لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 107 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2 مقدمه شبكه هاي كامپيوتري همانند بسياري از ابداعات ديگر ، حاصل رقابت هاي دوران جنگ سرد بين بلوك غرب وشرق است . اززماني كه شوروي سابق توانست در حركتي غير منتظره موشكي را به فضا بفرستد و پس از آن در حركتي غير منتظره تر ، نخستين انسان را به فضا اعزام كند، ايالات متحده لحظه اي آرام و قرار نداشت تا بتواند عقب ماندگي هاي خود را جبران كند ودر ميدان مسابقه ، گوي سبقت را از حريف بربايد. همين موضوع سرچشمه فعاليت هاي بسيار ديري شد كه يكي از آنها پروژه آرپا (ARPA) بود. پروژه اي كه وزارت دفاع آمريكا براي بررسي ضعيف جان در پس از جنگ جهاني اتمي مي توانست باشد روي مي داد، وضعيت زير ساخت ها و ارتباطات چگونه مي شد و چگونه بايد سيستم ها را به نوعي طراحي كرد كه ارتباطات بين آنها برقرار و محفوظ بماند. براي همين آژانس آرپا تصميم گرفت ابتدا روي موضوع اتصال Main Frame برنامه ريزي كند و به همين منظور قرار دادي را براي تحقق اين امر با دانشگاه MIT منعقد نمود. در اواخر سال 1960 ميلادي ، اولين شبكه كامپيوتر متولد شد . شبكه هاي متشكل از چهار كامپيوتر كه در دانشگاه هاي MIT ( دو كامپيوتر ) . كاليفرنيا و استنفورد مستقر بودند. پسوند net به نام آرپا اضافه شد و آرپانت متولد گرديد . شبكه هاي كامپيوتري از سال 1972به عموم معرفي شدند و آرپانت كه شبكه اي از كامپيوترهاي دانشگاه ها را فراهم آورده بود از طبقه بندي هاي ارتش خارج گرديد. متعاقب همين امر ، شركت زيراكس كه آزمايشگاه افسانه اي 2 PARC را در اختيار داشت . كار روي شبكه هاي كامپيوتري را شدت بخشيد و درسال 1973 رساله دكتراي باب متكالف را آزمايش كرد . نتيجه اين آزمايش موفقيت آميز چيزي شد كه نام قرار داد يا پروتكل اترنت را برآن نهادند. پروتكلي كه هنوز هم محبوبترين پروتكل شبكه بندي در سراسر جهان است و ميليون ها كامپيوتر از طريق آن با يكديگر ارتباط برقرار مي كنند. ابداع مهم ديگري كه راه توسعه شبكه ها را هموارتر تمود ابداع مهم ديگري كه راه توسعه شبكه ها را هموارتر نمود ابداع روش Packet Switching بود. اين روش جايگزين روش Circuit Switching شد از آن متداول بود. در نتيجه با روش جديد ديگر نيازي نبود كه يك ارتباط نقطه به نقطه ويك به يك بين كامپيوتر سرويس دهنده و سرويس گيرنده وجود داشته باشد . همين مفهوم هنگامي كه درسال 1974 با پروتكل TCP/IP عجين گرديد ويژگي هاي منحصر به فرد خود را بيشتر نشان داد. توسعه همين روندها منجر به پيدايش يك شبكه سراسريي شد كه مي توانست به خوبي در مقابل يك حمله اتمي تاب بياورد وبدون داشتن مركزيت واحد قابل كنترل باشد. اين گونه اينترنت به عنوان گسترده ترين و بزرگترين شبكه جهاني پديد آمد و همان گونه كه ازنام برمي آيد شبكه اي است بين شبكه ها ، تركيب جديد inter به همراه net به همين مفهوم اشاره داد. واين شبكه سراسري اكنون چنان درهمه جا خود را گسترانده است وگاهي اوقات كاركرد آن چنان بديهي مي نمايد كه براي برخي مفهوم شبكه همسان مفهوم اينترنت است وبسياري اين دو واژه را به جاي يكديگر به كار مي برند. 4 شبكه هاي ادهاك شبکه هاي بي