لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 11 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2 آنچه بايد در باره انواع فشار سنج ها بدانيد ر يك نگاه سطحي به اطرافيان خود بيندازيد مي‌بينيد تعداد افرادي كه به فشار خون بالا مبتلا هستند، چندان كم نيست و هر چه سن بالا مي‌رود بر اين شيوع هم افزوده ميشود به طوري كه در ميان افراد مسن گاهي تا حدود 20درصدشان دچار فشار خون بالا هستند. اين فشار‌خون‌هاي بالا علاوه بر اينكه مي‌توانند علايم حادي نظير سردرد، درد قفسه سينه و ... ايجاد كنند، در بلند مدت مي‌توانند عملكرد بسياري از دستگاههاي بدن نظير قلب، كليه‌ها و حتي چشم را تخريب كنند و بنابراين به بروز آسيب‌هاي جبران ناپذير منجر شوند. با توجه به شيوع بسيار بالاي اين بيماري و نيز با توجه به علايم حاصل از آن و اهميت عوارض طولاني مدت آن بسيار مهم است كه همه افراد با نحوه اندازه‌گيري فشارخون آشنا باشند. وسايل اندازه گيري فشارخون در حال حاضر دو گروه از وسايل و ابزار آلا‌ت پزشكي براي اندازه‌گيري فشارخون وجود دارد: ابزارهاي دستي و ابزارهاي خودكار ابزارهاي دستي: ابزار دستي اندازه‌گيري فشار خون، همان دستگاه فشارخوني است كه عمدتا در مطب پزشكان با آنها مواجه شده‌ايد. اين ابزارها داراي يك كيسه باد هستند كه توسط يك تلمبه بادي كوچك باد ميشود. پزشك يا فردي كه فشارخون شما را اندازه‌گيري مي‌كند اين كيسه را ابتدا به دور بازوي شما مي‌بندد و آن‌قدر آن را باد مي‌كند تا فشار آن از فشار شريان‌هاي شما بيشتر شده و بنابراين با فشار وارد كردن برروي شريان‌ها آنها را ببندد. گاهي اوقات براي اطمينان از بسته شدن شريان‌هاي بازوي بيمار از نبض بيمار استفاده ميشود. اگر شريان‌هاي بازوي بيمار بسته شده باشند، ديگر نبضي در ناحيه مچ دست بيمار قابل لمس نخواهد بود. پس از كسب اطمينان از اينكه فشار كاف از فشار شريان‌هاي بازوي بيمار بالاتر رفته است، پيچ تخليه باد به آرامي باز ميشود بدين‌ترتيب فشار در درون كاف به تدريج پايين مي‌آيد. وقتي اين فشار به حد فشارخون شريان‌ها رسيد، حالا به تدريج شريان باز شده و جريان خون در آن برقرار ميشود. اين امر باعث ميشود كه در مچ دست بيمار هم نبض دوباره برقرار شود. پس شما مي‌توانيد حداكثر فشارخون بيمار (يعني فشار سيستوليك بيمار) را از روي برقرار شدن نبض در مچ دست بيمار و مشاهده فشاري كه عقربه دستگاه فشارسنج در اين زمان به شما نشان مي‌دهد، مشخص كنيد. البته راه ديگري هم هست، معمولا پزشكان در زير دستگاه فشارسنج يك گوشي پزشكي مي‌گذارند. به محض اينكه فشار‌كاف به فشار خون سيستوليك فرد رسيد، به علت برقراري جريان خون در شريان، صداي نبض از گوشي به گوش مي‌رسد. شما در اين زمان مي‌توانيد از روي عقربه فشارسنج، فشار‌كاف (كه معادل فشار شرياني سيستوليك فرد است) را مشاهده كنيد. 2 آنچه بايد در باره انواع فشار سنج ها بدانيد ر يك نگاه سطحي به اطرافيان خود بيندازيد مي‌بينيد تعداد افرادي كه به فشار خون بالا مبتلا هستند، چندان كم نيست و هر چه سن بالا مي‌رود بر اين شيوع هم افزوده ميشود به طوري كه در ميان افراد مسن گاهي تا حدود 20درصدشان دچار فشار خون بالا هستند. اين فشار‌خون‌هاي بالا علاوه بر اينكه مي‌توانند علايم حادي نظير سردرد، درد قفسه سينه و ... ايجاد كنند، در بلند مدت مي‌توانند عملكرد بسياري از دستگاههاي بدن نظير قلب، كليه‌ها و حتي چشم را تخريب كنند و بنابراين به بروز آسيب‌هاي جبران ناپذير منجر شوند. با توجه به شيوع بسيار بالاي اين بيماري و نيز با توجه به علايم حاصل از آن و اهميت عوارض طولاني مدت آن بسيار مهم است كه همه افراد با نحوه اندازه‌گيري فشارخون آشنا باشند. وسايل اندازه گيري فشارخون در حال حاضر دو