لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 135 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
مقدمه علاقه و اشتياق مردم به آگاهي از رويدادهاي تاريخ معاصر، بخصوص آنچه در دوران سلطنت پهلويها بر ايران گذشته است، طي سالهاي اخير موجب انتشار كتب و آثار تحقيقي بسياري در اين زمينه شده است، كه بسياري از آنها ارزنده و ماندني، و بعضي با كمال تأسف افسانه پردازي و گمراه كننده است. بعضي از نهادهاي انقلابي و مؤسسات فرهنگي و پژوهشي كه به اسناد و مدارك معتبري از اين دوران دسترسي دارند با انتشار تدريجي اين اسناد در مجموعه هاي مختلف، كمك بزرگي به روشن شدن نقاط تاريك اين دورة حساس تاريخ كشور ما مي كنند، كه به واسطة طبيعت خود خوانندگان محدودي دارند. ولي تحقيقاتي كه در اين زمينه با استفاده از منابع مختلف داخلي و خارجي به عمل مي آيد و ترجمة آثار تحقيقي و معتبري كه دربارة تاريخ معاصر ايران در خارج منتشر شده، بالطبع خوانندگان بيشتري را به سوي خود جلب مي نمايند. اما در كنار آثار ارزنده اي كه به آن اشاره شد، در سالهاي اخير كتابهائي نيز، بيشتر به صورت افسانه و رمان، ولي در شكل و قالب اثر تاريخي منتشر شده است، كه هر چند ممكن است براي خواننده جالب و سرگرم كننده باشد، پر از اشتباهات تاريخي و گمراه كننده است. نويسندگان اين آثار، اگر نوشتة خود را تحت عنوان رمان تاريخي منتشر مي كردند اشكالي نداشت، ولي مشكل كار در اين است كه اين نوشته ها در قالب آثار مستند تاريخي به خوانندگان عرضه مي شود، در حالي كه برخلاف روال معمول در ارائة اين آثار، فاقد منابع معتبري است و نويسنده به خود اجازه مي دهد كه رويدادهاي تاريخي و حتي مطالبي را كه از اشخاص نقل قول مي كند، بدون اشاره به مأخذ و منبع گفتار خود روي كاغذ بياورد و خواننده نيز ظاهراً چاره اي جز قبول تمام اين مطالب ندارد. مقدمه علاقه و اشتياق مردم به آگاهي از رويدادهاي تاريخ معاصر، بخصوص آنچه در دوران سلطنت پهلويها بر ايران گذشته است، طي سالهاي اخير موجب انتشار كتب و آثار تحقيقي بسياري در اين زمينه شده است، كه بسياري از آنها ارزنده و ماندني، و بعضي با كمال تأسف افسانه پردازي و گمراه كننده است. بعضي از نهادهاي انقلابي و مؤسسات فرهنگي و پژوهشي كه به اسناد و مدارك معتبري از اين دوران دسترسي دارند با انتشار تدريجي اين اسناد در مجموعه هاي مختلف، كمك بزرگي به روشن شدن نقاط تاريك اين دورة حساس تاريخ كشور ما مي كنند، كه به واسطة طبيعت خود خوانندگان محدودي دارند. ولي تحقيقاتي كه در اين زمينه با استفاده از منابع مختلف داخلي و خارجي به عمل مي آيد و ترجمة آثار تحقيقي و معتبري كه دربارة تاريخ معاصر ايران در خارج منتشر شده، بالطبع خوانندگان بيشتري را به سوي خود جلب مي نمايند. اما در كنار آثار ارزنده اي كه به آن اشاره شد، در سالهاي اخير كتابهائي نيز، بيشتر به صورت افسانه و رمان، ولي در شكل و قالب اثر تاريخي منتشر شده است، كه هر چند ممكن است براي خواننده جالب و سرگرم كننده باشد، پر از اشتباهات تاريخي و گمراه كننده است. نويسندگان اين آثار، اگر نوشتة خود را تحت عنوان رمان تاريخي منتشر مي كردند اشكالي نداشت، ولي مشكل كار