ختم

تحقیق امامت و ختم نبوت 21 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 27 صفحه

قسمتی از متن word (..doc) :

‏نبوت‏........................‏..................................................‏.........‏............. &‏ 1
‏امامت و ختم نبوت
‏بگو‏ ‏اى‏ ‏مردم‏ ‏من‏ ‏فرستاده‏ ‏خدا‏ ‏به‏ ‏سوى‏ ‏همگى‏ ‏شمايم‏. (‏اعراف‏ ۱۵۸(
‏همانا‏ ‏از‏ ‏جانب‏ ‏خداوند‏ ‏نور‏ ‏و‏ ‏كتابى‏ ‏آشكار‏ ‏به‏ ‏سوى‏ ‏شما‏ ‏آمد‏ ‏كه‏ ‏خداوند‏ ‏به‏ ‏واسطه‏ ‏آنها،‏ ‏هر‏ ‏كس‏ ‏را‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏پى‏ ‏خشنودى‏ ‏او‏ ‏باشد،‏ ‏به‏ ‏راه‏ ‏هاى‏ ‏ايمنى‏ ‏هدايت‏ ‏مى‏ ‏كند‏ ‏و‏ ‏ايشان‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏خواست‏ ‏خود‏ ‏از‏ ‏تاريكى‏ ‏ها‏ ‏به‏ ‏روشنايى‏ ‏بيرون‏ ‏مى‏ ‏برد‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏سوى‏ ‏راه‏ ‏راست‏ ‏هدايتشان‏ ‏مى‏ ‏فرمايد‏. (‏مائده‏ ۱۵ ‏و‏ ۱۶(
‏پيامبر‏ ‏اكرم‏ (‏ص‏) ‏با‏ ‏آيينى‏ ‏كه‏ ‏نور‏ ‏و‏ ‏هدايت‏ ‏است‏ ‏برانگيخته‏ ‏شد‏ ‏تا‏ ‏بشر‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏راه‏ ‏هاى‏ ‏امن‏ ‏و‏ ‏سلامت‏ ‏در‏ ‏دنيا‏ ‏و‏ ‏آخرت‏ ‏رهنمون‏ ‏گردد‏. ‏اين‏ ‏سفير‏ ‏هدايت‏ ‏و‏ ‏امنيت‏ ‏لاجرم‏ ‏به‏ ‏علم‏ ‏و‏ ‏عصمت‏ ‏الهى‏ ‏پشتيبانى‏ ‏شده‏ ‏بود‏ ‏تا‏ ‏متكى‏ ‏بر‏ ‏اين‏ ‏دو،‏ ‏بتواند‏ ‏پيام‏ ‏عظيم‏ ‏پروردگار‏ ‏را‏ ‏براى‏ ‏خيل‏ ‏گسترده‏ ‏بشر‏ ‏تا‏ ‏قيام‏ ‏قيامت‏ ‏به‏ ‏ارمغان‏ ‏آورد‏.
‏اندكى‏ ‏تأمل‏ ‏در‏ ‏ابعاد‏ ‏اين‏ ‏رسالت‏ ‏بزرگ،‏ ‏عظمت‏ ‏زايدالوصف‏ ‏آن‏ ‏را‏ ‏آشكار‏ ‏مى‏ ‏سازد‏: «‏هدايت‏ ‏براى‏ ‏همه‏ ‏بشريت‏»‏ ‏در‏ ‏اين‏ ‏ميان،‏ ‏قرآن‏ ‏كريم‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏سند‏ ‏رسالت‏ ‏نبوى،‏ ‏به‏ ‏تعبيرى‏ ‏كه‏ ‏در‏ : «‏روشنگر‏ ‏همه‏ ‏چيز‏»‏ (‏نحل‏ ۸۹) ‏مى‏ ‏باشد‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏سوى‏ ‏ديگر‏ ‏در‏ ‏آيات‏ ‏متعددى،‏ ‏رسول‏ ‏اكرم‏(‏ص‏) ‏را‏ ‏مفسر‏ ‏و‏ ‏تبيين‏
