لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 11 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2 آنچه بايد در باره انواع فشار سنج ها بدانيد ر يك نگاه سطحي به اطرافيان خود بيندازيد مي‌بينيد تعداد افرادي كه به فشار خون بالا مبتلا هستند، چندان كم نيست و هر چه سن بالا مي‌رود بر اين شيوع هم افزوده مي‌شود به طوري كه در ميان افراد مسن گاهي تا حدود 20درصدشان دچار فشار خون بالا هستند. اين فشار‌خون‌هاي بالا علاوه بر اينكه مي‌توانند علايم حادي نظير سردرد، درد قفسه سينه و ... ايجاد كنند، در بلند مدت مي‌توانند عملكرد بسياري از دستگاه‌هاي بدن نظير قلب، كليه‌ها و حتي چشم را تخريب كنند و بنابراين به بروز آسيب‌هاي جبران ناپذير منجر شوند. با توجه به شيوع بسيار بالاي اين بيماري و نيز با توجه به علايم حاصل از آن و اهميت عوارض طولاني مدت آن بسيار مهم است كه همه افراد با نحوه اندازه‌گيري فشارخون آشنا باشند. وسايل اندازه گيري فشارخون در حال حاضر دو گروه از وسايل و ابزار آلا‌ت پزشكي براي اندازه‌گيري فشارخون وجود دارد: ابزارهاي دستي و ابزارهاي خودكار ابزارهاي دستي: ابزار دستي اندازه‌گيري فشار خون، همان دستگاه فشارخوني است كه عمدتا در مطب پزشكان با آنها مواجه شده‌ايد. اين ابزارها داراي يك كيسه باد هستند كه توسط يك تلمبه بادي كوچك باد مي‌شود. پزشك يا فردي كه فشارخون شما را اندازه‌گيري مي‌كند اين كيسه را ابتدا به دور بازوي شما مي‌بندد و آن‌قدر آن را باد مي‌كند تا فشار آن از فشار شريان‌هاي شما بيشتر شده و بنابراين با فشار وارد كردن بر‌روي شريان‌ها آنها را ببندد. گاهي اوقات براي اطمينان از بسته شدن شريان‌هاي بازوي بيمار از نبض بيمار استفاده مي‌شود. اگر شريان‌هاي بازوي بيمار بسته شده باشند، ديگر نبضي در ناحيه مچ دست بيمار قابل لمس نخواهد بود. پس از كسب اطمينان از اينكه فشار كاف از فشار شريان‌هاي بازوي بيمار بالاتر رفته است، پيچ تخليه باد به آرامي باز مي‌شود بدين‌ترتيب فشار در درون كاف به تدريج پايين مي‌آيد. وقتي اين فشار به حد فشارخون شريان‌ها رسيد، حالا به تدريج شريان باز شده و جريان خون در آن برقرار مي‌شود. اين امر باعث مي‌شود كه در مچ دست بيمار هم نبض دوباره برقرار شود. پس شما مي‌توانيد حداكثر فشارخون بيمار (يعني فشار سيستوليك بيمار) را از روي برقرار شدن نبض در مچ دست بيمار و مشاهده فشاري كه عقربه دستگاه فشارسنج در اين زمان به شما نشان مي‌دهد، مشخص كنيد. البته راه ديگري هم هست، معمولا پزشكان در زير دستگاه فشارسنج يك گوشي پزشكي مي‌گذارند. به محض اينكه فشار‌كاف به فشار خون سيستوليك فرد رسيد، به علت برقراري جريان خون در شريان، صداي نبض از گوشي به گوش مي‌رسد. شما در اين زمان مي‌توانيد از روي عقربه فشارسنج، فشار‌كاف (كه معادل فشار شرياني سيستوليك فرد است) را مشاهده كنيد. 2 آنچه بايد در باره انواع فشار سنج ها بدانيد ر يك نگاه سطحي به اطرافيان خود بيندازيد مي‌بينيد تعداد افرادي كه به فشار خون بالا مبتلا هستند، چندان كم نيست و هر چه سن بالا مي‌رود بر اين شيوع هم افزوده مي‌شود به طوري كه در ميان افراد مسن گاهي تا حدود 20درصدشان دچار فشار خون بالا هستند. اين فشار‌خون‌هاي بالا علاوه بر اينكه مي‌توانند علايم حادي نظير سردرد، درد قفسه سينه و ... ايجاد كنند، در بلند مدت مي‌توانند عملكرد بسياري از دستگاه‌هاي بدن نظير قلب، كليه‌ها و حتي چشم را تخريب كنند و بنابراين به بروز آسيب‌هاي جبران ناپذير منجر شوند. با توجه به شيوع بسيار بالاي اين بيماري و نيز با توجه به علايم حاصل از آن و اهميت عوارض طولاني مدت آن بسيار مهم است كه همه افراد با نحوه اندازه‌گيري فشارخون آشنا باشند. وسايل اندازه گيري فشارخون در حال حاضر دو گروه از وسايل و ابزار آلا‌ت پزشكي براي اندازه‌گيري فشارخون وجود دارد: ابزارهاي دستي و ابزارهاي خودكار ابزارهاي دستي: ابزار دستي اندازه‌گيري فشار خون، همان دستگاه فشارخوني است كه عمدتا در مطب پزشكان با آنها مواجه شده‌ايد. اين ابزارها داراي يك كيسه باد هستند كه توسط يك تلمبه بادي كوچك باد مي‌شود. پزشك يا فردي كه فشارخون شما را اندازه‌گيري مي‌كند اين كيسه را ابتدا به دور بازوي شما مي‌بندد و آن‌قدر آن را باد مي‌كند تا فشار آن از فشار شريان‌هاي شما بيشتر شده و بنابراين با فشار وارد كردن بر‌روي شريان‌ها آنها را ببندد. گاهي اوقات براي اطمينان از بسته شدن شريان‌هاي بازوي بيمار از نبض بيمار استفاده مي‌شود. اگر شريان‌هاي بازوي بيمار بسته شده باشند، ديگر نبضي در ناحيه مچ دست بيمار قابل لمس نخواهد بود. پس از كسب اطمينان از اينكه فشار كاف از فشار شريان‌هاي بازوي بيمار بالاتر رفته است، پيچ تخليه باد به آرامي باز مي‌شود بدين‌ترتيب فشار در درون كاف به تدريج پايين مي‌آيد. وقتي اين فشار به حد فشارخون شريان‌ها رسيد، حالا به تدريج شريان باز شده و جريان خون در آن برقرار مي‌شود. اين امر باعث مي‌شود كه در مچ دست بيمار هم نبض دوباره برقرار شود. پس شما مي‌توانيد حداكثر فشارخون بيمار (يعني فشار سيستوليك بيمار) را از روي برقرار شدن نبض در مچ دست بيمار و مشاهده فشاري كه عقربه دستگاه فشارسنج در اين زمان به شما نشان مي‌دهد، مشخص كنيد. البته راه ديگري هم هست، معمولا پزشكان در زير دستگاه فشارسنج يك گوشي پزشكي مي‌گذارند. به محض اينكه فشار‌كاف به فشار خون سيستوليك فرد رسيد، به علت برقراري جريان خون در شريان، صداي نبض از گوشي به گوش مي‌رسد. شما در اين زمان مي‌توانيد از روي عقربه فشارسنج، فشار‌كاف (كه معادل فشار شرياني سيستوليك فرد است) را مشاهده كنيد. 3 پس از تعيين فشار سيستوليك، باز هم به تخليه باد كاف ادامه دهيد. با گوش دادن به صداهاي نبض و جريان خون از طريق گوشي بالاخره فشار تا حدي پايين مي‌آيد كه ديگر هيچ صدايي به گوش شما نمي‌رسد. در اين زمان به عقربه دستگاه فشارسنج نگاه كنيد و آن را ثبت كنيد. اين فشار همان فشار پايين يا دياستوليك فرد است. بدين‌ترتيب شما از طريق سمع جريان خون از طريق گوشي دو فشار بدست ميآوريد كه يكي فشار بالا يا سيستولي (زمان شروع صداهاي جريان خون در شريان‌ها) و ديگري فشار پايين يا دياستولي (زمان خاتمه صداها در گوشي) بود. نكات فشار سنجي بعضي از دستگاه‌هاي فشارسنج هستند كه عقربه ندارند. در اين دستگاه‌ها، يك ستون جيوه مثل دستگاه درجه حرارت هوا وجود دارد كه فشار را به شما نشان مي‌دهد. اصول كار با اين دستگاه‌ها هم مثل همان دستگاه‌هاي عقربه‌دار است. فقط هنگام خواندن فشار، بايد به اعدادي دقت شود كه در دو طرف ستون جيوه ارائه شده‌اند. دستگاه‌هايي كه گفته شد (كاف فشارسنج دستي) دستگاه‌هاي استاندارد فشار سنج هستند و بنابراين بهتر است براي اندازه‌گيري فشار خون از آنها استفاده شود. از آنجا كه در موارد نادر دستگاه‌هاي ديجيتالي و خودكار فشارخون را اشتباه محاسبه مي‌كنند، هميشه ترجيح داده مي‌شود كه از كاف فشارسنج استفاده شود و استفاده از دستگاه‌هاي ديجيتالي تنها براي بيماراني توصيه مي‌شود كه توانايي استفاده از اين وسايل استاندارد را ندارند. 