در اين است كه اين نوشته ها در قالب آثار مستند تاريخي به خوانندگان عرضه مي شود، در حالي كه برخلاف روال معمول در ارائة اين آثار، فاقد منابع معتبري است و نويسنده به خود اجازه مي دهد كه رويدادهاي تاريخي و حتي مطالبي را كه از اشخاص نقل قول مي كند، بدون اشاره به مأخذ و منبع گفتار خود روي كاغذ بياورد و خواننده نيز ظاهراً چاره اي جز قبول تمام اين مطالب ندارد. مقدمه علاقه و اشتياق مردم به آگاهي از رويدادهاي تاريخ معاصر، بخصوص آنچه در دوران سلطنت پهلويها بر ايران گذشته است، طي سالهاي اخير موجب انتشار كتب و آثار تحقيقي بسياري در اين زمينه شده است، كه بسياري از آنها ارزنده و ماندني، و بعضي با كمال تأسف افسانه پردازي و گمراه كننده است. بعضي از نهادهاي انقلابي و مؤسسات فرهنگي و پژوهشي كه به اسناد و مدارك معتبري از اين دوران دسترسي دارند با انتشار تدريجي اين اسناد در مجموعه هاي مختلف، كمك بزرگي به روشن شدن نقاط تاريك اين دورة حساس تاريخ كشور ما مي كنند، كه به واسطة طبيعت خود خوانندگان محدودي دارند. ولي تحقيقاتي كه در اين زمينه با استفاده از منابع مختلف داخلي و خارجي به عمل مي آيد و ترجمة آثار تحقيقي و معتبري كه دربارة تاريخ معاصر ايران در خارج منتشر شده، بالطبع خوانندگان بيشتري را به سوي خود جلب مي نمايند. اما در كنار آثار ارزنده اي كه به آن اشاره شد، در سالهاي اخير كتابهائي نيز، بيشتر به صورت افسانه و رمان، ولي در شكل و قالب اثر تاريخي منتشر شده است، كه هر چند ممكن است براي خواننده جالب و سرگرم كننده باشد، پر از اشتباهات تاريخي و گمراه كننده است. نويسندگان اين آثار، اگر نوشتة خود را تحت عنوان رمان تاريخي منتشر مي كردند اشكالي نداشت، ولي مشكل كار در اين است كه اين نوشته ها در قالب آثار مستند تاريخي به خوانندگان عرضه مي شود، در حالي كه برخلاف روال معمول در ارائة اين آثار، فاقد منابع معتبري است و نويسنده به خود اجازه مي دهد كه رويدادهاي تاريخي و حتي مطالبي را كه از اشخاص نقل قول مي كند، بدون اشاره به مأخذ و منبع گفتار خود روي كاغذ بياورد و خواننده نيز ظاهراً چاره اي جز قبول تمام اين مطالب ندارد. مقدمه علاقه و اشتياق مردم به آگاهي از رويدادهاي تاريخ معاصر، بخصوص آنچه در دوران سلطنت پهلويها بر ايران گذشته است، طي سالهاي اخير موجب انتشار كتب و آثار تحقيقي بسياري در اين زمينه شده است، كه بسياري از آنها ارزنده و ماندني، و بعضي با كمال تأسف افسانه پردازي و گمراه كننده است. بعضي از نهادهاي انقلابي و مؤسسات فرهنگي و پژوهشي كه به اسناد و مدارك معتبري از اين دوران دسترسي دارند با انتشار تدريجي اين اسناد در مجموعه هاي مختلف، كمك بزرگي به روشن شدن نقاط تاريك اين دورة حساس تاريخ كشور ما مي كنند، كه به واسطة طبيعت خود خوانندگان محدودي دارند. ولي تحقيقاتي كه در اين زمينه با استفاده از منابع مختلف داخلي و خارجي به عمل مي آيد و ترجمة آثار تحقيقي و معتبري كه دربارة تاريخ معاصر ايران در خارج منتشر شده، بالطبع خوانندگان بيشتري را به سوي خود جلب مي نمايند. اما در كنار آثار ارزنده اي كه به آن اشاره شد، در سالهاي اخير كتابهائي نيز، بيشتر به صورت افسانه و رمان، ولي