلوب از شیر گرفته شوند . اسب یکساله : یک اسب هم جنس که بین 1 تا 2 سال سن دارد . کره اسب : یک اسب نر زیر سن 4 سال . یک اصطلاح رایج اشتباه که هر اسب جوانی را کره اسب می نامند ، زمانیکه تنها به اسبهای نر جوان رجوع می شود . کره مادیان : یک اسب ماده زیر سن 4 سال . مادیان : یک اسب ماده 4 ساله و بیشتر نریان : یک اسب نر غیر عقیم 4 ساله یا بیشتر ، بعضی مردم ، مخصوصاً در انگلستان به یک اسب نریان به عنوان اسب رجوع می کنند . یک اسب پشته دار یک اسب نر است که یک بیضه دارد یا به طرز نامتناسبی عقیم است . اسب اخته : یک اسب نر عقیم از هر سن است ، اگرچه برای راحتی ، مردم بسیاری به یک اسب اخته زیر 4 سال به عنوان یک کره اسب رجوع می کنند . در مسابقه اسب ، تعاریفی از کره اسب ، کره مادیان ، و نریان ممکن است ار آنهایی که در بالا گفته شد متفاوت باشند . در انگلستان ، مسابقه اسب نژاده ، یک کره اسب را به عنوان یک نر کمتر از 5 سال سن ، و یک کره مادیان به عنوان یک ماده کمتر از 5 سال سن تعریف می کند . در ایالت متحده آمریکا ، هم مسابقه اسب نژاده و مسابقه زین و یراق کره اسب ها و کره مادیان ها را به عنوان اسبهای 4 ساله و جوانتر معرفی می کند . 4 اندازه مقاله اصلی : دست (طول) اندازه گیری قد اسبها در دست رسیدگی است ، "h " یا " hh " برای "قد دست" ، در بالاترین حد سرکتف حیوان اندازه گیری شد ، جایی که گردن با کمر برخورد می کند ، به عنوان یک نقطه ثابت از آناتومی انتخاب شد ، بر خلاف سر یا گردن که بالا یا پایین حرکت می کند ، یک دست 4 اینچ (cm 10 ) است. قد متوسط توسط دستها و اینچ ها تعریف شده است ، دور دستها کمتر اندازه گیری می شود ، توسط یک نقطه اعشاری و اینچ های اضافی ارقام بین 1 تا 3 ادامه داده شده است . بنابراین یک اسب " h 2/15" توضیح داده شد ، 15 و 2 اینچ (62 در 160 سانتی متر) در قد است . اندازه اسبها با پرورش دادن ، متفاوت است اما می تواند همچنین توسط مواد غذایی تحت تأثیر باشد . قانون کلی برای کوتاه شدن در قد بین چیزی که یک اسب را بررسی کرده و یک اسب کوتاه 2/14 پهنای دست است . یک حیوان 2/14 پهنای دست یا بالای آن معمولاً بررسی شده که یک اسب باشد و یکی که کمتر از h 2/14 است یک اسب کوتاه است . با این حال ، انتظاراتی برای قوانین کلی وجود دارد . بعضی پرورش ها اسبهای بالا و پایین h 2/14 را تولید می کند که اسبها با توجه به قدشان بررسی شده اند . بعضی پرورش های اسب کوتاه ممکن است ویژگیهای مشترک با اسبها داشته باشند و حیوانات ممکن است هر از گاهی در بالای h 2/14 بالغ شوند ، اما هنوز به عنوان اسبهای کوتاه بررسی شدند . تفاوت بین یک اسب و اسب کوتاه به سادگی تفاوت در قد نیست ، اما جنبه های دیگری از فنوتیپ و ظاهر از قبیل شکل و طبیعت به حساب می آورد . اسبهای کوتاه اغلب یالهای ضخیم تر ، استخوان سنگین تر ، گردن کوتاه تر و ضخیم تر و دستهای کوتاه با پیشانی پهن را دارند . آنها اغلب طبیعت آرامتری نسبت به اسبها دارند و همچنین سطح بالایی از اطلاعات اسبی ممکن است یا ممکن نیست برای همکاری با تربیت کنندگان استفاده نشده باشد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..DOC) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 13 صفحه