3 به طور معمول فشار خون در دست چپ و راست اندكي با هم فرق دارد. براي همين اگر مي‌خواهيد فشارخون را به طور مرتب اندازه‌گيري و كنترل كنيد و سپس نتايج حاصل را با هم مقايسه كنيد (مثلا براي كنترل اثر بخش بودن درمان) بهتر است هميشه فشار خون خود را فقط از يك دست بگيريد. مقايسه فشار خون‌هاي دو دست با همديگر چندان كار معقولي نيست. گاهي حتي در برخي از بيماري‌ها لازم است كه فشارخون اندام تحتاني مورد بررسي قرار گيرد. اگر‌چه اين كار چندان شايع نيست و در مواردي كه لازم باشد، معمولا توسط پزشك متخصص انجام مي‌شود، بايد بدانيد كه در اين موارد كاف فشارسنج روي ساق پاي فرد بسته مي‌شود. زماني كه مي‌خواهيد فشارخون خود را اندازه‌گيري كنيد حتما توجه داشته باشيد كه بايد در آرامش كامل به سر ببريد، اضطراب و نگراني نداشته باشيد، آرام در جايي نشسته باشيد، يكي دو ساعت قبل سيگار نكشيده باشيد طي چند دقيقه قبل از پله بالا نرفته باشيد و در ضمن از اندازه‌گيري‌هاي مكرر و پشت سر هم فشارخون هم خودداري كنيد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 55 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2 آنچه باید در ساختن خانه ها بدانیم مقاومت هر سازه در برابر زلزله به دو عامل اساسي بستگي دارد: يكي نوع ساخت سازه و به كارگيري اصول و قوانين مهندسي در طراحي و اجراي آن و ديگري بزرگي و قدرت زلزله در سالهاي اخير از طريق رسانه هاي گروهي هر چند وقت يك بار خبري در مورد روش هاي ابداعي مهندسان سازه براي مقاوم سازي ساختمان ها يا ساخت سازه هاي مقاوم در برابر زلزله شنيده مي شود؛ شيوه هايي مثل قرار دادن ساختمان روي بلوك هاي لغزشي، حفر كانال هاي بسيار بزرگ در اطراف فونداسيون ها (پي ها)، معلق كردن ساختمان از زنجير(!)، آويزان كردن پاندول هاي بزرگ از سقف و.... نكته قابل تامل در مورد اين راهكارها، تقريبا غير عملي بودن آنها با توجه به وضعيت ساخت وساز در كشوري مثل ايران آنهم در مقياس وسيع است. البته نه تنها در ايران بلكه در اكثر كشورها اين كار تا حدود زيادي نشدني است و اگر هم قابليت اجرايي داشته باشند بسيار هزينه بر بوده، براي تمام ساختمان ها قابليت اجرايي ندارند. در كنار اين روش ها، كارهايي مثل استفاده از جدا سازها، ميرا كننده ها و جذب كننده هاي انرژي (قرار دادن فنرهاي پلاستيكي ويژه يك يا چند لايه در پي ساختمان) براي كاهش خسارات و تلفات، عملي تر به نظر مي رسد. با توجه به توضيحات فوق، در حال حاضر بهترين راه حل يافتن شيوه هايي براي بهبود روند ساختمان سازي كنوني است. يعني با تغييراتي چند در روش هاي اجرايي و صد البته با انجام كارها بر اساس ضوابط و آئين نامه ها از ابتدا تا اتمام كار اجرايي پروژه ها، مي توان به نتايج بسيار بهتري دست يافت. مقاومت هر سازه در برابر زلزله به دو عامل اساسي بستگي دارد: يكي نوع ساخت سازه و به كارگيري اصول و قوانين 2 مهندسي در طراحي و اجراي آن و ديگري بزرگي و قدرت زلزله. نوع، كميت و كيفيت مصالح از اين ديدگاه ساختمان ها به طور كلي به چهار دسته ساختمان هاي فولادي، بتني، ساختمان هاي با مصالح بنايي (آجري) و ساختمان هاي چوبي تقسيم مي شوند. با توجه به كاربرد بيشتر و به روز بودن ساخت سازه هاي بتني و فولادي در عصر حاضر، قوانين موجود در زمينه ساخت اين دو نوع سازه را بيشتر مورد بحث و بررسي قرار مي دهيم. سازه هاي بتني و فولادي اگر براساس اصول مهندسي و ضوابط و آئين نامه هاي اجرايي موجود ساخته شوند، تفاوت آنچناني از نظر مقاومتي با هم ندارند. با يادآوري اين نكته كه، فولاد در برابر حرارت و مواد شيميايي نسبت به بتن مقاومت كمتري دارد (آتش سوزي و ذوب شدن، زنگ زدگي، پوسيدگي و...). در زلزله هر چه اعضاي سازه شكل پذيرتر و انعطاف پذيرتر باشند، خسارات مالي و جاني وارده كمتر خواهدبود. براي اين كار بهتر است از فولاد كم كربن، جوش پذير و داراي شكل پذيري بالا استفاده شود. البته صرفا فولادي بودن يك سازه تضميني بر مقاومت آن در برابر زمين لرزه نيست. به عنوان مثال برج 20 طبقه Pinot Suarez كه يك برج فولادي بود در زلزله سال 1985 مكزيكوسيتي، كاملا فرو ريخت. بنابراين مقاومت بالاي سازه هاي فولادي مستلزم اجراي اتصالات و جوش ها و ساير مولفه هاي اجرايي آنها، به طور كاملا علمي و فني و بر اساس آئين نامه هاي ملي و بين المللي موجود است. باد بندها 4 در ساختمان هاي فولادي، بادبندها بعد از تير و ستون و در موقع زلزله و باد حتي مي توان گفت بيش از آنها داراي اهميتند و عامل بسيار مهمي براي مقاومت در برابر زلزله و بارهاي جانبي ديگرهستند. انواع باد بندهاي هم مركز و خارج از مركز، به اشكال مختلف vو v معكوس و ضربدري (X) مورد استفاده قرار مي گيرند. بادبندهاي X براي مقابله با باد كاربردي ترند تا در برابر زلزله و در برابر بارهاي متناوب از شكل پذيري كمتري برخوردارند، زيرا كه در اين نوع بادبندها در هنگام وارد شدن نيروهاي جانبي، همواره يك عضو مورب آن در كشش و ديگري در فشار است و اين باعث شكست آني يا اصطلاحا شكست ترد مي شود . طراحي و اجراي بادبندها بايد با نهايت دقت و بر اساس اصول و قوانين مهندسي خصوصا در مورد محل قرارگيري خود بادبندها، نوع و اندازه پروفيل مصرفي، مقدار و نوع و طول جوش ها، نوع درز جوش و... صورت گيرد. تير و ستون هاي بتني بتن مسلح بتني است كه در آن براي مقاومت و شكل پذيري بيشتر در قديم از مواد و اليافي طبيعي مثل موي اسب، بز و در عصر حاضر از فولاد (اكثرا ميلگرد يا سيم هاي ضخيم و...) يا از الياف مصنوعي استفاده مي شود. در اجراي اين نوع اعضا رعايت نكات زير الزامي است: بكار بردن ميزان آرماتور در حد مورد نياز طبق نقشه نه بيشتر و نه كمتر، فاصله گذاري مناسب بين آرماتورها، عدم استفاده از ميلگردها و مسلح كننده هاي زنگ زده و آغشته با گرد و خاك يا هر ماده ديگر، برس كشيدن آرماتورها قبل از بتن ريزي و تميز كردن آنها، استفاده از بتن با عيار (مثلا 4 بتن با عيار 350 يعني بتني كه در هر متر مكعب آن كه در حدود 4/2 تن وزن دارد ميزان سيمان مصرفي 350 كيلوگرم است) سيمان خواسته شده طبق نقشه اجرايي، رعايت زمانبندي بتن ريزي، استفاده از سيمان با تيپ بندي متناسب با شرايط محيطي محل احداث سازه و نيز متناسب بامقاومت خواسته شده، استفاده از سنگدانه ها (شن و ماسه )با دانه بندي مناسب و درصد اختلاط صحيح و نهايتا استفاده از آب مناسب بتن ريزي. زيرا هر آبي كه املاح آن از حد طبيعي بيشتر يا كمتر باشد براي بتن ريزي مناسب نيست و بتن ساخته شده با آن مقاومت مطلوب را نخواهد داشت. بهترين آب براي ساخت بتن، آب آشاميدني و قابل شرب است. يك بتن ايده آل بتن مصالحي است متشكل از سنگدانه (شن وماسه حدودا 70 درصد) و مابقي آب و سيمان است. بتن بعد از 28 روز به حدود 90 درصد از مقاومت نهايي خود مي رسد و هر آن به مقاومت آن افزوده مي شود تا به مقاومت كامل خود برسد. براي دستيابي به يك بتن ايده آل بايد نسبت آب به سيمان مناسب بوده، دانه بندي استاندارد و مقاومت و سختي كافي سنگدانه ها (شن وماسه) و مخلوط كردن آنها با نسبت هاي تعيين شده نيز بايد بر اساس دستور العمل هاي موجود باشد. استفاده از نوع سيمان (تيپ 1،۲، ۳، 4،۵، ضد سولفات) متناسب با شرايط محيطي و مقاومت مورد نياز مهمترين عامل در كيفيت بتن است، متراكم كردن كامل و هواگيري بتن در هنگام بتن ريزي به كمك لرزاندن بتن در مدت زمان معين براي خروج آب و حباب اضافي بتن و جلوگيري از تخلل (حفره حفره شدن) بتن و در نتيجه كاهش مقاومت آن بعد از گيرش بتن نتيجه اي بي نقص را به همراه خواهد داشت.