گروه از وسايل و ابزار آلا‌ت پزشكي براي اندازه‌گيري فشارخون وجود دارد: ابزارهاي دستي و ابزارهاي خودكار ابزارهاي دستي: ابزار دستي اندازه‌گيري فشار خون، همان دستگاه فشارخوني است كه عمدتا در مطب پزشكان با آنها مواجه شده‌ايد. اين ابزارها داراي يك كيسه باد هستند كه توسط يك تلمبه بادي كوچك باد ميشود. پزشك يا فردي كه فشارخون شما را اندازه‌گيري مي‌كند اين كيسه را ابتدا به دور بازوي شما مي‌بندد و آن‌قدر آن را باد مي‌كند تا فشار آن از فشار شريان‌هاي شما بيشتر شده و بنابراين با فشار وارد كردن برروي شريان‌ها آنها را ببندد. گاهي اوقات براي اطمينان از بسته شدن شريان‌هاي بازوي بيمار از نبض بيمار استفاده ميشود. اگر شريان‌هاي بازوي بيمار بسته شده باشند، ديگر نبضي در ناحيه مچ دست بيمار قابل لمس نخواهد بود. پس از كسب اطمينان از اينكه فشار كاف از فشار شريان‌هاي بازوي بيمار بالاتر رفته است، پيچ تخليه باد به آرامي باز ميشود بدين‌ترتيب فشار در درون كاف به تدريج پايين مي‌آيد. وقتي اين فشار به حد فشارخون شريان‌ها رسيد، حالا به تدريج شريان باز شده و جريان خون در آن برقرار ميشود. اين امر باعث ميشود كه در مچ دست بيمار هم نبض دوباره برقرار شود. پس شما مي‌توانيد حداكثر فشارخون بيمار (يعني فشار سيستوليك بيمار) را از روي برقرار شدن نبض در مچ دست بيمار و مشاهده فشاري كه عقربه دستگاه فشارسنج در اين زمان به شما نشان مي‌دهد، مشخص كنيد. البته راه ديگري هم هست، معمولا پزشكان در زير دستگاه فشارسنج يك گوشي پزشكي مي‌گذارند. به محض اينكه فشار‌كاف به فشار خون سيستوليك فرد رسيد، به علت برقراري جريان خون در شريان، صداي نبض از گوشي به گوش مي‌رسد. شما در اين زمان مي‌توانيد از روي عقربه فشارسنج، فشار‌كاف (كه معادل فشار شرياني سيستوليك فرد است) را مشاهده كنيد. 3 پس از تعيين فشار سيستوليك، باز هم به تخليه باد كاف ادامه دهيد. با گوش دادن به صداهاي نبض و جريان خون از طريق گوشي بالاخره فشار تا حدي پايين مي‌آيد كه ديگر هيچ صدايي به گوش شما نمي‌رسد. در اين زمان به عقربه دستگاه فشارسنج نگاه كنيد و آن را ثبت كنيد. اين فشار همان فشار پايين يا دياستوليك فرد است. بدين‌ترتيب شما از طريق سمع جريان خون از طريق گوشي دو فشار بدست ميآوريد كه يكي فشار بالا يا سيستولي (زمان شروع صداهاي جريان خون در شريان‌ها) و ديگري فشار پايين يا دياستولي (زمان خاتمه صداها در گوشي) بود. نكات فشار سنجي بعضي از دستگاههاي فشارسنج هستند كه عقربه ندارند. در اين دستگاهها، يك ستون جيوه مثل دستگاه درجه حرارت هوا وجود دارد كه فشار را به شما نشان مي‌دهد. اصول كار با اين دستگاهها هم مثل همان دستگاههاي عقربه‌دار است. فقط هنگام خواندن فشار، بايد به اعدادي دقت شود كه در دو طرف ستون جيوه ارائه شده‌اند. دستگاه‌هايي كه گفته شد (كاف فشارسنج دستي) دستگاههاي استاندارد فشار سنج هستند و بنابراين بهتر است براي اندازه‌گيري فشار خون از آنها استفاده شود. از آنجا كه در موارد نادر دستگاههاي ديجيتالي و خودكار فشارخون را اشتباه محاسبه مي‌كنند، هميشه ترجيح داده ميشود كه از كاف فشارسنج استفاده شود و استفاده از دستگاههاي ديجيتالي تنها براي بيماراني توصيه ميشود كه توانايي استفاده از اين وسايل استاندارد را ندارند. 