لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 24 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
بسم الله الرحمن الرحيم اعتکاف تمرين انقطاع از غير وجود آدمي، همانند پاره خطي است که از دو سو، تا بي نهايت، قابل امتداد است و انسان مختار، بر سر دو راهي انتخاب، ناگريز از گزينش است. آيا به سوي فلاح برود و يا راه ضلالت را در پيش گيرد؟ در اين ميان، عده اي فلاح را برگزيده و در رسيدن به مقصد، از هيچ کوششي دريغ نمي ورزند. در اين مسير، معتکفان تا بدانجا پيش مي روند که زمزمه زيباي "اِلهي هَب لِي کَمالَ الاِنقِطاعَ اِلَيکَ" به گوش جان مي شنوند. پس خدايا به من کمال انقطاع به سوي خود را هديه کن؛ يعني همان رستگاري واقعي و فلاح حقيقي را. لذا اعتکاف و خلوت گزيني در منزل دوست نخستين گام براي رسيدن به اين مقصد بزرگ انساني است. در بيابان، گر به شوق کعبه خواهي زد قدم/ سرزنشها گر کند خار مغيلان غم مخور تعريف اعتکاف کلمه اعتکاف از ريشه عکف است. اهل لغت براي اين ريشه، معاني ذکر نموده اند: رويکرد به چيزي با توجه و مواظبت، محبوس و متوقف کردن چيزي، اقبال و ملازمت بر چيزي از روي تعظيم و بزرگداشت آن، التزام به يک مکان و اقامت در آن. (بقره2/125 ، اعراف7/138 ،طه20/97 ، شعرا26/71 ، حج22/25 ، فتح 48/25) تعاريف بالا را مي توان، دريک تعريف خلاصه کرد: "اعتکاف به معني اقامت گزيدن درجايي است بطوري که فرد معتکف خود را محبوس و ملتزم به آن مکان بداند و اين التزام ناشي از اهميت و عظمت آن موضع باشد." لذا آنچه سبب تفاوت بین اعتکاف وسايراقامتها ميشود اين است که دراعتکاف، يک نحوه توجه و رويکردي وجود دارد که مانع اشتغال فرد به اموری غيرازآنچه که به او روي کرده ميشود. تعريف اصطلاحي اعتکاف: امام خميني (ره) در تعريف اعتکاف ميگويند: "وَ هُوَ اللَّبَثُ فِي المَسجِدِ بِقَصدِ التَعّبُدِ بِهِ وَ لا يعتَبَرُ فِيه ضَمُّ قَصدِ عِبادَةٍ اُخري خارِجَةً عَنهُ وَ اِن کانَ هُو الاَحوِط؛ اعتکاف، ماندن در مسجد به نيت عبادت است وقصد عبادت ديگر، درآن معتبر نيست. اگرچه احتياط مستحب نيت عبادتي ديگر، درکنار اصل ماندن ميباشد. ارکان اعتکاف: ارکان عبادت يعني اجزايي که اگر عمداً يا سهوا ترک شوند، آن عبادت باطل ميشود. اعتکاف نيز ارکاني دارد که عبارتند از 1) نيت؛ 2) توقف در مسجد جامع شهر يا مساجد چهار گانه معروف؛ 3 )کمتر از سه روز نبودن اعتکاف؛ 4) روزه دار بودن معتکف در ايام اعتکاف. پيشينه اعتکاف اعتکاف عبادتي است که در اديان ديگر نيز وجود دارد. اما آيا اعتکاف در آن اديان، همانند اعتکاف در اسلام است يا کيفيت و شرايط اعتکاف در آنها فرق مي کند؟ به درستي معلوم نيست که اعتکاف در اديان ديگر، داراي چه شرايطي بوده، بويژه اينکه با تحريف اديان آسماني قبل از اسلام، بسياري از عبادات آنها، به فراموشي سپرده شده و جز صورتي بيروح از آنها باقي نمانده است.آنچه از قرآن به صراحت دريافت ميشود اصل وجود عبادتي بنام اعتکاف است که در بسياري از اديان الهي، از جمله اسلام، و جود داشته است و اما چه کيفيتي وچه شرايطي، اطلاعي دردست نيست. آيا رهبانيت در مسيحيت همان اعتکاف است؟ رهبانيت به معني خلوت نشيني، گوشه گيري و پرهيز از دنيا و پرداختن به عبادت . اموري همچون خدمت به بيماران صعب العلاج و امثال آن از رايجترين آداب آيين مسيحيت بشمار مي رود که در ظاهر شباهتهايي با اعتکاف دارد. قرآن بوجود اين عمل در بین مسيحيان اشاره نموده و بطور ضمني آنرا تأئيد مي نمايد. "وَ جَعَلنا فِي قُلوبِ الذّينَ اتَّبَعُوهُ رَأفَةً وَ رَحمَةً وَ رَهبانِيةً اِبتَدَعوُها ما کَتََبناها عَلَيهِم و در قلبهاي کساني که از مسيح پيروي ميکنند، رأفت و رحمت و رهبانيت قرارداديم، عملي که خود بدان دست زدند و ما آنرا برآنان واجب ننموديم (حديد: 27) با توجه بمعناي آيه معلوم ميشود که رهبانيت عبادتي است که پايه گذاري و جعل آن از سوي مسيحيان بوده که براي قرب بيشتر به خدا به آن عمل ميکردند و حال آنکه اعتکاف يک عبادت شرعي در اديان سابق بوده است. با دقت در حوادث تاريخي، درمي يابيم که مسيحيان مؤمن براي پرستش خدا و درامان ماندن از آزار يهوديان و بت پرستان، گوشه هاي خلوت را انتخاب و به راز و نياز با