‏نبوت‏........................‏..................................................‏.........‏............. &‏ 2
‏كننده‏ ‏آيات‏ ‏معرفى‏ ‏مى‏ ‏كند،‏ ‏از‏ ‏جمله‏ ‏مى‏ ‏فرمايد‏: «‏و‏ ‏قرآن‏ ‏را‏ ‏بر‏ ‏تو‏ ‏فروفرستاديم‏ ‏تا‏ ‏براى‏ ‏مردم،‏ ‏آنچه‏ ‏را‏ ‏بر‏ ‏آنها‏ ‏نازل‏ ‏شده‏ ‏توضيح‏ ‏دهى‏»‏ (‏نحل‏۴۴)
‏اكنون‏ ‏اين‏ ‏سؤال‏ ‏به‏ ‏ذهن‏ ‏مى‏ ‏آيد‏ ‏كه‏ ‏اگر‏ ‏پيامبر‏(‏ص‏) ‏همه‏ ‏هدايت‏ ‏را‏ ‏براى‏ ‏همه‏ ‏بشر‏ ‏آورده‏ ‏و‏ ‏دستمايه‏ ‏اين‏ ‏هدايت‏ ‏قرآنى‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏مفسر‏ ‏آن‏ ‏نيز‏ ‏شخص‏ ‏رسول‏ ‏گرامى‏(‏ص‏) ‏است،‏ ‏جايگاه‏ ‏امامت‏ ‏چيست؟
‏به‏ ‏تعبير‏ ‏ديگر‏ ‏اين‏ ‏كه‏ ‏شيعه‏ ‏معتقد‏ ‏است‏: «‏امامت،‏ ‏ادامه‏ ‏شأن‏ ‏هدايتگرى‏ ‏رسول‏ ‏خدا‏(‏ص‏) ‏است‏»‏ ‏با‏ ‏مبانى‏ ‏فوق‏ ‏چگونه‏ ‏جمع‏ ‏مى‏ ‏شود؟‏ ‏به‏ ‏عبارت‏ ‏ديگر‏ ‏آيا‏ ‏آن‏ ‏چه‏ ‏شيعه‏ ‏درباره‏ ‏امامت‏ ‏عقيده‏ ‏دارد،‏ ‏با‏ ‏مسأله‏ «‏ختم‏ ‏نبوت‏»‏ ‏چگونه‏ ‏جمع‏ ‏مى‏ ‏شود‏ ‏و‏ ‏نياز‏ ‏به‏ ‏امام،‏ ‏پس‏ ‏از‏ ‏پيامبر‏(‏ص‏) ‏و‏ ‏با‏ ‏وجود‏ ‏بقاى‏ ‏قرآن‏ ‏كريم‏ ‏در‏ ‏چيست؟
‏پاسخ‏ ‏را‏ ‏ابتدا‏ ‏از‏ ‏بيان‏ «‏شكافنده‏ ‏علوم‏»‏ ‏امام‏ ‏باقر‏(‏ع‏) ‏مى‏ ‏شنويم‏: ‏راوى‏ ‏در‏ ‏ضمن‏ ‏گفت‏ ‏وگويى‏ ‏در‏ ‏باب‏ ‏نياز‏ ‏امت‏ ‏به‏ ‏امام‏ ‏پس‏ ‏از‏ ‏پيامبر‏(‏ص‏) ‏مى‏ ‏پرسند‏: «‏آيا‏ ‏قرآن‏ ‏براى‏ ‏امت‏ ‏كافى‏ ‏نيست؟‏»‏ ‏امام‏ ‏مى‏ ‏فرمايند‏: «‏بله‏ ‏كافى‏ ‏است‏»‏. ‏چنان‏ ‏چه‏ ‏تفسيركننده‏ ‏اى‏ (‏كه‏ ‏حقايق‏ ‏قرآن‏ ‏را‏ ‏وز‏ ‏حدس‏ ‏و‏ ‏گمان‏ ‏خويش‏ ‏را‏ ‏بيان‏ ‏نمايد‏) ‏بيايند‏.»
‏راوى‏ ‏مجدداً‏ ‏مى‏ ‏پرسد‏: «‏آيا‏ ‏رسول‏ ‏خدا‏ (‏ص‏) ‏قرآن‏ ‏را‏ ‏تفسير‏ ‏ننمودند؟‏»‏ ‏امام‏ ‏پاسخ‏ ‏مى‏ ‏دهند‏: «‏بله‏ ‏قرآن‏ ‏را‏ (‏به‏ ‏طور‏ ‏كامل‏) ‏براى‏ ‏يك‏ ‏نفر‏ ‏تفسير‏
‏نبوت‏........................‏..................................................‏.........‏............. &‏ 3
‏فرمود‏ ‏و‏ ‏مقام‏ ‏آن‏ ‏شخص‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏امت‏ ‏معرفى‏ ‏نمود‏ ‏كه‏ ‏او‏ ‏على‏ ‏ابن‏ ‏ابى‏ ‏طالب‏(‏ع‏) ‏است‏.»