قسمتی از متن word (..DOC) :
1 اسب بخار و کمی بیشتر ۵۰۰ همسایهها مشغول احوالپرسی و صحبتهای روزمره هستند، البته نه یک احوالپرسی ساده. لابلای حرفهای آنها بحث اتومبیلهایشان هم در میگیرد و اینبار ”مارکوس بوده“ حرفهای شنیدنیتری دارد.مارکوس به همسایهاش ”کارل هاینتس کراوس“ میگوید که یک سوپر اتومبیل خریده است و میخواهد با بیامو M۵ همسایه رقابت دوستانهای داشته باشد. قرار آنها برای صبح فردا تنظیم میشود و هر دو میروند که خودشان و البته اتومبیلهایشان را برای یک روز هیجانانگیز آماده کنند. M در برابر M از آن روزی که کمپانی BMW آستینهایش را بالا زد و با راهاندازی خط تولید تخصصی سری ”Mpower“ دستی به سر و روی مدلهای سری ۳ و سری ۵ کشید 2 سالها میگذرد و همیشه بیامو و با پسوند M۳ یا M۵ نشانگر یک اتومبیل ویژه با توانائیهای فوقالعاده بوده است. شاخه تخصصی Mpower به تازگی مدل M۶ که مدل تغییر یافته محصول دوستداشتنی یعنی ۶۴۵ است را به بازار اروپا عرضه کرده و مارکوس هم با پرداخت یک رقم نسبتاً سنگین آن را در پارکینگ خانهاش جای داده. M۶ سرخ رنگ آتشین مزاج حالا مایه سربلندی مارکوس است و او میداند که M۵ آبی رنگ کارل هاینتس با وجود تمامی توانائیهایش بازنده رقابت همسایهها خواهد بود.در مؤعد ملاقات دو اتومبیل M۵ و M۶ در کنار هم قرار گرفتند تا مشخص شود پیروزی از آن کیست. سبکتر، سریعتر مارکوس آرامتر از کارل هاینتس است. صاحب M۵ از دیدن رقیب قلدی مثل M۶ کمی دستپاچه شده اما به روی خودش نمیآورد. در همان ۱۰۰ متر اول حرکت مشخص است که شتاب M۶ بهتر است. وزن سبکتر و نیروی فوقالعاده خیلی زود این مسئله را اثبات میکند.نسبت قدرت به وزن در M۶ عدد برتری است و مرکز ثقل پائینتر هم در هنگام عبور از پیچها به کمک مارکوس میآید. صدای فوقالعاده جذاب و پرطنین برخاسته از اگزوز M۶ هم کارل هاینتس را به لکنت زبان خفیف مبتلا کرده است. مارکوس حالا اعتماد بهنفس بیشتری پیدا کرده و بعید نیست در روزهای دیگر سراغ اتومبیلهای قویتر از M۶ هم برود. بهترین در گروه M 3 ”اتومبیل من جای راحتی برای نشستن ۵ نفر است“. کارل هاینتس با این جمله میخواهد کمی از بار ناراحتیاش را کم کند. اما مارکوس زود جواب میدهد: ”۵ نفر فرق زیادی با ۴ نفر ندارد. در ثانی کیست که لذت راندن در پیست نوربورگ رینگ را با ۴ یا ۳ نفر دیگر تقسیم کند“. و دقایقی بعد دو همسایه در پیست نوربورگ رینگ کارشان را ادامه میدهند. یک دور پیست آن هم با حداکثر سرعت اولین آزمایش آنهاست و M۶ در ۱۰ ثانیه زودتر یک دور را تمام میکند. کارل هاینتس کمی به زمانسنجی افراد پیست معترض است اما خوب میداند که این زمانسنجی حداکثر ۱/۰ ثانیه خطا دارد.موتور ۱۰ سیلندر M۶ همچنان میغرد و سراسر وجود مارکوس را از لذت پر میکند. درست است که M۵ یک سوپرسدان خوشاستیل، جادار و نرم است اما M۶ هم تقریباً همین شرایط را دارد و راننده M۵ خیلی زود باید با چشمانش آرم BMW از روی صندوق عقب M۶ دنبال کند.موتور هر دو اتومبیل، ۱۰ سیلندر V شکل است و با حجم ۵۰۰۰ سیسی، ۵۰۷ اسببخار نیرو تولید میکند. هر دو گشتاوری بالغ بر ۳۸۰ پاوند فوت ایجاد میکنند و برای هر دو چرخهای عقب، دریافتکننده نیروی لایزال موتور هستند. گیربکس M۶ یک گیربکس نیمه اتوماتیک هفت سرعته است که عملکرد بسیار دقیق و لذتبخشی دارد و مقداری از لذت تعویض دنده بدون کلاچ در اتومبیلهای فرمول یک را نیز به ارث برده است.”