دانلود جزوه و پاورپوینت و مقاله طرح درس

تحقیق پيش بيني فناوري چيست؟ (قابل ویرایش)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 18 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏پيش‏‌‏بيني فناوري چيست؟
‏(با نگاه به تجربه اروپا)
‏نويسنده: آكسل زوئك[1]‏. Axel Zweck (VDI-FTD)
[1]
‏برگردان: انديشگاه شريف
‏1. مقدمه و تعريف
‏اين فصل به بررسي يافته‏‌‏هاي پروژه‏‌‏ي رصد بلندمدت‏‌‏ (پيش‏‌‏بيني فناوري) اختصاص دارد. از اين فصل، درمي‏‌‏يابيم كه پيش‏‌‏بيني فناوري، رصد مستمر پيشرفت‏‌‏هاي فناورانه است و به شناسايي[2]‏. Identification
[2]‏ به‏‌‏موقع (زودتر) كاربردهاي نويدبخش در آينده، و ارزيابي و اعتبارسنجي[3]. Validation
[3]‏ پتانسيل‏‌‏هاي آنان منتهي مي‏‌‏شود. پيش‏‌‏بيني فناوري بر حوزه‏‌‏هاي خاصي از فناوري متمركز است؛ و هدف آن، شناسايي زمينه‏‌‏هايي است كه از پتانسيل بالايي بر‏‌‏خوردارند. از اين رو، فرصت‏‌‏هاي توليد محصولات جديد در دنباله اكتشافات علمي همانند شرايط ظهور، توسعه، و اشاعه‏‌‏ي نوآوري‏‌‏هاي فناورانه اهميتي كليدي دارد.
‏در عمل مي‏‌‏توان پيش‏‌‏بيني فناوري را فرآيندي دانست كه به نحوي يك يا تمامي مراحل زير را در بر مي‏‌‏گيرد:
‏مرحله‏‌‏ي1. شناسايي؛‏ در اين مرحله، زمينه‏‌‏هاي جديد و اغلب بين‏‌‏رشته‏‌‏اي، به همراه زمينه‏‌‏هاي علمي و فناورانه‏‌‏ي موجود، كه كاربردهاي نوين و پيشرفت‏‌‏هاي مهيج فناورانه را نويد مي‏‌‏دهند، از طريق پويش مستمر شناسايي مي‏‌‏شوند.
‏مرحله‏‌‏ي 2. اعتبارسنجي؛‏ اين مرحله، به اعتبارسنجي بازه‏‌‌‏ي زماني[4] . Time Scale
[4]‏ اختصاص دارد كه طي آن اميدها به واقعيت و در واقع به محصولاتي قابل عرضه به بازار تبديل مي‏‌‏شوند؛ اينكه آيا اين محصولات به حل نيازهاي مهم اجتماعي و اقتصادي كمك مي‏‌‏كنند و در نتيجه تقاضاي قابل‏‌‏ملاحظه‏‌‏اي را برآورده خواهند ساخت؛ يا خير؟ اعتبارسنجي، بر مجموعه معيارهاي شفاف و قابل‏‌‏درك متكي است؛ و منابع اطلاعاتي آن عبارتند از: مطالعه‏‌‏ي نشريات و اختراع
‏‌‏نامه‏‌‏ها، مصاحبه‏‌‏ و گفت‏‌‏و گو با متخصصان، پرسش و پرسشنامه‏‌‏هاي رسمي، تحليل برنامه‏‌‏هاي كارگاه‏‌‏ها و جلسه‏‌‏هاي علمي، شركت در رويدادهاي منتخب، تحليل بانك‏‌‏هاي اطلاعاتي مرتبط، و سازماندهي جلسات ارائه[5]. Hearings
[5]‏ و كارگاه‏‌‏هاي آموزشي. البته منابع اطلاعاتي تنها به اينها محدود نمي‏‌‏شود.
‏مرحله‏‌‏ي 3. انتقال و پياده‏‌‏سازي اطلاعات؛‏ اين دو مرحله در قالب تحليلي ريزشده ـ كه شامل مجموعه‏‌‏اي از توصيه‏‌‏هاي خاص درباره‏‌‏ي پياده‏‌‏سازي معيارها است ـ انجام مي‏‌‏شوند. سپس نتيجه‏‌‏ي تحليل به اطلاع سياستگذاران، نمايندگان كسب‏‌‏وكاري منتخب، دانشمندان در زمينه‏‌‏هاي مرتبط، و عموم مي‏‌‏رسد. در نهايت اولين دور اجراي پروژه‏‌‏ها بر مبناي اين توصيه‏‌‏ها آغاز مي‏‌‏شود.
