لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..Doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 12 صفحه
قسمتی از متن word (..Doc) :
بررسی کاهش ضايعات بذر مصرفی گندم چکيـده گندم به عنوان مهمترين محصول زراعی و ماده غذايی کشور بطور متوسط 5/6 ميليون هکتار از اراضی کشور را بخود اختصاص داده و بالغ بر 5/10 ميليون تن توليد دارد. عملکرد پائين گندم در ايران در مقايسه با جهان عمدتاً بواسطه سطوح پائين نهاده ها (بويژه آب) و ضعف مديريت زراعی است. تکيه بر افزايش عملکرد بعنوان کليدی ترين راه حل افزايش توليد گندم، توسعه تحقيقات در زمينه های کاهش ضايعات و ساماندهی بذر را بعنوان راهکاری مناسب طلب می نمايد. بررسی منابع مختلف نشان می دهد که ميزان بذر کافی و اقتصادی بطور معنی داری کمتـر از ميـزان بـذری اسـت که در حال حاضـر اکثر گندمکاران کشور مصرف مـی نمايند. علت عمده اين مصرف اضافی عدم اطمينانی است که زارعين از استقرار گياه (تراكم بوته) در مزرعه دارند. به منظور بررسی تراکم بوته بر عملکرد دانه و اجزاء عملکرد ارقام مختلف گندم دو آزمايش در سال های 1380 و 1381 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران (کرج) بصورت طرح کرتهای خرد شده در قالب فاکتـوريـل با چهـار تکرار به اجـرا درآمد. فاکتورها شامل 4 رقم تجارتی گندم (مهدوی، قدس، مرودشت و M75-7)، تراکم بوته در پنج سطح (200،250، 300، 350 و 400 بوته در متر مربع) و دو تيمار ضد عفونی و عدم ضد عفونی بذر پيش از کاشت بودند. نتايج تجزيه مرکب دو ساله نشان داد که با افزايش ميزان بذر مصرفی (تراکم بوته) برخی م ؤلفه های عملکرد گندم مثل تعداد پنجه و سنبله در متر مربع افزايش يافت، اما در مقادير بالاتر بذر مصرفی اين روند افزايش کمتري داشت. به طوری که با دو برابر كردن ميزان بذر مصرفی، از 200 به 400 دانه در متر مربع، تعداد پنجه و سنبله در واحد سطح به ترتيب 21 و 5/5 درصد افزايش داشتند و در مقابل، عملکرد دانه 3/0 درصد کاهش نشان داد. در بين ارقام مورد بررسی، رقم M75-7 با افزايش بذر مصرفی در واحد سطح عملکرد دانه بيشتری توليد نمود درحاليکه، ارقام مرودشت، مهدوی و قدس بيشترين عملکرد دانه را به ترتيب در تراکم های 200، 250 و 300 عدد بذر در متر مربع داشتند. تيمار ضدعفونی بذر در مقابل عدم ضد عفونی بذر بطور نسبی عملکرد دانه بيشتری توليد نمود، اما تفاوت آنها معنی دار نبود. بـررسـی ارتبـاط اجزاء عملکرد نشـان داد که صفـات مـاده خشک (** 84/0=r)، شـاخص بـرداشـت (** 62/0=r) و تعداد سنبله بارور در واحد سطح (**50/0=r) همبستگی مثبت و معنی دار با عملکرد دانه داشتند. صفات ديگر نظير، تعداد پنجه در متر مربع، ارتفاع بوته، تعداد سنبلچه و دانه در سنبله همبستگی منفی و معنی داری با عملکرد دانه نشان دادند به نحوی که با افزايش ميزان بذر مصرفی افزايش عملکرد دانه از طريق کاهش اين صفات ميسر نگرديد. بطور کلی، اثرات متقابل ميزان بذر ×رقم و يکسان نبودن نتايج حاصل از سالهای مورد بررسی نشان داد كه عامل نوع بذر (رقم) يا اثرات مقدار بذر