مهمترین تفاوت دو اتومبیل در مرکز ثقل آنهاست“. این جمله را یکی از کارشناسان پیست نوبورگ رینگ میگوید و اضافه میکند که قطعات آلومینیومی 5 ، پلاستیکی و کامپوزیتی M۶ باعث بهوجود آمدن این اختلاف شده است.سقف سیاه رنگ M۶ از کربن تقویت شده و گلگیرهای جلوی آن از جنس پلاستیک است. کاپوت جلو هم آلومینیومی است و سپر هم از مواد کامپوزیتی ساخته شده است. جفت و جور کردن چنین ترکیبات متفاوتی بر روی شاسی از هنرمندان مهندسان بیامو حکایت میکند. از نظر ایستائی و پایداری یک فاکتور مهم دیگر هم هست که M۶ را در عبور سریع از پیچها یاری میدهد و آن لاستیکهای غولآسا و پهنپیکر ”پیرلی“ یا ”کانینننتال“ است. بیامو با معرفی هر دو نوع لاستیک آنها را با سایزهای مشترک ارائه میکند. بر روی چرخ جلو لاستیکهای ZR (مقاومت حرارتی و اصطکاکی برای سرعتهای بالای ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت) با پهنای ۲۵۵ میلیمتر و قطر ۱۹ اینچ در نظر گرفته شده و برای چرخهای عقب هم لاستیکهای ۲۸۵ میلیمتری با همان مشخصات تعبیه شده است. چهار لاستیک بر روی رینگهای آلیاژی سبک با ۵ پره و فرمی زیبا قرار میگیرند. رینگهای استفاده شده بر روی M۶ اختصاصاً برای M۶ طراحی شده است.سپر جلو نسبت به مدل استاندارد کمی تغییر کده و کانالهای بزرگتری برای خنک کردن شبکه رادیاتور و دیسکهای ترمز جلو روی آن حفر شده است. داخل کابین با باز شدن درهای M۶ شاهد یکی از زیباترین مبلمان داخلی BMW خواهید بود. صندلیها با چرم درجه یک مسی رنگ مفروش شدهاند و داشبورد هم با ظرافت خاص
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 7 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1 اسب یا اسپ پستانداری است از خانواده ی اکوئیدا است که از دیرباز در زمینههای کشاورزی، ترابری و همچنین در جنگها بسان ابزاری برای حرکت تند و ضربه زدن به سیستمهای دفاعی دشمن بهره گیری میشده است. نام اسب همواره با واژههایی مانند چابکی همراه بوده است. پیشینیان برای اسبهای خود احترام بسیاری قائل بودند به گونهای که صاحب اسب، نیاکان اسب نژادین خود را تا ۱۲ نسل پشت میدانست و به هنگام مرگ اسبش به شدت غمگین میشد.[نیازمند منبع] همچنین اسب را جانوری نجیب نیز میشناسند. ولی در هنگام خشم اسب نزدیکی به او بسیار خطرناک است نام چند نوع اسب : باره یا بارگی، به معني مطلق اسب گفته میشود و ربطي به باربري ندارد. بالاد و بالاده، به اسب تندرو یا اسب یدکی گفته میشود. بوز، به اسب نیله (کبودرنگ) گفته میشود. توسن، اسب سرکش را میگویند. جُرده، به اسب اخته میگویند. چرمه، به اسب سپید یا اسبی که دست و پایش سپید باشد گفته میشود. خنگ، اسب سپید را میگویند. سمند، اسب زرد را میگویند. نَوَند، اسب تندرو را میگویند. یَکران، اسب نژاده و نجیب را گویند. عمر خیام در کتاب نوروزنامه نام گونههای اسب را چنین بیان می کند: الوس چرمه، سرخ چرمه، تازی چرمه، خنگ، بادخنگ، مگسخنگ، سبزخنگ، پیسهٔ کمیت، کمیت، شبدیز، خورشید، گور سرخ، زردرخش، سیارخش، خرماگون، چشینه، شولک، پیسه، ابرگون، خاکرنگ، دیزه، بهگون، میگون، بادروی، گلگون، ارغون، بهارگون، آبگون، نیلگون، ابرکاس، باوبار، سپیدزرده، بورسار، بنفشهگون، ادس، زاغچشم، سبزپوست، سیمگون، ابلق، سپید، سمند اسب را در پارسی میانه و اوستایی نیز اَسپ (asp)میگفتند. نامهای بسیاری از بزرگان ایرانی در روزگار باستان دارای پسوند -اسپ بوده است (مانند گشتاسپ، ارجاسپ، گرشاسپ، گشتاسپ، جاماسپ، لهراسپ، ویشتاسپ، هیدراسپ، بیوراسپ، ساتاسپ، سیاوش و...)