3 به طور معمول فشار خون در دست چپ و راست اندكي با هم فرق دارد. براي همين اگر مي‌خواهيد فشارخون را به طور مرتب اندازه‌گيري و كنترل كنيد و سپس نتايج حاصل را با هم مقايسه كنيد (مثلا براي كنترل اثر بخش بودن درمان) بهتر است هميشه فشار خون خود را فقط از يك دست بگيريد. مقايسه فشار خون‌هاي دو دست با همديگر چندان كار معقولي نيست. گاهي حتي در برخي از بيماري‌ها لازم است كه فشارخون اندام تحتاني مورد بررسي قرار گيرد. اگر‌چه اين كار چندان شايع نيست و در مواردي كه لازم باشد، معمولا توسط پزشك متخصص انجام ميشود، بايد بدانيد كه در اين موارد كاف فشارسنج روي ساق پاي فرد بسته ميشود. زماني كه مي‌خواهيد فشارخون خود را اندازه‌گيري كنيد حتما توجه داشته باشيد كه بايد در آرامش كامل به سر ببريد، اضطراب و نگراني نداشته باشيد، آرام در جايي نشسته باشيد، يكي دو ساعت قبل سيگار نكشيده باشيد طي چند دقيقه قبل از پله بالا نرفته باشيد و در ضمن از اندازه‌گيري‌هاي مكرر و پشت سر هم فشارخون هم خودداري كنيد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 11 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2 آنچه بايد در باره انواع فشار سنج ها بدانيد ر يك نگاه سطحي به اطرافيان خود بيندازيد مي‌بينيد تعداد افرادي كه به فشار خون بالا مبتلا هستند، چندان كم نيست و هر چه سن بالا مي‌رود بر اين شيوع هم افزوده ميشود به طوري كه در ميان افراد مسن گاهي تا حدود 20درصدشان دچار فشار خون بالا هستند. اين فشار‌خون‌هاي بالا علاوه بر اينكه مي‌توانند علايم حادي نظير سردرد، درد قفسه سينه و ... ايجاد كنند، در بلند مدت مي‌توانند عملكرد بسياري از دستگاههاي بدن نظير قلب، كليه‌ها و حتي چشم را تخريب كنند و بنابراين به بروز آسيب‌هاي جبران ناپذير منجر شوند. با توجه به شيوع بسيار بالاي اين بيماري و نيز با توجه به علايم حاصل از آن و اهميت عوارض طولاني مدت آن بسيار مهم است كه همه افراد با نحوه اندازه‌گيري فشارخون آشنا باشند. وسايل اندازه گيري فشارخون در حال حاضر دو گروه از وسايل و ابزار آلا‌ت پزشكي براي اندازه‌گيري فشارخون وجود دارد: ابزارهاي دستي و ابزارهاي خودكار ابزارهاي دستي: ابزار دستي اندازه‌گيري فشار خون، همان دستگاه فشارخوني است كه عمدتا در مطب پزشكان با آنها مواجه شده‌ايد. اين ابزارها داراي يك كيسه باد هستند كه توسط يك تلمبه بادي كوچك باد ميشود. پزشك يا فردي كه فشارخون شما را اندازه‌گيري مي‌كند اين كيسه را ابتدا به دور بازوي شما مي‌بندد و آن‌قدر آن را باد مي‌كند تا فشار آن از فشار شريان‌هاي شما بيشتر شده و بنابراين با فشار وارد كردن برروي شريان‌ها آنها را ببندد. گاهي اوقات براي اطمينان از بسته شدن شريان‌هاي بازوي بيمار از نبض بيمار استفاده ميشود. اگر شريان‌هاي بازوي بيمار بسته شده باشند، ديگر نبضي در ناحيه مچ دست بيمار قابل لمس نخواهد بود. پس از كسب اطمينان از اينكه فشار كاف از فشار شريان‌هاي بازوي بيمار بالاتر رفته است، پيچ تخليه باد به آرامي باز ميشود بدين‌ترتيب فشار در درون كاف به تدريج پايين مي‌آيد. وقتي اين فشار به حد فشارخون شريان‌ها رسيد، حالا به تدريج شريان باز شده و جريان خون در آن برقرار ميشود. اين امر باعث ميشود كه در مچ دست بيمار هم نبض دوباره برقرار شود. پس شما مي‌توانيد حداكثر فشارخون بيمار (يعني فشار سيستوليك بيمار) را از روي برقرار شدن نبض در مچ دست بيمار و مشاهده فشاري كه عقربه دستگاه فشارسنج در اين زمان به شما نشان مي‌دهد، مشخص كنيد. البته راه ديگري هم هست، معمولا پزشكان در زير دستگاه فشارسنج يك گوشي پزشكي مي‌گذارند. به محض اينكه فشار‌كاف به فشار خون سيستوليك فرد رسيد، به علت برقراري جريان خون در شريان، صداي نبض از گوشي به گوش مي‌رسد. شما در اين زمان مي‌توانيد از روي عقربه فشارسنج، فشار‌كاف (كه معادل فشار شرياني سيستوليك فرد است) را مشاهده كنيد. 2 آنچه بايد در باره انواع فشار سنج ها بدانيد ر يك نگاه سطحي به اطرافيان خود بيندازيد مي‌بينيد تعداد افرادي كه به فشار خون بالا مبتلا هستند، چندان كم نيست و هر چه سن بالا مي‌رود بر اين شيوع هم افزوده ميشود به طوري كه در ميان افراد مسن گاهي تا حدود 