مصرفی برای حداکثر بهره برداری کافی نيست. اما، چنانچه کاهش ضايعات بذر مصرفی (کاهش هزينه های توليد گندم) مورد نظر باشد تراکم 200 بذر درمتر مربع با توليد حداکثر عملکرد دانه کفايت خواهد نمود، بديهی است حصول حداکثر محصول در شرايط محيطی و مديريتی مناسب امکان پذير خواهد شد. واژه های کليدی: کاهش ضايعات، بذر گندم، تراکم بوته، عملکرد و اجزاء عملکرد. مقدمه عمده ترين بخش مصرف گندم در ايران مربوط به توليد نان است (90% عرضه گندم را شامل مي شود)، و بخشي نيز به مصرف بذري و مصرف دامي مي رسد. مصرف بذر مورد نياز كشت سالانه در كشور بالغ بر000/000/1 تن برآورد گرديده كه در شرايط معمول كشت گندم از 60 كيلوگرم در زراعت ديم لغايت200 كيلوگرم در هكتار در زراعتهاي پاييزه آبي متغير است. در زراعتهاي پاييزه گندم آبي نسبت بذر مصرفي به توليد يك به بيست است. ميزان بذر كمتر و يا بيشتر از معمول در برخي مواقع و به دلايل متعددي به شرح زير توسط كشاورزان مورد استفاده قرار مي گيرد. از آن جمله: واريته هاي بذر درشت (اندازه بذر) واريته هائي با پتانسيل (توانائي) پنجه زني كم، كشت بهاره، كشت دير (در پائيز يا بهار)، روش دستپاش، اراضي سنگين، درصد جوانه زني پائين و غيره. خسارت هاي وارده بر بذر گندم به هنگام داشت، برداشت و پس از برداشت توسط برخي عوامل بيماري زا و آفات (در مزرعه و انبار) باعث افزايش ضايعات بذر گندم مي شود. متوسط رطوبت موجود در خاك نيز از عوامل اصلي تعيين كننده ميزان بذر مصرفي است. به طوري كه در مناطق كم باران ميزان متوسط بذر كمتر و در مناطق نيمه مرطوب و مرطوب بذر بيشتري مصرف مي شود. بنابر اين، جلوگيري از ضايعات گندم با توجه به مشكلات و محدوديت هاي موجود از نقطه نظر افزايش عملكرد در واحد سطح، افزايش سطح زير كشت، تامين نهاده هاي مورد نياز، محدوديت واردات به لحاظ تنگناهاي حمل و نقل و بندري اهميت زيادي پيدا كرده است و تأثير آن بر درآمد زارعين و نهايتاًٌ ميزان عرضه محصول قابل توجه مي باشد (وزارت كشاورزي، 1362). لذا، طرح حاضر براي دستيابي به امكان كاهش ميزان بذر مصرفي در هكتار به عنوان راهکاری برای کاهش ضايعات بذر جهت كشت گندم پائيزه آبي مي باشد، كاهش ميزان بذر مصرفي بطور قطع در هزينه هاي نهاده ها كاهش معني داري بر جاي مي گذارد، اما بايستي دقت شود كه استقرار بوته ها در شرايط هاي مختلف اقليمي در نظر گرفته شود. بعبارت ديگر، بهترين بررسي آن است كه آزمايش يا مطالعه منطقه اي (site by site) بوده و براساس نوع خاك، ساختمان بستر بذر، رطوبت موجود در خاك، آب و هواي زمان كاشت، در نظر داشتن خسارت مربوط به