که نشان از اهمیت این جانور در میان ایرانیان است.[نیازمند منبع] در زبان سانسکریت این واژه به ریخت azva بوده که واژه سوار و اسوار نیز در زبان پارسی کنونی از همین ریشهاند. اسب برای اولین بار در آسیای میانه که بعدها تورکستان نام گرفت اهلی شده است سپس به دشتهای ایران و راه یافته است. در ایران باستان بویژه دوره هخامنشی اسب نقش بسیار زیادی داشت به اسبهای تربیت یافته پارس می گفتند عرب ها این کلمه را به فارس معرب کرده اند و آن را برای به معنی تیزرو و سوار کار ماهر به کار می برند. اسب حیوانی است که با سرما و شرایط سخت کوهستانی سازگار است بر خلاف شتر که با شرایط گرم و شن زار و سرزمین عربی سازگار بوده است. عربها برای اولین بار در دوره تجارت معروف به رحله شتا و صیف با اسب آشنا شدند و آن را بکار گرفتند. [نیازمند منبع] تاریخچه تاریخ تکامل اسب ها هنوز به طور دقیق مشخص نمی باشد. به طور مثال, زمان جدا شدن گونه های الاغ (اکووس آسینوس), اسب های وحشی (اکووس فروس) و گورخر ها و اسب های اهلی (اکووس کابالوس) معلوم نیست. همچنین مشخص نیست گونه ی اسب های اهلی حاصل انتخاب طبیعی هستند يا انتخاب مصنوعی توسط انسان. قدیمی ترین فسیل های مربوط به این گونه به هفت هزار سال پیش از میلاد باز می گردند. ابتدا اسب به منظور تهیه ی غذا شکار می شده است, ولی به مرور زمان انسان آن را به فرمان خود در آورد و برای تهیه ی شیر و گوشت, و نیز حمل و نقل, آن را پرورش داد. قدیمی ترین آثار رام کردن اسب ها در اروپای شرقی، شمال قفقاز و آسیای مرکزی یافت شده اند. پرورش و تربيت اسب ها به مرور زمان اهمیت ویژه ای يافت و انسان به درساژ و اصلاح نژاد پرداخت. 3 نژاد های مختلف نژاد های اسب بسيار فراوان و متفاوت است. این فراوانی حاصل آميختگی اسب ها توسط انسان, و نیز انتخاب طبیعی می باشد. به طور کلی اساس جدا کردن اسب ها از پونی ها, قد آن ها می باشد. قد اسب (بلندی جدوگاه) بايد از ۴۸/۱ متر بیش تر باشد. با اين وجود استثنا نیز داریم (مثلاً فالابلا). در اینجا لیست بعضی از نژاد های اسب را مشاهده می کنيد. اصیل عرب اصیل عربی اصیل عربی اصیل عربی گذشته ی این نژاد هنوز به درستی شناخته نشده است, ولی بی تردید این نژاد بسیار بسیار قدیمی است و از خاور میانه و نواحی بیابانی یا نیمه بیابانی این منطقه ریشه گرفته است. طی تلاش ساسانیان در پرورش و اصلاح این نژاد, اسب های اصیلی به وجود آمدند که به خاطر چابکی و مقاومتشان مایه حیرت شدند. این نژاد در تاریخ برای اصلاح نژاد و مقاوم کردن اسب ها بسيار مورد آمیزش قرار گرفت. نژاد اسب های اصیل انگلیسی از آمیزش اسب های عرب با اسب های محلی (انگلیسی) ریشه می گیرد. خون این نژاد امروزه تقریباً در رگ های همه ی نژاد های سبک وزن جاری است. زندگی دشوار در بیابان های خشک باعث شجاعت و مقاومت حیرت برانگیز و تند پایی و صبوری این نژاد شده است. زندگی او در کنار یا حتی داخل چادر با بادیه نشینان نیز باعث خو گرفتن آن با انسان و دلبستگی و اعتماد به او شده است. قد این اسب ها بین ۱.