دانلود جزوه و پاورپوینت و مقاله طرح درس

تحقیق از ژرفای نماز 35 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 35 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

2
‏از ژرفای نماز
‏سوره حمد
‏بسم الله الرحمن الرحيم -به نام خداى رحمان و رحيم.
‏به نام خداوندى كه دارنده رحمتى همگانى و بخشنده رحمتى هميشگى است.
‏اين جمله، سرآغاز همه سوره هاى قرآن، سرآغاز نماز، سرآغاز همه كارها و فعاليتهاى ‏يك مسلمان است.يعنى شروع همه كارها فقط به نام خداست، همه چيز انسان، آغاز زندگى اش ‏و تمامى جلوه هاى زنده بودنش به نام خداست.مسلمان به نام خدا روزش را شروع مى كند و ‏به نام او بر تلاش روزانه خود نقطه پايان مى گذارد.با ياد او به بستر مى رود و با ‏استعانت او سر از بستر برمى دارد و فعاليت روزانه خود را از سر مى گيرد و سرانجام ‏با نام او و ياد او چشم از اين جهان برمى گيرد و رهسپار سراى جاويدان مى شود.
‏الحمد لله رب العالمين -ستايش و سپاس مخصوص خداست كه مدبر جهانيان و جهانهاست. ‏همه ستايشها و سپاسها مخصوص اوست، چون همه عظمتها از آن او و همه رحمتها از سوى ‏اوست.او مجمع همه خصلتهاى ستوده است و همه نيكيها و نيكوكاريها از سرچشمه وجود ‏اوست.پس ستايش او ستايش نيكى و نيكوكارى است و جهت دهنده به همه كوششهايى كه به ‏هواى نيكى و نيكوكارى انجام مى گيرد.
‏هر كس در خود چيزى از خصلتها و رفتارهاى قابل ستايش مى بيند بايد آن را از فيض ‏رحمت و لطف خدا بداند، زيرا خداست كه در انسان، مايه هاى نيكى را به كار برده و ذات ‏و سرشت او را آماده و جويا و پذيراى نيكى و فضيلت ساخته و به او قدرت تصميم-كه
2
‏ابزار ديگرى است در راه نيكو شدن و نيكويى كردن-بخشيده است.
‏اين بينش راه خودبينى و خودشگفتى را بر انسان مى بندد همچنان كه از بى مصرف ‏گذاردن يا بيهوده مصرف كردن خصلتهاى نيك و توانهاى نيكى آفرين در وجود آدمى جلوگيرى ‏مى كند.
‏در عبارت رب العالمين (پروردگار و مدبر جهانيان و جهانها) هم وجود عوالم و ‏جهانهاى ديگر و هم خويشاوندى و پيوستگى اين همه باهم احساس مى شود.نمازگزار در مى ‏يابد كه بجز اين عالم و در ماوراى نظرگاه تنگ و محدود او و پشت اين حصارى كه او ‏براى زندگى خود فرض كرده، گيتيها و گردونها و عالمها و جهانهاى ديگر هست و خداى او ‏خداوندگار سراسر اين پهنه عظيم است.اين احساس، تنگ نظريها و كوته بينيها را در او ‏از بين مى برد، به او جرئت و حس تكاپو مى بخشد، از عبوديت خدا احساس غرورى در او ‏پديد مى آورد و در بندگى خدا عظمت و شكوهى عجيب بدومى نماياند.
‏از سوى ديگر مى بيند كه همه موجودات، انسانها و حيوانات و گياهان و جمادات و ‏آسمانها و عوالم بيشمار هستى، بندگان خدايند و رب و مدبر و پروردگار اين همه، ‏اوست.مى فهمد كه خداى او تنها خداى نژاد او يا ملت او يا خداى انسانها نيست، خداى ‏آن مورچه خرد و آن گياه ضعيف نيز هست، خداى آسمانها و كهكشانها و اخترها نيز هست. ‏با درك اين حقيقت احساس مى كند كه تنها نيست، مى فهمد كه با تمام ذرات عالم و با ‏تمام موجودات ريز و درشت خويشاوند است، با همه انسانها پيوسته و مرتبط است. همگان ‏برادران و همسفران اويند و اين كاروان عظيم يكسره راهى يك هدف و در ركت به سوى يك ‏جهت است.