پروردگار مشغول مي شدند. جريان اصحاب کهف ازاين قرار است. اعتکاف در اديان ديگر کسي به درستي نمي داند که اين عبادت، از چه زماني آغاز و کيفيت اجزا و شرايط آن در بدو شکل گيري چه چيزهايي بوده است. همانقدر مي دانيم که خداوند در قرآن به پيامبر بزرگ خود ابراهيم خليل الله و پسرش اسماعيل (ع) دستور مي دهد که خانه مرا پاک کنيد از براي طواف کنندگان و معتکفان و نمازگزاران. پس يقيناً اين عبادت در آن زمان وجود داشته و مورد رضايت خداوند نيز بوده است. براي وضوح مطلب، نظري به پيشينه اعتکاف افکنده و رد پاي آن را تا امروز پي مي گيريم. با توجه به آيه 125 سوره بقره، نتيجه مي گيريم که اعتکاف عملي بوده که در شريعت ابراهيم از مناسک و عبادات الهي محسوب ميشده است. البته کيفيت مناسک آن معلوم نيست و پيروان ايشان به اين عمل مبادرت مي ورزيدند و لذا ابراهيم و اسماعيل (ع) از طرف خداوند موظف شده بودند تا محيط لازم را براي برپايي اين مراسم مهيا سازند. واگذاري اين مسؤوليت به آنها، گواه بزرگي بر اهميت عباداتي چون حج، اعتکاف و نماز در پيشگاه خدا است. علامه مجلسي به نقل از مرحوم طبرسي مي نويسد: سليمان در مسجد بيت المقدس اعتکاف مي کرد. آب و خوراک براي آن حضرت فراهم مي شد و او در آنجا به عبادت مي پرداخت. حضرت موسي (ع) با آنکه مسؤوليت سنگين رهبري امت را به دوش داشت، براي مدتي آنان را ترک و براي خلوت با محبوب خويش به خلوتگاه کوه طور ميشتافت. او در پاسخ به پرسش خدا که فرمود: چرا قوم خود را رها کردي و با عجله به سوي ما شتافتي؟ عرض کرد: خدایا به سوي تو آمدم تا از من راضي شوي (طه 83 و84). بيت المقدس از مکانهايي بود که همواره عده زيادي از انسانها، جهت اعتکاف درآن گرد مي آمدند و به راز و نياز با پروردگار مشغول مي شدند. بزرگ اين گروه، حضرت زکريا (ع) بود و از جمله کساني که در امراعتکاف سرپرستي مينمود مريم (ع) بود. "وَ کَفّلَها زَکَريا کُلَّما دَخَلَ عَلَيها زَکَريا المِحرابَ وَجَدَ عِندَها رِزقا ًکفالت او (مريم) را زکريا بر عهده گرفت و هرزمان که بمحل عبادت او ميرفت براي او غذايي مهيا ميديد (عمران :37)." از قرآن مجيد (مريم:16و 17) استفاده مي شود که حضرت مريم (ع) آنگاه که به افتخار ملاقات با فرشته الهي نايل آمد از مردم بريده بود و در خلوت به سر مي برد. علامه طباطبائي ميفرمايد: گويا مقصود ازدوري مريم ازمردم، بريدن ازآنان و روي آوردن به اعتکاف براي عبادت بوده است. طبق روايات اهل سنت، در دوران جاهليت هم عملي به عنوان اعتکاف در ميان مردم رايج بوده است و مردم توسط اين عمل به خداي خود تقرب مي جسته اند.اجداد پيامبر(ص) از پيروان دين حنيف بشمار ميروند. اعتکاف درغارها و بيابانها و کوهها، به عده اي از اين حنفاء نسبت داده شده است. آنان در جاهاي خلوتي که از مردم دور بود به اعتکاف پرداخته و جز جهت نيازهاي ضروري، ازآن خارج نميشدند و درآن اماکن به عبادت و تأمل و تفکر در هستي پرداخته و در جستجوي راستي و حقيقت بودند. آنها در آن اماکن خاموش و آرام مثل غار حراء، به عبادت مشغول مي شدند. پيامبر (ص) نيز مانند اجداد خود بر دين حنيف يعني دين حضرت ابراهيم (ع) بود و عبادات متداول آن دين از جمله اعتکاف را برپا ميداشت. قبل از بعثت ، غار حراء محل عبادت و راز و نياز بود، حضرت نيز به اعتکاف در آن مکان مشغول ميشدند و در انديشه سرنوشت بشريت فرو مي‌رفتند. اعتکاف در اسلام: سيره پيامبر پيامبر اسلام (ص) هر از چند گاهي به دور از غوغاي مکه و سروصداي مردم و هياهوي بت پرستان، خود را به غار حراء مي رسانيد و به پرستش معبود حقيقي مشغول ميشد. در شبي درحالي که محمد (ص) معتکف کوي دوست بود، صدايي شنيد. آري جبرئيل از آسمانها جواب همه پرسشهاي پيامبر (ص) را در دفتري از نور به زمين آورده بود؛ دفتري که نسخه شفا بخش همه بود. "اي انسان براستي موعظه اي از سوي پرودگارت براي شما آمده و آن شفاي دردهاي شما و هادي و رحمتي براي عالميان است. (يونس:57)" بعد ازهجرت، پيامبر فرصتي دوباره مييابد تا به اعتکاف روي آورد وخلوتي با خداي خود داشته باشد. اينبار اعتکاف را درمسجد النبي پي مي‌گيرد. مدينه هرگز زمزمه هاي عاشقانه پيامبر(ص) را فراموش نميکند. هنوز تموج صداي اوازلابلاي ستونهاي