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 19 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2 چكيده: موضوع بحث انگيز روند افزايشي ضايعات مواد غذايي، يكي از چالشهاي جدي اكثر كشورها به ويژه، كشورهاي در حال توسعه است، سياستمداران و انديشمندان مجامع علمي در جهان سوم درصدد برآمده اند براي كاهش ضايعات محصولات كشاورزي در مراحل كاشت، داشت و برداشت و مراحل توزيع و مصرف چاره انديشي كنند. بر همين اساس ضرورت دارد به خط مشي سياست كلان، راهكارهاي عملي و اجرايي جهت جلوگيري از ضايعات از جانب دولت و نيز بالا بردن سطح آگاهي عمومي در كاهش ضايعات اهميت داده شود. در اين مقاله همچنين مسايل مبتلا به مراحل كاشت، داشت و برداشت و نيز مرحله مصرف، تاثير ضايعات در قيمت غذايي كشور، اثر فرسودگي ماشينهاي كشاورزي در افزايش ضايعات، حمايت از كشاورزان در جهت افزايش بهره وري، اصلاح نظام خريد تضميني، بسته بندي، خود كفايي در غلات در افق ده ساله، سهم كشاورزي در عوامل توليد ملي و ارزش توليد در اقتصاد ملي تجزيه و تحليل شده است. در بخش ديگري از مقاله برنامه كنار گذاري كشت محصول (Set aside)، سياستهاي كاهش هزينه مبادله (Transaction cost)، كاهش يارانه بعضي از محصولات غذايي، بكارگيري مناسب خريد تضميني، افزايش كيفيت بسته بندي، كاهش ضايعات از طريق بازاريابي مناسب (كارايي سيستم بازاريابي و ضايعات در سيستم بازاريابي) و نقش مجموعه فعاليت هاي بازاريابي، وظيفه متخصصين بازاريابي و پرهيز از دور باطل توليدات نامناسب، نقش بازاريابي نامناسب و در افزايش ضايعات مورد بحث قرار گرفته است. با توجه به اهميت استراتژيك بخش كشاورزي در ارزش توليد ناخالص كشور و ارزش صادرات غير نفتي و اشتغال كشور كاهش ضايعات مي تواند علاوه بر افزايش عملكرد محصولات زراعي و باغي، در ايجاد اشتغال، توسعه صادرات غير نفتي و ايجاد امنيت غذايي از اهميت بالايي برخوردار است. 2 چكيده: موضوع بحث انگيز روند افزايشي ضايعات مواد غذايي، يكي از چالشهاي جدي اكثر كشورها به ويژه، كشورهاي در حال توسعه است، سياستمداران و انديشمندان مجامع علمي در جهان سوم درصدد برآمده اند براي كاهش ضايعات محصولات كشاورزي در مراحل كاشت، داشت و برداشت و مراحل توزيع و مصرف چاره انديشي كنند. بر همين اساس ضرورت دارد به خط مشي سياست كلان، راهكارهاي عملي و اجرايي جهت جلوگيري از ضايعات از جانب دولت و نيز بالا بردن سطح آگاهي عمومي در كاهش ضايعات اهميت داده شود. در اين مقاله همچنين مسايل مبتلا به مراحل كاشت، داشت و برداشت و نيز مرحله مصرف، تاثير ضايعات در قيمت غذايي كشور، اثر فرسودگي ماشينهاي كشاورزي در افزايش ضايعات، حمايت از كشاورزان در جهت افزايش بهره وري، اصلاح نظام خريد تضميني، بسته بندي، خود كفايي در غلات در افق ده ساله، سهم كشاورزي در عوامل توليد ملي و ارزش توليد در اقتصاد ملي تجزيه و تحليل شده است. در بخش ديگري از مقاله برنامه كنار گذاري كشت محصول (Set aside)، سياستهاي كاهش هزينه مبادله (Transaction cost)، كاهش يارانه بعضي از محصولات غذايي، بكارگيري مناسب خريد تضميني، افزايش كيفيت بسته بندي، كاهش ضايعات از طريق بازاريابي مناسب (كارايي سيستم بازاريابي و ضايعات در سيستم بازاريابي) و نقش مجموعه فعاليت هاي بازاريابي، وظيفه متخصصين بازاريابي و پرهيز از دور باطل توليدات نامناسب، نقش بازاريابي نامناسب و در افزايش ضايعات مورد بحث قرار گرفته است. با توجه به اهميت استراتژيك بخش كشاورزي در ارزش توليد ناخالص كشور و ارزش صادرات