‏بنابراين‏ ‏امامت‏ ‏به‏ ‏معنى‏ ‏آن‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏شخصى‏ ‏در‏ ‏حد‏ ‏و‏ ‏اندازه‏ ‏پيامبر‏(‏ص‏) ‏علومى‏ ‏را‏ ‏كه‏ ‏از‏ ‏جانب‏ ‏خداوند‏ ‏بر‏ ‏سينه‏ ‏دريايى‏ ‏رسول‏(‏ص‏) ‏فرود‏ ‏آمده،‏ ‏از‏ ‏اينان‏ ‏دريافت‏ ‏كند‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏مرور،‏ ‏در‏ ‏حد‏ ‏ظرفيت‏ ‏مخاطبان‏ ‏و‏ ‏اقتضاى‏ ‏شرايط‏ ‏به‏ ‏آنان‏ ‏منتقل‏ ‏فرمايد‏.
‏به‏ ‏پشتوانه‏ ‏اين‏ ‏علم‏ ‏عظيم‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏امير‏ ‏المؤمنين‏(‏ع‏) ‏كراراً‏ ‏فرياد‏ ‏مى‏ ‏زد‏: «‏قبل‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏كه‏ ‏مرا‏ ‏از‏ ‏دست‏ ‏دهيد،‏ ‏از‏ ‏من‏ ‏بپرسيد‏»‏ ‏و‏ ‏هرگز‏ ‏دامنه‏ ‏سؤال‏ ‏را‏ ‏محدود‏ ‏نساخت،‏ ‏اما‏ ‏اين‏ ‏مردمان‏ «‏على‏ ‏ناشناس‏»‏ ‏آن‏ ‏دوران‏ ‏بودند‏ ‏كه‏ ‏به‏ ‏فتنه‏ ‏ها‏ ‏دچار‏ ‏شده‏ ‏و‏ ‏على‏(‏ع‏) ‏را‏ ‏خانه‏ ‏نشين‏ ‏ساختند‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏كنار‏ ‏دريا،‏ ‏لب‏ ‏تشنه‏ ‏جان‏ ‏دادند‏.
‏با‏ ‏اين‏ ‏وصف‏ ‏امامت‏ «‏ادامه‏ ‏هدايتگرى‏ ‏رسول‏ ‏خدا‏(‏ص‏) ‏با‏ ‏پشتوانه‏ ‏علم‏ ‏دريافتى‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏حضرت‏ ‏و‏ ‏متكى‏ ‏به‏ ‏حفظ‏ ‏و‏ ‏عصمت‏ ‏الهى‏»‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏تعارضى‏ ‏با‏ ‏ختم‏ ‏نبوت‏ ‏ندارد‏.
‏به‏ ‏ديگر‏ ‏سخن،‏ ‏تمام‏ ‏محتواى‏ ‏عظيم‏ ‏رسالت‏ ‏الهى‏ ‏بر‏ ‏سينه‏ ‏رسول‏ ‏خدا‏(‏ص‏) ‏نازل‏ ‏گرديد‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏تعبير‏ ‏اميرالمؤمنين‏(‏ع‏) ‏خطاب‏ ‏به‏ ‏پيامبر‏(‏ص‏) ‏پس‏ ‏از‏ ‏رحلت‏ ‏آن‏ ‏بزرگوار‏: «‏پدر‏ ‏و‏ ‏مادرم‏ ‏به‏ ‏فدايت،‏ ‏همانا‏ ‏با‏ ‏مرگ‏ ‏شما‏ ‏امرى‏ ‏قطع‏ ‏شد‏ ‏كه‏ ‏با‏ ‏مرگ‏ ‏هيچ‏ ‏كس‏ ‏قطع‏ ‏نشده‏ ‏بود،‏ ‏يعنى‏ ‏نبوت‏»‏ (‏نهج‎‏/‏خطبه‏۲۳۵) ‏اما‏ ‏آن‏ ‏چه‏ ‏از‏ ‏آسمان‏ ‏بر‏ ‏قلب‏ ‏پيامبر‏(‏ص‏) ‏فرود‏ ‏آمد،‏ ‏پس‏ ‏از‏