20درصدشان دچار فشار خون بالا هستند. اين فشار‌خون‌هاي بالا علاوه بر اينكه مي‌توانند علايم حادي نظير سردرد، درد قفسه سينه و ... ايجاد كنند، در بلند مدت مي‌توانند عملكرد بسياري از دستگاههاي بدن نظير قلب، كليه‌ها و حتي چشم را تخريب كنند و بنابراين به بروز آسيب‌هاي جبران ناپذير منجر شوند. با توجه به شيوع بسيار بالاي اين بيماري و نيز با توجه به علايم حاصل از آن و اهميت عوارض طولاني مدت آن بسيار مهم است كه همه افراد با نحوه اندازه‌گيري فشارخون آشنا باشند. وسايل اندازه گيري فشارخون در حال حاضر دو گروه از وسايل و ابزار آلا‌ت پزشكي براي اندازه‌گيري فشارخون وجود دارد: ابزارهاي دستي و ابزارهاي خودكار ابزارهاي دستي: ابزار دستي اندازه‌گيري فشار خون، همان دستگاه فشارخوني است كه عمدتا در مطب پزشكان با آنها مواجه شده‌ايد. اين ابزارها داراي يك كيسه باد هستند كه توسط يك تلمبه بادي كوچك باد ميشود. پزشك يا فردي كه فشارخون شما را اندازه‌گيري مي‌كند اين كيسه را ابتدا به دور بازوي شما مي‌بندد و آن‌قدر آن را باد مي‌كند تا فشار آن از فشار شريان‌هاي شما بيشتر شده و بنابراين با فشار وارد كردن برروي شريان‌ها آنها را ببندد. گاهي اوقات براي اطمينان از بسته شدن شريان‌هاي بازوي بيمار از نبض بيمار استفاده ميشود. اگر شريان‌هاي بازوي بيمار بسته شده باشند، ديگر نبضي در ناحيه مچ دست بيمار قابل لمس نخواهد بود. پس از كسب اطمينان از اينكه فشار كاف از فشار شريان‌هاي بازوي بيمار بالاتر رفته است، پيچ تخليه باد به آرامي باز ميشود بدين‌ترتيب فشار در درون كاف به تدريج پايين مي‌آيد. وقتي اين فشار به حد فشارخون شريان‌ها رسيد، حالا به تدريج شريان باز شده و جريان خون در آن برقرار ميشود. اين امر باعث ميشود كه در مچ دست بيمار هم نبض دوباره برقرار شود. پس شما مي‌توانيد حداكثر فشارخون بيمار (يعني فشار سيستوليك بيمار) را از روي برقرار شدن نبض در مچ دست بيمار و مشاهده فشاري كه عقربه دستگاه فشارسنج در اين زمان به شما نشان مي‌دهد، مشخص كنيد. البته راه ديگري هم هست، معمولا پزشكان در زير دستگاه فشارسنج يك گوشي پزشكي مي‌گذارند. به محض اينكه فشار‌كاف به فشار خون سيستوليك فرد رسيد، به علت برقراري جريان خون در شريان، صداي نبض از گوشي به گوش مي‌رسد. شما در اين زمان مي‌توانيد از روي عقربه فشارسنج، فشار‌كاف (كه معادل فشار شرياني سيستوليك فرد است) را مشاهده كنيد. 3 پس از تعيين فشار سيستوليك، باز هم به تخليه باد كاف ادامه دهيد. با گوش دادن به صداهاي نبض و جريان خون از طريق گوشي بالاخره فشار تا حدي پايين مي‌آيد كه ديگر هيچ صدايي به گوش شما نمي‌رسد. در اين زمان به عقربه دستگاه فشارسنج نگاه كنيد و آن را ثبت كنيد. اين فشار همان فشار پايين يا دياستوليك فرد است. بدين‌ترتيب شما از طريق سمع جريان خون از طريق گوشي دو فشار بدست ميآوريد كه يكي فشار بالا يا سيستولي (زمان شروع صداهاي جريان خون در شريان‌ها) و ديگري فشار پايين يا دياستولي (زمان خاتمه صداها در گوشي) بود. نكات فشار سنجي بعضي از دستگاههاي فشارسنج هستند كه عقربه ندارند. در اين دستگاهها، يك ستون جيوه مثل دستگاه درجه حرارت هوا وجود دارد كه فشار را به شما نشان مي‌دهد. اصول كار با اين دستگاهها هم مثل همان دستگاههاي عقربه‌دار است. فقط هنگام خواندن فشار، بايد به اعدادي دقت شود كه در دو طرف ستون جيوه ارائه شده‌اند. دستگاه‌هايي كه گفته شد (كاف فشارسنج دستي) دستگاههاي استاندارد فشار سنج هستند و بنابراين بهتر است براي اندازه‌گيري فشار خون از آنها استفاده شود. از آنجا كه در موارد نادر دستگاههاي ديجيتالي و خودكار فشارخون را اشتباه محاسبه مي‌كنند، هميشه ترجيح داده ميشود كه از كاف فشارسنج استفاده شود و استفاده از دستگاههاي ديجيتالي تنها براي بيماراني توصيه ميشود كه توانايي استفاده از اين وسايل استاندارد را ندارند. 