مسجد النبي، بگوش ميرسد. امام صادق (ع) ميفرمايد: چون دهه آخر ماه مبارک رمضان فرا مي رسيد، پيامبر در مسجد معتکف مي شد. درون مسجد خيمه اي ازجنس مو براي ايشان برپا ميکردند تا در آن خيمه به عبادت خداي خود قيام کند. عبادتي فراتر، از عبادتهاي روزهاي قبل. چون جنگ بدر درماه رمضان واقع شد و پيامبر (ص) موفق به برپايي اعتکاف نشد؛ لذا قضاي آن را در سال بعد به جاي آورد. از امام صادق (ع) روايت است: "بدر در ماه رمضان واقع شد. پس پيامبر (ص) اعتکاف ننمود؛ از اين رو، در سال بعد 20 روز اعتکاف نمودند، 10 روز براي همان سال و 10 روز براي قضاي سال قبل. محمد بن ابي بکر دردوراني که از طرف اميرالمؤمنين (ع) والي مصر بود، طي نامه اي ازامام علي (ع) مسائلي را سؤال کرد وامام (ع) درپاسخ ضمن تأکيد بر اموري چند، شيوه اعتکاف پيامبر (ص) را اينگونه بيان نمودند: در هنگام اعتکاف، از سقف مسجد باران بر سر و روي پيامبر (ص) ميريخت به طوري که آثار گل و لاي، در جايگاه سجده پيامبر آشکار ميشد. امام حسن (ع) و امام حسين (ع) نيز به سنت اعتکاف عمل نموده و آن را زنده نگه ميداشتند. در حديث آمده است که امام حسن مجتبي (ع) با آنکه درحال اعتکاف بودند، براي رفع حاجت برادر ديني خود اقدام و او را از مشکل مالي نجات دادند.امام سجاد (ع) به نقل ازپدرش و ايشان هم از رسول اکرم (ص) ميفرمايند: "هر کس که در ماه رمضان ده روز معتکف شود ارزش آن معادل دو حج و دو عمره است". از امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) و امام موسي کاظم (ع) و امام رضا (ع) نيز رواياتي متعددي درشرايط، آداب، فضل، شرافت، ثواب و کيفيت اعتکاف پيامبراکرم (ص) وارد شده است. امام صادق (ع) مانند نبي اکرم (ص) درمسجد النبي معتکف ميشدند. از زمان شکل گيري جامعه اسلامي و برپايي احکام الهي، سنت اعتکاف همواره مورد توجه مسلمين قرار داشته است. مسجد الحرام و مسجد النبي از مهمترين مکانهاي اقامه اعتکاف بوده و هستند. همه ساله خيل عظيمي از مسلمين از سراسر دنيا به اين دو شهر مقدس آمده، خود را در درياي بي کران رحمت الهي غوطه ور مي کنند و از قعر آن مرواريدهاي زيباي مغفرت و رحمت را استخراج مي نمايند. يکي ديگر از مراکز مهم اعتکاف، کشور عراق است. مسجد کوفه و مسجد بصره، دو مسجد از چهار مسجدي هستند که اعتکاف در آنها به طور قطع مقبول است. آري مسجد کوفه که همچون صدفي، گوهر خاطرات علي (ع) را در خود حفظ کرده و همه ساله در دهه آخر ماه مبارک رمضان انبوه شيعيان را در خود جاي مي دهد.بسياري از عالمان بزرگ شيعي، به همراه مردم در اين مراسم الهي شرکت مي کنند. عالم بزرگ شيعي مولي احمد اردبيلي مشهور به مقدس اردبيلي نيز اين سنت را برپا ميداشت. دراحوالات ايشان آمده: درسالهاي گراني، مقدس اردبيلي هرچه خوراکي درمنزل داشت بين فقرا تقسيم ميکند و براي خود نيز سهمي مثل فقرا بر ميدارد. دراين ميان همسرش با او تندي نموده و ميگويد: "در مثل چنين سالي فرزندان خود را فقير ميگذاري تا ناچار شوند از ديگران کمک بگيرند". آن مرحوم چيزي نگفت و برخاست و براي اعتکاف به مسجد کوفه رفت و معتکف شد و به دعا و عبادت پرداخت. روز دوم اعتکاف شخصي مقداري گندم اعلا و آرد نرم به خانه آن مرحوم آورد و گفت: "صاحب منزل اينها را برايتان فرستاده و خودش در مسجد کوفه معتکف است". پس از پايان اعتکاف، که مولي احمد به خانه آمد، همسرش به او گفت: آذوقه اي که بوسيله آن عرب فرستاده بوديد بسيار عالي بود. مقدس اردبيلي هنگاميکه اين سخنان را شنيد به حمد و سپاس خدا پرداخت و با اين عمل خود به ديگران فهماند کسي که براي مريم (ع) درحال اعتکاف و براي فاطمه زهرا (ع) آذوقه ميفرستد، مؤمن به درگاه خويش را هم فراموش نميکند و با او نيز همان معامله را ميکند که با اين بزرگواران نموده است. اعتکاف در ايران سنت اعتکاف در طول تاريخ درايران ، برپا ميشده ولي ازپيشينه آن در ايران، قبل از دوران صفويه، چيز زيادي دردست نيست . آنچه بصورت مستند وجود دارد برپايي اين سنت الهي در دوران صفويه ميباشد که به همت بلند شيخ لطف الله و شيخ بهائي، در دو پايتخت صفويه، يعني قزوين و اصفهان صورت گرفته است. شيخ لطف اله، بسيار مورد توجه و عنايت شيخ بهائي بوده تا آنجا که