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 39 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2 آنچه از جوشکاری باید بدانیم: انواع جوشکاری ، انواع الکترودها ، طریقه و محل استفاده و ... انواع جوشكاري I. جوشكاري با قوس الکتریکی : یکی از متداول ترین روشهای اتصال قطعات کار می باشد، ایجاد قوس الکتریکی عبارت از جریان مداوم الكترون بین دو الکترود و یا الکترود و یا الکترود و کار بوده که در نتیجه آن حرارت تولید می شود. باید توجه داشت که برای برقراری قوس الکتریک بین دو الکترود و یا کار و الکترود وجود هوا و یا یک گاز هادی ضروری است. بطوریکه در شرایط معمولی نمی توان در خلاء جوشكاري نمود. در قوس الکتریکی گرما و انرژی نورانی در مکانهای مختلف یکسان نبوده بطوریکه تقریباً 43% از حرارت درآند و تقریباً 36% در کاتد و 21% بقیه بصورت قوس ظاهر می شود. دمای حاصله از قوس الکتریکی بنوع الکترودهای آن نیز وابسته است بطوریکه در قوس الکتریکی با الکترودهای ذغالی تا 3200 درجه سانتیگراد در کاتد و تا 3900 در آند حرارت وجود دارد. دمای حاصله در آندو کاتد برای الکترودهای فلزی حدوداً 2400 درجه سانتیگراد تا 2600 درجه تخمین زده شده است. در این شرایط درجه حرارت در مرکز شعله بین 6000 تا 7000 درجه سانتیگراد می باشد از انرژی گرمائی حاصله در حالت فوق فقط 70% تا 60% در قوس الکتریک مشاهده گردیده که صرف ذوب کردن و عمل جوشکاری شده و بقیه آن یعنی 30% تا 40% بصورت تلفات گرمائی به محیط اطراف منتشر می گردد. 2 آنچه از جوشکاری باید بدانیم: انواع جوشکاری ، انواع الکترودها ، طریقه و محل استفاده و ... انواع جوشكاري I. جوشكاري با قوس الکتریکی : یکی از متداول ترین روشهای اتصال قطعات کار می باشد، ایجاد قوس الکتریکی عبارت از جریان مداوم الكترون بین دو الکترود و یا الکترود و یا الکترود و کار بوده که در نتیجه آن حرارت تولید می شود. باید توجه داشت که برای برقراری قوس الکتریک بین دو الکترود و یا کار و الکترود وجود هوا و یا یک گاز هادی ضروری است. بطوریکه در شرایط معمولی نمی توان در خلاء جوشكاري نمود. در قوس الکتریکی گرما و انرژی نورانی در مکانهای مختلف یکسان نبوده بطوریکه تقریباً 43% از حرارت درآند و تقریباً 36% در کاتد و 21% بقیه بصورت قوس ظاهر می شود. دمای حاصله از قوس الکتریکی بنوع الکترودهای آن نیز وابسته است بطوریکه در قوس الکتریکی با الکترودهای ذغالی تا 3200 درجه سانتیگراد در کاتد و تا 3900 در آند حرارت وجود دارد. دمای حاصله در آندو کاتد برای الکترودهای فلزی حدوداً 2400 درجه سانتیگراد تا 2600 درجه تخمین زده شده است. در این شرایط درجه حرارت در مرکز شعله بین 6000 تا 7000 درجه سانتیگراد می باشد از انرژی گرمائی حاصله در حالت فوق فقط 70% تا 60% در قوس الکتریک مشاهده گردیده که صرف ذوب کردن و عمل جوشکاری شده و بقیه آن یعنی 30% تا 40% بصورت تلفات گرمائی به محیط اطراف منتشر می گردد. 2 آنچه از جوشکاری باید بدانیم: انواع جوشکاری ، انواع الکترودها ، طریقه و محل استفاده و ... انواع جوشكاري I. جوشكاري با قوس الکتریکی : یکی از متداول ترین روشهای اتصال قطعات کار می باشد، ایجاد قوس الکتریکی عبارت از جریان مداوم الكترون بین دو الکترود و یا الکترود و یا الکترود و کار بوده که در نتیجه آن حرارت تولید می شود. باید توجه داشت که برای برقراری قوس الکتریک بین دو الکترود و یا کار و الکترود وجود هوا و یا یک گاز هادی ضروری است. بطوریکه در شرایط معمولی نمی توان در خلاء جوشكاري نمود. در قوس الکتریکی گرما و انرژی نورانی در مکانهای مختلف یکسان نبوده بطوریکه تقریباً 43% از حرارت درآند و تقریباً 36% در کاتد و 21% بقیه بصورت قوس ظاهر می شود. دمای حاصله از قوس الکتریکی بنوع الکترودهای آن نیز وابسته است بطوریکه در قوس الکتریکی با الکترودهای ذغالی تا 3200 درجه سانتیگراد در کاتد و تا 3900 در آند حرارت وجود دارد. دمای حاصله در آندو کاتد برای الکترودهای فلزی حدوداً 2400 درجه سانتیگراد تا 2600 درجه تخمین زده شده است. در این شرایط درجه حرارت در مرکز شعله بین 6000 تا 7000 درجه سانتیگراد می باشد از انرژی گرمائی حاصله در حالت فوق فقط 70% تا 60% در قوس الکتریک مشاهده گردیده که صرف ذوب کردن و عمل جوشکاری شده و بقیه آن یعنی 30% تا 40% بصورت تلفات گرمائی به محیط اطراف منتشر می گردد. 2 طول قوس شعله Arc length بین 8/0 تا 6/0 قطر الکترود می باشد و تقریباً 90% از قطرات مذاب جدا شده از الکترود به حوضچه مذاب وارد می گردد و 10% باطراف پراکنده می گردد. برای ایجاد قوس الکتریکی با ولتاژ کم بین 40 تا 50 ولت در جریان مستقیم و 60 تا 50 ولت در جریان متناوب احتیاج می باشد ولی در هر دو حالت شدت جریان باید بالا باشد نه ولتاژ. انتخاب صحیح الکترود برای کار انتخاب صحیح الکترود برای جوشکاری بستگی به نوع قطب و حالت درز جوش دارد مثلاً یک درز V شکل با زاویه کمتر از 40 درجه با ضخامت زیاد حداکثر با قطر اینچ که معادل 2 میلیمتر است برای ردیف اول گرده جوش استفاده می گردد تا کاملاً در عمق جوش نفوذ نماید. ولی چنانچه از الکترود با قطر بیشتر استفاده شود مقداری تفاله در ریشه جوش باقی خواهد ماند. که قدرت و استحکام جوش را تقلیل می دهد. انتخاب صحیح الکترود( از نظر قطر) بایستی توجه داشت که همیشه قطر الکترود از ضخامت فلز جوشكاري کمتر باشد هر چند که در بعضی از کارخانجات تولیدی عده ای از جوشکاران الکترود با ضخامت بیشتر از ضخامت فلز را به کار می برند. این عمل بدین جهت است که سرعت کار زیادتر باشد ولی انجام آن احتیاج به مهارت فوق العاده جوشکار دارد. همچنین انتخاب صحیح قطر الکترود بستگی زیاد به نوع قطب ( + یا - ) و حالت درز جوش دارد مثلاً اگر یک درز
