دانلود جزوه و پاورپوینت و مقاله طرح درس

تحقیق بافق

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 21 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏فصل 1
‏موقعيت جغرافيايي و آب و هوايي
‏ارتفاع شهرستان بافق از سطح دريا 1035 متر ـ‏ ‏‌‏طول جغرافيايي ‏ ‏شرقي ـ‏ ‏‌‏عرض جغرافيايي ‏ شمالي معادن سنگ آهن چغارت، ماسه چاهون و اسفوردي در استان يزد ـ شهرستان بافق واقع شده است اين شهرستان در مسير راه آهن سراسري تهران ـ‏‌‏ ‏بندرعباس قرار گرفته و با انشعابي به كرمان نيز متصل است كه در آينده از طريق طبس به مشهد نيز متصل خواهد شد. طرح توسعه مجتمع معدني سنگ آهن چغارت در فاصله 10 كيلومتري شهرستان بافق در مجاورت معدن سنگ آهن چغارت واقع شده است. معدن سه چاهون در 47 كيلومتري شمال شرقي بافق و 35 كيلومتري معدن چغارت قرار دارد.
‏در طول سال بين 47 درجه و 7 درجه متغيير است. ميزان بارندگي كم و بطور متوسط در سال 7/5 ‏م‏يلي‏‌‏متر‏ مي‏‌‏باشد ارتفاع اوليه توده چغارت 1286 متر از سطح دريا و 150 متر از سطح منطقه اطراف بوده است.
‏گسل پشت بادام: ‏گسل‏‌‏ها‏ و فاز كوهزايي منطقه
‏اين‏ گسل ‏به همراه گسل چاپدوني را بايد از قديمي‏‌‏ترين ‏گسل‏‌‏ها‏ي ايران دانست. زيرا ‏زمين‏‌‏ها‏ي پركامبرين ايران مركزي را قطع‏ مي‏‌‏كند و رسوبات اينفراكامبرين و پالئوزويك و پالئوزوئيك در طرفين آنها وضعيت يا ضخامت متفاوتي دارند. حقي‏‌‏پور‏ ‏(1974) آنها را ‏گسل‏‌‏ها‏ي اصلي منطقه بافق ـ بيابانك دانسته و به نظر وي در اثر حركات آسنتيك ايجاد شده، در دوره‏‌‏هاي بعدي در ايجاد هورست و گرابنهاي ايران مركزي نقش مهمي داشته اند. به علاوه نامبرده منطقه بافق ‏ـ ‏‌‏بيابانك را بو‏س‏ي‏له همين ‏گسل‏‌‏ها‏ به ز‏و‏ن‏‌‏هاي كوچكتر تقسيم كرده است. (وي مناطق واقع در شرق گسل پشت بادام را به نام زون‏ ‏(1)‏‌‏ ‏يا زون شرقي‏،‏ و در حد بين گسل‏ پشت بادام و چاپدوني به نام زون (2)‏‌‏ ‏يا زون مركزي، و ‏زمين‏‌‏ها‏ي واقع در قسمت‏‌‏ها‏ي‏ غرب گسل چاپدوني‏،‏ به نام زون (3)‏ ‏‌‏يا زون غربي ناميده است.) حقي‏‌‏پور (1974) عقيده دارد كه كاني‏‌‏سازي آهن در طول ‏گسل‏‌‏ها‏ي شمالي ـ جنوبي اين منطقه صورت گرفته است. با توجه به سن كانسارهاي آهن بافي (اينفراكامبرين )، بايد قبول كنيم كه شكستگيهاي شمالي ـ جنوبي منطقه بافق، لااقل از انفراكامبرين وجود داشته است.
‏2
‏به عقده بربريان و كينگ (1981) و بربريان (1980) مجموعه‏‌‏ها‏ي پركامبرين پشت بادام و چاپدوني ‏م‏مكن است نشان‏ه‏‌‏اي ‏از پوسته كالكوآلكالن جزاير قوسي پركامبرين بوده و شكل نوارهاي كوهستاني هلالي شكل شرق ايران مركزي، و ‏گسل‏‌‏ها‏ي آن ممكن است به علت يك طرح اوليه نوارهاي قوسي پركامبرين اين منطقه است.