۴۵ تا ۱.۵۵ متر است. آن ها می توانند هر رنگی داشته باشند ولی ابلق نیستند. رنگ مشکی نیز در آنان بسیار نادر است. مو های اسب عرب نرم و ابریشم مانند است. یکی از خصوصیات آن دمش است که بالا نگه داشته شده است (حتی به هنگام حرکت). از خوصوصیات دیگر آن سر کوچک و برجسته, گردن بلند و کمانی, کمر کوتاه, کپل بالا و افقی و پاهای ظریف و محکم آن است. پوست اسب عرب نازک و حساس است, به طوری که رک های آن به خصوص در سر, مشخص هستند. پیشانی آن صاف است سوراخ های بینی آن بسیار باز می باشد. به علاوه, اسب عرب بر خلاف دیگر نژاد ها ۱۷ دنده و ۵ مهره ی کمری دارند (به جاب ۱۸ دنده و ۶ مهره ی کمری). 3 اسب عرب در رشته های ورزشی که در آن ها مقاومت اهمیت ویژه ای دارد رایج اند و در مسابقات جهانی مقام هی اول را ازان خود می کنند. در مسابقات پرش نیز از آنان استفاده می شود (با وجود قد نسبتاً کوتاهشان). در مسابقات درساژ و کنکور های زیبایی نیز این اسب ها به دلیل وقار و ظرافت اندام, خواستار فراوانی دارند. اصیل انگليسی (تروبرد Thoroughbred) اصیل انگلیسی این نژاد دیرینهی طولانیای ندارد و از آمیزش اسبهای اصیل عربی با اسبهای محلی در انگلستان به وجود آمده است. بلندی جدوگاه اسبهای اصیل انگلیسی بین ۱.۶۵ تا ۱.۸۰ متر است. اسبان این نژاد تیزپاترین اسبهای دنیا هستند و از آنها در مسابقات اسبدوانی به خصوص مسابقات تاخت استفاده می شود. این اسبها معمولاً در مسابقات درساژ و پرش نیز موفق هستند. اسبهای اصیل انگلیسی نسبتاً حساس, زودشکن و عصبی هستند, که با توجه به تقلا و ریسکی که حین مسابقات میکنند قابل توجیه است. رنگ بدن آنها نیز معمولاً کهر, کهر تیره, خاکستری و سیاه است. رنگهای ابرش و طلایی نیز در آنها دیده می شود. رنگ سفید بسیار نادر است. گردن و پاهای این نژاد بسیار کشیده میباشد. کوارتر(Quarter) کوارتر آمریکایی این نژاد آمریکایی بوده و از آمیزش نژاد های عرب، بارب و اسپانیایی به وجود آمده و با آمیزش با اسب های اصیل انگلیسی اصلاح یافته است. قد متوسط آن حدود ۱.۵۰ متر است. سر آن کوچک و مثلث شکل است و بدنی عضلانی دارد. سرعت این اسب در مسافت های کوتاه بالاست و در مسابقات وسترن و رودئو مورد استفاده بسیار قرار می گیرد. تقریباً همه ی رنگ ها در این نژاد دیده می شوند. ًٌٍ آپالوسا 4 آپالوسا آپالوسا این نژاد به اسب های سرخ پوست معروف است. زیرا برای اولین بار توسط آن ها پرورش داده شده اند. آپالوسا نیز نامی است که از رودخانه ای به نام پالوس، نزدیک یکی از قبایل سرخ پوست گرفته شده است. خصوصیت بارز این نژاد لکه های رنگی روی بدن آن است. این لکه ها به شکل ها و رنگ های مختلف بر روی زمینه هایی با رنگ های متفاوت قرار دارند. به همین دلیل اسب های این نژاد از نظر ظاهری بسیار متنوع می باشند. بلندی جدوگاه این اسب ها بین ۱.۴۲ تا ۱.