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 55 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2 آنچه باید در ساختن خانه ها بدانیم مقاومت هر سازه در برابر زلزله به دو عامل اساسي بستگي دارد: يكي نوع ساخت سازه و به كارگيري اصول و قوانين مهندسي در طراحي و اجراي آن و ديگري بزرگي و قدرت زلزله در سالهاي اخير از طريق رسانه هاي گروهي هر چند وقت يك بار خبري در مورد روش هاي ابداعي مهندسان سازه براي مقاوم سازي ساختمان ها يا ساخت سازه هاي مقاوم در برابر زلزله شنيده مي شود؛ شيوه هايي مثل قرار دادن ساختمان روي بلوك هاي لغزشي، حفر كانال هاي بسيار بزرگ در اطراف فونداسيون ها (پي ها)، معلق كردن ساختمان از زنجير(!)، آويزان كردن پاندول هاي بزرگ از سقف و.... نكته قابل تامل در مورد اين راهكارها، تقريبا غير عملي بودن آنها با توجه به وضعيت ساخت وساز در كشوري مثل ايران آنهم در مقياس وسيع است. البته نه تنها در ايران بلكه در اكثر كشورها اين كار تا حدود زيادي نشدني است و اگر هم قابليت اجرايي داشته باشند بسيار هزينه بر بوده، براي تمام ساختمان ها قابليت اجرايي ندارند. در كنار اين روش ها، كارهايي مثل استفاده از جدا سازها، ميرا كننده ها و جذب كننده هاي انرژي (قرار دادن فنرهاي پلاستيكي ويژه يك يا چند لايه در پي ساختمان) براي كاهش خسارات و تلفات، عملي تر به نظر مي رسد. با توجه به توضيحات فوق، در حال حاضر بهترين راه حل يافتن شيوه هايي براي بهبود روند ساختمان سازي كنوني است. يعني با تغييراتي چند در روش هاي اجرايي و صد البته با انجام كارها بر اساس ضوابط و آئين نامه ها از ابتدا تا اتمام كار اجرايي پروژه ها، مي توان به نتايج بسيار بهتري دست يافت. مقاومت هر سازه در برابر زلزله به دو عامل اساسي بستگي دارد: يكي نوع ساخت سازه و به كارگيري اصول و قوانين 2 مهندسي در طراحي و اجراي آن و ديگري بزرگي و قدرت زلزله. نوع، كميت و كيفيت مصالح از اين ديدگاه ساختمان ها به طور كلي به چهار دسته ساختمان هاي فولادي، بتني، ساختمان هاي با مصالح بنايي (آجري) و ساختمان هاي چوبي تقسيم مي شوند. با توجه به كاربرد بيشتر و به روز بودن ساخت سازه هاي بتني و فولادي در عصر حاضر، قوانين موجود در زمينه ساخت اين دو نوع سازه را بيشتر مورد بحث و بررسي قرار مي دهيم. سازه هاي بتني و فولادي اگر براساس اصول مهندسي و ضوابط و آئين نامه هاي اجرايي موجود ساخته شوند، تفاوت آنچناني از نظر مقاومتي با هم ندارند. با يادآوري اين نكته كه، فولاد در برابر حرارت و مواد شيميايي نسبت به بتن مقاومت كمتري دارد (آتش سوزي و ذوب شدن، زنگ زدگي، پوسيدگي و...). در زلزله هر چه اعضاي سازه شكل پذيرتر و انعطاف پذيرتر باشند، خسارات مالي و جاني وارده كمتر خواهدبود. براي اين كار بهتر است از فولاد كم كربن، جوش پذير و داراي شكل پذيري بالا استفاده شود. البته صرفا فولادي بودن يك سازه تضميني بر مقاومت آن در برابر زمين لرزه نيست. به عنوان مثال برج 20 طبقه Pinot Suarez كه يك برج فولادي بود در زلزله سال 1985 مكزيكوسيتي، كاملا فرو ريخت. بنابراين مقاومت بالاي سازه هاي فولادي مستلزم اجراي اتصالات و جوش ها و ساير مولفه هاي اجرايي آنها، به طور كاملا علمي و فني و بر اساس آئين نامه هاي ملي و بين المللي موجود است. باد بندها 4 در ساختمان هاي فولادي، بادبندها بعد از تير و ستون و در موقع زلزله و باد حتي مي توان گفت بيش از آنها داراي اهميتند و عامل بسيار مهمي براي مقاومت در برابر زلزله و بارهاي جانبي ديگرهستند. انواع باد بندهاي هم مركز و خارج از مركز، به اشكال مختلف vو v معكوس و ضربدري (X) مورد استفاده قرار مي گيرند. بادبندهاي X براي مقابله با باد كاربردي ترند تا در برابر زلزله و در برابر بارهاي متناوب از شكل پذيري كمتري برخوردارند، زيرا كه در اين نوع بادبندها در هنگام وارد شدن نيروهاي جانبي، همواره يك عضو مورب آن در كشش و ديگري در فشار است و اين باعث شكست آني يا اصطلاحا شكست ترد مي شود . طراحي و اجراي بادبندها بايد با نهايت دقت و بر اساس اصول و قوانين مهندسي خصوصا در مورد محل قرارگيري خود بادبندها، نوع و اندازه پروفيل مصرفي، مقدار و نوع و طول جوش ها، نوع درز جوش و... صورت گيرد. تير و ستون هاي بتني بتن مسلح بتني است كه در آن براي مقاومت و شكل پذيري بيشتر در قديم از مواد و اليافي طبيعي مثل موي اسب، بز و در عصر حاضر از فولاد (اكثرا ميلگرد يا سيم هاي ضخيم و...) يا از الياف مصنوعي استفاده مي شود. در اجراي اين نوع اعضا رعايت نكات زير الزامي است: بكار بردن ميزان آرماتور در حد مورد نياز طبق نقشه نه بيشتر و نه كمتر، فاصله گذاري مناسب بين آرماتورها، عدم استفاده از ميلگردها و مسلح كننده هاي زنگ زده و آغشته با گرد و خاك يا هر ماده ديگر، برس كشيدن آرماتورها قبل از بتن ريزي و تميز كردن آنها، استفاده از بتن با عيار (مثلا 4 بتن با عيار 350 يعني بتني كه در هر متر مكعب آن كه در حدود 4/2 تن وزن دارد ميزان سيمان مصرفي 350 كيلوگرم است) سيمان خواسته شده طبق نقشه اجرايي، رعايت زمانبندي بتن ريزي، استفاده از سيمان با تيپ بندي متناسب با شرايط محيطي محل احداث سازه و نيز متناسب بامقاومت خواسته شده، استفاده از سنگدانه ها (شن و ماسه )با دانه بندي مناسب و درصد اختلاط صحيح و نهايتا استفاده از آب مناسب بتن ريزي. زيرا هر آبي كه املاح آن از حد طبيعي بيشتر يا كمتر باشد براي بتن ريزي مناسب نيست و بتن ساخته شده با آن مقاومت مطلوب را نخواهد داشت. بهترين آب براي ساخت بتن، آب آشاميدني و قابل شرب است. يك بتن ايده آل بتن مصالحي است متشكل از سنگدانه (شن وماسه حدودا 70 درصد) و مابقي آب و سيمان است. بتن بعد از 28 روز به حدود 90 درصد از مقاومت نهايي خود مي رسد و هر آن به مقاومت آن افزوده مي شود تا به مقاومت كامل خود برسد. براي دستيابي به يك بتن ايده آل بايد نسبت آب به سيمان مناسب بوده، دانه بندي استاندارد و مقاومت و سختي كافي سنگدانه ها (شن وماسه) و مخلوط كردن آنها با نسبت هاي تعيين شده نيز بايد بر اساس دستور العمل هاي موجود باشد. استفاده از نوع سيمان (تيپ 1،۲، ۳، 4،۵، ضد سولفات) متناسب با شرايط محيطي و مقاومت مورد نياز مهمترين عامل در كيفيت بتن است، متراكم كردن كامل و هواگيري بتن در هنگام بتن ريزي به كمك لرزاندن بتن در مدت زمان معين براي خروج آب و حباب اضافي بتن و جلوگيري از تخلل (حفره حفره شدن) بتن و در نتيجه كاهش مقاومت آن بعد از گيرش بتن نتيجه اي بي نقص را به همراه خواهد داشت.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 11 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2 آنچه بايد در باره انواع فشار سنج ها بدانيد ر يك نگاه سطحي به اطرافيان خود بيندازيد مي‌بينيد تعداد افرادي كه به فشار خون بالا مبتلا هستند، چندان كم نيست و هر چه سن بالا مي‌رود بر اين شيوع هم افزوده مي‌شود به طوري كه در ميان افراد مسن گاهي تا حدود 20درصدشان دچار فشار خون بالا هستند. اين فشار‌خون‌هاي بالا علاوه بر اينكه مي‌توانند علايم حادي نظير سردرد، درد قفسه سينه و ... ايجاد كنند، در بلند مدت مي‌توانند عملكرد بسياري از دستگاه‌هاي بدن نظير قلب، كليه‌ها و حتي چشم را تخريب كنند و بنابراين به بروز آسيب‌هاي جبران ناپذير منجر شوند. با توجه به شيوع بسيار بالاي اين بيماري و نيز با توجه به علايم حاصل از آن و اهميت عوارض طولاني مدت آن بسيار مهم است كه همه افراد با نحوه اندازه‌گيري فشارخون آشنا باشند. وسايل اندازه گيري فشارخون در حال حاضر دو گروه از وسايل و ابزار آلا‌ت پزشكي براي اندازه‌گيري