‏نبوت‏........................‏..................................................‏.........‏............. &‏ 4
‏حضرت‏ ‏توسط‏ «‏در‏ ‏شهر‏ ‏علم‏ ‏او‏»‏ ‏يعنى‏ ‏على‏(‏ع‏) ‏به‏ ‏مردم‏ ‏مى‏ ‏رسيد،‏ ‏با‏ ‏همان‏ ‏صيانت‏ ‏الهى‏ ‏كه‏ ‏تضمين‏ ‏كننده‏ ‏سلامت‏ ‏پيام‏ ‏و‏ ‏ابلاغ‏ ‏صحيح‏ ‏و‏ ‏كامل‏ ‏آن‏ ‏بود‏ ‏و‏ ‏اين‏ ‏يعنى‏ ‏علم‏ ‏و‏ ‏عصمت‏ ‏امام‏. ‏اين‏ ‏است‏ ‏رمز‏ ‏آن‏ ‏كه‏ ‏غدير‏ ‏در‏ ‏قرآن‏ ‏مايه‏ ‏كمال‏ ‏دين‏ ‏و‏ ‏تمام‏ ‏نعمت‏ ‏الهى‏ ‏شمرده‏ ‏شده‏ ‏و‏ ‏هموزن‏ ‏تمام‏ ‏رسالت‏ ‏رسول‏ ‏خدا‏(‏ص‏) ‏محسوب‏ ‏گرديده،‏ ‏زيرا‏ ‏غدير‏ ‏ضامن‏ ‏ادامه‏ ‏ابلاغ‏ ‏رسالت‏ ‏است‏. ‏ما‏ ‏در‏ ‏ادامه‏ ‏فرازهايى‏ ‏از‏ ‏خطابه‏ ‏سرنوشت‏ ‏ساز‏ ‏و‏ ‏خطير‏ ‏رسول‏ ‏خدا‏(‏ص‏) ‏در‏ ‏غدير‏ ‏خم‏ ‏را‏ ‏كه‏ ‏روشنگر‏ ‏مطالب‏ ‏پيش‏ ‏گفته‏ ‏است،‏ ‏ذكر‏ ‏مى‏ ‏كنيم‏:
‏رسول‏ ‏خدا‏ (‏ص‏) ‏در‏ ‏فرازى‏ ‏از‏ ‏خطابه‏ ‏فرمود‏:
‏خداوند‏ ‏چنين‏ ‏وحى‏ ‏ام‏ ‏فرستاد‏: «‏به‏ ‏نام‏ ‏خداوند‏ ‏همه‏ ‏مهر‏ ‏مهرورز‏. ‏اى‏ ‏فرستاده‏ ‏ما‏! ‏آنچه‏ ‏از‏ ‏سوى‏ ‏پروردگارت‏ ‏درباره‏ ‏على‏ ‏و‏ ‏خلافت‏ ‏او‏ ‏بر‏ ‏تو‏ ‏فرود‏ ‏آمده،‏ ‏بر‏ ‏مردم‏ ‏ابلاغ‏ ‏كن‏ ‏وگرنه‏ ‏رسالت‏ ‏خداوندى‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏انجام‏ ‏نرسانده‏ ‏اى‏ ‏و‏ ‏او‏ ‏تو‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏آسيب‏ ‏مردمان‏ ‏نگاه‏ ‏مى‏ ‏دارد‏.»
‏هان‏ ‏مردمان‏! ‏آنچه‏ ‏بر‏ ‏من‏ ‏فرود‏ ‏آمده‏ ‏در‏ ‏تبليغ‏ ‏آن‏ ‏كوتاهى‏ ‏نكرده‏ ‏ام‏ ‏و‏ ‏حال‏ ‏برايتان‏ ‏سبب‏ ‏نزول‏ ‏آيه‏ ‏را‏ ‏بيان‏ ‏مى‏ ‏كنم‏: ‏همانا‏ ‏جبرئيل‏ ‏سه‏ ‏مرتبه‏ ‏بر‏ ‏من‏ ‏فرود‏ ‏آمد‏ ‏از‏ ‏سوى‏ ‏سلام،‏ ‏پروردگارم‏ - ‏كه‏ ‏تنها‏ ‏او‏ ‏سلام‏ ‏است‏ - ‏فرمانى‏ ‏آورد‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏اين‏ ‏مكان‏ ‏به‏ ‏پا‏ ‏خيزم‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏هر‏ ‏سفيد‏ ‏و‏ ‏سياهى‏ ‏اعلام‏ ‏كنم‏ ‏كه‏ ‏على‏ ‏بن‏ ‏ابى‏ ‏طالب،‏ ‏برادر،‏ ‏وصى‏ ‏و‏ ‏جانشين‏ ‏من‏ ‏در‏ ‏ميان‏ ‏امت‏ ‏و‏ ‏امام‏ ‏پس‏ ‏از‏ ‏من‏ ‏بوده‏. ‏جايگاه‏ ‏او‏ ‏نسبت‏ ‏به‏