‏فاز كوهزايي كاتانگايي
‏بنا به نوشتة بربريان حركات پركامبرين پسين، در ايران مركزي، دگرگوني درجه شديد و درجة ضعيف بر جا گذاشته و در كرمان، بافق، پشت بادام، آذربايجان و غيره، دگرشيبي زاويه‏‌‏دار به وجود آورده است. چنان كه اشاره شد اين كوهزايي در عربستان به نام كوهزايي حجاز نامگذاري شده است. بعلاوه، اثرات اين كوهزايي در حوالي درياچة‏ ‏‌‏بايكان روسيه هم به خوبي مشاهده‏ مي‏‌‏شود و از اين نظر آن را به نام كوهزائي بايكالين ناميده‏‌‏اند ولي با توجه به دلاي‏ل‏ي كه در مورد ارتباط ايران با خش‏ك‏ي گندوانا اشاره كرده‏‌‏ايم، نام آفريقايي كاتانگان را براي آن به كار‏ مي‏‌‏بريم. پس از اين حادثه، گرانيتهاي آلكالي زيادي در مناطق مختلف ايران در داخل پوسته انجماد يافت و در عين حال، ريوليتهايي به سطح زمين رسيد كه در مجموع معرف اتساع و بازشدگي پوستة‏‌‏ ‏ايران است.
‏بر اثر كوهزايي كاتانگايي، پي سنگ پركامبرين ايران، پاكستان‏ ‏بخشي از افغانستان‏،‏ تركيه و عربستان به صورت پلاتفرم نسبتاً‏‌‏ ‏پايدار در‏مي‏‌‏آيد و درايي كم عمقي آن را‏ مي‏‌‏پوشاند كه بيشتر رسوبات آن از نوع تخريبي و در پار‏ه‏‌‏اي ‏موارد تبخيري است. اين وضعيت، در تمام مناطق فوق با تغييرات مختصر و محلي، احتمالاً ت اواخر پالئوزوئيك ادامه داشته است‏ ‏(اشتوكلين، 1968) . چنان كه پيدايش هورست و گرابنهاي مجاور هم، و بالا و پائين رفتن مكرر آنها، حوضه‏‌‏هاي رسوبي مجزا و مستقلي به وجود آورده است كه رسوبات آنها، از نظر جنس و ضخامت با هم متفاوت‏‌‏اند. جنس نهشته‏‌‏ها‏ در حوضه‏‌‏ها‏ي گرابني، اساساً‏‌‏ از نوع رسوبات كم عمق بوده، و ضخامت آنها گاهي آنقدر زياد است كه تنها با فرونشيني تدريجي‏ ‏(سوبسيدانس)‏ ‏‌‏كف حوضه، ‏مي‏‌‏توان‏ اين مسئله را توجيه كرد. در حاليكه، در مناطق مجاور كه به صورت هورست عمل‏ مي‏‌‏كرده، يا رسوباتي وجود نداشته، يا رسوبات اندك و تبخيري بر جا مانده است. در ضمن پيدايش ماگماي آلكالن در اينفراكامبرين و ‏پالئوزوئيك‏،‏ كه در ب‏س‏ي‏اري از نقاط ايران چه به صورت توده‏‌‏ها‏ي نفوذي
‏3
‏ ‏(مانند گرانيت دوران، زريگان، نريگان، برنورد،‏ ‏...) يا توده آتشفشاني (نظير ريوليتهاي آلكالن سري هرمز، سري ريزو (كرمان) تكنار‏ ‏(كاشمر)‏،‏ اسفوردي، (بافق)‏،‏ قره‏‌‏داش(آذربايجان)، و بازالتهاي آلكالن ده بيد و توده‏‌‏ها‏ي آتشفشاني (در نوار سنندج ـ‏‌‏ سيرجان)‏،‏‌‏ ‏ظاهر ش‏ده‏‌‏اند همگي بيانگر بازشدگي و اي‏جاد موقعيت ريتي در كشور ماست.
‏فصل 4:‏‌
‏ماگماتيسم اينفراكامبرين
‏1ـ‏‌‏ ‏توده‏‌‏ها‏ي نفوذي
‏ـ‏‌‏گرانيت زريگان
‏بنا به نوشته حقي‏‌‏پور (1974)، ‏‌‏گرانيت زريگان، گرانيتي ساب ولكانيك به رنگ خيلي روشن است و تودة وسيعي را در كوه پشت سرخ و در كوههاي غرب دهكده زريگان (ايران مركزي) تشكيل ‏مي‏‌‏دهد‏. در كوه پشت سرخ، مايون و تاشك گرانيت مزبور، ديوريت‏‌‏ها‏ي پركامبرينرا قطع‏ مي‏‌‏كند و در كوه زريگان علاوه بر ديوريت پركامبرين در داخل ولكانيتها و ديوليتهاي اينفراكامبرين نيز نفوذ كرده است.