فشارخون وجود دارد: ابزارهاي دستي و ابزارهاي خودكار ابزارهاي دستي: ابزار دستي اندازه‌گيري فشار خون، همان دستگاه فشارخوني است كه عمدتا در مطب پزشكان با آنها مواجه شده‌ايد. اين ابزارها داراي يك كيسه باد هستند كه توسط يك تلمبه بادي كوچك باد مي‌شود. پزشك يا فردي كه فشارخون شما را اندازه‌گيري مي‌كند اين كيسه را ابتدا به دور بازوي شما مي‌بندد و آن‌قدر آن را باد مي‌كند تا فشار آن از فشار شريان‌هاي شما بيشتر شده و بنابراين با فشار وارد كردن بر‌روي شريان‌ها آنها را ببندد. گاهي اوقات براي اطمينان از بسته شدن شريان‌هاي بازوي بيمار از نبض بيمار استفاده مي‌شود. اگر شريان‌هاي بازوي بيمار بسته شده باشند، ديگر نبضي در ناحيه مچ دست بيمار قابل لمس نخواهد بود. پس از كسب اطمينان از اينكه فشار كاف از فشار شريان‌هاي بازوي بيمار بالاتر رفته است، پيچ تخليه باد به آرامي باز مي‌شود بدين‌ترتيب فشار در درون كاف به تدريج پايين مي‌آيد. وقتي اين فشار به حد فشارخون شريان‌ها رسيد، حالا به تدريج شريان باز شده و جريان خون در آن برقرار مي‌شود. اين امر باعث مي‌شود كه در مچ دست بيمار هم نبض دوباره برقرار شود. پس شما مي‌توانيد حداكثر فشارخون بيمار (يعني فشار سيستوليك بيمار) را از روي برقرار شدن نبض در مچ دست بيمار و مشاهده فشاري كه عقربه دستگاه فشارسنج در اين زمان به شما نشان مي‌دهد، مشخص كنيد. البته راه ديگري هم هست، معمولا پزشكان در زير دستگاه فشارسنج يك گوشي پزشكي مي‌گذارند. به محض اينكه فشار‌كاف به فشار خون سيستوليك فرد رسيد، به علت برقراري جريان خون در شريان، صداي نبض از گوشي به گوش مي‌رسد. شما در اين زمان مي‌توانيد از روي عقربه فشارسنج، فشار‌كاف (كه معادل فشار شرياني سيستوليك فرد است) را مشاهده كنيد. 2 آنچه بايد در باره انواع فشار سنج ها بدانيد ر يك نگاه سطحي به اطرافيان خود بيندازيد مي‌بينيد تعداد افرادي كه به فشار خون بالا مبتلا هستند، چندان كم نيست و هر چه سن بالا مي‌رود بر اين شيوع هم افزوده مي‌شود به طوري كه در ميان افراد مسن گاهي تا حدود 20درصدشان دچار فشار خون بالا هستند. اين فشار‌خون‌هاي بالا علاوه بر اينكه مي‌توانند علايم حادي نظير سردرد، درد قفسه سينه و ... ايجاد كنند، در بلند مدت مي‌توانند عملكرد بسياري از دستگاه‌هاي بدن نظير قلب، كليه‌ها و حتي چشم را تخريب كنند و بنابراين به بروز آسيب‌هاي جبران ناپذير منجر شوند. با توجه به شيوع بسيار بالاي اين بيماري و نيز با توجه به علايم حاصل از آن و اهميت عوارض طولاني مدت آن بسيار مهم است كه همه افراد با نحوه اندازه‌گيري فشارخون آشنا باشند. وسايل اندازه گيري فشارخون در حال حاضر دو گروه از وسايل و ابزار آلا‌ت پزشكي براي اندازه‌گيري فشارخون وجود دارد: ابزارهاي دستي و ابزارهاي خودكار ابزارهاي دستي: ابزار دستي اندازه‌گيري فشار خون، همان دستگاه فشارخوني است كه عمدتا در مطب پزشكان با آنها مواجه شده‌ايد. اين ابزارها داراي يك كيسه باد هستند كه توسط يك تلمبه بادي كوچك باد مي‌شود. پزشك يا فردي كه فشارخون شما را اندازه‌گيري مي‌كند اين كيسه را ابتدا به دور بازوي شما مي‌بندد و آن‌قدر آن را باد مي‌كند تا فشار آن از فشار شريان‌هاي شما بيشتر شده و بنابراين با فشار وارد كردن بر‌روي شريان‌ها آنها را ببندد. گاهي اوقات براي اطمينان از بسته شدن شريان‌هاي بازوي بيمار از نبض بيمار استفاده مي‌شود. اگر شريان‌هاي بازوي بيمار بسته شده باشند، ديگر نبضي در ناحيه مچ دست بيمار قابل لمس نخواهد بود. پس از كسب اطمينان از اينكه فشار كاف از فشار شريان‌هاي بازوي بيمار بالاتر رفته است، پيچ تخليه باد به آرامي باز مي‌شود بدين‌ترتيب فشار در درون كاف به تدريج پايين مي‌آيد. وقتي اين فشار به حد فشارخون شريان‌ها رسيد، حالا به تدريج شريان باز شده و جريان خون در آن برقرار مي‌شود. اين امر باعث مي‌شود كه در مچ دست بيمار هم نبض دوباره برقرار شود. پس شما مي‌توانيد حداكثر فشارخون بيمار (يعني فشار سيستوليك بيمار) را از روي برقرار شدن نبض در مچ دست بيمار و مشاهده فشاري كه عقربه دستگاه فشارسنج در اين زمان به شما نشان مي‌دهد، مشخص كنيد. البته راه ديگري هم هست، معمولا پزشكان در زير دستگاه فشارسنج يك گوشي پزشكي مي‌گذارند. به محض اينكه فشار‌كاف به فشار خون سيستوليك فرد رسيد، به علت برقراري جريان خون در شريان، صداي نبض از گوشي به گوش مي‌رسد. شما در اين زمان مي‌توانيد از روي عقربه فشارسنج، فشار‌كاف (كه معادل فشار شرياني سيستوليك فرد است) را مشاهده كنيد. 3 پس از تعيين فشار سيستوليك، باز هم به تخليه باد كاف ادامه دهيد. با گوش دادن به صداهاي نبض و جريان خون از طريق گوشي بالاخره فشار تا حدي پايين مي‌آيد كه ديگر هيچ صدايي به گوش شما نمي‌رسد. در اين زمان به عقربه دستگاه فشارسنج نگاه كنيد و آن را ثبت كنيد. اين فشار همان فشار پايين يا دياستوليك فرد است. بدين‌ترتيب شما از طريق سمع جريان خون از طريق گوشي دو فشار بدست ميآوريد كه يكي فشار بالا يا سيستولي (زمان شروع صداهاي جريان خون در شريان‌ها) و ديگري فشار پايين يا دياستولي (زمان خاتمه صداها در گوشي) بود. نكات فشار سنجي بعضي از دستگاه‌هاي فشارسنج هستند كه عقربه ندارند. در اين دستگاه‌ها، يك ستون جيوه مثل دستگاه درجه حرارت هوا وجود دارد كه فشار را به شما نشان مي‌دهد. اصول كار با اين دستگاه‌ها هم مثل همان دستگاه‌هاي عقربه‌دار است. فقط هنگام خواندن فشار، بايد به اعدادي دقت شود كه در دو طرف ستون جيوه ارائه شده‌اند. دستگاه‌هايي كه گفته شد (كاف فشارسنج دستي) دستگاه‌هاي استاندارد فشار سنج هستند و بنابراين بهتر است براي اندازه‌گيري فشار خون از آنها استفاده شود. از آنجا كه در موارد نادر دستگاه‌هاي ديجيتالي و خودكار فشارخون را اشتباه محاسبه مي‌كنند، هميشه ترجيح داده مي‌شود كه از كاف فشارسنج استفاده شود و استفاده از دستگاه‌هاي ديجيتالي تنها براي بيماراني توصيه مي‌شود كه توانايي استفاده از اين وسايل استاندارد را ندارند. 3 به طور معمول فشار خون در دست چپ و راست اندكي با هم فرق دارد. براي همين اگر مي‌خواهيد فشارخون را به طور مرتب اندازه‌گيري و كنترل كنيد و سپس نتايج حاصل را با هم مقايسه كنيد (مثلا براي كنترل اثر بخش بودن درمان) بهتر است هميشه فشار خون خود را فقط از يك دست بگيريد. مقايسه فشار خون‌هاي دو دست با همديگر چندان كار معقولي نيست. گاهي حتي در برخي از بيماري‌ها لازم است كه فشارخون اندام تحتاني مورد بررسي قرار گيرد. اگر‌چه اين كار چندان شايع نيست و در مواردي كه لازم باشد، معمولا توسط پزشك متخصص انجام مي‌شود، بايد بدانيد كه در اين موارد كاف فشارسنج روي ساق پاي فرد بسته مي‌شود. زماني كه مي‌خواهيد فشارخون خود را اندازه‌گيري كنيد حتما توجه داشته باشيد كه بايد در آرامش كامل به سر ببريد، اضطراب و نگراني نداشته باشيد، آرام در جايي نشسته باشيد، يكي دو ساعت قبل سيگار نكشيده باشيد طي چند دقيقه قبل از پله بالا نرفته باشيد و در ضمن از اندازه‌گيري‌هاي مكرر و پشت سر هم فشارخون هم خودداري كنيد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 55 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2 آنچه باید در ساختن خانه ها بدانیم مقاومت هر سازه در برابر زلزله به دو عامل اساسي بستگي دارد: يكي نوع ساخت سازه و به كارگيري اصول و قوانين مهندسي در طراحي و اجراي آن و ديگري بزرگي و قدرت زلزله در سالهاي اخير از طريق رسانه هاي گروهي هر چند وقت يك بار خبري در مورد روش هاي ابداعي مهندسان سازه براي مقاوم سازي ساختمان ها يا ساخت سازه هاي مقاوم در برابر زلزله شنيده مي شود؛ شيوه هايي مثل قرار دادن ساختمان روي بلوك هاي لغزشي، حفر كانال هاي بسيار بزرگ در اطراف فونداسيون ها (پي ها)، معلق كردن ساختمان از زنجير(!)