برچسب ها: تحقیق امامت و ختم نبوت 21 ص , امامت و ختم نبوت 21 ص , دانلود تحقیق امامت و ختم نبوت 21 ص , امامت , و , ختم , نبوت , 21 , ص , تحقیق ,

[ بازدید : 10 ]

[ چهارشنبه 26 مرداد 1401 ] 1:53 ] [ دیجیتال مارکتر | غلام سئو ]

[ ]

دانلود مقاله در مورد راز ختم نبوت 56 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 56 صفحه

قسمتی از متن word (..doc) :

2
‏راز ختم نبوت
‏ظهور دين اسلام ، با اعلام جاودانگی آن و پايان يافتن دفتر نبوت توام‏ ‏بوده است . ‏مسلمانان همواره ختم نبوت را امر واقع شده تلقی كرده‏اند .
‏هيچ گاه برای آنها اين مساله مطرح نبوده كه پس از حضرت محمد‏ (ص) ‏پيغمبر ديگری خواهد آمد يا نه ؟ چه ، قرآن كريم با صراحت ، پايان يافتن‏ ‏نبوت را اعلام و پيغمبر بارها آن را تكرار كرده است . ‏در ميان مسلمين‏ ‏انديشه ظهور پيغمبر ديگر ، مانند انكار يگانگی خدا يا انكار قيامت ، با ايمان به اسلام همواره ناسازگار شناخته شده است .
‏تلاش و كوششی كه در ميان دانشمندان اسلامی در اين زمينه به عمل آمده‏ ‏است ، تنها در اين جهت بوده كه می‏خواسته‏اند به عمق اين انديشه پی ببرند و راز ختم نبوت را كشف كنند .
‏وارد بحث ماهيت وحی و نبوت نمی‏شويم . ‏قدر مسلم اين است كه وحی ، تلقی و دريافت راهنمايی است از راه اتصال ضمير ‏به غيبت و ملكوت . ‏نبی ، وسيله ارتباطی است ميان ساير انسانها و جهان‏ ‏ديگر و در حقيقت پلی است ميان جهان انسانها و جهان غيب . ‏نبوت از جنبه شخصی و فردی ، مظهر گسترش و رقاء شخصيت روحانی يك فرد انسان است و از جنبه عمومی ، پيام الهی است برای انسانها به منظور رهبری آنها كه به وسيله يك فرد به ديگران ابلاغ می‏گردد . ‏همين جاست كه انديشه ختم نبوت ، ما را با پرسشهايی مواجه می‏كند ، كه‏ : ‏آيا ختم نبوت و عدم ظهور نبی ديگر بعد از خاتم النبيين به معنی كاهش‏ ‏استعدادهای معنوی و تنزل بشريت در جنبه های روحانی است ؟ آيا مادر روزگار از زادن فرزندانی ملكوتی صفات كه بتوانند با غيب و ملكوت پيوند داشته باشند ناتوان شده است و اعلام ختم نبوت به معنی اعلام نازا شدن‏ ‏طبيعت نسبت به چنان فرزندانی است ؟ بعلاوه ، نبوت معلول نيازمندی بشر به پيام الهی است و در گذشته طبق‏ ‏مقتضيات دوره‏ها و زمانها اين پيام تجديد شده است . ‏ظهور پياپی پيامبران‏ ‏، تجديد دائمی شرايع ، نسخهای مداوم كتب آسمانی همه بدان علت است كه‏ ‏نيازمنديهای بشر دوره به دوره تغيير می‏كرده است و بشر در هر دوره‏ای‏ ‏نيازمند پيام نوين و پيام‏آور نوينی بوده است . ‏با اين حال ، چگونه‏ ‏می‏توان فرض كرد كه با اعلام ختم نبوت اين رابطه يكباره بريده شود و پلی‏ ‏كه جهان انسان را به جهان غيبت متصل می‏كند يكسره خراب گردد و ديگر پيامی به بشر نرسد و بشريت بلاتكليف گذاشته شود ؟ از اينها همه گذشته ، چنانكه می‏دانيم در فاصله ميان