در شكل و قالب اثر تاريخي منتشر شده است، كه هر چند ممكن است براي خواننده جالب و سرگرم كننده باشد، پر از اشتباهات تاريخي و گمراه كننده است. نويسندگان اين آثار، اگر نوشتة خود را تحت عنوان رمان تاريخي منتشر مي كردند اشكالي نداشت، ولي مشكل كار در اين است كه اين نوشته ها در قالب آثار مستند تاريخي به خوانندگان عرضه مي شود، در حالي كه برخلاف روال معمول در ارائة اين آثار، فاقد منابع معتبري است و نويسنده به خود اجازه مي دهد كه رويدادهاي تاريخي و حتي مطالبي را كه از اشخاص نقل قول مي كند، بدون اشاره به مأخذ و منبع گفتار خود روي كاغذ بياورد و خواننده نيز ظاهراً چاره اي جز قبول تمام اين مطالب ندارد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 36 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1 تاريخ شاهان ايران از مادها تا عصر پهلوي سلسلة مادها (708-550 قبل از ميلاد) مادها اولين حكومت و دولت مستقل ايراني را تشكيل دادند. اينكه بطور دقيق چه زماني دولت مادها تشكيل شد معلوم نيست اما آنچه مشخص شده آن است كه در زمان اقتدار آشوريان، مادها دولت تأسيس كردند. در ابتدا قبيله هاي ماد 6 تا بودند كه از اين ميان «پارتاكن ها» جنگجو و دلير بودند و بر عكس آنها مغ ها، صلح جو و آرام. شش قبيلة مادها همواره در حال نزاع با يكديگر بودند به همين علت آشوريها مي توانستند به راحتي بر آنها تسلط داشته باشند. 1 تاريخ شاهان ايران از مادها تا عصر پهلوي سلسلة مادها (708-550 قبل از ميلاد) مادها اولين حكومت و دولت مستقل ايراني را تشكيل دادند. اينكه بطور دقيق چه زماني دولت مادها تشكيل شد معلوم نيست اما آنچه مشخص شده آن است كه در زمان اقتدار آشوريان، مادها دولت تأسيس كردند. در ابتدا قبيله هاي ماد 6 تا بودند كه از اين ميان «پارتاكن ها» جنگجو و دلير بودند و بر عكس آنها مغ ها، صلح جو و آرام. شش قبيلة مادها همواره در حال نزاع با يكديگر بودند به همين علت آشوريها مي توانستند به راحتي بر آنها تسلط داشته باشند. 2 مادها دامپرور و كشاورز بودند. اين شش قبيله مادي تا زماني كه ديااكو پا به عرصه گذاشت همچنان اختلاف داشتند اما ديااكو آنها را متحد كرد و مقام قضاوت آن ها را بر عهده گرفت. در واقع ديااكو اولين دولت مادها را بنيان نهاد. ديگر پادشاهان ماد به شرح زير هستند: فرورتيش (655-633 قبل از ميلاد)، هووخ شتر (633-585 قبل از ميلاد)، ايخ توويگو (585-550 قبل از ميلاد). سرانجام پارسي ها به فرماندهي كوروش سپاه ايخ توويگو را شكست داد و بدين گونه حكومت مادها به پايان رسيد و دوران پادشاهي هخامنشيان آغاز گرديد. از پادشاهان ماد كتيبه و دست نوشتة مستقلي بدست نيامده. آنچه دربارة مادها مي دانيم از ميان كتيبه هاي بابلي و آشوري استخراج شده است. ديااكو (ديوكس) (708-655 قبل از ميلاد) 4 قبيله هاي مادها شش قبيله بودند كه هيچگاه با هم اتحادي نداشته و زير سلطة آشوريها بودند. مادها توسط آشوريها زماني طولاني استثمار شدند. سرانجام يكي از بزرگان مادي به نام ديااكو كه مقام قضاوت را در ميانشان بر عهده داشت، قبايل شش گانه را با هم متحد كرد و اولين دولت مادها را بنيان نهاد. بعد از مدتي ديااكو از كار