3 به طور معمول فشار خون در دست چپ و راست اندكي با هم فرق دارد. براي همين اگر مي‌خواهيد فشارخون را به طور مرتب اندازه‌گيري و كنترل كنيد و سپس نتايج حاصل را با هم مقايسه كنيد (مثلا براي كنترل اثر بخش بودن درمان) بهتر است هميشه فشار خون خود را فقط از يك دست بگيريد. مقايسه فشار خون‌هاي دو دست با همديگر چندان كار معقولي نيست. گاهي حتي در برخي از بيماري‌ها لازم است كه فشارخون اندام تحتاني مورد بررسي قرار گيرد. اگر‌چه اين كار چندان شايع نيست و در مواردي كه لازم باشد، معمولا توسط پزشك متخصص انجام ميشود، بايد بدانيد كه در اين موارد كاف فشارسنج روي ساق پاي فرد بسته ميشود. زماني كه مي‌خواهيد فشارخون خود را اندازه‌گيري كنيد حتما توجه داشته باشيد كه بايد در آرامش كامل به سر ببريد، اضطراب و نگراني نداشته باشيد، آرام در جايي نشسته باشيد، يكي دو ساعت قبل سيگار نكشيده باشيد طي چند دقيقه قبل از پله بالا نرفته باشيد و در ضمن از اندازه‌گيري‌هاي مكرر و پشت سر هم فشارخون هم خودداري كنيد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 23 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
دانشگاه آزاد اسلامی واحداراک دانشکده فنی مهندسی گره کامپیوتر عنوان : سخت افزار در باره بايوس كامپيوتربيشتر بدانيد؟ اغلب براي افراد مشکل است که تفاوت بين سخت افزار و نرم افزار را درک نمايند و اين به اين دليل است که اين دو موضوع در طراحي،ساخت وپياده سازي سيستم ها بسيار به هم وابسته اند . براي درک بهتر تفاوت بين آنها لازم است که ابتدا مفهوم BOIS را درک کنيد. BOISتنها کلمه اي است که مي تواند تمام درايورهايي را که در يک سيستم به عنوان واسط سخت افزار سيستم و سيستم عامل کار مي کنند ، را شرح دهد. BOISدر حقيقت نرم افزار را به سخت افزار متصل مي نمايد . قسمتي از بايوس بر روي چيپ ROM مادربرد و قسمتي ديگر بر روي چيپ کارتهاي وفق دهنده قرار دارد که FIRE WARE(يعني ميانه افزار يا سفت افزار)ناميده ميشود. يک PC مي تواند شامل لايه هايي (بعضي نرم افزاري و بعضي سخت افزاري ) باشد که واسط بين يکديگرند. در اکثر اوقات شما مي توانيد يک کامپيوتر (PC) را به چهار لا يه تقسيم کنيد که هر کدام از لايه ها به زير مجموعه هايي کوچکتر تقسيم کنيم . در شکل 1-5 چهار لايه نمونه از يک PC را مشاهده مي کنيد . هدف از اين نوع طراحي اين است که سيستم عامل ها و نرم افزار هاي مختلف بر روي سخت افزار هاي مختلف اجرا شوند (حالت مستقل از سخت افزار ) . شکل 1-5 نشان مي دهد که چگونه دو ماشين متفاوت با سخت افزار هاي مختلف که از يک نسخه بايوس استفاده مي کنند ، مي توانند انواع نرم افزارها و سيستم عامل هاي مختلف را اجرا کنند . بدين طريق دو ماشين با دو پردازنده مختلف، رسانه هاي ذخيره سازي متفاوت و دو نوع واحد گرافيکي و غيره ... ، يک نرم افزار را اجرا کنند. در معماري اين لايه ها برنامه هاي کاربردي با سيستم عامل از طريق API(Application Program Interface) ارتباط برقرار مي کنند. API بر اساس سيستم عاملي که مورد استفاده قرار مي گيرد و مجموعه توابع و دستورالعملهايي که براي يک بسته نرم افزاري ارائه مي دهد ، متغير مي باشد . به طور مثال يک بسته نرم افزاري مي تواند از سيستم عامل براي ذخيره و بازيابي اطلاعات استفاده کند و خود نرم افزار مجبور نيست که اين کارها را انجام دهد. نرم افزارها طوري طراحي شده اند که ما مي توانيم آنرا بر روي سيستمهاي ديگر نصب و اجرا نمائيم و اين به دليل مجزا شدن سخت افزار از نرم افزار است و نرم افزار از سيستم عامل براي دستيابي به سخت اقزار سيستم استفاده مي کند . سپس سيستم عامل از طريق واسط ها به لايه هاي بايوس دستيابي پيدا مي کند .