شيخ،مردم را دربرخی از مسائل شرعي به شيخ لطف اله ارجاع ميداده است. شاه عباس، مسجد شيخ لطف اله را دراصفهان به نام اين عالم بزرگ و براي اقامه نماز توسط ايشان ساخت. شيخ لطف اله تا پايان عمر درکنار همان مسجد ساکن بود و در آن مسجد نماز جمعه را اقامه نمود. اين عالم سخت کوش به برپايي سنت اعتکاف،اهتمامي ويژه داشت. کتاب الرسالة الاعتکافيه ازآثار اوست. شيخ بهائي اهتمام ويژه اي به امر اعتکاف، در ايران داشت. او در کنار شيخ لطف اله به ترويج اين سنت همت گمارد. شيخ لطف الله، درباره شيخ بهائي ميگويد: "شيخ بهائي نيز در برپايي مراسم اعتکاف، نقش داشته است".
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 20 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
بسمه تعالي كلاً در تاريخ انسان تا قرن اخير، شما به سادگي يا بايد آمادگي جسماني كسب مي‌كرديد و يا نمي‌توانستيد به زندگي ادامه دهيد. زندگي كردن نيازمند كار جسماني ، حركت و فعاليت بود. نظريه‌اي كه دويدن يا طناب زدن را پيشنهاد مي‌كند، براي افرادي كه 14 ساعت در يك روز با كار سخت روي يك زمين زراعت مي‌كردند، يا به شكار مي‌رفتند، يا براي آمادگي از بلاهاي ممكن از خود محافظت مي‌كردند، بي معني به نظر مي‌رسيد. بنابراين، حالا با غوطه ور شدن در زندگي ماشيني و اتوماتيك ، اكثر قريب به اتفاق ما بايد تلاش آگاهانه‌اي براي استفاده از بدنمان در كارهايي كه نياز به كاربرد نيرو دارد، داشته باشيم. ما هم‌چنين بايد راجع به نوع زندگي مورد نظرمان، اولويت‌هايمان، پول جيبمان، و اين‌كه كدام فعاليت هوازي بهترين است تا آن را دنبال كنيم، تصميم بگيريم. ضربان قلب در هنگام تمرين TRAINING HEART RATE هر نوع فعاليت هوازي را كه شما انتخاب كنيد، ضربا قلب را بايد 60 تا 75 درصد حداكثرش بالا ببرد. اين شكل ضربان در هنگام تمرين شما، آسان تعيين ميشود. متخصص تمرين بدني، كاورت بايلي (COVERT BAILEY) در كتاب بي‌نظير خود در مورد تمرين «آمادگي يا چاقي» روش انجام آن راچنين توصيف مي‌كند: ضربان قلب در حال استراحت خود را پيدا كنيد سه يا چهار بار در روز، وقتي‌كه كاملاً نشسته‌ايد، ضربان نبض خود را از روي سرخرگ نزديك پا قاعدة شصت مچ دست، براي 15 ثانيه بگيريد. با ضرب كردن عدد به‌دست آمده در 4 ،ضربان نبض در حال استراحت شما به‌دست مي‌آيد. اعدادي را كه در طول روز به اين شكل به‌دست آورده‌ايد، جمع كنيد و بر تعداد آنها تقسيم كنيد. عددي كه حاصل ميشود ميانگين ضربان قلب شما در حال استراحت است. سپس آن را اينجا بنويسيد: ضربان قلب در حال استراحت: ….. محاسبه حداكثر ضربان قلب شما اين عمل به سادگي با تفريق سن شما از عدد 220 انجام مي‌گيرد. اين عمل به شما عددي خواهد داد كه دلالت بر سريع‌ترين ضرباني دارد كه قلب شما در حال سلامتي در اين سن مي‌تواند بزند (شما هرگز نبايد در اين سطح تمرين كنيد!). آن را اينجا بنويسيد: حداكثر ضربان قلب ……...….. سطح تمرين شما YOUR TRAINING LEVEL حالا شما مي‌توانيد ضربان قلب در حال تمرين خود را محاسبه كنيد؛ سطح ايده‌آلي كه براي حمل فرآورده‌هاي ناشي از فعاليت تمريني به بيرون، قلبتان بايد بزند. شما بايد يك ضربان قلب تمريني دقيقي به وسيله كم كردن ضربان قلب در حال استراحتتان از حداكثر ضربان قلب، ضرب در 65 درصد (به اين صورت ، 65 درصد آن به دست مي‌آيد) محاسبه كنيد. سپس عدد بدست آمده را با ضربان قلب در حال استراحت خود جمع كنيد. اين به شما سطح تمريني خواهد داد كه بايد به خاطر بسپاريد و در تمرين به كار ببريد. آنرا ا ين‌جا بنويسيد: سطح تمرين ……………… مثال سطح تمرين اگر 45 ساله هستيد و ضربان قلب در حال استراحت شما 70 است، بنابراين محاسبة سطح تمرين شما به اين صورت انجام مي‌گيرد: 175=45 – 220 25/68 = 65/0 × (70 – 175) 25/138 = 70 + 25/68 در اين صورت سطح تمريني شما بايد زير 138 (براي راحتي بيشتر 140 گفته ميشود) ضربه در دقيقه باشد تا بيشترين فوايد را از تمرين كسب كنيد. سپس هنگامي‌كه به طور فعال در حال انجام تمرين هستيد، بايستيد و ضربان نبض خود را براي 15 ثانيه بررسي كنيد و در عدد 4 ضرب كنيد تا ببينيد كه آيا آن در اين سطح است. اگر 10 ضربه در دقيقه از سطح ايده‌آل كمتر باشد، پس نيازمند