غير نفتي و اشتغال كشور كاهش ضايعات مي تواند علاوه بر افزايش عملكرد محصولات زراعي و باغي، در ايجاد اشتغال، توسعه صادرات غير نفتي و ايجاد امنيت غذايي از اهميت بالايي برخوردار است. 2 چكيده: موضوع بحث انگيز روند افزايشي ضايعات مواد غذايي، يكي از چالشهاي جدي اكثر كشورها به ويژه، كشورهاي در حال توسعه است، سياستمداران و انديشمندان مجامع علمي در جهان سوم درصدد برآمده اند براي كاهش ضايعات محصولات كشاورزي در مراحل كاشت، داشت و برداشت و مراحل توزيع و مصرف چاره انديشي كنند. بر همين اساس ضرورت دارد به خط مشي سياست كلان، راهكارهاي عملي و اجرايي جهت جلوگيري از ضايعات از جانب دولت و نيز بالا بردن سطح آگاهي عمومي در كاهش ضايعات اهميت داده شود. در اين مقاله همچنين مسايل مبتلا به مراحل كاشت، داشت و برداشت و نيز مرحله مصرف، تاثير ضايعات در قيمت غذايي كشور، اثر فرسودگي ماشينهاي كشاورزي در افزايش ضايعات، حمايت از كشاورزان در جهت افزايش بهره وري، اصلاح نظام خريد تضميني، بسته بندي، خود كفايي در غلات در افق ده ساله، سهم كشاورزي در عوامل توليد ملي و ارزش توليد در اقتصاد ملي تجزيه و تحليل شده است. در بخش ديگري از مقاله برنامه كنار گذاري كشت محصول (Set aside)، سياستهاي كاهش هزينه مبادله (Transaction cost)، كاهش يارانه بعضي از محصولات غذايي، بكارگيري مناسب خريد تضميني، افزايش كيفيت بسته بندي، كاهش ضايعات از طريق بازاريابي مناسب (كارايي سيستم بازاريابي و ضايعات در سيستم بازاريابي) و نقش مجموعه فعاليت هاي بازاريابي، وظيفه متخصصين بازاريابي و پرهيز از دور باطل توليدات نامناسب، نقش بازاريابي نامناسب و در افزايش ضايعات مورد بحث قرار گرفته است. با توجه به اهميت استراتژيك بخش كشاورزي در ارزش توليد ناخالص كشور و ارزش صادرات غير نفتي و اشتغال كشور كاهش ضايعات مي تواند علاوه بر افزايش عملكرد محصولات زراعي و باغي، در ايجاد اشتغال، توسعه صادرات غير نفتي و ايجاد امنيت غذايي از اهميت بالايي برخوردار است. 2 چكيده: موضوع بحث انگيز روند افزايشي ضايعات مواد غذايي، يكي از چالشهاي جدي اكثر كشورها به ويژه، كشورهاي در حال توسعه است، سياستمداران و انديشمندان مجامع علمي در جهان سوم درصدد برآمده اند براي كاهش ضايعات محصولات كشاورزي در مراحل كاشت، داشت و برداشت و مراحل توزيع و مصرف چاره انديشي كنند. بر همين اساس ضرورت دارد به خط مشي سياست كلان، راهكارهاي عملي و اجرايي جهت جلوگيري از ضايعات از جانب دولت و نيز بالا بردن سطح آگاهي عمومي در كاهش ضايعات اهميت داده شود. در اين مقاله همچنين مسايل مبتلا به مراحل كاشت، داشت و برداشت و نيز مرحله مصرف، تاثير ضايعات در قيمت غذايي كشور، اثر فرسودگي ماشينهاي كشاورزي در افزايش ضايعات، حمايت از كشاورزان در جهت افزايش بهره وري، اصلاح نظام خريد تضميني، بسته بندي، خود كفايي در غلات در افق ده ساله، سهم كشاورزي در عوامل توليد ملي و ارزش توليد در اقتصاد ملي تجزيه و تحليل شده است. در بخش ديگري از مقاله برنامه كنار گذاري كشت محصول (Set aside)، سياستهاي كاهش