قضاوت كناره گرفت. بعداز آن دزدي و نا امني همه جا را فرا گرفت و مادها از وي خواستند تا رياست را بر عهده بگيرد. ديااكو بعد از اينكه اختيارات تام از آنها گرفت رياست قبيله اش را بر عهده گرفت. وي ابتدا سربازاني براي حفاظت خود و خانواده اش استخدام كرد سپس در دامنه كوه الوند، شهري بنام اكباتان كه همان همدان امروزي (هگمتانه) است را ايجاد كرد. و آن را پايتخت خود قرار دادند، او هفت ديوار كه هر كدام يك رنگ داشت در اطراف همدان ايجاد نمود. برجهاي ديوارها طلايي رنگ بودند. دوران پادشاهي ديااكو با پادشاهي «سناخريب» سلطان آشوريها مصادف بود. سناخريب كه سرگرم جنگ با عيلامي ها و بابلي ها بود به مادها توجه اي نداشت.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 39 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1 شاهنشاهی پهلوی در ایران 2 فهرست مطالب 1-در مورد رضاخان 2-در مورد مدرّس و مصدّق 3-ضدّيت با روحانيت 4-لباس متّحد شكل 5-سانسور مطبوعات 6- كشف حجاب اجباري 7- قانون نفت 8- اجباري شدن كلاه شاپو 9- كناره گيري اجباري از پادشاهي 10- خاتمه ي كار 4 1- درمورد رضا خان رضا خان ، معروف به (پالاني – مير پنج – پهلوي) ، سر سلسله ي خاندان پهلوي در ايران بود ، كه نيم قرن بر اين سرزمين از سال(1299 ه ش مطابق 1921 م الي 1357 ه ش مطابق 1979 م ) حكومت كردند . وي در 24 اسفند ماه 1257 ه ش مطابق 15/مارس/1878 م ، برابر ربيع الاوّل سال 1295 هجري قمري ، در يكي از بلوك مازندران ، در روستاي متروك اين شهر ،به نام آلاشت ، در منطقه سواد كوه متولّد شد . سواد كوه ، يكي از نواحي مازندران ، و يكي از استان هاي ساحلي درياي خزر است . جدّ اعلي وي ، (مراد علي خان) معروف به (باوندي) بود ، و با درجه ي سرگردي در فوج (سوادكوه) خدمت مي كرد ، ويكي از صحنه هاي آن جنگ كشته شد . پدر او ، سرگرد عباسعلي خان باوندي بود ، كه او نيز مانند پدرش ، مردي نظامي بود ، و به درجه ي سرگردي رسيد ، و فرمانده ي فوج اوّل هفتم سواد كوه بود ، كه روز 8/آذر ماه/1255 شمسي (درحدود 8 ماه از تولّد رضا خان) ، بدرود حيات گفت ، و سرپرستي و تربيت او ، به عهده ي برادرش نصرالله خان ، كه فرمانده ي جنگ سواد كوه بود ، محوّل شد ، و به توصيه و راهنمايي او ، برادر زاده اش كه خود عشق سپاهيگري داشت ، در سال 1267 شمسي ، وارد فوج سوادكوه شد . خيلي ها ازاو شنيده اند كه مي گفته : مادرم در شير خوارگي مرا از تهران به سوادكوه مي آورده ، در بين راه گرفتار بوران شده ، وقتي به يكي از كاروانسراهاي سنگي بين راه رسيده ، مرا مرده پنداشته و در آخور طويله اي انداخته و رفته است ، بعد از ساعتي بر اثر گرمي طويله من جان گرفته ، سر و صدا راه انداخته ام ، يكي از افراد قافله ي بعدي كه مادرم را مي شناخته 4 ، از نشاني كاروانسرا داركه زني را به اين نشان ديده كه به اين طويله با يك بچّه وارد شده ، دانسته است من بچّه ي همان زن آشناي او هستم ، و مرا برداشته ، ودر منزل به مادرم رسانده است واين حقيقت را امروز هم روستايي هاي حول و حوش اين كاروانسرا براي يكديگر و عابـرين ، سينه به سينه ، نقل مي كنند و معروف است . سرهنگ سيد جواد خان صوفي نقل مي كند