لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 11 صفحه
قسمتی از متن word (..docx) :
2 جریانهای دریایی مقدمه آب دریا ، دائما در حرکت بوده و این حرکت در بعضی از نقاط ، افقی و در برخی دیگر عمقی و رو به پایین و در بعضی دیگر رو به بالا است. نرخ و آهنگ حرکت ، در نقاط مختلف متفاوت می‌باشد. اما تخمین زده شده است که مخلوط شدن کامل آب تمام اقیانوسها ، در هر 2000 سال یکبار صورت می‌پذیرد. جریانهای اقیانوسی ، بر اثر جزر و مد ، اختلاف چگالی آب دریا در نقاط مختلف و سیستم بادهای زمین ، بوجود می‌آیند. جریانهای جزر و مدی نیروهای جاذبی که بین خورشید ، ماه و زمین عمل می‌کنند، آب اقیانوسهای زمین را به حرکت در آورده و باعث ایجاد جریانهای جزر و مدی می‌شوند. اگر شرایط محلی مناسب باشد، سرعت این جریانها حتی ممکن است به چندین کیلومتر در ساعت برسد. طی جزر و مدهای شدید در سیمور ناروز ، که بین جزیره وان کوور و سرزمین اصلی بریتیش کلمبیا قرار دارد، سرعتهایی معادل 20 کیلومتر د رساعت نیز ثبت شده است. جریانهای جزر و مدی دارای نصف این سرعت ، 2 جریانهای عادی به شمار می‌آیند. جریانهای جزر و مدی نزدیک ساحل ، غالبا به وسیله آرایش توپوگرافیک ساحل و نقاط نزدیک به آن ، محدود شده و از جریانهای جزر و مدی میانه اقیانوس ، قوی‌تر می‌باشند. جریانهای نزدیک ساحل ، با وجود محدودیت حرکتی خود ، معکوس می‌شوند. بدین ترتیب که هنگام مد به طرف خشکی و هنگام جزر به طرف دریا جریان می‌یابند. در وسط آب اقیانوس ، جریانها بسیار ضعیف‌تر بوده و سرعت آنها عموما از یک کیلومتر در ساعت تجاوز نمی‌کند. این جریانها در نیمکره شمالی ، دارای حرکتی دورانی در جهت حرکت عقربه ساعت هستند. جریانهای ثقلی چگالی آب دریا ، همزمان با تغییرات میزان شوری ، دما و مقدار مواد معلق ، از نقطه‌ای به نقطه دیگر تغییر می‌کند. این تغییرات ثقلی ، باعث حرکت آب دریا می‌شوند. بدین ترتیب که آب دارای شوری بالا ، سنگین‌تر از آب دارای شوری پایین بوده و به زیر آن فرو می‌رود. آب سرد و سنگین نیز به زیر آب گرمتر و سبک‌تر و آب گل آلود سنگین نیز به یزر آب صاف و سبک فرو می‌رود 3 . آبی که از میان تنگه جبل‌الطارق جریان می‌یابد، نمایانگر ثقلی است که بر اثر اختلاف در شوری ، پدید آمده‌اند. بدین ترتیب که دو جریان که یکی در بالای دیگری قرار دارد، در دو جهت مخالف بین دریای مدیترانه و اقیانوس اطلس جاری هستند. چگونگی پدید آمدن این جریانها بدین قرار است: دریای مدیترانه که در یک کمربند اقلیمی گرم و خشک قرار دارد، سالانه از طریق تبخیر ، 1،5 متر آب از دست می‌دهد. در نتیجه آب شورتر و سنگین‌تر مدیترانه ، در امتداد کف تنگه به طرف بیرون حرکت کرده و به زیر آب کم نمک‌تر و سبک‌تر اطلس فرو می‌رود و همزمان با این رخداد ، آب سطحی و سبک‌تر اطلس وارد حوضه مدیترانه می‌شود. علت اصلی چرخش آب در بیشترین بخش از مناطق عمیق اقیانوس ، وجود اختلاف دما است. برای نمونه بر اثر این‌گونه تغییرات ، آبی که از مناطق سرد قطب شمال و جنوب منشا می‌گیرد، به آرامی به سمت محیطهای گرمتر نزدیک استوا می‌خزد. آب سرد و نسبتا سنگین قطب شمال ، در نزدیکی گرینلند در آتلانتیک شمالی ، به زیر فرو رفته و می‌توان آن را تا خود را استوا و حتی در ورای آن تا 60 درجه جنوبی ، دنبال کرد. 5 جریانهای سطحی اصلی حرکات اصلی آب در نزدیکی سطح اقیانوس ، در جریانهایی مانند گلف استریم ، جریان ژاپنی و جریانهای استوایی ، رخ می‌دهد. این جریانهای عظیم ، بر اثر عوامل مختلفی بوجود می‌آیند که عبارتند از: جریان بادهای غالب چرخش زمین تغییر در چگالی آب دریا شکل حوضه اقیانوسی جریانهای استوایی ، در دو طرف خط استوا قرار داشته و تقریبا در جهت غرب حرکت می‌کنند. این جریانها ، انرژی خود را از بادهایی بسامان بدست می‌آورند که دائما در جهت شمال شرقی در نیمکره شمالی و جنوب شرقی در نیمکره جنوبی در حال ورزیدن به سمت استوا هستند. جهت غربی این جریانها را می‌توان از روی اثر کوریولیس توضیح داد. چرخش زمین ، باعث می‌شود که اشیا در حال حرکت ، در نیمکره شمالی به راست و در نیمکره جنوبی به چپ انحراف یابند. هنگامی که آب ناشی از بادهای بسامان ، به سمت استوا در حرکت می‌باشد، در نیمکره شمالی به سمت راست (به سمت غرب) و در نیمکره جنوبی به چپ (باز هم به سمت غرب) انحراف می‌یابد. در نتیجه این وضعیت ، جریانهای استوایی شمال و جنوب پدید می‌آیند. با نزدیک شدن این جریانها به آمریکای جنوبی ، یکی به سمت شمال و دیگری به سمت جنوب منحرف می‌شود. علت اصلی این انحراف ، شکل و قالب حوضه‌های اقیانوسی است. با این وجود ، اثر کوریولیس و سطحی اندکی بالاتر اقیانوسها در استوا ، در محلی که بارش از جاهای دیگر بیشتر است، به این امر کمک می‌کند
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 31 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1 به نام خدا جريانهاي برخورد كننده بسياري از عمليات مهندسي كه در بين دو فاز امتزاج ناپذير انجام مي شود بوسيلة انتقال جرم يا انتقال حرارت كنترل مي شوند، بنابراين همواره كوشش مي شود كه تا حد امكان چنين مقاومتهايي را كاهش داد. اصولاً فرايندهاي انتقال حرارت يا جرم در سيستم، گاز-جامد، گاز-مايع، مايع-مايع و جامد-مايع عموماً ممكن است با سه مقاومت سري در نظر گرفتهشوند، كه با فرض يك سيستم قطرة مايع-گاز به عنوان حالت مبنا، ممكن است برحسب خواص سيستم مقاومت هاي زير مؤثر باشند، مقاومت خارجي - External Resistance مقاومت سطح - Surface Resistance ، مقاومت داخلي - Internal Resistance . مقاومت داخلي را ممكن است با كاهش اندازة ذرة فار پيوسته كاهش داد، اگر اين كار امكان پذير نباشد بايد زمان اقامت ذره را در داخل سيستم افزايش داد. كاهش مقاومت خارجي ممكن است از طريق روشهاي زير ميسر گردد. a- افزايش سرعت نسبي بين ذرات و فاز پيوسته كه با افزايش اصطكاك بين فازها نيز مرتبط است b- كاهش ابعاد ذرات كه باعث كاهش ضخامت زير لاية آرام كه كنار سطح تشكيل مي شود، مي گردد. كاهش ابعاد ذرات باعث افزايش ضرايب انتقال ميگردند. 2 c- توزيع يكنواخت فاز پراكنده درون فاز پيوسته. d- اعمال تأثيرات ديگر روي ذرات، مثل نيروهاي اينرسي و سانتريفوژي مقاومت سطح با حذف ناخالصي ها ممكن است به دست آيد. در دهة 60 ميلادي روش بسيار ويژه اي بعنوان جريانهاي برخورد كننده - Impining Streams (IS) توسط [1]Elperin مطرح شد كه روش بسيار مؤثري براي فرايندهاي انتقال جرم و حرارت محسوب مي گردد. انتظار مي رود كه اين سيستم ها بصورت گسترده اي مورد استفاده قرار بگيرند. اين سيستم مي تواند براي سيستم هاي دو فازي مايع-گاز-جامد بكار برود. در اين روش دو جريان در خلاف جهت هم روي يك محور به يكديگر برخورد ميكنند. براي يك جريان نمونة گاز-جامد همانطور كه در شكل 1-1 ديده ميشود دو جريان در وسط (ناحية برخورد) به شدت به هم برخورد مي كنند، بدليل برخورد بين جريانهاي مخالف، يك ناحية نسبتاً باريكي با تلاطم شديد ايجاد مي شود، كه شرايط بسيار مطلوبي را براي افزايش سرعت انتقال جرم و حرارت بوجود ميآورد. علاوه بر اين در اين ناحيه غلظت (تراكم) ذرات بيشترين مقدار است [2]، و بصورت يكنواخت تا نقطة تزريق كاهش مي يابد، اين تكنيك در سيستم هاي گاز-مايع، مايع-مايع و جامد-مايع نيز بكار مي رود. جريان مخالف باعث ورود ذرات به داخل فاز پيوستة مقابل به علت وجود نيروي اينرسي ميشود. بعلت نيروي درگ سرعت ذره 4 ها در فاز مخالف كاهش پيدا مي كند و در نهايت همراه فاز پيوسته بر ميگردد و دوباره به ناحيه برخورد ميرسد و اين عمل تكرار ميگردد. بطور كلي سه حالت ممكن است براي ذرات در سيستم پيش بيايد. اول ممكن است برخي ذرات بصورت رودررو با هم برخورد كنند و در نتيجه سرعت آنها صفر گردد و از سيستم بخاطر نيروي وزن خارج گردند. دوم اينكه گاهي اين برخورد با زاويه صورت بگيرد كه باعث تغيير مسير ذره شده و ذره را از سيستم خارج مي كند. در حالت سوم ذره بدون برخورد وارد جريان فاز پيوسته مقابل مي شود. با توجه به شكل 1-1 ذره در ابتدا هم سرعت فاز گاز ميباشد و سرعت آن ug است وقتي كه ذره وارد فاز مقابل مي شود سرعت نسبي فاز پيوسته و ذره برابر 2ug مي باشد. 1-1 U=ug-(-ug)=2ug بنابراين سرعت نسبي ذره در ابتداي ورود به فاز پيوستة مقابل بيشترين مقدار و برابر 2ug است، با حركت ذره به عمق فاز پيوستة مقابل به علت نيروي درگ رفته رفته از سرعت ذره كاسته مي گردد و سرعت نسبي آن كم مي شود. 1-2 U=Up-(-Ug)=Up+Ug تا اينكه سرعت ذره صفر مي گردد و سپس همراه فاز پيوسته بر مي گردد و سرعت آن افزايش مي يابد، اگرچه در سيستم به علت اتلاف هاي انرژي سرعت ذره رفته رفته كم مي شود، و از سيستم خارج مي شود ولي آمد و رفت هاي متوالي ذره در بين دو فاز باعث افزايش زمان اقامت در سيستم مي شود تا اينكه ذره به علت اتلاف انرژي و يا حالت اول و دوم از سيستم خارج شود. بنابراين براي تعداد ذرات توزيعي از زمان اقامت در سيستم وجود خواهد داشت كه بصورت متوسط باعث بهبود عمليات انتقال در سيستم دو فازي مي 4 گردد. مزاياي جريانهاي برخورد كننده بطور كلي جريانهاي برخورد كننده بعلت شرايط ويژه، سرعت نسبي بالاي فازها، برخورد و نيروهاي برخوردي، افزايش زمان اقامت و تلاطم شديد در ناحيه برخورد باعث بهبود و افزايش پديده هاي انتقال در سيستم مي شوند. افزايش سرعت نسبي U بين فازها كه وارد جريان پيوسته فاز متقابل ميشوند. كه نسبت به راكتورهاي ديگر بسيار بيشتر مي باشد. بعلت حركت نوساني در فاز پيوسته زمان اقامت ذرات در سيستم افزايش مي يابد. سطح مؤثر تماس براي انتقال جرم و حرارت برابر سطح واقعي ذرات است، اين حالت در دستگاههاي ديگر وجود ندارد زيرا سطح تماس مؤثر كمتر از سطح واقعي ذرات است. جريان آشفته ايجاد شده در ناحية برخورد باعث افزايش ضرايب انتقال حرارت و جرم مي شود.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