بايوس شامل نرم افزارهاي گرداننده اي است که بين سخت افزار و سيستم عامل ارتباط برقرار مي کند . به خودي خود سيستم عامل هيچگاه نمي تواند مستقيما به سخت افزار دستيابي پيدا کند ، در عوض مجبور است از طريق برنامه هاي گرداننده اي که به اين کار تخصيص يافته اند عمل کند. يکي از وظايف توليد کنندگان قطعات سخت افزاري آن است که گرداننده اي براي قطعات توليدي خود ارائه دهند ، و چون گرداننده ها بايد بين سخت افزار و نرم افزار عمل نمايند ، بايد گرداننده هاي هر سيستم عامل مجزا توليد شوند . بنابراين کارخانه سازنده قطعات بايد گرداننده هاي مختلفي ارائه دهد تا قطعه مورد نظر بتواند بر روي سيستم عاملهاي مزسوم کار کند. چون لايه هاي بايوس همانند يک سيستم عامل به نظر مي رسند ، مهم نيست که با چه سخت افزاري کار مي کند ، و ما مي توانيم سيستم عاملها را بر روي هر کامپيوتري و با هر نوع مشخصات سخت افزاري نصب و استفاده نمائيم. براي مثال شما مي توانيد Windows 98 را بر روي دو سيستم متفاوت با پردازنده ،هارد ديسک،و کارت گرافيکي و ... که متفاوت از يکديگرند نصب و اجرا کنيد، اما بر روي هر دو سيستم همان کارائي خود را داراست، و زيرا که گرداننده ها همان عملکرد پايه را انجام مي دهند و مهم نيست که بر روي چه سخت افزاري کار مي کنند. معماري سخت افزار و نرم افزار بايوس: البته بايوس ، نرم افزاري است که شامل گرداننده هاي مختلفي است که که رابط بين سخت افزار و سيستم عامل هستند يعني بايوس نرم افزاري است که همه آن از روي ديسک بارگذاري نمي شود بلکه قسمتي از آن ، قبلا بر روي چيپهاي موجود در سيستم يا برروي کارتهاي وفق دهنده نصب شده اند. بايوس در سيستم به سه صورت وجود دارد : 1-ROM BIOS نصب شده بر روي مادر برد. 2- بايوس نصب شده بر روي کارتهاي وفق دهنده (همانند کارت ويدئويي) 3- بارگذاري شده از ديسک(گرداننده ها) چون بايوس مادربرد مقدمات لازم را براي گردادننده ها و نرم افزارها ي مورد نياز فراهم ميکند ،د اکثرا به صورت سخت افزاري که شامل يک چيپ ROM مي باشد موجود است. سالهاي پيش هنگامي که سيستم عامل DOS بر روي سيستم اجرا ميشد خود به تنهائي کافي بود و گرداننده اي (Driver) مورد نياز نداشت . بايوس مادربرد به طور عادي شامل گرداننده هايي است که براي يک سيستم پايه همانند صفحه کليد، فلاپي درايو، هارد ديسک ، پورتهاي سزيال و موازي و غيره ... است. به جاي اينکه براي دستکاههاي جديد لازم باشد که بايوس مادربرد را ارتقاء دهيد، يک نسخه از گرداننده آن را بر روي سيستم عامل خود نصب مي نمائيد تا سيستم عامل پيکربندي لازم را در هنگام بوت شدن سيستم را براي استفاده ار آن دستگاه انجام دهد ، براي مثال مي توانيم CD ROM،Scanner،Printer،گرداننده هاي PC CARD را نام برد.چون اين دستکاهها لازم نيستند که در هنگام راه اندازي سيستم فعال باشند ، سيستم ابتدا از هارد ديسک راه اندازي مي شود وسپس گرداننده هاي آنرا بار گذاري مي نمايد. البته بعضي از دستگاهها لازم است که در طول راه اندازي سيستم عامل فعال باشند ، اما اين امر چگونه امکان پذير است مثلا قبل از آنکه گرداننده کارت ويدئويي از ROM BIOS و يا از روي هارد ديسک فراخواني شود شما چگونه مي توانيد اطلاعات را بر روي مانيتور ببينيد .. يک جواب اين است که در ROM تمام گرداننده هاي کارت گرافيکي وحود داشته باشد اما اين کار غير ممکن نيست زيرا کارتهاي بسيار متنوعي وجو دارد که هر کدام گرداننهده مربوط به خود را داراست که اين خود باعث مي شود صدها نوع ROM مادربرد به وجود آيد که هر کدام مربوط به يک کارت گرافيکي مي باشد. اما هنگامي که IBM،PC هاي اوليه خود را اختراع نمود راه حل بهتري ارائه داد . او ROM مادربرد را طوري طراحي کرد که شکاف (Slot)کارت گرافيکي را براي پيدا کردن ROM نصب شده روي کارت گرافيکي را جستجو کند.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 22 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