۶۳ متر می باشد. این اسب دارای سینه ای پهن و کمری کوتاه است. یال و دم این نژاد خیلی پر پشت نمی باشد. فالابلا فالابلا با این که فالابلا از نظر قد پونی محسوب می شود, ولی به دلیل ریشه های نژادش در لیست اسب ها قرار می گیرد. این نژاد به احتمال قوی از آميزش اسب های اصیل انگلیسی با شتلند ها (Shetland) به وجود آمده است. قد فالابلا حدود ۷۸ cm است و به نوعی یک اسب مینیاتوری محسوب می شود. با این وجود, نسبت به قد کوتاهش از توان بدنی بالایی برخوردار است.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 15 صفحه
قسمتی از متن word (..docx) :
سر یک اسب در یکی از مینیاتورهای ایرانی مربوط به یکی از دستنوشتههای مثنوی مولوی از سال ۸۹۱ق./۱۴۸۶م. اَبرَش: اسبی که در پوستش لکههایی به غیر از رنگ اصلیاش وجود داشته باشد.[۲] باره یا بارگی: به معنی مطلق اسب گفته میشود و ربطی به باربری ندارد. بالاد و بالاده: اسب تندرو یا اسب یدکی. بوز: اسب نیله (کبودرنگ). توسن: اسب سرکش. جُرده: اسب اخته. چرمه: اسب سپید یا اسبی که دست و پایش سپید باشد. خنگ: اسب سپید. سمند: اسب زرد. نَوَند: اسب تندرو. یَکران: اسب نژاده و نجیب. عمر خیام در کتاب نوروزنامه نام گونههای اسب را چنین بیان میکند: الوس چرمه، سرخ چرمه، تازی چرمه، خنگ، بادخنگ، مگسخنگ، سبزخنگ، پیسهٔ کمیت، کمیت، شبدیز، خورشید، گور سرخ، زردرخش، سیارخش، خرماگون، چشینه، شولک، پیسه، ابرگون، خاکرنگ، دیزه، بهگون، میگون، بادروی، گلگون، ارغون، بهارگون، آبگون، نیلگون، ابرکاس، باوبار، سپیدزرده، بورسار، بنفشهگون، ادس، زاغچشم، سبزپوست، سیمگون، ابلق، سپید، سمند.[۳] اسب سفید اسب واژهشناسی اسب را در پارسی میانه و اوستایی نیز اَسپ (asp)میگفتند. نامهای بسیاری از بزرگان ایرانی در روزگار باستان دارای پسوند -اسپ بودهاست (مانند گشتاسپ، ارجاسپ، گرشاسپ، گشتاسپ، جاماسپ، لهراسپ، ویشتاسپ، هیدراسپ، بیوراسپ، ساتاسپ، سیاوش و...)که نشان از اهمیت این جانور در میان ایرانیان است.[نیازمند منبع] در زبان سانسکریت این واژه به ریخت azva بوده که واژه سوار و اسوار نیز در زبان پارسی کنونی از همین ریشهاند. اسب برای اولین بار در آسیای میانه که بعدها تورکستان نام گرفت اهلی شدهاست سپس به دشتهای ایران و راه یافتهاست. در ایران باستان بویژه دوره هخامنشی اسب نقش بسیار زیادی داشت به اسبهای تربیت یافته پارس میگفتند عربها این کلمه را به فارس معرب کردهاند و آن را برای به معنی تیزرو و سوار کار ماهر به کار میبرند. اسب حیوانی است که با سرما و شرایط سخت کوهستانی سازگار است بر خلاف شتر که با شرایط گرم و شن زار و سرزمین عربی سازگار بودهاست. عربها برای اولین بار در دوره تجارت معروف به رحله شتا و صیف با اسب آشنا شدند و آن را بکار گرفتند.[نیازمند منبع] تاریخچه تاریخ تکامل اسبها هنوز به طور دقیق مشخص نمیباشد. به طور مثال، زمان جدا شدن گونههای الاغ (اکووس آسینوس)، اسبهای وحشی (اکووس فروس) و گورخرها و اسبهای اهلی (اکووس کابالوس) معلوم نیست. همچنین مشخص نیست گونهٔ اسبهای اهلی حاصل انتخاب طبیعی هستند یا انتخاب مصنوعی توسط انسان. قدیمیترین سنگوارههای مربوط به این گونه به هفت هزار سال پیش از میلاد باز میگردند. ابتدا اسب به منظور تهیهٔ غذا شکار میشدهاست، ولی به مرور زمان انسان آن را به فرمان خود در آورد و برای تهیهٔ شیر و گوشت، و نیز حمل و نقل، آن را پرورش داد. قدیمی ترین آثار رام کردن اسبها در اروپای شرقی، شمال قفقاز و آسیای مرکزی یافت شدهاند. پرورش و تربیت اسبها به مرور زمان اهمیت ویژهای یافت و انسان به درساژ و اصلاح نژاد پرداخت. [ویرایش] نژادهای مختلف نژادهای اسب بسیار فراوان و متفاوت است. این فراوانی حاصل آمیختگی اسبها توسط انسان، و نیز انتخاب طبیعی میباشد. به طور کلی اساس جدا کردن اسبها از پونیها، قد آنها میباشد. قد اسب (بلندی جدوگاه) باید از ۱٫۴۸ متر بیشتر باشد. با این وجود استثنا نیز داریم (مثلاً فالابلا). در اینجا لیست بعضی از نژادهای اسب را آورده شدهاست: [ویرایش] اصیل ترکمن اسب ترکمن گونهای از زیباترن اسبها میباشد که در منطقه ترکمن صحرا زیست کرده و پرورش مییابد. رنگ آنها بیشتر خاکستری رنگ و بدنی کشیده و لاغر دارند. شکم آنها بر خلاف بسیاری از نژادهای دیگر اسبها، تخت و به معنی دیگر شکم آنها لاغر است. صادرات این اسب به خارج از کشور ممنوع است. اسب ترکمن اسبی است دارای ویژگیهای منحصر به فردی از جمله: قد ۱۴۸ تا ۱۵۵ سانتیمتر، گوشهای بلند ومتحرک، سینه فراخ و متناسب، کپل کم شیب با عرض خوب، مفاصل قوی، سمهای محکم با زاویه مناسب، تحمل حرکات سنگین ورزشی و…است. رنگهای اصلی این نژاد : کهر، نیله، کرنگ، سمند و قره کهر میباشد. نژادهای شناخته شده از اسب ترکمن در چهار گروه : یموت، آخال تکه، چناران(مخلوط از تلاقی اسب ترکمن وعرب)و گوگلان (منقرض گردیده) دسته بندی شدهاند. اسب ترکمن اندامی کشیده، دُمی باریک، سر و گردن زیبا دارد. برای اسبهای بانژاد ترکمن درسالهای گذشته ذخیرههای ژنتیک این اسب، تقاضای جهانی یافتهاست. اسب ترکمن در نزد ترکمنها پیشینهای طولانی در سنن و زندگی صحرانشینی وجنگ وگریزها درگذشته داشتهاست. گفتنی است برنامههای اشتباه ایران در نیم قرن گذشته لطمه زیادی به ذخیره ژنتیکی اسبهای ترکمن زدهاست و متاسفانه تعداد اسبهای ترکمن خالص و خوب به شدت کاهش یافتهاست. - امروزه خالص ترین اسبهای ترکمن ایران را در منطقه راز و جرگلان ترکمن صحرا از توابع استان خراسان شمالی میتوان یافت که بیشترین جمعیت این اسب را دارا میباشد. خوشبختانه در سالهای اخیر توجه بیشتری به تولید اسبهای ترکمن شدهاست. تعدادی اندک و پراکنده از این نژاد توسط علاقه مندان در اصفهان، تهران، شیراز و همدان نیز نگهداری میشوند. [ویرایش] اصیل عرب
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : ppt نوع فایل : powerpoint (..ppt) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد اسلاید : 48 اسلاید
قسمتی از متن powerpoint (..ppt) :
بنام خدا رفتارشناسی اسب رفتار شناسی در پرورش اسب به نظر می رسدگله های رمیده ویا درحال چرای اسب نقاشی شده در دشتهای دوردست آنچنان قرابتی با اسبهای اهلی درون اصطبلها كه ایام را به خوردن و كار كردن و یا چریدن در پادوكها می گذرانند نداشته باشند ، اعمال و رفتارشان را از اجداد وحشی خود به ارث برده وحفظ كرده اند. اگر با اسب سرو كار دارید باید بر رفتار او اشراف داشته باشید تا از واكنشهای او در قبال محركهای خاص آگاه بوده و زبان گویای اندام او و اصوات هشدار دهنده اش را هم بدانید. عمده دلیل بر این آگاهی ، ایمنی است . برای اجتناب از هر گونه خطر و یا آسیب احتمالی . دیگر ویژگی این آگاهی حفظ سلامت جسم و روان اوست كه به موقع از بیماری و یا ناخشنودی او مطلع شده و در پی رفع آن بر آیید . و دیگر آنكه بتوانید با علم به رفتار اسب این حیوان را به بهترین نحو تر بیت نموده و ازاودر جهت های اهداف خویش استفاده كنید. رفتارهای غیر طبیعی در اسب خبث طینت اسب ها
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : ppt نوع فایل : powerpoint (..pptx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد اسلاید : 20 اسلاید
قسمتی از متن powerpoint (..pptx) :
بنام خدا موضوع: علوم دامی وپرورش اسب نوآوری ایرانیان قدیم در پرورش اسب اهلی کردن اسب روش طبيعي زندگي اسب برخی وجوه تمايز و مشخصات اسب پرورش اسب بهترین غذا برای اسب مديريت پرورش اسب اسبهاي اصيل ايراني مرجع فهرست مطالب 3 نوآوری ایرانیان قدیم در پرورش اسب اسب در زمانهای قدیم جایگاهی شبیه خودروهای سنگین و سبک را داشته است. از این رو، اهلی کردن اسب و هر نوع نوآوری در به کارگیری بهتر این جانور ، در واقع زندگی انسان را دگرگون میکرد. ایرانیان باستان در این کار پیشتاز بودند و اسب ی از نوع پرژوالکسی، که مادر همهی اسبهای امروزی به حساب میآید، به دست آنان رام شد.
4 اهلی کردن اسب ایرانیان نخستین کسانی بودند که اسب را اهلی کردند. برخی از نقاشیهایی که بر دیوار غارهای باستانی لرستان برجای مانده است، مردان اسب سوار را نشان میدهند. این نقاشیها به 17 هزار سال پیش باز میگردند. اسب را آریایی هایی نزدیک 4 هزار سال پیش از میلاد رام کردند و قومهای مختلف آریایی به ایران، میانرودان، شرق آسیا، مصر و اروپا بردند. مادها که حدود 2700 سال پیش در غرب ایران زندگی میکردند، در پرورش اسب مهارت زیادی داشتند . 5
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : ppt نوع فایل : powerpoint (..pptx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد اسلاید : 20 اسلاید
قسمتی از متن powerpoint (..pptx) :
بنام خدا موضوع: علوم دامی وپرورش اسب نوآوری ایرانیان قدیم در پرورش اسب اهلی کردن اسب روش طبيعي زندگي اسب برخی وجوه تمايز و مشخصات اسب پرورش اسب بهترین غذا برای اسب مديريت پرورش اسب اسبهاي اصيل ايراني مرجع فهرست مطالب 3 نوآوری ایرانیان قدیم در پرورش اسب اسب در زمانهای قدیم جایگاهی شبیه خودروهای سنگین و سبک را داشته است. از این رو، اهلی کردن اسب و هر نوع نوآوری در به کارگیری بهتر این جانور ، در واقع زندگی انسان را دگرگون میکرد. ایرانیان باستان در این کار پیشتاز بودند و اسب ی از نوع پرژوالکسی، که مادر همهی اسبهای امروزی به حساب میآید، به دست آنان رام شد.
4 اهلی کردن اسب ایرانیان نخستین کسانی بودند که اسب را اهلی کردند. برخی از نقاشیهایی که بر دیوار غارهای باستانی لرستان برجای مانده است، مردان اسب سوار را نشان میدهند. این نقاشیها به 17 هزار سال پیش باز میگردند. اسب را آریایی هایی نزدیک 4 هزار سال پیش از میلاد رام کردند و قومهای مختلف آریایی به ایران، میانرودان، شرق آسیا، مصر و اروپا بردند. مادها که حدود 2700 سال پیش در غرب ایران زندگی میکردند، در پرورش اسب مهارت زیادی داشتند . 5