هزينه مبادله (Transaction cost)، كاهش يارانه بعضي از محصولات غذايي، بكارگيري مناسب خريد تضميني، افزايش كيفيت بسته بندي، كاهش ضايعات از طريق بازاريابي مناسب (كارايي سيستم بازاريابي و ضايعات در سيستم بازاريابي) و نقش مجموعه فعاليت هاي بازاريابي، وظيفه متخصصين بازاريابي و پرهيز از دور باطل توليدات نامناسب، نقش بازاريابي نامناسب و در افزايش ضايعات مورد بحث قرار گرفته است. با توجه به اهميت استراتژيك بخش كشاورزي در ارزش توليد ناخالص كشور و ارزش صادرات غير نفتي و اشتغال كشور كاهش ضايعات مي تواند علاوه بر افزايش عملكرد محصولات زراعي و باغي، در ايجاد اشتغال، توسعه صادرات غير نفتي و ايجاد امنيت غذايي از اهميت بالايي برخوردار است.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 65 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1 طرح توليد ( توليد قطعات با استفاده از ضايعات شيشه در دو لايه ) شركت : ................. 1 طرح توليد ( توليد قطعات با استفاده از ضايعات شيشه در دو لايه ) شركت : ................. 3 پيشگفتار ذخاير معدني كشور وديعه اي الهي است كه مي بايستي با حزم و دور انديشي و برنامه ريزيهاي هماهنگ ، مولد و معقول ، براي بهبود و توسعه اقتصادي كشور ، بصورتي مؤثر مورد بهره برداري قرار گيرد . در توجيه و تعليل اين امر ، كافيست بياد داشته باشيم كه اين سرمايه هاي الهي از يك سو محدوداند و از سوي ديگر به همه نسلهاي اين مرز و بوم تعلق دارند . از اين جهت منطقي آن است كه اين ذخاير ، در تقويت ، توسعه صنايع مادر و مولد ، بنحوي خداپسندانه با بيشترين بازدهي بكار گرفته شود . بسياري از صنايع كشور از قبيل صنايع فولاد ، دفاع ، ماشين سازي ، كشاورزي ، الكترونيك ، دارويي ، رنگسازي ، ساختماني ، نسوز ، سيمان و ... به نحوي مواد خام مصرفي را از مواد معدني تهيه مي نمايند . شيشه نيز يكي از با ارزش ترين صنايع محسوب مي شود كه مواد خام مورد مصرف آن از مواد معدني تهيه مي شود . 3 امروزه ، رشد جمعيت و توسعه كشور و متعاقب آن تأمين فراينده مسكن و احداث محتمعهاي مسكوني ، اداري و صنعتي جايگاه ويژه اي را براي توليد و بهره وري از اين صنعت ( صنعت شيشه ) منظور داشته است . شيشه به عنوان ماده اي مهم در بخشهاي مختلف زندگي انسان كاربرد دارد . كاربرد شيشه در صنايع ساختماني به صورت شيشة در و پنجره بر همگان روشن است . به راستي اگر شيشه نبود اتاقهاي بدون پنجره و تاريك مسلماً نمي توانست براي انسان خوشايند باشد . تعداد ساختماني زيبايي كه نماي خارجي آنها از شيشه است روز به روز افزايش مي يابند .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..Doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 12 صفحه
قسمتی از متن word (..Doc) :
بررسی کاهش ضايعات بذر مصرفی گندم چکيـده گندم به عنوان مهمترين محصول زراعی و ماده غذايی کشور بطور متوسط 5/6 ميليون هکتار از اراضی کشور را بخود اختصاص داده و بالغ بر 5/10 ميليون تن توليد دارد. عملکرد پائين گندم در ايران در مقايسه با جهان عمدتاً بواسطه سطوح پائين نهاده ها (بويژه آب) و ضعف مديريت زراعی است. تکيه بر افزايش عملکرد بعنوان کليدی ترين راه حل افزايش توليد گندم، توسعه تحقيقات در زمينه های کاهش ضايعات و ساماندهی بذر را بعنوان راهکاری مناسب طلب می نمايد. بررسی منابع مختلف نشان می دهد که ميزان بذر کافی و اقتصادی بطور معنی داری کمتـر از ميـزان بـذری اسـت که در حال حاضـر اکثر گندمکاران کشور مصرف مـی نمايند. علت عمده اين مصرف اضافی عدم اطمينانی است که زارعين از استقرار گياه (تراكم بوته) در مزرعه دارند. به منظور بررسی تراکم بوته بر عملکرد دانه و اجزاء عملکرد ارقام مختلف گندم دو آزمايش در سال های 1380 و 1381 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران (کرج) بصورت طرح کرتهای خرد شده در قالب فاکتـوريـل با چهـار تکرار به اجـرا درآمد. فاکتورها شامل 4 رقم تجارتی گندم (مهدوی، قدس، مرودشت و M75-7)، تراکم بوته در پنج سطح (200،250، 300، 350 و 400 بوته در متر مربع) و دو تيمار ضد عفونی و عدم ضد عفونی بذر پيش از کاشت بودند. نتايج تجزيه مرکب دو ساله نشان داد که با افزايش ميزان بذر مصرفی (تراکم بوته) برخی م ؤلفه های عملکرد گندم مثل تعداد پنجه و سنبله در متر مربع افزايش يافت، اما در مقادير بالاتر بذر مصرفی اين روند افزايش کمتري داشت. به طوری که با دو برابر كردن ميزان بذر مصرفی، از 200 به 400 دانه در متر مربع، تعداد پنجه و سنبله در واحد سطح به ترتيب 21 و 5/5 درصد افزايش داشتند و در مقابل، عملکرد دانه 3/0 درصد کاهش نشان داد. در بين ارقام مورد بررسی، رقم M75-7 با افزايش بذر مصرفی در واحد سطح عملکرد دانه بيشتری توليد نمود درحاليکه، ارقام مرودشت، مهدوی و قدس بيشترين عملکرد دانه را به ترتيب در تراکم های 200، 250 و 300 عدد بذر در متر مربع داشتند. تيمار ضدعفونی بذر در مقابل عدم ضد عفونی بذر بطور نسبی عملکرد دانه بيشتری توليد نمود، اما تفاوت آنها معنی دار نبود. بـررسـی ارتبـاط اجزاء عملکرد نشـان داد که صفـات مـاده خشک (** 84/0=r)، شـاخص بـرداشـت (** 62/0=r) و تعداد سنبله بارور در واحد سطح (**50/0=r) همبستگی مثبت و معنی دار با عملکرد دانه داشتند. صفات ديگر نظير، تعداد پنجه در متر مربع، ارتفاع بوته، تعداد سنبلچه و دانه در سنبله همبستگی منفی و معنی داری با عملکرد دانه نشان دادند به نحوی که با افزايش ميزان بذر مصرفی افزايش عملکرد دانه از طريق کاهش اين صفات ميسر نگرديد. بطور کلی، اثرات متقابل ميزان بذر ×رقم و يکسان نبودن نتايج حاصل از سالهای مورد بررسی نشان داد كه عامل نوع بذر (رقم) يا اثرات مقدار بذر مصرفی برای حداکثر بهره برداری کافی نيست. اما، چنانچه کاهش ضايعات بذر مصرفی (کاهش هزينه های توليد گندم) مورد نظر باشد تراکم 200 بذر درمتر مربع با توليد حداکثر عملکرد دانه کفايت خواهد نمود، بديهی است حصول حداکثر محصول در شرايط محيطی و مديريتی مناسب امکان پذير خواهد شد. واژه های کليدی: کاهش ضايعات، بذر گندم، تراکم بوته، عملکرد و اجزاء عملکرد. مقدمه عمده ترين بخش مصرف گندم در ايران مربوط