، آويزان كردن پاندول هاي بزرگ از سقف و.... نكته قابل تامل در مورد اين راهكارها، تقريبا غير عملي بودن آنها با توجه به وضعيت ساخت وساز در كشوري مثل ايران آنهم در مقياس وسيع است. البته نه تنها در ايران بلكه در اكثر كشورها اين كار تا حدود زيادي نشدني است و اگر هم قابليت اجرايي داشته باشند بسيار هزينه بر بوده، براي تمام ساختمان ها قابليت اجرايي ندارند. در كنار اين روش ها، كارهايي مثل استفاده از جدا سازها، ميرا كننده ها و جذب كننده هاي انرژي (قرار دادن فنرهاي پلاستيكي ويژه يك يا چند لايه در پي ساختمان) براي كاهش خسارات و تلفات، عملي تر به نظر مي رسد. با توجه به توضيحات فوق، در حال حاضر بهترين راه حل يافتن شيوه هايي براي بهبود روند ساختمان سازي كنوني است. يعني با تغييراتي چند در روش هاي اجرايي و صد البته با انجام كارها بر اساس ضوابط و آئين نامه ها از ابتدا تا اتمام كار اجرايي پروژه ها، مي توان به نتايج بسيار بهتري دست يافت. مقاومت هر سازه در برابر زلزله به دو عامل اساسي بستگي دارد: يكي نوع ساخت سازه و به كارگيري اصول و قوانين 2 مهندسي در طراحي و اجراي آن و ديگري بزرگي و قدرت زلزله. نوع، كميت و كيفيت مصالح از اين ديدگاه ساختمان ها به طور كلي به چهار دسته ساختمان هاي فولادي، بتني، ساختمان هاي با مصالح بنايي (آجري) و ساختمان هاي چوبي تقسيم مي شوند. با توجه به كاربرد بيشتر و به روز بودن ساخت سازه هاي بتني و فولادي در عصر حاضر، قوانين موجود در زمينه ساخت اين دو نوع سازه را بيشتر مورد بحث و بررسي قرار مي دهيم. سازه هاي بتني و فولادي اگر براساس اصول مهندسي و ضوابط و آئين نامه هاي اجرايي موجود ساخته شوند، تفاوت آنچناني از نظر مقاومتي با هم ندارند. با يادآوري اين نكته كه، فولاد در برابر حرارت و مواد شيميايي نسبت به بتن مقاومت كمتري دارد (آتش سوزي و ذوب شدن، زنگ زدگي، پوسيدگي و...). در زلزله هر چه اعضاي سازه شكل پذيرتر و انعطاف پذيرتر باشند، خسارات مالي و جاني وارده كمتر خواهدبود. براي اين كار بهتر است از فولاد كم كربن، جوش پذير و داراي شكل پذيري بالا استفاده شود. البته صرفا فولادي بودن يك سازه تضميني بر مقاومت آن در برابر زمين لرزه نيست. به عنوان مثال برج 20 طبقه Pinot Suarez كه يك برج فولادي بود در زلزله سال 1985 مكزيكوسيتي، كاملا فرو ريخت. بنابراين مقاومت بالاي سازه هاي فولادي مستلزم اجراي اتصالات و جوش ها و ساير مولفه هاي اجرايي آنها، به طور كاملا علمي و فني و بر اساس آئين نامه هاي ملي و بين المللي موجود است. باد بندها 4 در ساختمان هاي فولادي، بادبندها بعد از تير و ستون و در موقع زلزله و باد حتي مي توان گفت بيش از آنها داراي اهميتند و عامل بسيار مهمي براي مقاومت در برابر زلزله و بارهاي جانبي ديگرهستند. انواع باد بندهاي هم مركز و خارج از مركز، به اشكال مختلف vو v معكوس و ضربدري (X) مورد استفاده قرار مي گيرند. بادبندهاي X براي مقابله با باد كاربردي ترند تا در برابر زلزله و در برابر بارهاي متناوب از شكل پذيري كمتري برخوردارند، زيرا كه در اين نوع بادبندها در هنگام وارد شدن نيروهاي جانبي، همواره يك عضو مورب آن در كشش و ديگري در فشار است و اين باعث شكست آني يا اصطلاحا شكست ترد مي شود . طراحي و اجراي بادبندها بايد با نهايت دقت و بر اساس اصول و قوانين مهندسي خصوصا در مورد محل قرارگيري خود بادبندها، نوع و اندازه پروفيل مصرفي، مقدار و نوع و طول جوش ها، نوع درز جوش و... صورت گيرد. تير و ستون هاي بتني بتن مسلح بتني است كه در آن براي مقاومت و شكل پذيري بيشتر در قديم از مواد و اليافي طبيعي مثل موي اسب، بز و در عصر حاضر از فولاد (اكثرا ميلگرد يا سيم هاي ضخيم و...) يا از الياف مصنوعي استفاده مي شود. در اجراي اين نوع اعضا رعايت نكات زير الزامي است: بكار بردن ميزان آرماتور در حد مورد نياز طبق نقشه نه بيشتر و نه كمتر، فاصله گذاري مناسب بين آرماتورها، عدم استفاده از ميلگردها و مسلح كننده هاي زنگ زده و آغشته با گرد و خاك يا هر ماده ديگر، برس كشيدن آرماتورها قبل از بتن ريزي و تميز كردن آنها، استفاده از بتن با عيار (مثلا 4 بتن با عيار 350 يعني بتني كه در هر متر مكعب آن كه در حدود 4/2 تن وزن دارد ميزان سيمان مصرفي 350 كيلوگرم است) سيمان خواسته شده طبق نقشه اجرايي، رعايت زمانبندي بتن ريزي، استفاده از سيمان با تيپ بندي متناسب با شرايط محيطي محل احداث سازه و نيز متناسب بامقاومت خواسته شده، استفاده از سنگدانه ها (شن و ماسه )با دانه بندي مناسب و درصد اختلاط صحيح و نهايتا استفاده از آب مناسب بتن ريزي. زيرا هر آبي كه املاح آن از حد طبيعي بيشتر يا كمتر باشد براي بتن ريزي مناسب نيست و بتن ساخته شده با آن مقاومت مطلوب را نخواهد داشت. بهترين آب براي ساخت بتن، آب آشاميدني و قابل شرب است. يك بتن ايده آل بتن مصالحي است متشكل از سنگدانه (شن وماسه حدودا 70 درصد) و مابقي آب و سيمان است. بتن بعد از 28 روز به حدود 90 درصد از مقاومت نهايي خود مي رسد و هر آن به مقاومت آن افزوده مي شود تا به مقاومت كامل خود برسد. براي دستيابي به يك بتن ايده آل بايد نسبت آب به سيمان مناسب بوده، دانه بندي استاندارد و مقاومت و سختي كافي سنگدانه ها (شن وماسه) و مخلوط كردن آنها با نسبت هاي تعيين شده نيز بايد بر اساس دستور العمل هاي موجود باشد. استفاده از نوع سيمان (تيپ 1،۲، ۳، 4،۵، ضد سولفات) متناسب با شرايط محيطي و مقاومت مورد نياز مهمترين عامل در كيفيت بتن است، متراكم كردن كامل و هواگيري بتن در هنگام بتن ريزي به كمك لرزاندن بتن در مدت زمان معين براي خروج آب و حباب اضافي بتن و جلوگيري از تخلل (حفره حفره شدن) بتن و در نتيجه كاهش مقاومت آن بعد از گيرش بتن نتيجه اي بي نقص را به همراه خواهد داشت.