كه رضاي قزاق روزي براي تفريح به دولاب و قهوه خانه آنجا مي رود ، قهوه چي ، از او احترامي بجا نمي آورد ، و چند باري كه براي او چاي مي آورد ، سرد و كم رنگ و از قوري پس آب بوده است ، و رضا ناراحت چيزي نمي گويد ، ولي فردا صبح كه قهوه چي به قهوه خانه مي آيد ، نيمكت بزرگ و سنگين خود را نمي بيند ، پس از تحقيق آن را در وسط خندق پيدا مي كندو دانسته مي شــود كه رضاقزاق به انتقام چاي هاي قهوه چي ، نيمكت را تنهايي و در نيمه شب به خندق مي اندازد ، و از آن روز ، قهوه چي به او احترام مي گذاشت . 2-در مورد مدرّس و مصدّق مدرّس و مصدّق ، دو رهبر بزرگ دوران شاهنشاهي پهلوي بودند ، دو فردي كه سر تا سر عمرشان را در راه دين و وطن ، آزادي و استقلال و حفظ تمامّيت ارضي و امنّيت كشور صرف كردند .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 135 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
مقدمه علاقه و اشتياق مردم به آگاهي از رويدادهاي تاريخ معاصر، بخصوص آنچه در دوران سلطنت پهلويها بر ايران گذشته است، طي سالهاي اخير موجب انتشار كتب و آثار تحقيقي بسياري در اين زمينه شده است، كه بسياري از آنها ارزنده و ماندني، و بعضي با كمال تأسف افسانه پردازي و گمراه كننده است. بعضي از نهادهاي انقلابي و مؤسسات فرهنگي و پژوهشي كه به اسناد و مدارك معتبري از اين دوران دسترسي دارند با انتشار تدريجي اين اسناد در مجموعه هاي مختلف، كمك بزرگي به روشن شدن نقاط تاريك اين دورة حساس تاريخ كشور ما مي كنند، كه به واسطة طبيعت خود خوانندگان محدودي دارند. ولي تحقيقاتي كه در اين زمينه با استفاده از منابع مختلف داخلي و خارجي به عمل مي آيد و ترجمة آثار تحقيقي و معتبري كه دربارة تاريخ معاصر ايران در خارج منتشر شده، بالطبع خوانندگان بيشتري را به سوي خود جلب مي نمايند. اما در كنار آثار ارزنده اي كه به آن اشاره شد، در سالهاي اخير كتابهائي نيز، بيشتر به صورت افسانه و رمان، ولي در شكل و قالب اثر تاريخي منتشر شده است، كه هر چند ممكن است براي خواننده جالب و سرگرم كننده باشد، پر از اشتباهات تاريخي و گمراه كننده است. نويسندگان اين آثار، اگر نوشتة خود را تحت عنوان رمان تاريخي منتشر مي كردند اشكالي نداشت، ولي مشكل كار در اين است كه اين نوشته ها در قالب آثار مستند تاريخي به خوانندگان عرضه مي شود، در حالي كه برخلاف روال معمول در ارائة اين آثار، فاقد منابع معتبري است و نويسنده به خود اجازه مي دهد كه رويدادهاي تاريخي و حتي مطالبي را كه از اشخاص نقل قول مي كند، بدون اشاره به مأخذ و منبع گفتار خود روي كاغذ بياورد و خواننده نيز ظاهراً چاره اي جز قبول تمام اين مطالب ندارد. مقدمه علاقه و اشتياق مردم به آگاهي از رويدادهاي تاريخ معاصر، بخصوص آنچه در دوران سلطنت پهلويها بر ايران گذشته است، طي سالهاي اخير موجب انتشار كتب و آثار تحقيقي بسياري در اين زمينه شده است، كه بسياري از آنها ارزنده و ماندني، و بعضي با كمال تأسف افسانه پردازي و گمراه كننده است. بعضي از نهادهاي انقلابي و مؤسسات فرهنگي و پژوهشي كه به اسناد و مدارك معتبري از اين دوران دسترسي دارند با انتشار تدريجي اين اسناد در مجموعه هاي مختلف، كمك