دانشگاه آزاد اسلامی واحداراک دانشکده فنی مهندسی گره کامپیوتر عنوان : سخت افزار در باره بايوس كامپيوتربيشتر بدانيد؟ اغلب براي افراد مشکل است که تفاوت بين سخت افزار و نرم افزار را درک نمايند و اين به اين دليل است که اين دو موضوع در طراحي،ساخت وپياده سازي سيستم ها بسيار به هم وابسته اند . براي درک بهتر تفاوت بين آنها لازم است که ابتدا مفهوم BOIS را درک کنيد. BOISتنها کلمه اي است که مي تواند تمام درايورهايي را که در يک سيستم به عنوان واسط سخت افزار سيستم و سيستم عامل کار مي کنند ، را شرح دهد. BOISدر حقيقت نرم افزار را به سخت افزار متصل مي نمايد . قسمتي از بايوس بر روي چيپ ROM مادربرد و قسمتي ديگر بر روي چيپ کارتهاي وفق دهنده قرار دارد که FIRE WARE(يعني ميانه افزار يا سفت افزار)ناميده ميشود. يک PC مي تواند شامل لايه هايي (بعضي نرم افزاري و بعضي سخت افزاري ) باشد که واسط بين يکديگرند. در اکثر اوقات شما مي توانيد يک کامپيوتر (PC) را به چهار لا يه تقسيم کنيد که هر کدام از لايه ها به زير مجموعه هايي کوچکتر تقسيم کنيم . در شکل 1-5 چهار لايه نمونه از يک PC را مشاهده مي کنيد . هدف از اين نوع طراحي اين است که سيستم عامل ها و نرم افزار هاي مختلف بر روي سخت افزار هاي مختلف اجرا شوند (حالت مستقل از سخت افزار ) . شکل 1-5 نشان مي دهد که چگونه دو ماشين متفاوت با سخت افزار هاي مختلف که از يک نسخه بايوس استفاده مي کنند ، مي توانند انواع نرم افزارها و سيستم عامل هاي مختلف را اجرا کنند . بدين طريق دو ماشين با دو پردازنده مختلف، رسانه هاي ذخيره سازي متفاوت و دو نوع واحد گرافيکي و غيره ... ، يک نرم افزار را اجرا کنند. در معماري اين لايه ها برنامه هاي کاربردي با سيستم عامل از طريق API(Application Program Interface) ارتباط برقرار مي کنند. API بر اساس سيستم عاملي که مورد استفاده قرار مي گيرد و مجموعه توابع و دستورالعملهايي که براي يک بسته نرم افزاري ارائه مي دهد ، متغير مي باشد . به طور مثال يک بسته نرم افزاري مي تواند از سيستم عامل براي ذخيره و بازيابي اطلاعات استفاده کند و خود نرم افزار مجبور نيست که اين کارها را انجام دهد. نرم افزارها طوري طراحي شده اند که ما مي توانيم آنرا بر روي سيستمهاي ديگر نصب و اجرا نمائيم و اين به دليل مجزا شدن سخت افزار از نرم افزار است و نرم افزار از سيستم عامل براي دستيابي به سخت اقزار سيستم استفاده مي کند . سپس سيستم عامل از طريق واسط ها به لايه هاي بايوس دستيابي پيدا مي کند .بايوس شامل نرم افزارهاي گرداننده اي است که بين سخت افزار و سيستم عامل ارتباط برقرار مي کند . به خودي خود سيستم عامل هيچگاه نمي تواند مستقيما به سخت افزار دستيابي پيدا کند ، در عوض مجبور است از طريق برنامه هاي گرداننده اي که به اين کار تخصيص يافته اند عمل کند. يکي از وظايف توليد کنندگان قطعات سخت افزاري آن است که گرداننده اي براي قطعات توليدي خود ارائه دهند ، و چون گرداننده ها بايد بين سخت افزار و نرم افزار عمل نمايند ، بايد گرداننده هاي هر سيستم عامل مجزا توليد شوند . بنابراين کارخانه سازنده قطعات بايد گرداننده هاي مختلفي ارائه دهد تا قطعه مورد نظر بتواند بر روي سيستم عاملهاي مزسوم کار کند. چون لايه هاي بايوس همانند يک سيستم عامل به نظر مي رسند ، مهم نيست که با چه سخت افزاري کار مي کند ، و ما مي توانيم سيستم عاملها را بر روي هر کامپيوتري و با هر