دانلود جزوه و پاورپوینت و مقاله طرح درس

تحقیق ابن سینا 7ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 7 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏2
‏زندگینامه
‏ابو علی سینا ‏حکیم، ‏فیلسوف‏، ‏طبیب و ‏دانشمند ‏بزرگ ‏ایرانی ‏که در ‏جهان غرب به نام(Avicenna) ‏و با لقب "امیر پزشکان" شناخته شده است، در ماه صفر از ‏سال 370 هجری قمری در شهر ‏بخارا ‏به دنیا آمد.
‏این حکیم بزرگ که ‏بعدها موثرترین چهره در ‏علم ‏و ‏فلسفه ‏جهان اسلامی ‏شد و القابی مانند شیخ الرئیس، ‏حجة الحق و شرف الملک به او دادند، از آغاز کودکی استعداد و شایستگی عجیبی در فرا ‏گرفتن علوم مختلف داشت.
‏و از آنجا که پدرش عبدالله سخت در تعلیم و تربیت او می ‏کوشید و خانه او محل ملاقات دانشمندان دور و نزدیک بود، ابن سینا تا ده سالگی تمام ‏قرآن ‏و ‏صرف ‏و ‏نحو ‏را آموخت و آن‌گاه به فرا گرفتن ‏منطق ‏و ‏ریاضیات ‏پرداخت. استاد وی در علم ریاضیات "ابو عبدالله ناتلی" بود.
‏پس از آن نزد "‏ابو سهیل مسیحی" به یادگیری ‏طبیعیات ‏و ‏مابعدالطبیعه ‏و ‏علم طب ‏مشغول شد.
‏در شانزده سالگی در ‏همه علوم زمان خود استاد بود؛ جز در مابعدالطبیعه؛ آن هم به صورتی که در ‏متافیزیک ‏ارسطو ‏آمده بود و ‏با آنکه چهل بار تمام این کتاب را مطالعه کرده بود، نمی توانست آن را بفهمد
‏2
.
‏تا ‏این که به شرح ‏فارابی ‏بر ‏این کتاب دست یافت و توانست مسائل دشوار آن را درک کند.
‏هنگامی که ابن سینا ‏به هجده سالگی رسید، دیگر احتیاج به خواندن و فراگیری هیچ علمی نداشت؛ چرا که همه ‏علوم را فرا گرفته بود و تنها لازم بود تا فهم خود را لحاظ عمق افزایش دهد تا ‏آموخته های خود را بهتر درک کند.
‏در اواخر عمر خود یکبار به شاگرد مورد توجه ‏خویش، ‏جوزانی ‏گفت که در تمام مدت عمر، چیزی بیش از ‏آنچه که در هجده سالگی می دانسته، نیاموخته است.
‏مهارت ابن سینا در علم ‏پزشکی و توانایی وی در معالجه حاکم آن زمان، موجب شد تا مورد محبت حاکم واقع شده و ‏در دربار، موقعیت بسیار خوبی داشته باشد.
‏مقبره ابن سینا همدان
‏ولی به سبب آشفتگی اوضاع سیاسی در ‏ماوراء النهر ‏، زندگی بر ابن سینا در ‏زادگاهش دشوار شد و او ناچار بخارا را به مقصد ‏جرجانیه ‏و سپس ‏گرگان ‏ترک گفت.
‏در سال 403هجری قمری، پس
‏4
‏از پشت سر گذاشتن سختیها و مشکلات بزرگی که در این سفر با آن ها مواجه شد و حتی چند ‏تن از دوستانش را در میان راه از دست داد، از کویر شمال ‏خراسان ‏عبور کرد.
‏بنا به گفته منابع معتبر، ابن سینا در این سفر با عارف و شاعر مشهور "‏ابو سعید ابوالخیر" ‏ملاقات کرد.
‏وی آرزو ‏داشت که "‏قابوس ‏بن وشمگیر" ‏را که حامی نامدار علم و ادب بود، در جرجان ببیند؛ ولی هنگامی که به ‏جرجان رسید، قابوس بن وشمگیر از دنیا رفته بود.
‏چون از این حادثه دلشکسته ‏شد، مدت چندین سال در دهکده ای عزلت گزید. سپس در فاصله سال 405و 406 هجری قمری به ‏ری ‏رفت.
‏در این هنگام ‏آل بویه ‏بر ‏ایران ‏فرمانروایی ‏داشتند و افرادی از این خاندان در ایالات مختلف حکومت می کردند. ابن سینا مدتی در ‏دربار فخرالدوله در ری درنگ کرد و سپس از آنجا برای دیدار یکی دیگر از فرمانروایان ‏این خاندان، شمس الدوله به جانب ‏همدان ‏به راه اقتاد.
‏این سفر برای ابن ‏سینا بخت بلندی داشت؛ چرا‌‌‌‌ که پس از رسیدن وی به همدان، او را برای درمان امیر ‏شمس الدوله که بیمار شده بود و تمامی پزشکان از معالجه وی ناتوان بودند، دعوت ‏کردند.
‏بوعلی توانست شمس الدوله را معالجه کند و به همین دلیل چنان تقربی نزد ‏وی پیدا کرد که عهده دار منصب وزارت گردید و مدت چند سال؛ تا هنگام مرگ امیر، عهده
‏4
‏دار این وظیفه سنگین بود.
‏پس از مرگ شمس الدوله بخت از وی روی گردانید و چون از ‏ادامه خدمت در منصب وزارت خودداری کرد، او را به زندان افکندند. در زندان کتاب ‏مشهورش "شفا" را به رشته تحریر درآورد.
‏پس از مدتی توانست از زندان فرار کند و ‏با لباس درویشی از همدان گریخت.
‏ابن سینا از همدان به ‏اصفهان ‏رفت ‏که مرکز بزرگی از علم به شمار می رفت و سال ها بود که آرزوی دیدار آنجا را داشت. در ‏این شهر مورد توجه علاءالدوله قرار گرفت و مدت پانزده سال با آسایش خاطر در آن شهر ‏زندگی کرد.
‏او در این مدت، چندین کتاب مهم نیز نوشت و حتی به ساختن ‏رصدخانه ‏پرداخت. اما این آسایش یرای وی دائمی نبود؛ چرا که یک بار اصفهان در معرض حمله ‏مسعود ‏غزنوی ‏یعنی فرزند ‏سلطان محمود غزنوی ‏قرار گرفت و در این حمله ‏بعضی از آثار مهم این حکیم بزرگ از میان رفت.
‏این امر ضربه بزرگی برای وی ‏بود و علاوه بر آن، بیماری قولنج نیز آزارش می داد. به همین دلیل، دوباره به همدان ‏بازگشت و به سال 428 هجری قمری و در سن پنجاه و هفت سالگی در این شهر از دنیا رفت و ‏در همان جا به خاک سپرده شد.