‏اگرچه بعضاً ممكن است اين سه مرحله به‏‌‏طور كاملاً پيوسته و پي‏‌‏درپي رخ دهند، اما هميشه نمي‏‌‏توان آنها را كاملاً از يكديگر تفكيك كرد و گاه فقط بخشي از آنها به‏‌‏طور كامل انجام مي‏‌‏شود. بنابراين، حضور هر يك از اين مراحل به تنهايي، شاخص فعاليت پيش‏‌‏بيني فناوري است.
‏عبارت "پيش‏‌‏بيني فناوري" كمي مبهم است و ممكن است گمراه‏‌‏كننده هم باشد. در گزارش حاضر، اين عبارت منحصراً به مفهومي كه پيش از اين گفتيم، دلالت مي‏‌‏كند. همان‏‌‏طور كه كوتز[6]‏. Coates
[6]‏ (1999) نشان داد، امروزه تمايز ميان عبارت "پيش‏‌‏بيني فناوري" و عبارت "پيش‏‌‏بيني فناورانه"[7]‏. Technological forecasting
[7]‏ - كه در نوشتارهاي مرتبط با اين موضوع، بسيار ديده مي‏‌‏شود - كاملاً مشهود است. پيش‏‌‏بيني فناورانه، به‏‌‏طور، كلي بر پيش‏‌‏بيني كمٌي پارامتري كه عملكرد يك فناوريِ داده‏‌‏شده را ارزيابي مي‏‌‏كند، تمركز دارد. مطابق رويكرد ديگري كه توسط مارتينو[8]‏. Martino
[8]‏ (1983) نشان داده شد، پيش‏‌‏بيني فناورانه عبارت است از: "پيش‏‌‏بيني ويژگي‏‌‏هاي دستگاه‏‌‏ها، رويه‏‌‏ها و فنون مفيد". اين رويكرد كه ويژگي‏‌‏هاي فناوري را از ديدگاه "توانمندي كاركردي"[9]‏. Functional capability
[9]‏ مورد بررسي قرار مي‏‌‏دهد، "سنجش كمي"[10]‏. Quantitative measure
[10]‏ نام دارد‏7. در نوشتارهاي موجود، دو نوع پيش‏‌‏بيني وجود دارد. بر خلاف فرآيند سه مرحله‏‌‏اي كه در اينجا مورد استفاده قرار گرفته، نوع ديگري از پيش‏‌‏بيني وجود دارد كه به پيش‏‌‏بيني كمي ويژگي‏‌‏هاي كليدي مي‏‌‏پردازد. در اين فصل، پيش‏‌‏بيني فناوري در مفهوم اول مد نظر است.
[11]‏.
‏به گفته‏‌‏ي برايت[12]‏. Bright
[12]‏ (1978)، پيش‏‌‏بيني فناوري با اين مفهوم عملي نيست، مگر آنكه فناوري مورد نظر به مرحله‏‌‏ي "نمونه‏‌‏ي عملي"[13]‏. Operating Prototype
[13]‏ رسيده باشد؛ چرا كه حمايت دولت از توسعه‏‌‏ي فناوري به‏‌‏طور كلي بر مراحل اوليه متمركز است. مرحله‏‌‏ي اول را مي‏‌‏توان با استفاده از عبارت "رصد فناوري"[14]‏. Technology monitoring
[14]‏ به‏‌‏خوبي تشريح كرد. اين عبارتي بود كه نخست پورتر[15]‏. Porter
[15]‏ (1991) از آن استفاده كرد و بدين ترتيب به عنوان روشي براي پيش‏‌‏بيني فناوري در ميان روش‏‌‏هاي ديگر معرفي شد. از طرفي دامنه‏‌‏ي اين نوع از رصد فناوري، فاقد فرآيند پيش‏‌‏بيني فناوريِ سه‏‌‌‏مرحله‏‌‏اي است.
‏بنابراين چنين تصور مي‏‌‏شود كه شايد عبارت "پيش‏‌‏بيني فناوري"، بهترين گزينه براي تعريف ذكرشده در بالا نباشد. اما با توجه به اينكه اين عبارت در تمام طول پروژه يك عبارت‏ ‏متداول‏ بوده و تا كنون نيز در مورد عبارتي بهتر از اين اتفاق‏‌‏نظري حاصل نشده است، در اين فصل نيز از اين عبارت ـ با مفهوم خاصي كه در اينجا شرح داده شد ـ استفاده مي‏‌‏شود.
‏اگرچه ابعاد اجتماعي ـ اقتصادي در اعتبارسنجي يك (زمينه) فناوري مشخص بسيار اهميت دارند، اما پيش‏‌‏بيني فناوري بر بررسي اين چنين پرسش‏‌‏هاي اجتماعي ـ اقتصادي متمركز نيست (مرحله‏‌‏ي 2). فعاليت‏‌‏هاي آينده‏‌‏گرا[16]‏. Future-oriented
[16]‏ ـ كه روند اجتماعي ‏/‏ اقتصادي و توسعه‏‌‏ي نسبتاً عظيم فناورانه، هسته‏‌‏ي مركزي آن را تشكيل مي‏‌‏دهند ـ تحت عنوان فعاليت‏‌‏هاي آينده‏‌‏نگاري‏3. به فعاليت‏‌‏هاي آينده‏‌‏نگاري در فصل 4 مراجعه شود.