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 39 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2 آنچه از جوشکاری باید بدانیم: انواع جوشکاری ، انواع الکترودها ، طریقه و محل استفاده و ... انواع جوشكاري I. جوشكاري با قوس الکتریکی : یکی از متداول ترین روشهای اتصال قطعات کار می باشد، ایجاد قوس الکتریکی عبارت از جریان مداوم الكترون بین دو الکترود و یا الکترود و یا الکترود و کار بوده که در نتیجه آن حرارت تولید می شود. باید توجه داشت که برای برقراری قوس الکتریک بین دو الکترود و یا کار و الکترود وجود هوا و یا یک گاز هادی ضروری است. بطوریکه در شرایط معمولی نمی توان در خلاء جوشكاري نمود. در قوس الکتریکی گرما و انرژی نورانی در مکانهای مختلف یکسان نبوده بطوریکه تقریباً 43% از حرارت درآند و تقریباً 36% در کاتد و 21% بقیه بصورت قوس ظاهر می شود. دمای حاصله از قوس الکتریکی بنوع الکترودهای آن نیز وابسته است بطوریکه در قوس الکتریکی با الکترودهای ذغالی تا 3200 درجه سانتیگراد در کاتد و تا 3900 در آند حرارت وجود دارد. دمای حاصله در آندو کاتد برای الکترودهای فلزی حدوداً 2400 درجه سانتیگراد تا 2600 درجه تخمین زده شده است. در این شرایط درجه حرارت در مرکز شعله بین 6000 تا 7000 درجه سانتیگراد می باشد از انرژی گرمائی حاصله در حالت فوق فقط 70% تا 60% در قوس الکتریک مشاهده گردیده که صرف ذوب کردن و عمل جوشکاری شده و بقیه آن یعنی 30% تا 40% بصورت تلفات گرمائی به محیط اطراف منتشر می گردد. 2 آنچه از جوشکاری باید بدانیم: انواع جوشکاری ، انواع الکترودها ، طریقه و محل استفاده و ... انواع جوشكاري I. جوشكاري با قوس الکتریکی : یکی از متداول ترین روشهای اتصال قطعات کار می باشد، ایجاد قوس الکتریکی عبارت از جریان مداوم الكترون بین دو الکترود و یا الکترود و یا الکترود و کار بوده که در نتیجه آن حرارت تولید می شود. باید توجه داشت که برای برقراری قوس الکتریک بین دو الکترود و یا کار و الکترود وجود هوا و یا یک گاز هادی ضروری است. بطوریکه در شرایط معمولی نمی توان در خلاء جوشكاري نمود. در قوس الکتریکی گرما و انرژی نورانی در مکانهای مختلف یکسان نبوده بطوریکه تقریباً 43% از حرارت درآند و تقریباً 36% در کاتد و 21% بقیه بصورت قوس ظاهر می شود. دمای حاصله از قوس الکتریکی بنوع الکترودهای آن نیز وابسته است بطوریکه در قوس الکتریکی با الکترودهای ذغالی تا 3200 درجه سانتیگراد در کاتد و تا 3900 در آند حرارت وجود دارد. دمای حاصله در آندو کاتد برای الکترودهای فلزی حدوداً 2400 درجه سانتیگراد تا 2600 درجه تخمین زده شده است. در این شرایط درجه حرارت در مرکز شعله بین 6000 تا 7000 درجه سانتیگراد می باشد از انرژی گرمائی حاصله در حالت فوق فقط 70% تا 60% در قوس الکتریک مشاهده گردیده که صرف ذوب کردن و عمل جوشکاری شده و بقیه آن یعنی 30% تا 40% بصورت تلفات گرمائی به محیط اطراف منتشر می گردد. 2 آنچه از جوشکاری باید بدانیم: انواع جوشکاری ، انواع الکترودها ، طریقه و محل استفاده و ... انواع جوشكاري I. جوشكاري با قوس الکتریکی : یکی از متداول ترین روشهای اتصال قطعات کار می باشد، ایجاد قوس الکتریکی عبارت از جریان مداوم الكترون بین دو الکترود و یا الکترود و یا الکترود و کار بوده که در نتیجه آن حرارت تولید می شود. باید توجه داشت که برای برقراری قوس الکتریک بین دو الکترود و یا کار و الکترود وجود هوا و یا یک گاز هادی ضروری است. بطوریکه در شرایط معمولی نمی توان در خلاء جوشكاري نمود. در قوس الکتریکی گرما و انرژی نورانی در مکانهای مختلف یکسان نبوده بطوریکه تقریباً 43% از حرارت درآند و تقریباً 36% در کاتد و 21% بقیه بصورت قوس ظاهر می شود. دمای حاصله از قوس الکتریکی بنوع الکترودهای آن نیز وابسته است بطوریکه در قوس الکتریکی با الکترودهای ذغالی تا 3200 درجه سانتیگراد در کاتد و تا 3900 در آند حرارت وجود دارد. دمای حاصله در آندو کاتد برای الکترودهای فلزی حدوداً 2400 درجه سانتیگراد تا 2600 درجه تخمین زده شده است. در این شرایط درجه حرارت در مرکز شعله بین 6000 تا 7000 درجه سانتیگراد می باشد از انرژی گرمائی حاصله در حالت فوق فقط 70% تا 60% در قوس الکتریک مشاهده گردیده که صرف ذوب کردن و عمل جوشکاری شده و بقیه آن یعنی 30% تا 40% بصورت تلفات گرمائی به محیط اطراف منتشر می گردد. 2 طول قوس شعله Arc length بین 8/0 تا 6/0 قطر الکترود می باشد و تقریباً 90% از قطرات مذاب جدا شده از الکترود به حوضچه مذاب وارد می گردد و 10% باطراف پراکنده می گردد. برای ایجاد قوس الکتریکی با ولتاژ کم بین 40 تا 50 ولت در جریان مستقیم و 60 تا 50 ولت در جریان متناوب احتیاج می باشد ولی در هر دو حالت شدت جریان باید بالا باشد نه ولتاژ. انتخاب صحیح الکترود برای کار انتخاب صحیح الکترود برای جوشکاری بستگی به نوع قطب و حالت درز جوش دارد مثلاً یک درز V شکل با زاویه کمتر از 40 درجه با ضخامت زیاد حداکثر با قطر اینچ که معادل 2 میلیمتر است برای ردیف اول گرده جوش استفاده می گردد تا کاملاً در عمق جوش نفوذ نماید. ولی چنانچه از الکترود با قطر بیشتر استفاده شود مقداری تفاله در ریشه جوش باقی خواهد ماند. که قدرت و استحکام جوش را تقلیل می دهد. انتخاب صحیح الکترود( از نظر قطر) بایستی توجه داشت که همیشه قطر الکترود از ضخامت فلز جوشكاري کمتر باشد هر چند که در بعضی از کارخانجات تولیدی عده ای از جوشکاران الکترود با ضخامت بیشتر از ضخامت فلز را به کار می برند. این عمل بدین جهت است که سرعت کار زیادتر باشد ولی انجام آن احتیاج به مهارت فوق العاده جوشکار دارد. همچنین انتخاب صحیح قطر الکترود بستگی زیاد به نوع قطب ( + یا - ) و حالت درز جوش دارد مثلاً اگر یک درز
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 55 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2 آنچه باید در ساختن خانه ها بدانیم مقاومت هر سازه در برابر زلزله به دو عامل اساسي بستگي دارد: يكي نوع ساخت سازه و به كارگيري اصول و قوانين مهندسي در طراحي و اجراي آن و ديگري بزرگي و قدرت زلزله در سالهاي اخير از طريق رسانه هاي گروهي هر چند وقت يك بار خبري در مورد روش هاي ابداعي مهندسان سازه براي مقاوم سازي ساختمان ها يا ساخت سازه هاي مقاوم در برابر زلزله شنيده مي شود؛ شيوه هايي مثل قرار دادن ساختمان روي بلوك هاي لغزشي، حفر كانال هاي بسيار بزرگ در اطراف فونداسيون ها (پي ها)، معلق كردن ساختمان از زنجير(!)