‏در كوه ساغند و نواحي شمالي آن، سنگهايي نظير ‏‌‏گرانيت زريگان يافت‏ مي‏‌‏شود كه تا انداز‏ه‏‌‏اي ‏جهت‏‌‏دار و دگرگون شده است‏ ‏(بر اثر فاز ترياس مياني) و كمابيش با متا ولكانيتهاي پركامبريندر هم آميخته است. در شمال چغارت و نزديكي كوشك، اين گرانيت توده‏‌‏ها‏ي كم و بيش مهمي را تشك‏يل ‏مي‏‌‏دهد‏. كه ويژگيهاي آتشفشان آن‏ بيشتر بوده و با ولكانيكهاي اينفراكامبرين همراه است. در شمال كوير زريگان، دول‏وميتهاي اينفراكامبرين جديدترين س‏نگهايي است كه مورد نفوذ و تهاجم اين گرانيت قرار گرفته‏‌‏اند.
‏اگرچه در بسياري از مناطق ايران حد بين رخساره‏‌‏ها‏ي پلاتفرمي اينفراكامبرين و ماسه سنگ لالون تدريجي است ولي در شمال غرب كرمان و ناحيه زريگان بين آنها دگر شيبي وجود داشته كه حقي‏‌‏پور(1981) به آن حركات زريگانين اطلاق كرده و آن را معادل آسينتيك‏ مي‏‌‏داند. در اين منطقه‏،‏ ماسه سنگ لالون و كوارتزيت قل‏ه‏‌‏اي ‏آن با رخسارة‏‌‏ ‏كنگلومرايي شروع‏ مي‏‌‏شود كه در آن قطعات مختلف آتشفشاني و رسوبات اينفراكامبرين يافت‏ مي‏‌‏شود. با توضيحات فوق، ‏‌‏گرانيت زريگان‏ ‏جوانتر از گرانيت دوران و معرف مر‏ز اينفراكامبرين با كامبرين است.
‏4
‏2ـ ‏‌‏گرانيت زريگان (شمال شرقي بافق)
‏گرانيت پورفيري زريگان، گرانيت دانه متوسط بيوتيت‏‌‏داري است كه سنگهاي دگرگون شده پركامبرين ناحيه ساغند را قطع كرده است. رنگ آن صورتي و در حاشيه، به گرانيت پورفيري تا كوارتز پورفيري تبديل شده است.
‏به علاوه در تماس خود با سنگهاي رسوبي سري ريزو، دگرگوني ‏مجاورتي بوجود آورده است‏ ‏(هوكريده و ديگران 1962، بربريان و بربريان، 1981) با اين ترتيب گرانيت مزبور به اواخر اينفراكامبرين تعلق دارد‏ ‏(مانند زريگان) اين گرانيت از نوع آلكالن و از نظر پيدايش با ريوليتهاي ناحيه كرمان و بافق در ارتباط است.
‏گرانيت چادرملو ـ گرانيتي آلكالي‏،‏ تا انداز‏ه‏‌‏اي ‏آپليتي است و كما بيش فاقد كانيهاي تيره است. اين گرانيت در داخل سنگهاي دگرگوني چادرملو نفوذ كرده است.
‏ـ‏‌‏ ‏ديگر توده‏‌‏ها‏ي نفوذي مربوط به اينفراكامبرين عبارتند از:
‏گرانيت برنورد‏ ‏(جنوب سبزوار)،‏ ‏‌‏گرانيت موته، گرانيت دوران،‏‌‏گرانيت گلپايگان ـ‏‌‏ ‏موته، اولترابازيكها و نفوذيهاي مربوط به چهارگوش اردكان
‏2ـ‏ ‏‌‏ولكانيسم
‏ـ ريوليتها و توفهاي ريوليتي اسفوردي ـ بافق
‏توفها و ريوليتهاي آ‏كال‏ن به رنگ صورتي و اكثراً دانه ري‏ز كه در تجزيه شيميايي آن مقدار‏ k2O‏ بيشتر از Na2o‏ است‏ ‏(درويش‏‌‏زا‏ده،‏ ‏1362) توده آه‏ن اسفوردي در داخل شكستگيهاي همين ريوليت بيرونزدگي دارد. اين مجموعه بوسيله دولوميتهاي قهو‏ه‏‌‏اي ‏رنگ به سن اينفراكامبرين پيشين فرا گرفته شده است.
‏ـ ريوليتهاي تكناز كاشمر، ريوليت‏‌‏هاي سري ريزو، ريوليت‏‌‏ها و متاريوليتهاي موته، ايگنمبريتهاي محمدآباد ريوليت‏‌‏ها يا سازند قره‏‌‏داش.
‏كانسارهاي پركامبرين و اينفراكامبرين:
‏مهمترين نمونة‏ ‏‌‏كانسارهاي آهن در پركامبرين شرق ايران مركزي، (مانند معادن چادرملو و معادن چغارت) ديده‏ مي‏‌‏شو‏د‏. در اين مناطق كاني مهم، مانيتيت است كه با هماتيت، مارتيت و به طور فرعي پيريت، اسفن، و آپاتيت همراه است.