تلاش بيشتري هستيد. اگر 10 ضربه سريع‌تر بزند، تلاش خود را كمتر كنيد چون شما به سختي كار مي‌كنيد. شروع كنيد GETTING STARTED هر فعاليت هوازي كه شما انتخاب كنيد، شنا كردن، پارو زدن، دوچرخه سواري، رقص، دويدن ، طناب زدن، يا هر چيز ديگر، نكته مهمي است كه شما مي‌توانيد به عنوان روشي براي آمادگي جسماني در زندگي خود دنبال كنيد تا به عنوان سرگرمي آن را انجام دهيد. وقتي‌كه مرتب كارتان را انجام داده باشيد، به طور نسبتاً آساني پيشرفت شما به نمايش در مي‌آيد و مي‌دانيد كه وقتي تلاش‌بيشتري براي بازده‌كار داشته‌باشيد، نيازمند كسب‌سطح فوق‌العاد‌ه‌اي از آمادگي جسماني خواهيد بود. شگفت زده خواهيد شد كه چقدر سريع اين اتفاق خواهد افتاد. صرف‌نظر از نوع فعاليت هوازي كه در حال انجام آن هستي، اصول مشابهي وجود دارد. شما نيازمند حداقل سه بار تمرين در هفته براي حداقل نيم ساعت در هر بار هستيد و در صورت امكان، 5 يا 6 بار در هفته تمرين كنيد. مقررات را به طور منظم رعايت كنيد KEEP IT REGULAR اگر نمي‌توانيد قانونمند تمرين كنيد، بهتر است كه اصلاً تمرين نكنيد. كار كردن در تعطيلات آخر هفته يا هر وقتي كه هيجان زده هستيد، اساساً خطرناك است، خصوصاً اگر شما بالاي چهل سال سن داريد. اگر مريض هستيد يا شديداً احساس خستگي مي‌كنيد ، صحيح آن است كه به طور موقت تمرين را كنار بگذاريد. اما به طور قانونمند (حداقل دوبار ، و ترجيحاً 4 تا 5 بار در هفته) تمرين لازم است تا دوباره آن فوايدي را كه به دست آورده بوديد، ابقاء نمائيد. اگر شما اين كار را به طور مرتب ادامه ندهيد، آنچه را كه در مراحل آمادگي جسماني پويا به دست آورده‌ايد، از دست خواهيد داد. سخت نگيريد GO EASY اگر امتيازات كسب شده در تست آمادگي جسماني خود را ضعيف ملاحظه كرديد، نيازمند شروعي بسيار ملايم خواهيد بود. شايد شنا كردن، يا پياده روي، يا به آرامي طناب زدن خوب باشد. بنابراين شما مي‌توانيد در پي افزايش يك شتابي در فعاليتتان باشيد كه ضربان قلب شما را در سطحي كه برايتان مناسب است، حفظ كند. دردهاي سينه – علامت خطر CHEST PAINS THE DANGER SIGNAL هرگاه به طور ناگهاني دردي در سينه خود ملاحظه نموديد، بايد تمرين را متوقف كنيد و فوراً در پي درمان پزشكي باشيد. علائم خطر : · آيا تنفس‌هاي كوتاهي داريد، نفس نفس زدن، حتي درملايم‌ترين تلاش؟ · آيا وقتي كه در حال قدم زدن معمولي هستيد، در ناحيه اندام تحتاني خود احساس درد مي‌كنيد؟ · آيا قوزك پاهاي شما اغلب به صورت متورم است؟ · آيا هرگز از ناراحتي قلبتان گله‌مند بوده‌ايد؟ . آيا در هنگام اجراي هرگونه فعاليت شديدي، احساس درد در سينة خود كرده‌ايد؟ چه توقعي داريد؟ WHAT TO EXPECT? وقتي كه هر برنامه تمرين هوازي را شروع مي‌كنيد ، برخي تغييرات جالب بوجود خواهد آمد. براي مثال، بعضي افراد براي چند روز در هر دو حالت ذهني و جسمي احساس خستگي مي‌كنند. اين امر به اين دليل است كه منحني توان و قدرت عضلاني ، در يك خط طولي، با شروع يك برنامة تمرين پر قدرت آغاز نمي‌گردد. اين زماني است كه بدن شما با اضافه كاري كه به آن عادت نداشته، در حال سازگار شدن است (معمولاً در حدود يك هفته). پيش از اين‌كه وضعيت بهتري پيدا كنيد، هم‌چنان در حالت نامطلوبي باقي مي‌ماند. خوب است كه اين حالت را به خاطر بسپاريد؛ زيرا كه داشتن اين حالت، در زماني‌كه احتمال وقوع آن باشد، شما را در جلوگيري از دلسرد شدن، و رو گرداندن از تكميل برنامه، پيش از آن‌كه فوايد آن را مشاهده كنيد، كمك خواهد نمود.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 24 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