به توليد نان است (90% عرضه گندم را شامل مي شود)، و بخشي نيز به مصرف بذري و مصرف دامي مي رسد. مصرف بذر مورد نياز كشت سالانه در كشور بالغ بر000/000/1 تن برآورد گرديده كه در شرايط معمول كشت گندم از 60 كيلوگرم در زراعت ديم لغايت200 كيلوگرم در هكتار در زراعتهاي پاييزه آبي متغير است. در زراعتهاي پاييزه گندم آبي نسبت بذر مصرفي به توليد يك به بيست است. ميزان بذر كمتر و يا بيشتر از معمول در برخي مواقع و به دلايل متعددي به شرح زير توسط كشاورزان مورد استفاده قرار مي گيرد. از آن جمله: واريته هاي بذر درشت (اندازه بذر) واريته هائي با پتانسيل (توانائي) پنجه زني كم، كشت بهاره، كشت دير (در پائيز يا بهار)، روش دستپاش، اراضي سنگين، درصد جوانه زني پائين و غيره. خسارت هاي وارده بر بذر گندم به هنگام داشت، برداشت و پس از برداشت توسط برخي عوامل بيماري زا و آفات (در مزرعه و انبار) باعث افزايش ضايعات بذر گندم مي شود. متوسط رطوبت موجود در خاك نيز از عوامل اصلي تعيين كننده ميزان بذر مصرفي است. به طوري كه در مناطق كم باران ميزان متوسط بذر كمتر و در مناطق نيمه مرطوب و مرطوب بذر بيشتري مصرف مي شود. بنابر اين، جلوگيري از ضايعات گندم با توجه به مشكلات و محدوديت هاي موجود از نقطه نظر افزايش عملكرد در واحد سطح، افزايش سطح زير كشت، تامين نهاده هاي مورد نياز، محدوديت واردات به لحاظ تنگناهاي حمل و نقل و بندري اهميت زيادي پيدا كرده است و تأثير آن بر درآمد زارعين و نهايتاًٌ ميزان عرضه محصول قابل توجه مي باشد (وزارت كشاورزي، 1362). لذا، طرح حاضر براي دستيابي به امكان كاهش ميزان بذر مصرفي در هكتار به عنوان راهکاری برای کاهش ضايعات بذر جهت كشت گندم پائيزه آبي مي باشد، كاهش ميزان بذر مصرفي بطور قطع در هزينه هاي نهاده ها كاهش معني داري بر جاي مي گذارد، اما بايستي دقت شود كه استقرار بوته ها در شرايط هاي مختلف اقليمي در نظر گرفته شود. بعبارت ديگر، بهترين بررسي آن است كه آزمايش يا مطالعه منطقه اي (site by site) بوده و براساس نوع خاك، ساختمان بستر بذر، رطوبت موجود در خاك، آب و هواي زمان كاشت، در نظر داشتن خسارت مربوط به
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : ppt نوع فایل : powerpoint (..ppt) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد اسلاید : 70 اسلاید
قسمتی از متن powerpoint (..ppt) :
1 2 كاهش ضايعات محصولات كشاورزي 3 موارد قانوني مرتبط با ضايعات محصولات كشاورزي و امنيت غذايي در قانون برنامه چهارم بند ه ماده 18 حمايت از گسترش صنايع تبديلي و تكميلي بخش كشاورزي به نحوي كه در صد محصولات فرآوري شده حداقل به ميزان دو برابر وضع موجود افزايش يافته و موجبات كاهش ضايعات به ميزان ( 50 % ) فراهم گردد. بند د ماده 84 : دولت موظف است ‘ به منظور نهادينه كردن مديريت ‘ سياستگذاري ‘ ارزشيابي و هماهنگي اين قلمرواز جمله : امنيت غذا و تغذيه كشور ‘ تامين سبد مطلوب غذايي و كاهش بيماري هاي ناشي از سوء تغذيه و گسترش سلامت همگاني در كشور ‘ افدامهاي ذيل را به عمل آورد: ايمني