[17]‏ مورد بحث قرار خواهند گرفت[18]‏. EIRMA (2000)
[18]‏، كه شامل اين فصل نمي‏‌‏باشد.
‏پيش‏‌‏بيني فناوري، ابزاري براي كمك به تصميم‏‌‏گيرندگان در مواجهه با مشكلات ملموس در يك چارچوب فناورانه به
‏‌‏شمار مي‏‌‏رود؛ كه نه تنها در بخش دولتي، كه در بخش خصوصي نيز به‏‌‏كار گرفته مي‏‌‏شود، و چه بسا كاربرد آن در بخش خصوصي بيشتر باشد[19]‏. Client
[19]‏. شروع كار پيش‏‌‏بيني فناوري، مستلزم دستور مشتري ‏ است كه معيار اعتبارسنجي را مشخص مي‏‌‏كند. يكي از مزاياي پيش‏‌‏بيني فناوري، امكان فروپاشي ساختارهاي تثبيت شده و صلب است؛ به‏‌‏ويژه اگر روش‏‌‏هاي تعاملي و ميان‏‌‏رشته‏‌‏اي براي اين منظور به‏‌‏كار گرفته شوند. مزيت ديگر پيش‏‌‏بيني فناوري اين است كه به عنوان يك سكوي ارتباطي نيز كاربرد دارد.
‏به علاوه، پيش‏‌‏بيني فناوري اين پتانسيل را دارد كه ابزاري استراتژيك در سطح اروپا باشد. به‏‌‏واسطه همكاري‏‌‏هاي دوجانبه و چندجانبه‏‌‏ي مؤسسات مي‏‌‏توان ميزان كارهاي تكراري را كاهش داده، و در نتيجه شايستگي‏‌‏هاي ناكامل موجود در كشورهاي گوناگون را با يكديگر ادغام كرد. بدين ترتيب، دستيابي به شايستگي كامل و فراملي در زمينه‏‌‏ي فناوريِ موردنظر ميسر مي‏‌‏شود و موقعيت اروپا در رقابت جهاني ارتقا مي‏‌‏يابد.
‏تصور عموم اين است كه پيش‏‌‏بيني فناوري، فرآيندي اجتماعي است كه در آن انواع گوناگون دانش، در قالب پيامي معني‏‌‏دار در مورد پيشرفت‏‌‏هاي آينده‏‌‏ي فناوري‏‌‏هاي خاص، با يكديگر ادغام شده‏‌‏اند. اما اين ديدگاه، مشاركت بخش عمومي را شامل نمي‏‌‏شود. در اين فرآيند، روش‏‌‏هاي مختلف تبديل دانش[20]‏. Knowledge-conversion
[20]‏ نقش مهمي ايفا مي‏‌‏كنند؛ به‏‌‏خصوص آنكه آشكارسازي دانش ضمنيِ متخصصان و ادغام اطلاعات آشكار و ضمني موجود، به عهده پيش‏‌‏بيني‏‌‏كننده[21]‏. Forecaster
[21]‏ است.
‏پرسش اصلي كه در زمينه پيش‏‌‏بيني فناوري مطرح مي‏‌‏شود، چگونگي مواجهه با پيشرفت‏‌‏هاي خط‏‌‏شكنانه (مرزشكنانه) است. موفق‏‌‏ترين پيش‏‌‏بيني‏‌‏ها در زمينه‏‌‏ي تغييرات تصاعدي و تدريجي است؛ چرا كه در اين نوع تغييرات مي‏‌‏توان با ملاك قراردادن گذشته، آينده را به درستي پيش‏‌‏بيني كرد. پيشرفت‏‌‏هاي مرزشكنانه علمي و فناورانه كاملاً غيرقابل‏‌‏پيش‏‌‏بيني به نظر مي‏‌‏رسند. متخصصاني كه در اين پروژه همكاري دارند، معتقدند كه استفاده از روش‏‌‏هاي خلاقانه، بهترين راه براي پي بردن به پيشرفت‏‌‏هاي مرزشكنانه است. تمامي مراحل پيش‏‌‏بيني فناوري، دربردارنده‏‌‏ي ابعادي از ‏پردازش اطلاعات‏ محض از اطلاعات ذخيره‏‌‏شده همانند ابعاد اجتماعي و ارتباطي (كه به تعامل با ‏گروه‏‌‏هاي درگير‏ اشاره مي‏‌‏كنند) است. هر چه ارتباط بين ابعاد اجتماعي نزديك‏‌‏تر باشد، ايجاد نتايجي با كيفت بالاتر بيشتر مدنظر قرار مي‏‌‏گيرد. اين مساله، به