بسم الله الرحمن الرحيم اعتکاف تمرين انقطاع از غير وجود آدمي، همانند پاره خطي است که از دو سو، تا بي نهايت، قابل امتداد است و انسان مختار، بر سر دو راهي انتخاب، ناگريز از گزينش است. آيا به سوي فلاح برود و يا راه ضلالت را در پيش گيرد؟ در اين ميان، عده اي فلاح را برگزيده و در رسيدن به مقصد، از هيچ کوششي دريغ نمي ورزند. در اين مسير، معتکفان تا بدانجا پيش مي روند که زمزمه زيباي "اِلهي هَب لِي کَمالَ الاِنقِطاعَ اِلَيکَ" به گوش جان مي شنوند. پس خدايا به من کمال انقطاع به سوي خود را هديه کن؛ يعني همان رستگاري واقعي و فلاح حقيقي را. لذا اعتکاف و خلوت گزيني در منزل دوست نخستين گام براي رسيدن به اين مقصد بزرگ انساني است. در بيابان، گر به شوق کعبه خواهي زد قدم/ سرزنشها گر کند خار مغيلان غم مخور تعريف اعتکاف کلمه اعتکاف از ريشه عکف است. اهل لغت براي اين ريشه، معاني ذکر نموده اند: رويکرد به چيزي با توجه و مواظبت، محبوس و متوقف کردن چيزي، اقبال و ملازمت بر چيزي از روي تعظيم و بزرگداشت آن، التزام به يک مکان و اقامت در آن. (بقره2/125 ، اعراف7/138 ،طه20/97 ، شعرا26/71 ، حج22/25 ، فتح 48/25) تعاريف بالا را مي توان، دريک تعريف خلاصه کرد: "اعتکاف به معني اقامت گزيدن درجايي است بطوري که فرد معتکف خود را محبوس و ملتزم به آن مکان بداند و اين التزام ناشي از اهميت و عظمت آن موضع باشد." لذا آنچه سبب تفاوت بین اعتکاف وسايراقامتها ميشود اين است که دراعتکاف، يک نحوه توجه و رويکردي وجود دارد که مانع اشتغال فرد به اموری غيرازآنچه که به او روي کرده ميشود. تعريف اصطلاحي اعتکاف: امام خميني (ره) در تعريف اعتکاف ميگويند: "وَ هُوَ اللَّبَثُ فِي المَسجِدِ بِقَصدِ التَعّبُدِ بِهِ وَ لا يعتَبَرُ فِيه ضَمُّ قَصدِ عِبادَةٍ اُخري خارِجَةً عَنهُ وَ اِن کانَ هُو الاَحوِط؛ اعتکاف، ماندن در مسجد به نيت عبادت است وقصد عبادت ديگر، درآن معتبر نيست. اگرچه احتياط مستحب نيت عبادتي ديگر، درکنار اصل ماندن ميباشد. ارکان اعتکاف: ارکان عبادت يعني اجزايي که اگر عمداً يا سهوا ترک شوند، آن عبادت باطل ميشود. اعتکاف نيز ارکاني دارد که عبارتند از 1) نيت؛ 2) توقف در مسجد جامع شهر يا مساجد چهار گانه معروف؛ 3 )کمتر از سه روز نبودن اعتکاف؛ 4) روزه دار بودن معتکف در ايام اعتکاف. پيشينه اعتکاف اعتکاف عبادتي است که در اديان ديگر نيز وجود دارد. اما آيا اعتکاف در آن اديان، همانند اعتکاف در اسلام است يا کيفيت و شرايط اعتکاف در آنها فرق مي کند؟ به درستي معلوم نيست که اعتکاف در اديان ديگر، داراي چه شرايطي بوده، بويژه اينکه با تحريف اديان آسماني قبل از اسلام، بسياري از عبادات آنها، به فراموشي سپرده شده و جز صورتي بيروح از آنها باقي نمانده است.آنچه از قرآن به صراحت دريافت ميشود اصل وجود عبادتي بنام اعتکاف است که در بسياري از اديان الهي، از جمله اسلام، و جود داشته است و اما چه کيفيتي وچه شرايطي، اطلاعي دردست نيست. آيا رهبانيت در مسيحيت همان اعتکاف است؟ رهبانيت به معني خلوت نشيني، گوشه گيري و پرهيز از دنيا و پرداختن به عبادت . اموري همچون خدمت به بيماران صعب العلاج و امثال آن از رايجترين آداب آيين مسيحيت بشمار مي رود که در ظاهر شباهتهايي با اعتکاف دارد. قرآن بوجود اين عمل در بین مسيحيان اشاره نموده و بطور ضمني آنرا تأئيد مي نمايد. "وَ جَعَلنا فِي قُلوبِ الذّينَ اتَّبَعُوهُ رَأفَةً وَ رَحمَةً وَ رَهبانِيةً اِبتَدَعوُها ما کَتََبناها عَلَيهِم و در قلبهاي کساني که از مسيح پيروي ميکنند، رأفت و رحمت و رهبانيت قرارداديم، عملي که خود بدان دست زدند و ما آنرا برآنان واجب ننموديم (حديد: 27) با توجه بمعناي آيه معلوم ميشود که رهبانيت عبادتي است که پايه گذاري و جعل آن از سوي مسيحيان بوده که براي قرب بيشتر به خدا به آن عمل ميکردند و حال آنکه اعتکاف يک عبادت شرعي در اديان سابق بوده است. با دقت در حوادث تاريخي، درمي يابيم که مسيحيان مؤمن براي پرستش خدا و درامان ماندن از آزار يهوديان و بت پرستان، گوشه هاي خلوت را انتخاب و به راز و نياز با پروردگار مشغول مي شدند. جريان اصحاب کهف ازاين قرار است. اعتکاف در اديان ديگر کسي به درستي نمي داند که اين عبادت، از چه زماني آغاز و کيفيت اجزا و شرايط آن در بدو شکل گيري چه چيزهايي بوده است. همانقدر مي دانيم که خداوند در قرآن به پيامبر بزرگ خود ابراهيم خليل الله و پسرش اسماعيل (ع) دستور مي دهد که خانه مرا پاک کنيد از براي طواف کنندگان و معتکفان و نمازگزاران. پس يقيناً اين عبادت در آن زمان وجود داشته و مورد رضايت خداوند نيز بوده است. براي وضوح مطلب، نظري به پيشينه اعتکاف افکنده و رد پاي آن را تا امروز پي مي گيريم. با توجه به آيه 125 سوره بقره، نتيجه مي گيريم که اعتکاف عملي بوده که در شريعت