2
8
‏پيامبران صاحب شريعت مانند نوح و ابراهيم و موسی و عيسی يك سلسله‏ ‏پيامبران ديگر ظهور كرده‏اند كه مبلغ و مروج شريعت پيشين بوده‏اند . ‏هزاران نبی بعد از نوح آمده‏اند كه مبلغ و مروج شريعت نوحی بوده‏اند ، همچنين بعد از ابراهيم و غيره . ‏فرضا انقطاع نبوت تشريعی را بپذيريم و بگوييم با شريعت اسلام شرايع ختم شد ، چرا نبوتهای تبليغی بعد از اسلام‏ ‏قطع شد ؟ چرا اينهمه پيامبر بعد از هر شريعتی ظهور كردند و آنها را تبليغ‏ ‏و ترويج و نگهبانی كردند ، اما بعد از اسلام حتی يك پيامبر اينچنين نيز ظهور نكرد ؟ اينهاست پرسشهايی كه از انديشه ختم نبوت ناشی می‏شود . ‏اسلام كه خود عرضه كننده اين انديشه است پاسخ اين پرسشها را داده است‏ . ‏اسلام انديشه ختم نبوت را آنچنان طرح و ترسيم كرده است كه نه تنها ابهام و ترديدی باقی نمی‏گذارد ، بلكه آن را به صورت يك فلسفه بزرگ در می‏آورد . ‏از نظر اسلام ، انديشه ختم نبوت نه نشانه تنزل بشريت و كاهش‏ ‏استعداد بشری و نازا شدن مادر روزگار است و نه دليل بی‏نيازی بشر از پيام‏ ‏الهی است و نه با پاسخگويی به نيازمنديهای متغير بشر در دوره‏ها و زمانهای مختلف ناسازگار است ، بلكه علت و فلسفه ديگری دارد . ‏قبل از هر چيز لازم است با سيمای ختم نبوت آنچنانكه اسلام ترسيم كرده‏ ‏است آشنا بشويم و آن را بررسی كنيم ، سپس پاسخ پرسشهای خود را دريافت‏ ‏داريم . ‏در سوره احزاب آيه 40 ‏چنين می‏خوانيم : « ‏ما كان محمد ابا احد من رجالكم ولكن رسول الله و خاتم النبيين » . 9
‏محمد پدر هيچيك از مردان شما نيست ، همانا او فرستاده خدا و پايان‏ ‏دهنده پيامبران است ( 1 ) . ‏اين آيه رسما حضرت محمد ( ‏صلی الله عليه و آله ) ‏را با عنوان " ‏خاتم‏ ‏النبيين " ‏ياد كرده است . ‏كلمه " ‏خاتم " ‏به حسب ساختمان لغوی خود در زبان عربی ، به معنی چيزی‏ ‏است كه به وسيله آن به چيزی پايان دهند . ‏مهری كه پس از بسته شدن نامه‏ ‏بر روی آن می‏زدند به همين جهت " ‏خاتم " ‏ناميده می‏شد ، و چون معمولا بر روی نگين انگشتری ، نام يا شعار مخصوص خود را نقش می‏كردند و همان را بر روی نامه‏ها می‏زدند ، انگشتری را " ‏خاتم " ‏می‏ناميدند . ‏در قرآن هر جا و به هر صورت ماده " ‏ختم " ‏استعمال شده است مفهوم‏ ‏پايان دادن يا بستن را می‏دهد . ‏مثلا در سوره يس آيه 65 ‏چنين می‏خوانيم : « ‏اليوم نختم علی افواههم و تكلمنا ايديهم و تشهد ارجلهم بما كانوا يكسبون ». ‏پاورقی : . 1 ‏يكی از عادات عرب و بعضی از ملل ديگر " ‏پسر خواندگی " ‏بود و اسلام آن را منسوخ كرد
4