بزرگي به روشن شدن نقاط تاريك اين دورة حساس تاريخ كشور ما مي كنند، كه به واسطة طبيعت خود خوانندگان محدودي دارند. ولي تحقيقاتي كه در اين زمينه با استفاده از منابع مختلف داخلي و خارجي به عمل مي آيد و ترجمة آثار تحقيقي و معتبري كه دربارة تاريخ معاصر ايران در خارج منتشر شده، بالطبع خوانندگان بيشتري را به سوي خود جلب مي نمايند. اما در كنار آثار ارزنده اي كه به آن اشاره شد، در سالهاي اخير كتابهائي نيز، بيشتر به صورت افسانه و رمان، ولي در شكل و قالب اثر تاريخي منتشر شده است، كه هر چند ممكن است براي خواننده جالب و سرگرم كننده باشد، پر از اشتباهات تاريخي و گمراه كننده است. نويسندگان اين آثار، اگر نوشتة خود را تحت عنوان رمان تاريخي منتشر مي كردند اشكالي نداشت، ولي مشكل كار در اين است كه اين نوشته ها در قالب آثار مستند تاريخي به خوانندگان عرضه مي شود، در حالي كه برخلاف روال معمول در ارائة اين آثار، فاقد منابع معتبري است و نويسنده به خود اجازه مي دهد كه رويدادهاي تاريخي و حتي مطالبي را كه از اشخاص نقل قول مي كند، بدون اشاره به مأخذ و منبع گفتار خود روي كاغذ بياورد و خواننده نيز ظاهراً چاره اي جز قبول تمام اين مطالب ندارد. مقدمه علاقه و اشتياق مردم به آگاهي از رويدادهاي تاريخ معاصر، بخصوص آنچه در دوران سلطنت پهلويها بر ايران گذشته است، طي سالهاي اخير موجب انتشار كتب و آثار تحقيقي بسياري در اين زمينه شده است، كه بسياري از آنها ارزنده و ماندني، و بعضي با كمال تأسف افسانه پردازي و گمراه كننده است. بعضي از نهادهاي انقلابي و مؤسسات فرهنگي و پژوهشي كه به اسناد و مدارك معتبري از اين دوران دسترسي دارند با انتشار تدريجي اين اسناد در مجموعه هاي مختلف، كمك بزرگي به روشن شدن نقاط تاريك اين دورة حساس تاريخ كشور ما مي كنند، كه به واسطة طبيعت خود خوانندگان محدودي دارند. ولي تحقيقاتي كه در اين زمينه با استفاده از منابع مختلف داخلي و خارجي به عمل مي آيد و ترجمة آثار تحقيقي و معتبري كه دربارة تاريخ معاصر ايران در خارج منتشر شده، بالطبع خوانندگان بيشتري را به سوي خود جلب مي نمايند. اما در كنار آثار ارزنده اي كه به آن اشاره شد، در سالهاي اخير كتابهائي نيز، بيشتر به صورت افسانه و رمان، ولي در شكل و قالب اثر تاريخي منتشر شده است، كه هر چند ممكن است براي خواننده جالب و سرگرم كننده باشد، پر از اشتباهات تاريخي و گمراه كننده است. نويسندگان اين آثار، اگر نوشتة خود را تحت عنوان رمان تاريخي منتشر مي كردند اشكالي نداشت، ولي مشكل كار در اين است كه اين نوشته ها در قالب آثار مستند تاريخي به خوانندگان عرضه مي شود، در حالي كه برخلاف روال معمول در ارائة اين آثار، فاقد منابع معتبري است و نويسنده به خود اجازه مي دهد كه رويدادهاي تاريخي و حتي مطالبي را كه از اشخاص نقل قول مي كند، بدون اشاره به مأخذ و منبع گفتار خود روي كاغذ بياورد و خواننده نيز ظاهراً چاره اي جز قبول تمام اين مطالب ندارد. مقدمه علاقه و اشتياق مردم به آگاهي از رويدادهاي تاريخ معاصر، بخصوص آنچه در دوران سلطنت پهلويها بر ايران گذشته است، طي سالهاي اخير موجب انتشار كتب و آثار تحقيقي بسياري در اين زمينه شده