ابراهيم از مناسک و عبادات الهي محسوب ميشده است. البته کيفيت مناسک آن معلوم نيست و پيروان ايشان به اين عمل مبادرت مي ورزيدند و لذا ابراهيم و اسماعيل (ع) از طرف خداوند موظف شده بودند تا محيط لازم را براي برپايي اين مراسم مهيا سازند. واگذاري اين مسؤوليت به آنها، گواه بزرگي بر اهميت عباداتي چون حج، اعتکاف و نماز در پيشگاه خدا است. علامه مجلسي به نقل از مرحوم طبرسي مي نويسد: سليمان در مسجد بيت المقدس اعتکاف مي کرد. آب و خوراک براي آن حضرت فراهم مي شد و او در آنجا به عبادت مي پرداخت. حضرت موسي (ع) با آنکه مسؤوليت سنگين رهبري امت را به دوش داشت، براي مدتي آنان را ترک و براي خلوت با محبوب خويش به خلوتگاه کوه طور ميشتافت. او در پاسخ به پرسش خدا که فرمود: چرا قوم خود را رها کردي و با عجله به سوي ما شتافتي؟ عرض کرد: خدایا به سوي تو آمدم تا از من راضي شوي (طه 83 و84). بيت المقدس از مکانهايي بود که همواره عده زيادي از انسانها، جهت اعتکاف درآن گرد مي آمدند و به راز و نياز با پروردگار مشغول مي شدند. بزرگ اين گروه، حضرت زکريا (ع) بود و از جمله کساني که در امراعتکاف سرپرستي مينمود مريم (ع) بود. "وَ کَفّلَها زَکَريا کُلَّما دَخَلَ عَلَيها زَکَريا المِحرابَ وَجَدَ عِندَها رِزقا ًکفالت او (مريم) را زکريا بر عهده گرفت و هرزمان که بمحل عبادت او ميرفت براي او غذايي مهيا ميديد (عمران :37)." از قرآن مجيد (مريم:16و 17) استفاده مي شود که حضرت مريم (ع) آنگاه که به افتخار ملاقات با فرشته الهي نايل آمد از مردم بريده بود و در خلوت به سر مي برد. علامه طباطبائي ميفرمايد: گويا مقصود ازدوري مريم ازمردم، بريدن ازآنان و روي آوردن به اعتکاف براي عبادت بوده است. طبق روايات اهل سنت، در دوران جاهليت هم عملي به عنوان اعتکاف در ميان مردم رايج بوده است و مردم توسط اين عمل به خداي خود تقرب مي جسته اند.اجداد پيامبر(ص) از پيروان دين حنيف بشمار ميروند. اعتکاف درغارها و بيابانها و کوهها، به عده اي از اين حنفاء نسبت داده شده است. آنان در جاهاي خلوتي که از مردم دور بود به اعتکاف پرداخته و جز جهت نيازهاي ضروري، ازآن خارج نميشدند و درآن اماکن به عبادت و تأمل و تفکر در هستي پرداخته و در جستجوي راستي و حقيقت بودند. آنها در آن اماکن خاموش و آرام مثل غار حراء، به عبادت مشغول مي شدند. پيامبر (ص) نيز مانند اجداد خود بر دين حنيف يعني دين حضرت ابراهيم (ع) بود و عبادات متداول آن دين از جمله اعتکاف را برپا ميداشت. قبل از بعثت ، غار حراء محل عبادت و راز و نياز بود، حضرت نيز به اعتکاف در آن مکان مشغول ميشدند و در انديشه سرنوشت بشريت فرو مي‌رفتند. اعتکاف در اسلام: سيره پيامبر پيامبر اسلام (ص) هر از چند گاهي به دور از غوغاي مکه و سروصداي مردم و هياهوي بت پرستان، خود را به غار حراء مي رسانيد و به پرستش معبود حقيقي مشغول ميشد. در شبي درحالي که محمد (ص) معتکف کوي دوست بود، صدايي شنيد. آري جبرئيل از آسمانها جواب همه پرسشهاي پيامبر (ص) را در دفتري از نور به زمين آورده بود؛ دفتري که نسخه شفا بخش همه بود. "اي انسان براستي موعظه اي از سوي پرودگارت براي شما آمده و آن شفاي دردهاي شما و هادي و رحمتي براي عالميان است. (يونس:57)" بعد ازهجرت، پيامبر فرصتي دوباره مييابد تا به اعتکاف روي آورد وخلوتي با خداي خود داشته باشد. اينبار اعتکاف را درمسجد النبي پي مي‌گيرد. مدينه هرگز زمزمه هاي عاشقانه پيامبر(ص) را فراموش نميکند. هنوز تموج صداي اوازلابلاي ستونهاي مسجد النبي، بگوش ميرسد. امام صادق (ع) ميفرمايد: چون دهه آخر ماه مبارک رمضان فرا مي رسيد، پيامبر در مسجد معتکف مي شد. درون مسجد خيمه اي ازجنس مو براي ايشان برپا ميکردند تا در آن خيمه به عبادت خداي خود قيام کند. عبادتي فراتر، از عبادتهاي روزهاي قبل. چون جنگ بدر درماه رمضان واقع شد و پيامبر (ص) موفق به برپايي اعتکاف نشد؛ لذا قضاي آن را در سال بعد به جاي آورد. از امام صادق (ع) روايت است: "بدر در ماه رمضان واقع شد. پس پيامبر (ص) اعتکاف ننمود؛ از اين رو، در سال بعد 20 روز اعتکاف نمودند، 10 روز براي همان سال و 10 روز براي قضاي سال قبل. محمد بن ابي بکر دردوراني که از طرف اميرالمؤمنين (ع) والي مصر بود، طي نامه اي ازامام علي (ع) مسائلي را سؤال کرد وامام (ع) درپاسخ ضمن تأکيد بر اموري چند، شيوه اعتکاف پيامبر (ص) را اينگونه بيان نمودند: در هنگام اعتکاف، از سقف مسجد باران بر سر و روي پيامبر (ص) ميريخت به طوري که آثار گل و لاي، در جايگاه سجده پيامبر آشکار ميشد. امام حسن (ع) و امام حسين (ع) نيز به سنت اعتکاف عمل نموده و آن را زنده نگه ميداشتند. در حديث آمده است که امام حسن مجتبي (ع) با آنکه درحال اعتکاف بودند، براي رفع حاجت برادر ديني خود اقدام و او را از مشکل مالي نجات دادند.