لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 61 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
حد نصابهاي فوق بر حسب روش آزمايش و منابع مختلف ممكنست تا حدودي تغيير نمايد. اين حد نصابها فقط در شرايط متعارفي فشار و حرارت صادق ميباشد و در صورتي كه فشار و حرارت بالاتر باشد و يا اگر اكسيژن جانشين هوا گردد اختلاف بين حد پاييني و حد بالايي قابليت اشتعال بيشتر خواهد شد. ذكر اين نكته نيز ضروري است كه يك مخلوط بنزين و نفت سفيد، از لحاظ قابليت اشتعال و خطر آتش سوزي خواص مشابه بنزين خواهد داشت. ضمنا نقطه اشتعال را نبايد يا نقطه اشتعال «خود به خود» اشتباه گرفت. يك ماده نفتي را ميتوان بدون خطر در يك ظرف سرباز نگاهداري نمود به شرط آنكه حرارت آن از نقطه اشتعال آن نفت پايينتر باشد. بايد به خاطر داشته باشيم ؟ نه آبهاي ذكر شده در جدول فوق در شرايط مشخص و دقيق آزمايشگاهي تعيين شده است در حاليكه در شرايط محيطي پالايشگاه تعيين دقيق شرايط به خسارات و گازهاي قابل اشتعال غير عملي است و طبعا بايد درجه اطمينان بيشتري را در نظر گرفت تا جبران اشتباهات مراحل نمونهگيري و آزمايش بشود. به علاوه اين حد نصابها همانطوري كه قبلا هم گفته شد با تغييرات فشار و حرارت متغير هستند. شكل 3 نمايان كننده علل انفجار در يكي از برجهاي تقطير يك پالايشگاه است.در اين حادثه مقداري هوا كه بين دو شير فلكه A و B محبوس شده بود با باز كردن شير A بدون علل انفجار در يكي از برجهاي تقطير يك پالايشگاه است. در اين حادثه مقداري هوا كه بين دو شير فلكه A و B محبوس شده بود با باز كردن شير A به درون برج راه يافت و ضمن صعود به بالاي برج با نفت داغ سينيهاي تقطير تماس پيدا كرده و حرارت آن به 450 درجه فارنهايت يعني به نقطه اشتعال خود به خود نفت رسيد و در اين موقع انفجاري به وقوع پيوست كه باعث در هم ريختن و مصدوم شدن سينيهاي تقطير گرديد. ج) منابع توليد جرقه منابع مختلفي براي ايجاد جرقه و شروع اشتعال وجود دارد. اين منابع با گرم كردن قسمتي از مخلوط باعث اشتعال و انفجار ميگردند. پايينترين درجه حرارتي كه باعث ميشود مخلوط قابل انفجار بدون منبع جرقه مشتعل گردد نقطه اشتعال خود به خود ناميده ميشود. نقطه اشتعال «خود به خود» براي اجسام مختلف از 400 درجه تا 1200 درجه فارنهايت تغيير ميكند. بنابراين حتي در حرارتهاي نسبتا پايين امكان انفجار وجود دارد. ضمنا نبايد تصور كرد كه اجسامي كه نقطه اشتعال خود به خود آنها خيلي زياد است خطرشان كمتر ميباشد زيرا حرارت منابع عادي جرقه خيلي بيش از اين حرارت است. شعله كبريت ميتواند در حدود 1600 درجه و يك كمان الكتريكي حدود 10000 درجه فارنهايت باشد. بنابراين وقتي كه بخارات نفتي با حجم مناسبي از هوا مخلوط مي شود. بايد تقريبا مطمئن بود كه دير يا زود جرقهاي از يكي از منابع به وجود خواهد آمد. جوشكاري، بريدن با شعله، لولههاي داغ، كوره، رسوبات سولفور آهن، حرارت ناشي از اصطكاك، جرقه وسايل الكتريكي، جرقه الكتريسيته ساكن، رعدو برق، جرقه ناگهاني و اثر كاتاليزوري سطوح تميز يك فلز. پژوهشهايي كه در دانشگاه يوتادر آمريكا در مورد اثر كاتاليزوري سطوح تميز فلزات به عمل آمده نشان داده است كه مخلوط هيدروژن و اكسيژن در صورتي كه با سطح تميز يك فلز تماس حاصل كند منفجر ميشود و اغلب انفجارهايي كه در موقع باز كردن يك شير فلكه در يك سيستم سربسته اتفاق ميافتد ناشي از اثر كاتاليزوري فلز در مخلوط قابل انفجار ميباشد. بنابراين كاركنان مراقب دستگاهها بايد هميشه هشيار باشند تا در شرايط محيطي خطرناك از وقوع هر گونه جرقه جلوگيري به عمل