است، كه بسياري از آنها ارزنده و ماندني، و بعضي با كمال تأسف افسانه پردازي و گمراه كننده است. بعضي از نهادهاي انقلابي و مؤسسات فرهنگي و پژوهشي كه به اسناد و مدارك معتبري از اين دوران دسترسي دارند با انتشار تدريجي اين اسناد در مجموعه هاي مختلف، كمك بزرگي به روشن شدن نقاط تاريك اين دورة حساس تاريخ كشور ما مي كنند، كه به واسطة طبيعت خود خوانندگان محدودي دارند. ولي تحقيقاتي كه در اين زمينه با استفاده از منابع مختلف داخلي و خارجي به عمل مي آيد و ترجمة آثار تحقيقي و معتبري كه دربارة تاريخ معاصر ايران در خارج منتشر شده، بالطبع خوانندگان بيشتري را به سوي خود جلب مي نمايند. اما در كنار آثار ارزنده اي كه به آن اشاره شد، در سالهاي اخير كتابهائي نيز، بيشتر به صورت افسانه و رمان، ولي در شكل و قالب اثر تاريخي منتشر شده است، كه هر چند ممكن است براي خواننده جالب و سرگرم كننده باشد، پر از اشتباهات تاريخي و گمراه كننده است. نويسندگان اين آثار، اگر نوشتة خود را تحت عنوان رمان تاريخي منتشر مي كردند اشكالي نداشت، ولي مشكل كار در اين است كه اين نوشته ها در قالب آثار مستند تاريخي به خوانندگان عرضه مي شود، در حالي كه برخلاف روال معمول در ارائة اين آثار، فاقد منابع معتبري است و نويسنده به خود اجازه مي دهد كه رويدادهاي تاريخي و حتي مطالبي را كه از اشخاص نقل قول مي كند، بدون اشاره به مأخذ و منبع گفتار خود روي كاغذ بياورد و خواننده نيز ظاهراً چاره اي جز قبول تمام اين مطالب ندارد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : ppt نوع فایل : powerpoint (..ppt) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد اسلاید : 15 اسلاید
قسمتی از متن powerpoint (..ppt) :
بسم الله الرحمن الرحیم تاريخچة سينما در ايران از پيدايش تا پايان دورة پهلوي اول طي ديداري كه مظفرالدين شاه از فرانسه در جريان سفر به فرنگ در سال 1279 ش. داشت، با ديدن دستگاه نمايش فيلم شيفته و مجذوب آن گرديد. يك دستگاه آن را خريد تا به ايران بياورد. ميرزا ابراهيم خان عكاس باشي كه در شمار همراهان مظفرالدين شاه بود، از اين سفر فيلم برداري كرد و از اين رو به عنوان نخستين فيلم بردار ايراني به شمار آمد. در سال 1286 ابراهيم صحاف باشي در خيابان «چراغ گاز» تهران (اميركبير فعلي) اولين سالن سينما را تأسيس كرد. اما فعاليتهاي او بعد از حدود يك ماه متوقف شد. صحاف باشي را به دليل مشكلات مالي، دستگير و به هندوستان تبعيد كردند. پس از آن، كار سينماداري و فيلم سازي در ايران را افراد غير ايراني دنبال كردند افرادي چون روسي خان، ايوانف، اسماعيلوف، لوين و ياكوبسن. روسي خان در سال 1286 سالن نمايشي در خيابان علاءالدوله (فردوسي) تاسيس كرد. همزمان با او، شخصي به نام آقايوف در خيابان چراغ گاز، در قهوه خانة زرگرآباد اقدام به نمايش فيلم كرد. هر چند فعاليت آنها پاي مردم را به سينما باز كرد ، اما نخستين كسي كه بهره برداري همگاني از سينما را رواج داد شخصي به نام آراداشس باتماگرايان، معروف به اردشير خان ارمني بود كه در سال 1291سالن نمايشي در خيابان علاءالدوله باز كرد و در پي آن سالن هاي ديگري نيز در تهران تاسيس شد. پس