امام سجاد (ع) به نقل ازپدرش و ايشان هم از رسول اکرم (ص) ميفرمايند: "هر کس که در ماه رمضان ده روز معتکف شود ارزش آن معادل دو حج و دو عمره است". از امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) و امام موسي کاظم (ع) و امام رضا (ع) نيز رواياتي متعددي درشرايط، آداب، فضل، شرافت، ثواب و کيفيت اعتکاف پيامبراکرم (ص) وارد شده است. امام صادق (ع) مانند نبي اکرم (ص) درمسجد النبي معتکف ميشدند. از زمان شکل گيري جامعه اسلامي و برپايي احکام الهي، سنت اعتکاف همواره مورد توجه مسلمين قرار داشته است. مسجد الحرام و مسجد النبي از مهمترين مکانهاي اقامه اعتکاف بوده و هستند. همه ساله خيل عظيمي از مسلمين از سراسر دنيا به اين دو شهر مقدس آمده، خود را در درياي بي کران رحمت الهي غوطه ور مي کنند و از قعر آن مرواريدهاي زيباي مغفرت و رحمت را استخراج مي نمايند. يکي ديگر از مراکز مهم اعتکاف، کشور عراق است. مسجد کوفه و مسجد بصره، دو مسجد از چهار مسجدي هستند که اعتکاف در آنها به طور قطع مقبول است. آري مسجد کوفه که همچون صدفي، گوهر خاطرات علي (ع) را در خود حفظ کرده و همه ساله در دهه آخر ماه مبارک رمضان انبوه شيعيان را در خود جاي مي دهد.بسياري از عالمان بزرگ شيعي، به همراه مردم در اين مراسم الهي شرکت مي کنند. عالم بزرگ شيعي مولي احمد اردبيلي مشهور به مقدس اردبيلي نيز اين سنت را برپا ميداشت. دراحوالات ايشان آمده: درسالهاي گراني، مقدس اردبيلي هرچه خوراکي درمنزل داشت بين فقرا تقسيم ميکند و براي خود نيز سهمي مثل فقرا بر ميدارد. دراين ميان همسرش با او تندي نموده و ميگويد: "در مثل چنين سالي فرزندان خود را فقير ميگذاري تا ناچار شوند از ديگران کمک بگيرند". آن مرحوم چيزي نگفت و برخاست و براي اعتکاف به مسجد کوفه رفت و معتکف شد و به دعا و عبادت پرداخت. روز دوم اعتکاف شخصي مقداري گندم اعلا و آرد نرم به خانه آن مرحوم آورد و گفت: "صاحب منزل اينها را برايتان فرستاده و خودش در مسجد کوفه معتکف است". پس از پايان اعتکاف، که مولي احمد به خانه آمد، همسرش به او گفت: آذوقه اي که بوسيله آن عرب فرستاده بوديد بسيار عالي بود. مقدس اردبيلي هنگاميکه اين سخنان را شنيد به حمد و سپاس خدا پرداخت و با اين عمل خود به ديگران فهماند کسي که براي مريم (ع) درحال اعتکاف و براي فاطمه زهرا (ع) آذوقه ميفرستد، مؤمن به درگاه خويش را هم فراموش نميکند و با او نيز همان معامله را ميکند که با اين بزرگواران نموده است. اعتکاف در ايران سنت اعتکاف در طول تاريخ درايران ، برپا ميشده ولي ازپيشينه آن در ايران، قبل از دوران صفويه، چيز زيادي دردست نيست . آنچه بصورت مستند وجود دارد برپايي اين سنت الهي در دوران صفويه ميباشد که به همت بلند شيخ لطف الله و شيخ بهائي، در دو پايتخت صفويه، يعني قزوين و اصفهان صورت گرفته است. شيخ لطف اله، بسيار مورد توجه و عنايت شيخ بهائي بوده تا آنجا که شيخ،مردم را دربرخی از مسائل شرعي به شيخ لطف اله ارجاع ميداده است. شاه عباس، مسجد شيخ لطف اله را دراصفهان به نام اين عالم بزرگ و براي اقامه نماز توسط ايشان ساخت. شيخ لطف اله تا پايان عمر درکنار همان مسجد ساکن بود و در آن مسجد نماز جمعه را اقامه نمود. اين عالم سخت کوش به برپايي سنت اعتکاف،اهتمامي ويژه داشت. کتاب الرسالة الاعتکافيه ازآثار اوست. شيخ بهائي اهتمام ويژه اي به امر اعتکاف، در ايران داشت. او در کنار شيخ لطف اله به ترويج اين سنت همت گمارد. شيخ لطف الله، درباره شيخ بهائي ميگويد: "شيخ بهائي نيز در برپايي مراسم اعتکاف، نقش داشته است".
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