نوع مشخصات سخت افزاري نصب و استفاده نمائيم. براي مثال شما مي توانيد Windows 98 را بر روي دو سيستم متفاوت با پردازنده ،هارد ديسک،و کارت گرافيکي و ... که متفاوت از يکديگرند نصب و اجرا کنيد، اما بر روي هر دو سيستم همان کارائي خود را داراست، و زيرا که گرداننده ها همان عملکرد پايه را انجام مي دهند و مهم نيست که بر روي چه سخت افزاري کار مي کنند. معماري سخت افزار و نرم افزار بايوس: البته بايوس ، نرم افزاري است که شامل گرداننده هاي مختلفي است که که رابط بين سخت افزار و سيستم عامل هستند يعني بايوس نرم افزاري است که همه آن از روي ديسک بارگذاري نمي شود بلکه قسمتي از آن ، قبلا بر روي چيپهاي موجود در سيستم يا برروي کارتهاي وفق دهنده نصب شده اند. بايوس در سيستم به سه صورت وجود دارد : 1-ROM BIOS نصب شده بر روي مادر برد. 2- بايوس نصب شده بر روي کارتهاي وفق دهنده (همانند کارت ويدئويي) 3- بارگذاري شده از ديسک(گرداننده ها) چون بايوس مادربرد مقدمات لازم را براي گردادننده ها و نرم افزارها ي مورد نياز فراهم ميکند ،د اکثرا به صورت سخت افزاري که شامل يک چيپ ROM مي باشد موجود است. سالهاي پيش هنگامي که سيستم عامل DOS بر روي سيستم اجرا ميشد خود به تنهائي کافي بود و گرداننده اي (Driver) مورد نياز نداشت . بايوس مادربرد به طور عادي شامل گرداننده هايي است که براي يک سيستم پايه همانند صفحه کليد، فلاپي درايو، هارد ديسک ، پورتهاي سزيال و موازي و غيره ... است. به جاي اينکه براي دستکاههاي جديد لازم باشد که بايوس مادربرد را ارتقاء دهيد، يک نسخه از گرداننده آن را بر روي سيستم عامل خود نصب مي نمائيد تا سيستم عامل پيکربندي لازم را در هنگام بوت شدن سيستم را براي استفاده ار آن دستگاه انجام دهد ، براي مثال مي توانيم CD ROM،Scanner،Printer،گرداننده هاي PC CARD را نام برد.چون اين دستکاهها لازم نيستند که در هنگام راه اندازي سيستم فعال باشند ، سيستم ابتدا از هارد ديسک راه اندازي مي شود وسپس گرداننده هاي آنرا بار گذاري مي نمايد. البته بعضي از دستگاهها لازم است که در طول راه اندازي سيستم عامل فعال باشند ، اما اين امر چگونه امکان پذير است مثلا قبل از آنکه گرداننده کارت ويدئويي از ROM BIOS و يا از روي هارد ديسک فراخواني شود شما چگونه مي توانيد اطلاعات را بر روي مانيتور ببينيد .. يک جواب اين است که در ROM تمام گرداننده هاي کارت گرافيکي وحود داشته باشد اما اين کار غير ممکن نيست زيرا کارتهاي بسيار متنوعي وجو دارد که هر کدام گرداننهده مربوط به خود را داراست که اين خود باعث مي شود صدها نوع ROM مادربرد به وجود آيد که هر کدام مربوط به يک کارت گرافيکي مي باشد. اما هنگامي که IBM،PC هاي اوليه خود را اختراع نمود راه حل بهتري ارائه داد . او ROM مادربرد را طوري طراحي کرد که شکاف (Slot)کارت گرافيکي را براي پيدا کردن ROM نصب شده روي کارت گرافيکي را جستجو کند. و اگر ROM روي کارت را مي توانست پيدا مي کرد ، مرحله اوليه راه اندازي را قبل از اينکه سيستم عامل از روي ديسک فراخواني (Load) شود ،اجرا مي نمود. بدين وسيله از تعويض ROM قرار داده شده بر روي مادربرد براي استفاده و فعال کردن دستگاه مورد نظر،ممانعت مي کند. کارتهاي مختلفي که تقريبا بر روي همه آنها ROM وجود دارد ، شامل موارد زير هستند: کارتهاي ويدئويي که هميشه داراي BIOS مي باشند. وفق دهنده هاي SCSI که امکان استفاده از دستگاههاي با اتصالات SCSI را فراهم مي آورد . کارتهاي شبکه که امکان راه اندازي سيستم با استفاده از فايل سرور که معمولا Boot Rom يا IPL(Initial Program Load) ROM ناميده مي شوند، را فراهم مي آورد .. استفاده از دستگاههاي IDE
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