غذا كاهش ضايعات مواد غذايي از توليد به مصرف 4 شرح وظايف دفتر امور كاهش ضايعات محصولات كشاورزي تهيه و تدوين استراتژی، خط مشی ها، سياستها و برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت مورد نياز مديريت کاهش ضايعات محصولات کشاورزی در چارچوب سند ملّی توسعه بخش کشاورزی و پیگيری تصويب آن در مراحع ذيربط ايجاد هماهنگی امور کاهش ضايعات در وزارت متبوع و ساير دستگاهها و مراکز مرتبط. هدايت و ساماندهی امور عمليات زنجيره پس از برداشت محصولات کشاورزی. انجام مطالعات و تحقيقات لازم در خصوص تعيين وضعیيت عوامل و ميزان ضايعات هر يک ازعمليات بعد از برداشت و ارائه راهکارهای مناسب و کنترل مستمر. تهيه و تدوين شاخص های کيفی و استاندارد مرتبط با فرآيند عمليات پس از برداشت محصولات کشاورزی. انجام اقدامات لازم جهت دستيابی و بکارگيری يافته های جديد و فن آوری های نوين و استفاده از تجارب ساير کشورها در عمليات پس از برداشت محصولات کشاورزی. انجام اقدامات لازم به منظور تجهيز و بهبود شبکه های حمل و نقل و پايانه های توزيع و صادراتی خاص توليدات کشاورزی. همکاری در برقراری و اجرای نظام تضمين کيفيّت محصولات کشاورزی با مراجع ذيربط. حمايت از توسعه و ايجاد ايستگاههای جمع آوری محصولات کشاورزی. تهيّه و تدوين ضوابط و دستورالعمل فنّی و تکنولوژيکی و ارائه الگوههای مصرف محصولات کشاورزی. ايجاد، توسعه و راهبری بانکهای آمار و اطلاعات و اطلاع رسانی در چارچوب نظام اطلاع رسانی وزارت متبوع و ارائه خدمات فنی و مشاوره ای به بهره برداران و کشاورزان. 5 اجرای برنامه های نمونه سازی و الگوي همکاری در انجام امور ترويجی مربوط به فرآيند پس از برداشت محصولات کشاورزی. همکاری با مراکز دانشگاهی و تحقيقاتی داخلی و خارجی. انجام اقدامات و پيگيريهای لازم در خصوص افزايش بهره وری عوامل مؤثر در کاهش ضايعات محصولات کشاورزی. همکاری با مراکز ذيربط در خصوص ايجاد و توسعه و نيازسنجی ايجاد تشکّل ها و اجرای برنامه های تشويقی و حمايت از تشکّل های غير دولتی، صنفی، بازرگانی و توليدی و برگزاری نمايشگاهها و همايش های تخصصی با مشارکت بهره برداران بخش خصوصی و تشکّل ها. انجام اقدامات لازم به منظور آماده سازی محصولات کشاورزی مورد نياز در فرآوری و صنايع تبديلی کشور. همکاری در ايجاد و توسعه مجتمع های کشاورزی، کشت و صنعت ها و نواحی صنعتی. پيگيری تأمين و تخصيص منابع اعتباری و تسهيلات بانکی مورد نياز عمليات پس از برداشت محصولات کشاورزی. نظارت و ارزيابی برنامه ها، طرحها و پروژه های مرتبط با عمليات بعد از برداشت محصولات کشاورزی. انجام اقدامات لازم به منظور تعيين الويت ها و نيازهای آموزشی و تحقيقاتی در فرآيند پس از برداشت محصولات کشاورزی. همکاری با دستگاهها و سازمانهای مرتبط با امور بهداشتی، زيست محيطی، استاندارد و کنترل کيفيت در کشور و در داخل وزارت متبوع در امور کاهش ضايعات محصولات کشاورزی. بررسی قوانين و مقررات مورد نياز و پگيری تصويب آن در مراجع ذيربط. انجام اموردبيرخانه ای شورای هماهنگی کاهش ضايعات محصولات کشاورزی.