3
‏اين رابطه و پيوستگى او را نسبت به همه موجودات مكلف و متعهد مى سازد.نسبت به ‏انسانها تعهد هدايت و كمك، و نسبت به ديگر موجودات تعهد شناختن و در راه درست و ‏مناسب با هدف آفرينششان به كار افكندن.
‏الرحمن الرحيم -خداى رحمان و رحيم.
‏رحمت عام او-به صورت نيروهاى پديدآورنده و قوانين حياتبخش و انرژيهاى ادامه ‏دهنده-بر سر همه موجودات گسترده است و همه چيز و همه كس تا دم مرگ و نابودى از اين ‏رحمت برخوردار است (رحمان) .و از سويى، رحمت اختصاصى اش، رحمت هدايت و اعانتش، و ‏رحمت پاداش و عطوفتش بندگان شايسته و انسانهاى صالح را شامل مى شود. اين رحمت از ‏همين نشاة، مانند خط روشنى در مد وجود اين موجودات ارزنده و شريف تا مرگ و از پس ‏مرگ تا رستاخيز و تا سرمنزل نهايى وجود انسان با آنها هست (رحيم) .پس خدا بخشنده ‏رحمتى همگانى و موقت، و رحمتى هميشگى و اختصاصى است.
‏ياد كردن از صفت رحمت پروردگار در ديباچه قرآن و در آغاز نماز و در آغاز هر سوره ‏نشانه آن است كه مهر و رافت پروردگار، نمايانترين صفت او در عرصه آفرينش و وجود است ‏و برخلاف قهر و نقمت او كه مخصوص است به معاندان و لجوجان و مفسدان و تبهكاران، ‏رحمت او شامل و همه گستر و همه گير مى باشد (1) .
‏مالك يوم الدين -خدايى كه مالك و صاحب اختيار روز جزاست.
‏روز جزا، روز پايان و فرجام و عاقبت است.همه تلاش براى عاقبت مى كنند.مادى بى ‏خدا و خداپرست در اين شريكند كه هر دو در راه فرجام و عاقبت به تكاپويند.تفاوت در ‏اين است كه هر يك عاقبت را به نوعى فهميده اند.
5
‏مادى، عاقبتش ساعتى ديگر، روزى و سالى و چند سالى ديگر، پيرى و فرسودگى و ‏سالخوردگى است، اما خداپرست ديدش وسيع و مد نگاهش بسى از اين دورتر است.از نظر او ‏دنيا بسته و محدود و حصاردار نيست.جهان او وسيع و آينده اى نامحدود است و اين ‏مستلزم اميدى بى پايان و تلاشى خستگى ناپذير است.كسى كه مرگ را موجب قطع اميد نداند ‏و انتظار پاداش و نتيجه كار را با مردن از دست ندهد، مى تواند تا آخرين لحظه زندگى ‏نيز با همان شور و تحرك آغاز كار به عمل و تلاش خداپسند خود ادامه دهد.
‏يادآورى اينكه در هنگامه رستاخيز و جزا مالك و صاحب اختيار خداست به نمازگزار ‏توان جهت گيرى درست مى بخشد، به اعمال و تلاشهاى او جهت و سمت خدايى مى دهد.زندگى و ‏همه جلوه هاى زنده بودنش براى خدا و در راه خدا مى شود، همه چيز و همه كار او در ‏راه تكامل و تعالى بشريت-كه تنها راه خداپسند است-به كار مى افتد.از سوى ديگر تكيه ‏بر پندارهاى بيهوده و اميدهاى بى اساس را از او باز مى گيرد و اميد راستين به عمل ‏را در او تقويت مى كند.
‏اگر در اين نشاة، رويه ها و نظامهاى غلط و منحرف كننده به سست عنصران و فرصت ‏طلبان اجازه داده است كه با لاف و ريا و دروغ و فن و فريب، سامانى براى خود فراهم ‏آورند و بى عمل و بى تلاش، پاداش عمل و تلاش را غاصبانه تصرف كنند، در آن نشاة و آن ‏عالم كه همه كاره و سررشته دار همه امور، خداى دانا و عادل است دغلكارى و فريب ممكن ‏نيست و كس را بى عمل مجال بهره و پاداش دست نخواهد داد.
‏در اينجا نيمه اول از سوره حمد كه متضمن ستايش پروردگار جهانهاو جهانيان، و ذكر ‏برخى از مهمترين صفات خدا بود سپرى شد.نيمه دوم كه مشتمل بر اظهار عبوديت و طلب