سيم، کاربردها، مزايا و ابعاد تکنولوژي شبکه هاي بي سيم، با استفاده از انتقال داده ها توسط امواج راديويي، در ساده ترين صورت، به تجهيزات سخت افزاري امکان مي دهد تا بدون استفاده از بسترهاي فيزيکي همچون سيم و کابل، با يکديگر ارتباط برقرار کنند. شبکه هاي بي سيم بازه وسيعي از کاربردها، از ساختارهاي پيچيده اي چون شبکه هاي بي سيم سلولي (که اغلب براي تلفن هاي همراه استفاده مي شود) و شبکه هاي محلي ي بي سيم (WLAN – Wireless LAN) گرفته تا انواع ساده اي چون هدفون هاي بي سيم، را شامل مي شوند. از سوي ديگر با احتساب امواجي هم چون مادون قرمز، تمامي تجهيزاتي که امواج مادون قرمز نيز استفاده مي کنند، همچون صفحه کليد ها، ماوس ها و برخي از گوشي هاي همراه، در اين دسته بندي جاي مي گيرند. طبيعي ترين مزيت استفاده از اين شبکه ها عدم نياز به ساختار فيزيکي و امکان نقل و انتقال تجهيزات متصل به اين گونه شبکه هاي و هم چنين امکان ايجاد تغيير در ساختار مجازي آن هاست. از نظر ابعاد ساختاري، شبکه هاي بي سيم به سه دسته تقسيم مي گردند : WWAN، WLAN و WPAN. مقصود از WWAN که مخفف Wireless WAN است، شبکه هايي با پوشش بي سيم بالاست. نمونه يي از اين شبکه ها، ساختار بي سيم سلولي مورد استفاده در شبکه هاي تلفن همراه است. WLAN پوششي محدودتر، در حد يک ساختمان يا سازمان، و در ابعاد کوچک يک سالن يا تعدادي اتاق، را فراهم مي کند. کاربرد شبکه هاي 5 WPAN يا Wireless Personal Area Network براي موارد خانگي است. ارتباطاتي چون Bluetooth و مادون قرمز در اين دسته قرار مي گيرند. شبکه هاي WPAN از سوي ديگر در دسته ي شبکه هاي MANET نيز قرار مي گيرند. در شبکه هاي MANET، يک سخت افزار، به محض ورود به فضاي تحت پوشش آن، به صورت پويا به شبکه اضافه مي شود. مثالي از اين نوع شبکه ها، Bluetooth است. در اين نوع، تجهيزات مختلفي از جمله صفحه کليد، ماوس، چاپگر، کامپيوتر کيفي يا جيبي و حتي گوشي تلفن همراه، در صورت قرار گرفتن در محيط تحت پوشش، وارد شبکه شده و امکان رد و بدل داده ها با ديگر تجهيزات متصل به شبکه را مي يابند. تفاوت ميان شبکه هاي MANET با شبکه هاي محلي بي سيم (WLAN) در ساختار مجازي آن هاست. به عبارت ديگر، ساختار مجازي ي شبکه هاي محلي بي سيم بر پايه ي طرحي ايستاست در حالي که شبکه هاي MANET از هر نظر پويا هستند. طبيعي ست که در کنار مزايايي که اين پويايي براي استفاده کننده گان فراهم مي کند، حفظ امنيت چنين شبکه هايي نيز با مشکلات بسياري همراه است. با اين وجود، عملاً يکي از راه حل هاي موجود براي افزايش امنيت در اين شبکه ها، خصوصاً در انواعي همچون Bluetooth، کاستن از شعاع پوشش سيگنال هاي شبکه است. در واقع مستقل از اين حقيقت که عملکرد Bluetooth بر اساس فرستنده و گيرنده هاي کم توان استوار است و اين مزيت در کامپيوترهاي جيبي برتري قابل توجهي محسوب مي گردد، همين کمي توان سخت افزار مربوطه، موجب وجود منطقه محدود تحت پوشش است که در بررسي امنيتي نيز مزيت محسوب مي گردد. به عبارت ديگر اين مزيت به همراه استفاده از کدهاي رمز نه چندان پيچيده، تنها حربه هاي امنيتي اين دسته از شبکه ها به حساب مي آيند. خطر معمول در کليه شبکه هاي بي سيم مستقل از پروتکل و تکنولوژي مورد نظر، بر مزيت اصلي اين تکنولوژي که همان پويايي ساختار، مبتني بر استفاده از سيگنال هاي راديويي
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 58 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
تاريخچه مختصري از زبان دلفي از زمان پيدايش تا دلفي 6 به تفکيک نسخههاي مختلف آن دلفي در واقع يک کامپايلر پاسکال است. دلفي 6 نسل جديد کامپايلر هاي پاسکال است که شرکت Borlandاز زمان ايجاد اولين نسخه پاسکال توسط Andres Hejlsberg در 15 سال پيش به بازار عرضه کرد. برنامه نويسي به زبان پاسکال در ساليان سال از استواري و ثبات، زيبايي و ظرافت و البته سرعت بالاي کامپايل سود برده است. دلفي هم از اين قاعده مستثني نيست. کامپايلر دلفي ترکيبي از بيش از يک دهه تجربه طراحي کامپايلر پاسکال و معماري بهبود يافته کامپايلر هاي 32 بيتي است. اگرچه قابليت هاي کامپايلرها با گذشت زمان پيشرفت قابل توجهي داشته است ولي سرعت آن چندان کاهش نيافته و همچنان از سرعت بالايي برخوردار است. به علاوه استحکام وقدرت کامپايلر دلفي معياري براي سنجش ديگر کامپايلر هاست. در اينجا به بررسي تفصيلي روند حرکتي دلفي در هر يک از نسخه هاي آن مي پردازيم و مشخصات مهم آن رابررسي مي کنيم. سال 1995 :Delphi1 در زمان استفاده از سيستم عامل DOS برنامه نويسان مجبور بودند از بين زبان پر قدرت ولي کم سرعت Basic و زبان کارآمد ولي پيچيده و نامفهوم Assembly يکي را انتخاب کنند. پاسکال با ارائه يک زبان ساخت يافته و يک کامپايلر سريع و کم نقص اين شکاف را پرکرد. برنامه نويسان Windows 3.1 هم با تصميم گيري مشابهي رو برو شدند. يکي زبان قدرتمند و سنگين ++C و يکي زبان ساده و محدود کننده Visual Basic . ارائه Delphi1 در اين مورد هم راه حل خوبي براي برنامه نويسان بود. دلفي مجموعه متفاوتي براي برنامه نويسي بود . طراحي و توسعه برنامه هاي کاربردي، ايجاد DLL ها، پايگاههاي داده و ... که يک محيط ويژوال وسيع را تشکيل مي داد. Delphi1 اولين ابزار برنامه نويسي ويندوز بود که محيط طراحي ويژوال، کامپايلر بهينه کد برنامه و دسترسي قوي به پايگاههاي داده را در يک جا جمع کرد که آن را به يکي از بهترين ابزارهاي روش نوين توسعه سريع نرم افزار (Rapid Application Development) تبديل کرد. اين مجموعه قدرتمند باعث شد که در همان زمان بسياري از برنامه نويسان زبانهاي ديگر به Delphi روي بياورند و اين موفقيت بزرگي براي Borland به حساب مي آمد. همچنين بسياري از برنامه نويسان پاسکال دلفي را ابزاري يافتند که توسط آن هم از توانايي و تجربه خود در برنامه نويسي پاسکال استفاده مي کردند و هم توانايي کار در ويندوز را به دست آوردند. همچنين زباني که در آن زمان با نام پاسکال شيئي (ObjectPascal) در دانشگاهها ايجاد شده بود يک زبان بسيار خشک و محدود کننده بود که اصلاٌ حالت کاربردي پيدا نکرد. ويژگيهاي دلفي مثل طراحي ظاهري حساب شده و کاربر پسند آن باعث شد که زبان پاسکال شيئي عملاٌ از رده خارج شود. تيم طراحي VB در Microsoft قبل از حضور دلفي هيچ رقيب مهمي براي خود نمي ديد. VisualBasic در آن زمان زباني نا کارآ ، کم سرعت و کند ذهن بود. Visual Basic 3 در عمل اصلا توانايي رقابت با Delphi 1 را نداشت. در اين سال شرکت Borland گرفتار يک سري مشکلات قضائي با شرکت Lotus بود که در نهايت هم متخلف شناخته شد. همچنين درگيري مشابهي هم با Microsoft بر سر تلاش در تغيير دادن فضاي نرم افزار هاي Microsoft پيدا کرد. همچنين Borland مشغول طراحي و فروش طرح Quatro به شرکت Novell و طراحي پايگاه هاي داده dBase و Paradox بود که با استقبال قابل توجهي مواجه نشد. در اين زمان که Borland مشغول فعاليتهاي قضايي و تجاري بود Microsft توانست گوي سبقت را از Borland بربايد و قسمت اعظم بازار ابزار هاي برنامه نويسي تحت Windows را در اختيار بگيرد و سعي مي کرد تا اين طرز فکر را اشاعه دهد که چون Windows را طراحي کرده صلاحيت و توانايي تهيه بهترين ابزار هاي برنامه نويسي تحت آن را نيز در دست دارد. در اين شرايط Borland با عرضه Delphi و نسخه جديد ++Borland C سعي کرد خدشه اي در فرمانروايي Microsoft وارد کند و سهمي در بازار بزرگ اين محصولات داشته باشد. سال 1996 :Delphi2 يک سال بعد Delphi2 تمام مزاياي نسخه قبلي را تحت سيستم هاي جديد 32 بيتي, (Windows95) (Windows NT) ارائه داد. همچنين Delphi2 با ارائه خصوصيات اضافه و کارکرد هاي قويتري نسبت به Delphi1 توانايي هاي خود را افزايش داد. (ازجمله ارائه کامپايلر 32 بيتي که سرعت بالايي به نرم افزار ها مي بخشيد، کتابخانه بزرگ و کاملي از اشياي مختلف، شيوه جديد و تکامل يافته اي براي اتصال به پايگاه هاي داده مختلف، اديتور پيشرفته، پشتيباني از OLE ، توانايي وراثت در فرمهاي ويژوال و سازگاري با پروژه هاي 16 بيتي Delphi1 ). Delphi2 به معياري براي سنجش و مقايسه همه ابزارهاي توسعه نرم افزار در آن زمان تبديل شد. در آن زمان با ارائه سيستم 32 بيتي Windows95جهش بزرگي در سيستم عامل Windows رخ داد و Borland بسيار مشتاق بود که Delphi را به بهترين ابزار برنامه نويسي سيستم جديد تبديل کند. نکته اين که در آن زمان به منظور تاثير در افکار عمومي و تاکيد بر قدرت Delphi در سيستم عامل 32 بيتي قرار بود که نرم افزار با نام جديد Delphi32 به بازار عرضه شود ولي در آخرين مراحل به خاطر اينکه نشان دهند اين زبان زباني رشد يافته و تکامل يافته نسخه قبلي يعني Delphi1 است نام Delphi2 را براي آن انتخاب کردند. Microsoft تلاش کرد که با Visual Basic 4 با Delphi مقابله کند ولي از ابتدا کيفيت پايين آن و ضعف آن در انتقال برنامه هاي 16 بيتي به سيستم 32 بيتي و بروز اشکالات ساختاري در طراحي آن موجب شکست زودهنگام Visual Basic 4 شد. در اين زمان هنوز تعداد زيادي از برنامه نويسان به Visual Basic وفادار بودند. Borland هنچنين روشها و ابزارهاي قدرتمندي همچون PowerBuilder براي طراحي نرم افزار هاي Client/Server ارائه داد ولي Delphi هنوز آن قدر قدرتمند نشده بود که بتواند نرم افزارهايي که جايي در بين توسعه گران پيدا کرده اند را براندازد. سال 1997 :Delphi3 از زمان تهيه و توسعه Delphi1 تيم توسعه Delphi در فکر گسترش و ايجاد يک زبان قدرتمند جهاني بود. براي Delphi2 اين تيم تمام نيروي خود را صرف اعمال مربوط به انتقال تواناييها و کارکرد ها به سيستم 32 بيتي و
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