. " ‏پسر خوانده " ‏در ارث و روابط خانوادگی‏ ‏همانند پسر واقعی به شمار می‏رفت . ‏رسول اكرم آزاد شده‏ای داشت به نام زيدبن حارثه كه پسر خوانده آن حضرت‏ ‏نيز به شمار می‏رفت . ‏مردم طبق معمول انتظار داشتند كه رسول اكرم با پسر خوانده خويش مانند پسر واقعی رفتار كند ، همچنانكه خود آنها می‏كردند . ‏مفاد اين آيه اين است : ‏محمد را پدر هيچ يك از مردان خود ( ‏زيد بن‏ ‏حارثه يا شخص ديگر ) ‏نخوانيد ، او را فقط به عنوان فرستاده خدا و پايان‏ ‏دهنده پيامبران بشناسيد و بخوانيد . 10
‏در اين روز به دهانهای آنها مهر می‏زنيم و دستهاشان با ما سخن می‏گويند و پاهاشان بر آنچه به دست آورده‏اند گواهی می‏دهند . ‏لحن آيه مورد بحث خود می‏رساند كه قبل از نزول اين آيه نيز پايان يافتن‏ ‏نبوت به وسيله پيغمبر اسلام در ميان مسلمين امر‏ی‏ شناخته بوده است . ‏مسلمانان همان طوری كه محمد را " ‏رسول الله " ‏می‏دانستند ، " ‏خاتم‏ ‏النبيين " ‏نيز می‏شناختند . ‏اين آيه فقط يادآوری می‏كند كه او را با عنوان‏ ‏پدر خوانده فلان شخص نخوانيد ، او را با همان عنوان واقعی‏اش كه رسول‏ ‏الله و خاتم النبيين است بخوانيد . ‏اين آيه فقط به جوهر و هسته مركزی انديشه ختم نبوت اشاره می‏كند و بر آن چيزی نمی‏افزايد . ‏در سوره حجر آيه 9 ‏چنين آمده است : « ‏انا نحن نزلنا الذكر و انا له لحافظون ». ‏ما خود اين كتاب را فرود آورديم و هم البته خود نگهبان آن هستيم . ‏در اين آيه با قاطعيت كم نظيری از محفوظ ماندن قرآن از تحريف و تغيير و نابودی سخن رفته است . ‏يكی از علل تجديد رسالت و ظهور پيامبران جديد تحريف و تبديلهايی است‏ ‏كه در تعليمات و كتب مقدس پيامبران رخ می‏داده است و به همين جهت آن‏ ‏كتابها و تعليمات ، صلاحيت خود را برای هدايت مردم از دست می‏داده‏اند‏ . ‏غالبا پيامبران احيا كننده سنن فراموش شده و اصلاح كننده تعليمات تحريف‏ ‏يافته پيشينيان خود بوده‏اند . 11
‏گذشته از انبيائی كه صاحب كتاب و شريعت و قانون نبوده و تابع يك‏ ‏پيغمبر صاحب كتاب و شريعت بوده‏اند ، مانند همه پيامبران بعد از ابراهيم تا زمان موسی و همه پيامبران بعد از موسی تا عيسی ، پيامبران‏ ‏صاحب قانون و شريعت نيز بيشتر مقررات پيامبر پيشين را تاييد می‏كرده‏اند . ‏ظهور پياپی پيامبران تنها معلول تغيير و تكامل شرايط زندگی و نيازمندی‏ ‏بشر به پيام نوين و رهنمايی نوين نيست ، بيشتر معلول نابوديها و تحريف‏ ‏و تبديل‏های كتب و تعليمات آسمانی بوده است . ‏بشر چند هزار سال پيش نسبت به حفظ مواريث علمی و دينی ناتوان بوده‏ ‏است ، و از او جز اين انتظاری نمی‏توان داشت
5
. ‏آنگاه كه بشر می‏رسد به‏ ‏مرحله‏ای از تكامل كه می‏تواند مواريث دينی خود را دست نخورده نگهداری‏ ‏كند ، علت عمده تجديد پيام و ظهور پيامبر جديد منتفی می‏گردد و شرط لازم ( ‏نه شرط كافی ) ‏جاويد ماندن يك دين ، موجود می‏شود . ‏آيه فوق به منتفی شدن مهمترين علت تجديد نبوت و رسالت از تاريخ نزول‏ ‏قرآن به بعد اشاره می‏كند ، و در حقيقت ، تحقق يكی از اركان ختم نبوت را اعلام می‏دارد . ‏چنانكه همه می‏دانيم در ميان كتب آسمانی جهان تنها كتابی كه درست و به‏ ‏تمام و كمال دست نخورده باقی مانده قرآن است . ‏بعلاوه ، مقادير زيادی از سنت رسول به صورت قطعی و غير قابل ترديد در دست است كه از گزند روزگار مصون مانده است . ‏البته بعد توضيح خواهيم داد كه وسيله الهی‏ ‏محفوظ ماندن كتاب آسمانی مسلمين ، رشد و قابليت بشر اين دوره است كه‏ ‏دليل بر نوعی بلوغ اجتماعی انسان اين عهد است . 12
‏در حقيقت ، يكی از اركان خاتميت ، بلوغ اجتماعی بشر است به حدی كه‏ ‏می‏تواند حافظ و نگهبان مواريث علمی و دينی خود باشد و خود به نشر و تبليغ و تعليم و تفسير آن بپردازد . ‏درباره اين مطلب بعد بحث خواهيم‏ ‏كرد . ‏در سراسر قرآن اصرار عجيبی هست كه دين ، از اول تا آخر جهان ، يكی‏ ‏بيش نيست و همه پيامبران بشر را به يك دين دعوت كرده‏اند . ‏در سوره‏ ‏شوری آيه 13 ‏چنين آمده است : « ‏شرع لكم من الدين ما وصی به نوحا و الذی اوحينا اليك و ما وصينا به‏ ‏ابراهيم و موسی و عيسی ». ‏خداوند برای شما دينی قرارداد كه قبلا به نوح توصيه شده بود و اكنون بر تو وحی كرديم و به ابراهيم و موسی و عيسی نيز توصيه كرديم . ‏قرآن در همه جا نام اين دين را كه پيامبران از آدم تا خاتم مردم را بدان دعوت می‏كرده‏اند " ‏اسلام " ‏می‏نهد . ‏مقصود اين نيست كه در همه‏ ‏زمانها به اين نام خوانده می‏شده است ، مقصود اين است كه دين دارای‏ ‏حقيقت و ماهيتی است كه بهترين معرف آن ، لفظ " ‏اسلام " ‏است . ‏در سوره آل عمران ، آيه 67 ‏درباره ابراهيم می‏گويد : « ‏ما كان ابراهيم يهوديا و لا نصرانيا ولكن كان حنيفا مسلما » . ‏ابراهيم نه يهودی بود و نه نصرانی ، حق جو و مسلم بود . ‏و در سوره بقره آيه 132 ‏درباره يعقوب و فرزندانش می‏گويد : 13
« ‏و وصی بها ابراهيم بنيه و يعقوب يا بنی ان الله اصطفی لكم الدين فلا تموتن الا و انتم مسلمون ». ‏ابراهيم و يعقوب به فرزندان خود چنين وصيت كردند : ‏خداوند برای شما دين انتخاب كرده است ، پس با اسلام بميريد . ‏آيات قرآن در اين زمينه زياد است و نيازی به ذكر همه آنها نيست . ‏البته پيامبران در پاره ای از قوانين و شرايع با يكديگر اختلاف‏

برچسب ها: دانلود مقاله در مورد راز ختم نبوت 56 ص , راز ختم نبوت 56 ص , دانلود دانلود مقاله در مورد راز ختم نبوت 56 ص , راز , ختم , نبوت , 56 , ص , دانلود , مقاله , مورد ,

[ بازدید : 10 ]

[ سه شنبه 18 مرداد 1401 ] 23:45 ] [ دیجیتال مارکتر | غلام سئو ]

[ ]

دانلود جزوه و پاورپوینت و مقاله طرح درس

آخرين مطالب

جست و جو

خبرنامه

تحقیق امامت و ختم نبوت 21 ص

تحقیق امامت و ختم نبوت 21 ص

دانلود مقاله در مورد راز ختم نبوت 56 ص

دانلود مقاله در مورد راز ختم نبوت 56 ص

درباره وبلاگ

ورود

آرشیو ماهانه

آمار وبلاگ

دیگر امکانات