، آويزان كردن پاندول هاي بزرگ از سقف و.... نكته قابل تامل در مورد اين راهكارها، تقريبا غير عملي بودن آنها با توجه به وضعيت ساخت وساز در كشوري مثل ايران آنهم در مقياس وسيع است. البته نه تنها در ايران بلكه در اكثر كشورها اين كار تا حدود زيادي نشدني است و اگر هم قابليت اجرايي داشته باشند بسيار هزينه بر بوده، براي تمام ساختمان ها قابليت اجرايي ندارند. در كنار اين روش ها، كارهايي مثل استفاده از جدا سازها، ميرا كننده ها و جذب كننده هاي انرژي (قرار دادن فنرهاي پلاستيكي ويژه يك يا چند لايه در پي ساختمان) براي كاهش خسارات و تلفات، عملي تر به نظر مي رسد. با توجه به توضيحات فوق، در حال حاضر بهترين راه حل يافتن شيوه هايي براي بهبود روند ساختمان سازي كنوني است. يعني با تغييراتي چند در روش هاي اجرايي و صد البته با انجام كارها بر اساس ضوابط و آئين نامه ها از ابتدا تا اتمام كار اجرايي پروژه ها، مي توان به نتايج بسيار بهتري دست يافت. مقاومت هر سازه در برابر زلزله به دو عامل اساسي بستگي دارد: يكي نوع ساخت سازه و به كارگيري اصول و قوانين 2 مهندسي در طراحي و اجراي آن و ديگري بزرگي و قدرت زلزله. نوع، كميت و كيفيت مصالح از اين ديدگاه ساختمان ها به طور كلي به چهار دسته ساختمان هاي فولادي، بتني، ساختمان هاي با مصالح بنايي (آجري) و ساختمان هاي چوبي تقسيم مي شوند. با توجه به كاربرد بيشتر و به روز بودن ساخت سازه هاي بتني و فولادي در عصر حاضر، قوانين موجود در زمينه ساخت اين دو نوع سازه را بيشتر مورد بحث و بررسي قرار مي دهيم. سازه هاي بتني و فولادي اگر براساس اصول مهندسي و ضوابط و آئين نامه هاي اجرايي موجود ساخته شوند، تفاوت آنچناني از نظر مقاومتي با هم ندارند. با يادآوري اين نكته كه، فولاد در برابر حرارت و مواد شيميايي نسبت به بتن مقاومت كمتري دارد (آتش سوزي و ذوب شدن، زنگ زدگي، پوسيدگي و...). در زلزله هر چه اعضاي سازه شكل پذيرتر و انعطاف پذيرتر باشند، خسارات مالي و جاني وارده كمتر خواهدبود. براي اين كار بهتر است از فولاد كم كربن، جوش پذير و داراي شكل پذيري بالا استفاده شود. البته صرفا فولادي بودن يك سازه تضميني بر مقاومت آن در برابر زمين لرزه نيست. به عنوان مثال برج 20 طبقه Pinot Suarez كه يك برج فولادي بود در زلزله سال 1985 مكزيكوسيتي، كاملا فرو ريخت. بنابراين مقاومت بالاي سازه هاي فولادي مستلزم اجراي اتصالات و جوش ها و ساير مولفه هاي اجرايي آنها، به طور كاملا علمي و فني و بر اساس آئين نامه هاي ملي و بين المللي موجود است. باد بندها 4 در ساختمان هاي فولادي، بادبندها بعد از تير و ستون و در موقع زلزله و باد حتي مي توان گفت بيش از آنها داراي اهميتند و عامل بسيار مهمي براي مقاومت در برابر زلزله و بارهاي جانبي ديگرهستند. انواع باد بندهاي هم مركز و خارج از مركز، به اشكال مختلف vو v معكوس و ضربدري (X) مورد استفاده قرار مي گيرند. بادبندهاي X براي مقابله با باد كاربردي ترند تا در برابر زلزله و در برابر بارهاي متناوب از شكل پذيري كمتري برخوردارند، زيرا كه در اين نوع بادبندها در هنگام وارد شدن نيروهاي جانبي، همواره يك عضو مورب آن در كشش و ديگري در فشار است و اين باعث شكست آني يا اصطلاحا شكست ترد مي شود . طراحي و اجراي بادبندها بايد با نهايت دقت و بر اساس اصول و قوانين مهندسي خصوصا در مورد محل قرارگيري خود بادبندها، نوع و اندازه پروفيل مصرفي، مقدار و نوع و طول جوش ها، نوع درز جوش و... صورت گيرد. تير و ستون هاي بتني بتن مسلح بتني است كه در آن براي مقاومت و شكل پذيري بيشتر در قديم از مواد و اليافي طبيعي مثل موي اسب، بز و در عصر حاضر از فولاد (اكثرا ميلگرد يا سيم هاي ضخيم و...) يا از الياف مصنوعي استفاده مي شود. در اجراي اين نوع اعضا رعايت نكات زير الزامي است: بكار بردن ميزان آرماتور در حد مورد نياز طبق نقشه نه بيشتر و نه كمتر، فاصله گذاري مناسب بين آرماتورها، عدم استفاده از ميلگردها و مسلح كننده هاي زنگ زده و آغشته با گرد و خاك يا هر ماده ديگر، برس كشيدن آرماتورها قبل از بتن ريزي و تميز كردن آنها، استفاده از بتن با عيار (مثلا 4 بتن با عيار 350 يعني بتني كه در هر متر مكعب آن كه در حدود 4/2 تن وزن دارد ميزان سيمان مصرفي 350 كيلوگرم است) سيمان خواسته شده طبق نقشه اجرايي، رعايت زمانبندي بتن ريزي، استفاده از سيمان با تيپ بندي متناسب با شرايط محيطي محل احداث سازه و نيز متناسب بامقاومت خواسته شده، استفاده از سنگدانه ها (شن و ماسه )با دانه بندي مناسب و درصد اختلاط صحيح و نهايتا استفاده از آب مناسب بتن ريزي. زيرا هر آبي كه املاح آن از حد طبيعي بيشتر يا كمتر باشد براي بتن ريزي مناسب نيست و بتن ساخته شده با آن مقاومت مطلوب را نخواهد داشت. بهترين آب براي ساخت بتن، آب آشاميدني و قابل شرب است. يك بتن ايده آل بتن مصالحي است متشكل از سنگدانه (شن وماسه حدودا 70 درصد) و مابقي آب و سيمان است. بتن بعد از 28 روز به حدود 90 درصد از مقاومت نهايي خود مي رسد و هر آن به مقاومت آن افزوده مي شود تا به مقاومت كامل خود برسد. براي دستيابي به يك بتن ايده آل بايد نسبت آب به سيمان مناسب بوده، دانه بندي استاندارد و مقاومت و سختي كافي سنگدانه ها (شن وماسه) و مخلوط كردن آنها با نسبت هاي تعيين شده نيز بايد بر اساس دستور العمل هاي موجود باشد. استفاده از نوع سيمان (تيپ 1،۲، ۳، 4،۵، ضد سولفات) متناسب با شرايط محيطي و مقاومت مورد نياز مهمترين عامل در كيفيت بتن است، متراكم كردن كامل و هواگيري بتن در هنگام بتن ريزي به كمك لرزاندن بتن در مدت زمان معين براي خروج آب و حباب اضافي بتن و جلوگيري از تخلل (حفره حفره شدن) بتن و در نتيجه كاهش مقاومت آن بعد از گيرش بتن نتيجه اي بي نقص را به همراه خواهد داشت.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : ppt نوع فایل : powerpoint (..ppt) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد اسلاید : 30 اسلاید
قسمتی از متن powerpoint (..ppt) :
آنچه باید در مورد انفلوانزا بدانیم بیماری انفلوانزا؟ بیماری است که عامل آن ویروسی میباشد سه نوع ویروس A ، B و C انفلوانزا داریم نوع A و B در انسان بیماریزا است نوع A به دلیل تغییرات سالانه اهمیت دارد و همه گیری ایجاد میکند نوع A در حیوانات نیز بیماریزا می باشد معرفی بیماری انفلوانزاي انسانی: انفلوانزا به شكل جهان گير (پاندمي)، همه‌گیری (وسيع، كوچك، منطقه‌ای)، همه‌گیری، طغيان و تك گير (اسپوراديك) مشاهده می‌شود. ميزان حمله در همه‌گیری‌هایی كه در اجتماعات بزرگ اتفاق می‌افتد معمولاً بين 10 تا 20 درصد است، در حالي كه در اجتماعات بسته مثل مدرسه‌های شبانه‌روزی و يا خانه سالمندان به 50 درصد و بيشتر می‌رسد. همه‌گیری‌ها در مناطق معتدل معمولاً بيشتر در زمستان و در نواحي گرمسير و اغلب در ماه‌های باراني سال اتفاق می‌افتد. انفلوانزاي پرندگان: انفلوانزا علاوه بر انسان در گونه‌های مختلف پرندگان و بسياري از پستانداران از جمله اسب، خوك و گربهسانان مشاهده می‌شود. به دليل امكان پرواز در پرندگان و تنوع سوشهاي ويروس انفلوانزاي مشاهده شده در پرندگان و خطر انتقال آن به انسان و اثبات بروز پاندمي هاي قبلي با منشأ اين ویروس‌ها، انفلوانزاي پرندگان داراي اهميت خاص میباشد. اهمیت انفلوانزا؟ اهميت انفلوانزا در سرعت انتشار همه‌گیری‌ها، وسعت و تعداد مبتلايان و شدت عوارض آن، به خصوص ذات‌الریه ويروسي و باكتريايي میباشد. در همهگيریهاي بزرگ شكل شديد يا كشنده بيماري بيشتر نزد سالمندان و افرادي كه به دليل عوارض مزمن قلبي، ريوي، كليوي، بیماری‌های متابوليك، كم خوني و يا نارسايي ايمني ناتوان شده‌اند مشاهده می‌شود. برآورد ميزان كشندگي بيماري انفلوانزاي فصلي در جمعيت انساني بين نيم تا يك درصد محاسبه شده و ميزان كشندگي بيماري انفلوانزاي پرندگان در جمعيت انساني حدود 60% میباشد .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