آورند و ضمنا توجه داشته باشند كه منابع توليد جرقه آنقدر زياد است كه فقط با حذف كردن منابع مشخص توليد جرقه نميتوان صد در صد به بيخطر بودن محيط اطمينان كرد. انفجارهاي تخريبي مقدمه انفجارهاي تخريبي نوع خاصي از انفجار است كه ميتواند در جامدات و مايعات هر دو به وقوع بپيوندد ولي ما در اينجا فقط يك حالت آن را كه در مايعات و در مخلوط نفتي و هوا اتفاق ميافتد مورد مطالعه قرار مي دهيم. قدرت تخريب اين انفجارها به خصوص به علت سرعت بسيار زياد امواج انفجار در لولهها و ظروف و همچنين فشار زيادي كه توليد مينمايد بسيار قابل ملاحظه است. در حاليكه مكانيزم انفجارهاي تخريبي را ذيلا مورد بررسي قرار ميدهيم بايد توجه داشته باشيم كه به طور كلي فاصله زماني بين يك جرقه و انفجار از يك عشر ثانيه و يا حداكثر از 2 الي 3 ثانيه تجاوز نميكند. چگونگي انتشار يك انفجار تخريبي شكل شماره 4 يك ظرف يا لولهاي كه محتوي مخلوط قابل انفجار مانند گاز نفت و هواو در فشار اتمسفر ميباشد نشان ميدهد. جرقه در منتهي اليه سمت چپ لوله حادث ميشود. و همانطور كه گاز شروع به سوختن ميكند حرارت آن بالا رفته و منبسط ميشود و امواج فشاري توليد مينمايد كه اين امواج با سرعت بيشتري از شعله حركت كرده و وارد گازهاي نسوخته ميشود. امواج انفجار را با چشم نميتوان ديد ولي با دستگاه مخصوص عكسبرداري اين امواج قابل رويت بوده و فشار آنها نيز با وسايل مخصوصي اندازهگيري ميشود. امواج فشاري مزبور گازهاي نسوخته را تحت فشار قرار داده و باعث بالا رفتن درجه حرارت آنها ميگردد. به دنبال تراكم گازها، شعله وارد محيط متراكم و گرم گازها شده و انفجار ديگري را باعث ميشود. اين انفجار به نوبه خود امواج فشاري جديدي توليد مي
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : وورد نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد صفحه : 61 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
حد نصابهاي فوق بر حسب روش آزمايش و منابع مختلف ممكنست تا حدودي تغيير نمايد. اين حد نصابها فقط در شرايط متعارفي فشار و حرارت صادق ميباشد و در صورتي كه فشار و حرارت بالاتر باشد و يا اگر اكسيژن جانشين هوا گردد اختلاف بين حد پاييني و حد بالايي قابليت اشتعال بيشتر خواهد شد. ذكر اين نكته نيز ضروري است كه يك مخلوط بنزين و نفت سفيد، از لحاظ قابليت اشتعال و خطر آتش سوزي خواص مشابه بنزين خواهد داشت. ضمنا نقطه اشتعال را نبايد يا نقطه اشتعال «خود به خود» اشتباه گرفت. يك ماده نفتي را ميتوان بدون خطر در يك ظرف سرباز نگاهداري نمود به شرط آنكه حرارت آن از نقطه اشتعال آن نفت پايينتر باشد. بايد به خاطر داشته باشيم ؟ نه آبهاي ذكر شده در جدول فوق در شرايط مشخص و دقيق آزمايشگاهي تعيين شده است در حاليكه در شرايط محيطي پالايشگاه تعيين دقيق شرايط به خسارات و گازهاي قابل اشتعال غير عملي است و طبعا بايد درجه اطمينان بيشتري را در نظر گرفت تا جبران اشتباهات مراحل نمونهگيري و آزمايش بشود. به علاوه اين حد نصابها همانطوري كه قبلا هم گفته شد با تغييرات فشار و حرارت متغير هستند. شكل 3 نمايان كننده علل انفجار در يكي از برجهاي تقطير يك پالايشگاه است.