از كودتاي 1299، به دستور رضاشاه سينماها تعطيل شدند ولي بعد از مدت كوتاهي به دستور سيد ضياء اجازة بازگشايي يافتند. در سال 1304 خان بابا معتضدي به عنوان اولين فيلم بردار حرفه اي ايران كار خود را آغاز كرد و تا سال 1310 به فعاليت پرداخت. وي از مجلس مؤسسان و مراسم تاج گذاري رضاشاه فيلم گرفت كه اين فيلمها نخستين فيلم هاي خبري ايران محسوب مي شوند. در سال 1305 علي وكيلي، گراند سينما را نمايش ميداد تأسيس كرد. اين سينما به صورت منظم و در روزهاي مشخصي از هفته فيلم. رونق سينماداري باعث شد كه وكيلي به فكر تأسيس سينماي ديگري بيفتد و به همين دليل سينما سپه را در خيابان سپه بنا نهاد. در سال 1309 اوانس اوگانياس، روسي تبار تحصيل كردة رشتة سينما در مسكو كه به ايران مهاجرت كرده بود، «مدرسة آرتيستي سينما» را در ايران تاسيس كرد. همچنين اولين فيلم صامت ايراني در تهران به نام «آبي و رابي» را ساخت و به نمايش درآورد. از ديگر فعاليتهاي سينمايي در سال 1309، افتتاح سينما پلاس در محل سابق سينما تهران بود با افتتاح اين سينما مردم تهران براي نخستين بار سينماي مجلل و بزرگي را ديدند. اين سينما كه توسط مرتضي قلي خان بختياري با مخارج هنگفت ساخته شده بود، فيلم هاي ناطق پخش مي كرد كه باعث جذب بيشتر مردم به سينما شد. ابراهيم مرادي از ديگر كارگردانان پيشگام سينماي ايران در بندرانزلي «استديو جهان نما» را تأسيس كرد. وي به آثار رمانتيك اروپايي و امريكايي علاقه داشت و در سال 1310 فيلمي با نام «انتقام برادر» يا «روح و جسم» ساخت. عبدالحسين سپنتا سومين فيلمساز ايراني، بيشتر علاقمند مضامين حماسي بود. وي در سال 1311 اولين فيلم ناطق ايراني را با نام «دختر لر» در بمبئي ساخت. استقبال از اين فيلم موجب فراهم آمدن مقدمات ساخت چند فيلم ديگر شد. علاوه بر فعاليت افراد مذكور در رواج صنعت سينما در ايران، بايد به نقش كنسول گري ها، كمپاني ها و كنسرسيوم هاي خارجي در ورود و نمايش فيلم براي نيروهاي شاغل خود و مردمان بعضي شهرستانهاي كشور در دوران مورد نظر اشاره كرد. با پايان گرفتن دهة اول قرن 14شمسي، سينما در ايران به عنوان يك هنر پذيرفته شد. يعني علاوه بر سينما، فيلم و تماشاگر، منتقد و مقامهاي مسئول ناظر بر فيلم نيز جاي خود را پيدا كرده بودند. با بالا رفتن تعداد سالن هاي سينما، هيأت دولت در سال 1309 قانون «نمايش و سينماها» را تصويب كرد. اين قانون سينماداران را موظف به دريافت اجازة كتبي براي افتتاح سينما و نمايش فيلم كرد. براي دريافت مجوز نمايش فيلم، بايد مسئولان فيلم را پيش از نمايش مي ديدند. در اين زمان امور سينماداري در اختيار وزارت معارف بود و نمايندگان اداره كل شهرباني و وزارت معارف فيلم ها را بازبيني و سانسور مي كردند. در سال 1313 سينماي علمي براي محصلين مدرسة دارالفنون تاسيس شد كه يكي اقدامات براي بهر ه گيري از سينما در خدمت آموزش به شمار مي آيد. سينماي ايران از سال 1315 به دليل تغيير فضاي سياسي كشور و اعمال سانسور شديد توسط شهرباني و مواجهه با جنگ جهاني دوم، دچار بحران شد. اين وضعيت تا چند سال پس از سقوط رضا شاه نيز ادامه داشت.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