در اين حادثه مقداري هوا كه بين دو شير فلكه A و B محبوس شده بود با باز كردن شير A بدون علل انفجار در يكي از برجهاي تقطير يك پالايشگاه است. در اين حادثه مقداري هوا كه بين دو شير فلكه A و B محبوس شده بود با باز كردن شير A به درون برج راه يافت و ضمن صعود به بالاي برج با نفت داغ سينيهاي تقطير تماس پيدا كرده و حرارت آن به 450 درجه فارنهايت يعني به نقطه اشتعال خود به خود نفت رسيد و در اين موقع انفجاري به وقوع پيوست كه باعث در هم ريختن و مصدوم شدن سينيهاي تقطير گرديد. ج) منابع توليد جرقه منابع مختلفي براي ايجاد جرقه و شروع اشتعال وجود دارد. اين منابع با گرم كردن قسمتي از مخلوط باعث اشتعال و انفجار ميگردند. پايينترين درجه حرارتي كه باعث ميشود مخلوط قابل انفجار بدون منبع جرقه مشتعل گردد نقطه اشتعال خود به خود ناميده ميشود. نقطه اشتعال «خود به خود» براي اجسام مختلف از 400 درجه تا 1200 درجه فارنهايت تغيير ميكند. بنابراين حتي در حرارتهاي نسبتا پايين امكان انفجار وجود دارد. ضمنا نبايد تصور كرد كه اجسامي كه نقطه اشتعال خود به خود آنها خيلي زياد است خطرشان كمتر ميباشد زيرا حرارت منابع عادي جرقه خيلي بيش از اين حرارت است. شعله كبريت ميتواند در حدود 1600 درجه و يك كمان الكتريكي حدود 10000 درجه فارنهايت باشد. بنابراين وقتي كه بخارات نفتي با حجم مناسبي از هوا مخلوط مي شود. بايد تقريبا مطمئن بود كه دير يا زود جرقهاي از يكي از منابع به وجود خواهد آمد. جوشكاري، بريدن با شعله، لولههاي داغ، كوره، رسوبات سولفور آهن، حرارت ناشي از اصطكاك، جرقه وسايل الكتريكي، جرقه الكتريسيته ساكن، رعدو برق، جرقه ناگهاني و اثر كاتاليزوري سطوح تميز يك فلز. پژوهشهايي كه در دانشگاه يوتادر آمريكا در مورد اثر كاتاليزوري سطوح تميز فلزات به عمل آمده نشان داده است كه مخلوط هيدروژن و اكسيژن در صورتي كه با سطح تميز يك فلز تماس حاصل كند منفجر ميشود و اغلب انفجارهايي كه در موقع باز كردن يك شير فلكه در يك سيستم سربسته اتفاق ميافتد ناشي از اثر كاتاليزوري فلز در مخلوط قابل انفجار ميباشد. بنابراين كاركنان مراقب دستگاهها بايد هميشه هشيار باشند تا در شرايط محيطي خطرناك از وقوع هر گونه جرقه جلوگيري به عمل آورند و ضمنا توجه داشته باشند كه منابع توليد جرقه آنقدر زياد است كه فقط با حذف كردن منابع مشخص توليد جرقه نميتوان صد در صد به بيخطر بودن محيط اطمينان كرد. انفجارهاي تخريبي مقدمه انفجارهاي تخريبي نوع خاصي از انفجار است كه ميتواند در جامدات و مايعات هر دو به وقوع بپيوندد ولي ما در اينجا فقط يك حالت آن را كه در مايعات و در مخلوط نفتي و هوا اتفاق ميافتد مورد مطالعه قرار مي دهيم. قدرت تخريب اين انفجارها به خصوص به علت سرعت بسيار زياد امواج انفجار در لولهها و ظروف و همچنين فشار زيادي كه توليد مينمايد بسيار قابل ملاحظه است. در حاليكه مكانيزم انفجارهاي تخريبي را ذيلا مورد بررسي قرار ميدهيم بايد توجه داشته باشيم كه به طور كلي فاصله زماني بين يك جرقه و انفجار از يك عشر ثانيه و يا حداكثر از 2 الي 3 ثانيه تجاوز نميكند. چگونگي انتشار يك انفجار تخريبي شكل شماره 4 يك ظرف يا لولهاي كه محتوي مخلوط قابل انفجار مانند گاز نفت و هواو در فشار اتمسفر ميباشد نشان ميدهد. جرقه در منتهي اليه سمت چپ لوله حادث ميشود. و همانطور كه گاز شروع به سوختن ميكند حرارت آن بالا رفته و منبسط ميشود و امواج فشاري توليد مينمايد كه اين امواج با سرعت بيشتري از شعله حركت كرده و وارد گازهاي نسوخته ميشود. امواج انفجار را با چشم نميتوان ديد ولي با دستگاه مخصوص عكسبرداري اين امواج قابل رويت بوده و فشار آنها نيز با وسايل مخصوصي اندازهگيري ميشود. امواج فشاري مزبور گازهاي نسوخته را تحت فشار قرار داده و باعث بالا رفتن درجه حرارت آنها ميگردد. به دنبال تراكم گازها، شعله وارد محيط متراكم و گرم گازها شده و انفجار ديگري را باعث ميشود. اين انفجار به نوبه خود امواج فشاري جديدي توليد مي
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات